💠 دانشمندان کانادایی تصمیم گرفتند که دور تا دور یک دشت را حصارکشی کنند و راه ورود دشمنان گنجشکها را ببندند: راکونها، جغدها، شاهینها و ... گنجشکها در امان کامل بودند، بدون هیچ گونه #تهدید!
اما دانشمندان بلندگوهایی را در برخی نقاط جاسازی کردند. در گوشهای صداهای معمولی میآمد و در گوشهای دیگر صداهای ضبط شده راکونها، جغدها و شاهینها.
نتیجه آزمایش باورنکردنی بود: گنجشکهایی که در بخش صداهای ناخوشایند بودند ۴۰ درصد کمتر تخم گذاشتند و آن تخمهایی هم که گذاشتند کوچکتر بود. از آن تخمهای کوچکتر، نسبت کمتری به جوجه تبدیل شد. برخی از آن جوجه گنجشکها هم از گرسنگی مردند. چون پدر و مادرشان جرات نمیکردند برای جستجوی غذا خیلی تقلا کنند.
نتایج را مرور کنید:
▫️میزان تخمگذاری کمتر
▫️تخمهای کوچکتر
▫️تبدیل کمتر تخم به جوجه
▫️میزان کمتر زنده ماندن همان معدود جوجههای سر برآورده از تخم
⭕️ تحلیل و تجویز راهبردی:
این حکایت در مورد انسانها نیز صدق میکند. این آزمایش نشان میدهد که برای تاثیرگذاری بر یک جامعه یا یک سیستم اقتصادی-اجتماعی، نیازی به تهدید واقعی نیست بلکه همان سایه تهدید کافیست. ترس و ابهام به اندازه تهدید واقعی اثرگذار است.
ما دو نوع گنجشک مهم داریم که باید زاد و ولد کنند تا چرخهای این مملکت بچرخد:
🔹صاحبان ثروت (گنجشکهای سرمایهگذار)
🔹نخبگان علمی و فنی (گنجشگهای خلاق)
متاسفانه این روزها آنها که میتوانند میروند (فرار سرمایه و مهاجرت فراگیر نخبگان) و آنها که میمانند تخمهای کمتر و کوچکتری میگذارند و از همان تخمهای کمتر و کوچکتر، جوجههای کمتر و ضعیفتری میماند و بخشی از این جوجهها نیز میمیرند!
سرمایهگذاری در ایران چه شرایطی دارد: میزان ریسکپذیری کمتر، میزان سرمایهگذاری کمتر، تبدیل موفقیتآمیز کم از سرمایهگذاری به کسب و کار و میزان بیشتر مرگ و میر بیشتر کسب و کارها.
چه میتوان کرد؟
🔘 مدیران ارشد: دولت و مدیران ارشد وظیفه ندارند که بیمارستان بسازند، جاده بزنند، مدرسهداری، بانکداری و بنگاهداری کنند. وظیفه دولت آن است که چیزی را تولید کند که مردم نمیتوانند: #امنیت! تصویر مثبت و قابل پیشبینی از آینده مهمترین خروجی حاکمیت است. اگر این تصویر را بدهید گنجشکهای مهاجر برخواهند گشت و تخمهای بزرگتر و بیشتری خواهند گذاشت. آنگاه مدرسهها، بیمارستانها، بانکها و بیمهها دوباره جان خواهند گرفت و کار نیاز به هنر دیپلماسی و سیاستگذاری هوشمندانه دارد.
🔘 اعضای جامعه: وظیفه ما حفظ #امید است. اگر در شرایطی باشیم که همه متغیرهای سیاسی و اقتصادی خوب باشد و ما امیدوار باشیم که هنری نیست. امیدواری زمانی معنا دارد و فضیلت است که شرایط دشوار، مبهم و ترسآور است. وظیفه #اخلاقی (تاکید میکنم وظیفه اخلاقی) همه ماست که چراغ امید را روشن نگاه داریم. ته دل جوانان را خالی نکنیم. اگر اعتراضی داشتند صبورانه بشنویم و به تخمهای گذاشته شده و ثمر نشسته در همین فضا اشاره کنیم. برای من نظام استارت آپی و جوانانی که در شرکتهای استارت آپی (نوپا) کار میکنند زیباترین چراغ امید است. هر گاه کسی به من میگوید که کاری نمیشود کرد، من هم اسم چند #استارتآپ را پشت سرهم ردیف میکنم و میگویم اگر اینها هستند پس هنوز امید هست!
نمیشود آرزو کرد که جغدها و شاهینها نباشند. این سنت هستی است که دشمنیها باشند. مهم آن است که ما چگونه هنرمندانه دشمنیها را تبدیل به دوستی یا حداقل به «دشمنی غیرموثر» کنیم و امنیت و امید ایجاد کنیم.
✅ تا شقایق هست زندگی باید کرد!
دکتر #مجتبی_لشکربلوکی
@FirstStartFromMyself