کربلایت به خدا قبله ی دلهاست حسین شب جمعه حرمت محشر کبراست حسین مادرت آمده با ذکرِ بُنَیَّ قَتَلوکْ عطر سیب حرمت جلوه ی زهراست حسین #دلتنگ_کربلا #صلی_الله_علیک_یا_اباعبدالله #شب_جمعه #شبتون_حسینی @ranggarang

🏴 دختر کاپشن صورتی 🔻 روایت پدرِ «دختر کاپشن صورتی با گوشواره‌های قلبی» از روز حادثه برای اولین بار در حسینیه معلی یه خانواده چهارنفره بودیم که همسرم و دو تا بچه هام شهید شدن...به حالشون غبطه میخورم حسینیه معلی  @ranggarang

مادری از سربرنیتسا و فرزندانی از فلسطین @ranggarang

□ فاجعه‌ی رخ داده در سربرنیتسا آنقدری تکان‌دهنده هست که زنان شاهد این جنایت تصور مقایسه‌ی آنچه تجربه کرده‌اند را با هیچ رویداد دیگری ندارند. اینکه شهر یک شبه خالی از مردان و پسران شود و کودکان پیش چشم مادران سر بریده شوند. اما داستان ام سلیم فرق می‌کرد. ام سلیم می‌گفت من با چشم خودم جنایات سربرنیتسا را دیدم و تا سال‌ها درگیرش بودم. می‌گفت من به انکار همه چیز رسیدم و داشتم ایمانم را از دست می‌دادم. پس خدا در آن روزها کجا بود؟ اما تقدیر دست ام سلیم را در دستان مردی فلسطینی از اهلی نابلس گذاشته بود که اقوامش در غزه زندگی می‌کردند. ام سلیم می‌گفت آخرین بار یک سال قبل از غزه خارج شدیم. از کانادا برای دیدن اقوام همسرم به غزه رفته بودیم و پیش از آغاز جنگ از غزه بیرون رفتیم. حالا دیگر هیچ خبری از خانواده‌ی همسرش در غزه نداشتند. می‌گفت که آخرین بار با خواهر شوهرش تلفنی صحبت کرده بودند و دیگر نمی‌دانستند کجا هستند. ام سلیم می‌گفت که اتفاقی که در غزه دارد رخ می‌دهد به مراتب از نسل‌کشی سربرنیتسا سخت‌تر است و این اعتراف ساده‌ای نبود. هشت هزار نفری که در کمتر از ۷۰ ساعت قتل عام شدند پیش چشم او بود. این نرخ کشتار حتی هنوز از نرخ کشتار اسرائیل در غزه بالاتر است. با این حال ام سلیم در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود تکرار می‌کرد اتفاق غزه فجیع‌تر از آن جنایت هولناک است. حالا او به همراه مدینه و سلیم دختر و پسرش آمده بود به مزارستان پوتوچاری تا هم داغ خانواده‌ی از دست داده‌اش در سربرنیتسا را تازه نگه دارد و هم در هول نسل کشی مردم غزه اشک بریزد. ام سلیم می‌گفت خودم را با زنان و مادران غزه مقایسه می‌کنم که من چطور داشتم به پوچی می‌رسیدم و این مردم چطور محکم و با صلابت ایستاده‌اند. #بوسنی #مارش_میرا #سفر #سربرنیتسا @ranggarang

وسایل زندگی ما در صندوق عقب یک پیکان جا می‌شد صدیقه عرب همسر شهید غلامرضا صالحی می‌گوید: زندگی را آسان می‌گرفتیم. همه وسایل زندگیمان در صندوق عقب یک خودروی پیکان جا می‌شد. به جای رخت آویز میخ به دیوار می‌کوبیدم و وقتی می‌خواستیم به شهر دیگری برویم، آن میخ‌ها را هم در می‌آوردم و با خود می‌بردم؛ غلامرضا می‌خندید و می‌گفت «مثل بچه‌های عملیات زندگی می‌کنی.» @ranggarang

✍عکس ماندگار علمداران لشکر ۴۱ ثارالله از سمت راست: شهید عباس اناری‌نوه، شهید سیدحمید میرافضلی و شهید محسن باقریان... @ranggarang

🌷 امام صادق (علیه السلام) : ✍️ لَيسَ مِن أحَدٍ وإن ساعَدَتهُ الاُمورُ بِمُستَخلِصٍ غَضارَةَ عَيشٍ إلاّ مِن خِلالِ مَكروهٍ. ‌ 🖌 هيچ كس نيست كه به نوشى بى نيش دست يابد ، اگر چه همه عوامل به يارى اش بيايد. ‌ @ranggarang