بسـم‌الله‌الرحمٰـن‌الرحیـم

‌ "خستھ‌ام‌من‌خستھ‌‌از‌رنـج‌فراق‌کࢪبلا🌾 با همین‌تـاب‌و‌تـوانم‌زیر‌بارم‌حسیـڹ💔" ‌ #صلی‌الله‌علیک‌یا‌اباعبدالله✋🏻|●° @Razeparvaz|🕊•

•°روزۍبہ‌ایشان‌گفتم: محمودرضا‌ توگوشیت‌📱 چہ‌فیلم‌و‌عڪس‌هایی‌داری؟ فورا‌بدون‌واهمہ‌گوشے‌را داد، گوشۍپر‌بود‌از فیلم‌هاۍ‌ڪوتاه‌ از‌سخنرانے‌های‌رهبر‌انقلاب!💜 واقعیتے‌ڪہ‌الان‌ از‌چڪ‌شدن‌گوشی ‌واهمہ‌داریم🚫 #بہ‌نقل‌از‌همرزم‌شهید🎙 #شهید‌محمودرضا‌بیضایی🌱 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌#سالروز‌ولادت🎈 ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌@Razeparvaz|🕊•

رتبه‌اول‌کنکور‌سال۶۴بود👨🏻‍🎓 و دانشجــوی پزشکۍ💉 دانشگـاه شهیدبهشـتۍ🏢 آخریـن‌دسـت‌نوشته‌اش‌این‌بود: . صفایی ندارد ارسطۆ شدن✋🏻 خوشـا.... پَرکشیدڹ پرسـتۅ شـدڹ!(=♥️ ‌. #شهید‌احمد‌رضا‌احدی🌱 @Razeparvaz|🕊•

#شہیدبیضایي🌷 شوق شهادت طلبی داشت . به ویژه از چند ماه مانده به شهادتش ؛ اما این چیزی نبود که یک شبه در او ایجاد شده باشد. علی رغم اینکه در جمهوری اسلامی این همه دوست و دشمن این همه توی سر تبلیغ از جبهه و جنگ و گفتن و نوشتن از دفاع مقدس می زنند ؛ به عنوان برادر محمود رضا می گویم که او هر چه داشت از فرهنگ دفاع مقدس داشت.. شخصیت محمودرضا حاصل انس با همین کتاب ها و فیلم ها و خاطره ها و گفتن هاو نوشتن ها از شهدای دفاع مقدس بود.✨ #زمینےشدنت‌مبارک #فدایےعباس‌؏ @Razeparvaz‌|🕊•

 انقݪاب به همين سادگےها به دست نيامده‼️•° . بلڪه . . .ツ . هزاران خون ريخته شده🕊•° و هزاران نفر معلول🙆🏻‍♂•° و يا مجروح شده‌اند🤕•° . ●|و هرنفـر ما مسئۅل رساندن پيام خون آنها هستيم🤞🏼♥️|•° . #شهید‌محمد‌رضا‌محمدی‌دهنوی🌱 #سالروز‌شهادت✨ @Razeparvaz|🕊•

•|✋🏻🌿|• ‌ اهتزار پࢪچم یا ابوالفضل‌العباس؏ توسط #شهیدمحمودرضابیضایی در منطقہ حݪب سـوریه چند ساعت قبݪ از شھادټ ...💔 #تولدتتون‌مبارڪ🎉 @Razeparvaz|🕊•

