eitaa logo
تربیت و حکمرانی
1.2هزار دنبال‌کننده
1.5هزار عکس
677 ویدیو
33 فایل
🔰طلبه درس خارج حوزه علمیه، #مبلغ اسلام ناب 🔰افتخارم #معلم بودن، آرزویم #مربی شدن 🔰پژوهشگر و نویسنده حوزه #تربیت (تربیت اسلامی از نگاه رهبر فرزانه انقلاب، قالبهای برنامه‌سازی تربیتی، خلوت ناامن و...) 🔰دانش‌پژوه دکتری #حکمرانی #مرتضی_رجائی
مشاهده در ایتا
دانلود
📌انشای یک نوجوان سیزده ساله، یک روز پس از شهادت شهید امیرعباس، پسر یکی از دوستانم است که بعضی از روزها با پدرش به محل کار می‌آید. به توصیهٔ پدرش، گاهی دربارهٔ درسِ «بنویسیم» و نوشتن انشا، چیزهایی از من می‌پرسد. امروز هم به سراغ من آمد و نوشته‌ای به من داد تا نظرم را دربارهٔ آن بگویم. بالای برگه‌اش با خودکار قرمز نوشته بود: «آزمون میان‌ترم انشا و املای فارسی». معلوم شد که امروز امتحان داشته و این را برای معلمش فرستاده و حالا می‌خواهد بداند به نظر من، نمره‌اش چند می‌شود. وقتی انشایش را خواندم، خدا را شکر کردم و یک بار دیگر تفسیر رویش‌های انقلاب را به چشم دیدم. متن انشای امیرعباس را برایتان می‌نویسم، تا شما هم بخوانید و لذت ببرید. همهٔ انسان‌ها سرنوشتی دارند. بعضی‌ها به جاهای بالایی می‌رسند و کار خوبی پیدا می‌کنند؛ بعضی‌ها هم کمتر تلاش می‌کنند و بیکار گوشهٔ خیابان می‌نشینند و گدایی می‌کنند؛ انسان‌های دیگری هم، بیشتر تلاش کرده و مانند کوهی استوار در برابر دشمنان می‌ایستند و در راه خدا و وطن عزیزشان می‌جنگند و به درجهٔ شهادت می‌رسند. از نظر من، شهادت، بالاترین درجه‌ای است که فقط انسان‌ها توان دستیابی به این درجهٔ بالا را دارند؛ البته نه همهٔ انسان‌ها، فقط بعضی از آن‌ها. شاید از نظر ما شهادت سخت باشد و حتی تصور اینکه رزمنده‌ها چگونه مانند لاله پرپر می‌شدند، آزارمان دهد و باعث شود غصه بخوریم؛ اما کسانی هم بودند و هستند که شهادت برایشان از عسل شیرین‌تر باشد. این‌ها هم اول مانند ما پشت نیمکت بوده‌اند، اما با درس خواندن‌هایشان، با عبادت کردن‌هایشان، با سبک زندگی درست و مطالعه، به معنای واقعی کلمهٔ «شهادت» پی بردند و به این درجه دست پیدا کردند. شهدایی همچون شهید ، شهید ، شهید ، شهید و... ما هم باید خوب درس بخوانیم و مطالعه کنیم و با عبادت و سبک زندگی درست، راه راست را پیشه کنیم و مانند شهدا در برابر سختی‌ها همچون کوه استوار باشیم تا به خدا برسیم. ✍امیرعباس تهوری، سیزده ساله، ۹۹/۹/۸ 🆔️ @rajaaei
در ساعت‌های نخست پس از شنیدن خبر ترور ، احساس دوگانه‌ای داشتم: خشم و افسوس؛ خشم و نفرت از دشمنان تروریست انقلاب و افسوس برای از دست دادن یکی از شخصیت‌های استراتژیک نظام. اما کمی که گذشت، دیدم احساسم یک ضلع سوم هم دارد: احساس افتخار و اقتدار. خوب که فکر کردم، دیدم این ترور نشان‌دهنده آن است که انقلاب و جمهوری اسلامی، برخلاف همه تبلیغ‌های بدخواهانش، حالش بد که نیست، خیلی هم خوب است؛ آن‌قدر خوب که رقیب حاضر می‌شود برای ضربه به این جوان چهل ساله، هزینه و بی‌آبرویی ترور یک برجسته را با پیشرفته‌ترین روش و در درون کشور به جان بخرد. امروز فهمیدم این اقتدار بیشتر از آن است که فکرش را بکنیم؛ زمانی که شایعه و به کما رفتن ایشان و تشکیل جلسه فوق‌العاده و محرمانه را در فضای مجازی دیدم و خواندم. معنای این شایعه‌پراکنی و عملیات آن است که دشمن با هم به نتیجه مورد نظرش نرسیده و برای همین طرح دیگری را آغاز کرده است. راستش تا پیش از این فکر می‌کردم در این سال‌ها و با خیانت‌های نفوذی‌ها، ما از کاملاً به برگشته‌ایم؛ ولی درستش این است که ما در قرار داریم، فقط باید مراقب باشیم که تنگه را رها نکنیم و شایعه‌ها را نپذیریم. اگر در جنگ احد مسلمانان شایعه کشته شدن رهبر امت را باور نکرده بودند و پا پس نمی‌کشیدند، جنگ مغلوبه نمی‌شد. 🆔️ @rajaaei