✅ دربارهٔ مدّعیان مقامات معنوی ✔️مرحوم سید احمد زنجانی(رحمه الله علیه): 🔹 «... حاصل آن‌که درِ خانهٔ جعفر بن محمّد - سلام الل‍ه علیه - را باید به دلالت این نور پیدا کرد و بعد از آن، متعبّد به فرمایش او شد، و دیگر در حدود اوامر تعبّديهٔ او این نور را نفوذی نیست. پس قبل از وصول به درِ خانهٔ آن حضرت باید به ارشاد و راهنمائیِ همين نور الهی قطع مرحله کرد تا درِ خانهٔ ایشان را گم نکرد. و الّا هرگاه در این مرحله بی‌دلالتِ این نور راه رفتید، غولانِ راه، راه‌تان را زده، از جادّهٔ مستقیم منحرف‌تان خواهند کرد. هرکس به يك عنوانی، خود را برای تو به ریاست باطنی معرّفی خواهد نمود. 🔸 این همه مذاهب باطله، همه‌اش از تسلیم و تبعیّت یک عدّه از نفوس ضعیفه که از پذیرفتن حرف بی‌برهان تأبّی ندارند بروز نموده. ولی اگر پرسیده می‌شد که: تو به چه دلیل دارای این مقام شدی و آن یکی نشد، این‌قدر مذاهب متشتّته بروز نمی‌نمود. همهٔ این‌ها در اثر قبول کردن حرف بی‌برهان است که از خواصّ این عوامّ کالأنعام است. 🔹 من ملاحظه می‌کنم هیچ چیز بی‌مایه‌تر و آسان‌تر از این نیست که انسان برای خود مقامی از مقامات معنویّه را ادّعا نماید. زیرا هرطور باشد جمعی به محض حرف ایمان می‌آورند و جمع دیگر پیروی این جمع را دلیل می‌دانند. 🔸 منتهی او در نزد اشخاصِ باهوش و ادراک، مجلس را با سکوت یا با حرف دوپهلو یا با جملات نامفهوم می‌گذراند. بعد در نزد مؤمنين خالصِ خود آن طرف ورقه را می‌خواند و اظهار می‌دارد که در ناصیهٔ آنها نور هدایت نیافتم، از آن‌رو چندان با آنها گرم نگرفتم! این‌ها نیز اشک شوق از دیده می‌ریزند که ما شرف قبولی یافته‌ایم». 📚 (الکلام یجرّ الکلام، انتشارات حق‌بین ج۱، ص۳۵ - ۳۶) #کلام_حکیمانه(5) #علماء #سید_احمد_زنجانی @rahjoo_213