•••📖 #بخش_صد_و_هفده #کتاب‌آن‌‌بیست‌و‌سه‌نفر📚 هر کس رد می‌شد لحظه‌ای می‌ایستاد به تماشا؛ تماشای برکه‌ای با آب زلال، پای ستیغ کوهی بلند.🙂🌊 مردی کوهنورد طنابی گرفته بود و خودش را از روی صخره‌های خوش رنگ بالا می‌کشید.🧗🏻‍♂ از کنار لانه کبوتری، که سه تا تخم کوچولو داخلش بود، رد شده بود و به سمت قله می‌رفت.🤓⬆️ سیامک هم آنجا بود. گفتم:«سیامک، کی درستش کرده؟»🤠 کاک رضا چند تا شمع را در ظرفی روی چراغ گذاشته بود تا ذوب شوند.🕯 بعد مواد مذاب را از بالا خالی کرده بود توی سطل آب سرد.💧 پارافین‌ها بعد از سرد شدن شکل زیبایی به خود گرفته بودند؛ شکل کوه و صخره و دره.🤩👌🏽 کاک رضا با آن قطعات تابلوی حجمی هنرمندانه‌ای خلق کرده بود. او مرد کوهنورد را با صابون درست کرده بود و مقداری نخ حوله را چند لا کرده و برای احتیاط مثل طناب از شانه‌اش حمایل کرده بود. جاسم، سرباز عراقی، وقتی کار دستِ کاک رضا را دید، روز بعد، یک عالمه شمع رنگی آورد و سفارش کار داد.😂🤦🏻‍♂ با سیامک از پله‌ها پایین رفتیم. در محوطه، اسرا دو سه نفره با هم قدم می‌زدند.🚶🏻‍♂🚶🏾‍♂ نزدیک سیم خاردار جایی بود که معمولاً در طول روز چند نفر آنجا حمام آفتاب می‌گرفتند.🚿 بچه‌های‌مذهبی، که با ما رفت و آمد داشتند، هیچ‌وقت جلوی دیگران لباسشان را درنمی‌آوردند.🤭 آن هایی که زیر آفتاب پیراهنشان را درمی‌آوردند این کار را برای سلامتی مفید و راهی برای علاج امراض پوستی و دردهای مفصلی می‌دانستند.✨🤕 البته درست هم می‌گفتند. روی بدن خیلی هایشان خال کوبی های عجیب و غریبی بود😵!! فریبرز، که یک شهروند اسیرشده بود نه یک اسیر جنگی، روی بازوی سمت راستش تصویری منسوب به حضرت علی(ع) را خال کوبی کرده بود و روی بازوی سمت چپش عکس زنی با موهای پریشان!😑🤷🏻‍♂ سیامک برایم توضیح داد که در ماه های اول اسارت یک ایرانی به نام پرویز، که خال کوبی بلد بوده، این سنّت غلط را رواج داده.🙆🏻‍♂کمتر کسی بود که دست کم یک «این نیز بگذرد» روی دست یا ساعد یا بازویش نداشته باشد.😕 سیامک پرویز را نشانم داد؛ مردی سی ساله با قدی بلند و ابروهای پرپشت.👨🏻 ـ آدم بدی نیست. بهش میگن پرویز خال کوب.😬ولی بچه مذهبی‌ها باهاش رابطه‌ای ندارن.❌ سرش تو کار خودشه. نقاشیای خوبی هم میکشه؛ البته از روی عکس صدام. عراقیا مجبورش می‌کنن. یه چیزی هم بهش البته میدن. 💵چاره‌ای نداره.🤐 دو سال از اسارت قدیمی‌ها گذشته بود و خیلی از آنها از اینکه روی بدنشان خال کوبی کرده بودند پشیمان به نظر می‌رسیدند و سعی می‌کردند آن شکل‌ها و سبزنوشته‌ها را از بین ببرند☹️؛ کاری که تقریباً غیر ممکن بود... وقتی از کنار فریبرز رد شدیم سیامک، که با او به سبب همشهری بودن گاهی شوخی می‌کرد، انگشتش را گرفت به طرف زن موپریشان و گفت:«فریبرز، این رو کی خال کوبی کردی؟»🧐 فریبرز خندید و گفت: «کُره، ئی مال زمان طاغوته!»😅 بعد سیامک اشاره کرد به تمثال حضرت علی(ع)، که روی بازوی راست او با شمشیر نشسته بود. ـ این یکی چی؟🤔 ـ کُره، ئی یکی مال دوره جمهوری اسلامیه.😂 خندیدیم و از فریبرز رد شدیم. چند قدم که دور شدیم سیامک درباره فریبرز گفت که آدم ساده و بی‌آلایشی است و جوانیِ پردردسر داشته و قبل از اسارت لات و ولگرد بوده و چند سال آخر شاطر نانوایی و حالا از همه آن شور و شرّ جوانی فقط همین خال‌کوبی‌ها برایش مانده💔 و در اسارت اوقاتش را با گیوه دوزی سر می‌کند.👌🏽 #ادامه‌دارد ..🖇 #انتشارات‌سوره‌مهر 🖨 #کپی‌فقط‌با‌نام‌انتشارات ❗️ @Razeparvaz|🕊•

