مادران‌فطرت‌‌را‌بر‌طبیعت‌‌حاکم‌کردند مادری حسی فطری که خداوند در دختران به ودیعه گذارده‌است، دختران از کودکی برای عروسکان خود نیز مادری می‌کنند. مادران مهربان‌ترین و دلسوزترین مخلوقات روی زمین‌اند. دلسوزی برای فرزندان که جای خود دارد بلکه آنان دلشان جوش و شور همه را می‌زند، به فکر گنجشک‌ها، کلاغ‌ها، مورچه‌ها و... نیز هستند... مادران فرشتگان صــــبوری‌اند که خداوند یک عالمه عشق را یکجا ارزانی‌شان کرده است. آنها سرشار از خنده‌های بی‌بدیلِ، بی‌دلیل و با دلیل‌اند و شادی ما بهترین دلیل خوشحالی آنهاست... خانم‌ها بعد از مادر شدن هر چند خودشان را قوی‌تر نشان می‌دهند اما دل‌نازک‌تر و رقیق‌القلب‌تر از قبل می‌شوند. انسان وقتی خسته می‌شود بنا بر طبیعتش استراحت می‌کند می‎خوابد ؛ امّا مادران خودشان را وقف من و تو می‌کنند، آنها تا پاسی از شب بر خلاف طبیعتشان بر بالین گهواره‌ی کودکی ما همچون پروانه می‌گشتند، شرط چنین ایثاری این است که انسان از خودش بیرون بیاید، از آزادی مادی بگذرد تا به آزادی معنوی برسد، عبد باشد و به نفع فطرت از طبیعت بگذرد آنگاه عقل او بر شهواتش غالب می‌‌گردد و این است معنای آزادیِ زن و مادر آفرینش در روزگاری که چون شب تار، جهل قصد حکومت بر عقل را دارد ساکت نمی‌نشیند... 🖊نویسنده: مرضیه رمضان‌قاسم #مادر #آزادی_معنوی #مادر_آفرینش https://eitaa.com/joinchat/2786918448C6bafa932ef