•••📖 #بخش_صد_و_هجده #کتاب‌آن‌‌بیست‌و‌سه‌نفر📚 فریبرز برای خال کوبی به هیچ جای بدنش رحم نکرده بود.🙄‼️ او حتی روی انگشتان دستش هم چیزهایی نوشته بود.🤧روی پایش هم عکس قلبی داشت با همان تیر مشهور.💘 یک روز به او گفتم:«فریبرز، می‌دونی تو تنها آدمی هستی که قلبش به جای اینکه توی سینه‌ش باشه روی پاشه!»😉 خندید و گفت:«ها کُره می‌دونم. دیوونه بودم دگه. نمی‌فهمیدم!»😂🤷🏻‍♂ فریبرز بعدها از گذشته خودش خیلی فاصله گرفت. نماز می‌خواند و روزه می‌گرفت.🤲🏼📿 چسبیده به سیم های خاردار، جابه‌جا، تابلوهای تک پایه‌ای میان سیم‌ها در خاک فرورفته بود که رویشان نوشته بود:«لا تقترب من السیاج!»🙅🏻‍♂ فعل «قرب» به باب «افتعال» رفته بود. دیگر عربی‌ام خوب شده بود.📖😑 «سیاج» می‌شد «سیم خاردار» و کل عبارت به این معنی بود که «به سیم خاردار نزدیک نشوید!»😱نشدیم. برگشتیم به طرف ورودی اردوگاه. یکی از نگهبان‌ها با بغلی روزنامه داشت می‌آمد داخل. به توصیه سیامک رفتیم به آسایشگاهشان تا ببینیم چه خبر تازه‌ای در روزنامه ها نوشته شده است.📰😟 آسایشگاه اسرای قدیمی منظم بود. کاملاً متفاوت بود با مال ما، که به دو دلیل منظم نمی‌ماند؛ شیطنت و نوجوانی ما🙈 و ناتوانی پیرمردهای عرب!👴🏻 بشقاب هایشان جور دیگری بود؛ خیلی گودتر از بشقاب‌های ما. خودشان آنها را به آن شکل درآورده بودند.😐زیر خمره وسط آسایشگاه، توی قوطی های پلاستیکی، که تا گردن در حفاظی پارچه‌ای قرار داشتند، لابد خوراکی بود؛ مربا بود یا ترشی شاید.😋🥦 بالای سر اسیران، که در آن ساعت آزادباش در حیاط قدم می‌زدند، پارچه‌هایی به دیوار آویزان بود که جاهایی برای گذاشتن مسواک، خمیردندان، ریش تراش، و قاشق رویشان دوخته شده بود.🥄📌 انواع تسبیح از دیوارهای آسایشگاه آویزان بود؛ تسبیح هایی از گل و سنگ و بیشتر از هسته خرما.😯📿 با حلب های خالی روغن نباتی جعبه های قشنگی درست کرده بودند که محل نگه داری نخ و سوزن و دکمه و چیزهای کوچک بود.😇❤️ سیامک گلیم تاشده‌اش را پهن کرد و من مهمانش شدم. او رفت تا مثل هر صاحب خانه‌ای از مهمانش پذیرایی کند.😌 از توی کوله پشتی‌اش کیسه کوچکی بیرون آورد.🎒لیوان فلزی خودش و دوستش را هم برداشت. از توی کیسه در هر یک از لیوان‌ها دو قاشق شکر ریخت و به سمت خمره راه افتاد.🥃🥃 برخلاف خمره های ایرانی، که کفشان روی زمین قرار می‌گیرد و احتمال سرایت آلودگی از زمین به آب داخل آن وجود دارد، خمره های عراقی مخروط شکل‌اند و بر سه پایه فلزی استوار می‌شوند.👌🏽 انتهای نوک تیز خمره با زمین فاصله دارد و چکه های احتمالی آن در تشتی پلاستیکی می‌ریزد. فضای زیر خمره برای اسرا کار یخچال را می‌کرد. خوراکی‌ها را آنجا می‌گذاشتند که دیرتر فاسد شود. تا سیامک با شربتی از آب و شکر برگردد، ارشد آسایشگاه با چند روزنامه آمد داخل.🗞📰 شربت را سر کشیدیم وسیامک روزنامه‌ها را ورق زد. طبق معمول، عکسی از بیست و سه نفر در صفحه اول روزنامه الثوره بود.🙎🏻‍♂ سیامک، که عربی را خوب یاد گرفته بود، مطلب مربوط به عکس را برایم خواند. نویسنده ما را «پشت در مانده ها»🚫 نامیده بود و به تفصیل درباره اراده صدام حسین برای پس دادن ما قلم فرسایی کرده بود و در نهایت هم به همان دروغ همیشگی پرداخته بود که مسئولان ایران از پذیرفتن کودکانی که به زور به جبهه فرستاده اند امتناع می‌کنند!😡 پیش از خداحافظی با سیامک، آلبوم عکس هایش را ورق زدم. جلد آلبوم را با جعبه پودر رخت‌شویی و صفحاتش را با نایلون شفاف درست کرده بود و با نخ های رنگارنگ حوله برای صفحه هایش حاشیه های چشم نواز دوخته بود؛ هر صفحه یک رنگ.😅🔴🔵⚫️ #ادامه‌دارد ..🖇 #انتشارات‌سوره‌مهر🖨 #کپی‌فقط‌با‌نام‌انتشارات❗️ @Razeparvaz|🕊•

«نیایشی از شهید دُکتر مُصطفی چمران...» #رزق‌های‌دلبرانه‍ ⁦♥️✨ @Razeparvaz|🕊•

#Story📸 | مگـر عشق را جز در هجـران و فرقت و غربت میتوان آموخت؟! | #شهیـدمرتضی‌آوینی🕊 @Razeparvaz|🕊•