#ماه_رمضان #گزارش_تصویری ▫️سلسله جلسات علمی تفسیر قرآن کریم 🔰تفسیر سوره مبارکه حمد با رویکرد بیان مبانی تفسیری 🎙️با ارائه استاد ارجمند: حجت‌الاسلام والمسلمین علی امینی نژاد استاد سطح عالی حکمت حوزه علمیه قم 📌 جلسات تفسیر قرآن کریم تا ۱۶ ماه رمضان ادامه خواهد داشت. 💥هر روز ساعت ۱۴:۱۵، مسجد میرزای ناظر 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐 @rebbiion

#ماه_رمضان 📖تفسیر سوره حمد به بیان استاد #امینی‌نژاد خلاصه جلسه اول و دوم ۶ رمضان ۱۴۴۵ 🔰فرصتی به نام رمضان 🔸روح همه عبادات اسلامی، شکل گیری #ادبار به طبیعت و #اقبال به ماوراء طبیعت است. 🔸شدت این ادبار به طبیعت را میتوان در ماه مبارک #رمضان، به وضوح مشاهده کرد. عبادتی به نام روزه و صیام، یک عبادت سلبی و امساکی است. 🔸مهمترین عنصری که می‌تواند جنس ما را عوض کند، عنصر #علم و #معرفت است. لذا انس با معارف و علوم و مسائلی که حقیقت نوری دارند، در ماه رمضان بسیار لازم و مفید است. 🔰درآمدی بر مبانی تفسیر 🔸قرآن، کلام خداست و هویت گفت‌وگویی بلکه القائی دارد. در هر تخاطب و القائی، برای فهم دقیق و عمیق آن تخاطب و القاء باید #چهار_رکن اساسی را مورد اندیشه و تامل قرار داد: 1⃣ رکن متکلم 🔹متکلم در این تخاطب و سخن کیست؟ متکلم گاهی فرد عادی است، گاهی دانشمند متخصص است، گاهی عالم ربانی، گاهی امام معصوم و گاهی پیامبر. حتی بین اینکه متکلم امام معصوم باشد یا پیامبر، فرق است. ما می‌گوییم متکلم خداوند سبحان است؛ فاصله کلام خداوند با خلق، به میزان فاصله خود خداوند با خلق است. لذا تحلیل‌های متفاوت از وحی، تاثیر دارد بر اینکه متکلم را چگونه فرض کنیم و این در فهم کلام موثر است. 🔹حتی نوع خداشناسی‌ها نیز تاثیر دارد. مثلا خداشناسی بر اساس داده‌های کلامی، باعث میشود فهم ما از آیات از یک سطحی بالاتر نرود. 2⃣رکن مخاطب 🔹فرد #حکیم ناظر به فهم و درجه و شخصیت مخاطب سخن میگوید. مخاطب قرآن به ادله عقلی و ادله قرآنی و روایی، یا همه‌ی بشر از اولین تا آخرین است، یا اقلا مردم از عصر پیامبر تا آخرین هستند. از یک فرد معمولی گرفته تا نخبه و عارف و… . 🔹بحثی داریم تحت عنوان تفسیر و فهم #عصری؛ یعنی قرآن با خصوص هر فردی با توجه به شرایطی که در آن زندگی میکند حرف دارد. 🔹با این طیف وسیع از مخاطب از اول تاریخ تا آخر و چنین متکلمی که بی نهایت است، یعنی یک طیف وسیعی از تفسیر با تنوع بسیار بالا قابلیت رویداد دارد. 3⃣رکن کلام و ابزار انتقال پیام 🔹بخش های زیادی از مباحثه اصول فقهی، ذیل این رکن است. ظرفیت های کلامی بحث مهمی است. مثلا یک بحث مهم، جواز یا عدم جواز استعمال لفظ در اکثر از معنا است. 🔹یا اینکه آیا قرآن از صناعات کلامی مانند مبالغه، مجاز و... استفاده میکند یا خیر؟ 4⃣رکن موضوع تخاطب 🔹اگر موضوع گفتگو یک امر تکلیفی باشد یا یک امر هستی شناسانه یا یک امر حکومتی یا یک امر تربیتی باشد، این تاثیر دارد در فهم ما از آن گفتگو. 🔹اگر موضوع یک موضوع تخصصی است، قطعا مخاطب، مخاطب خاصی است و قطعا کلامش به شکلی تخصصی است و متکلم به شکل تخصصی القاء میکند. 🔹در بحث های دینی بسیاری از مباحث در سطح گفتگوی عمومی نیست. مثل بعضی از دقائق علم توحید یا معاد. 🔰 مقدمه‌ای بر تفسیر سوره حمد 🔸اسامی مختلفی برای این سوره قرار داده شده است. نام و اسمی که بسیار عمیق میتواند سطح آیات سوره حمد را مشخص کند، این عنوان است که در روایات از آن یاد شده: #ام‌الکتاب یا #ام‌القرآن 🔸روایات را که بررسی میکنیم، میفهمیم سوره حمد یک کلام فوق فوق سنگین است. مرحوم صدرالمتألهین در تفسیر سوره حمد میگوید: نسبت سوره حمد با کل قرآن مانند نسبت #انسان است با کل #جهان. انسان عصاره تمام عالم و هستی است، و عالم صغیر است. 🔸همه کلمات الهی با اینکه همه از خداست، در یک سطح قرار ندارد. برخی در سطوح عالی تری قرار دارد. چرا که خود معارف سطوح مختلف دارد. لذا طبقه بندی آیات قران هیچ اشکالی ندارد. 🔸بصورت اجمالی، دو بحث در سوره حمد مطرح شده است: الف) مباحث #توحیدی ب) مباحث #سلوکی یعنی سوره حمد از این دو صحبت میکند: توحید و موحد. تمام معارف دین راجع به همین دو است. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐 @rebbiion

#ماه_رمضان 📖تفسیر سوره حمد به بیان استاد #امینی‌نژاد خلاصه جلسه سوم و چهارم ۷ رمضان ۱۴۴۵ 🔰در باب #بسمله سوره مبارکه حمد 🔸نقلی است از حضرت امیر (ع) که می‌فرمایند: اسرارُ کلامِ الله فی القرآنِ و اسرارُ القرآن فی الفاتحة و اسرارُ الفاتحةِ فی بسم الله الرحمن الرحیم. قرآن بازتاب کل واقعیات است بصورت مکتوب؛ و همه‌ی این واقعیات در بسم الله سوره حمد نیز هست. 1⃣ #نکته_اول، متعلّق بسم‌الله 🔸بِسْمِ جار و مجرور است و متعلق آن ذکر نشده است. محذوف بودن متعلق، ظرفیت‌های معنایی بسیاری ایجاد میکند. 🔸در باب متعلق آن، در روایت آمده است: "معنیٰ قول القائل بسمِ الله، أیْ اَسِمُ نفسی بِسِمَةٍ من سماتِ الله عز و جل و هی العبادة." 🔸جناب محی الدین در این باب گفته است: "ظَهَرَ الوجودُ بسم الله الرحمن الرحیم. نیز روایتی داریم که:"ظَهرتِ الموجودات بسم الله الرحمن الرحیم." آغاز و ایجاد هستی، به اسم الله و الرحمن و الرحیم است. 🔸جناب علامه در تفسیر المیزان: متعلق محذوف، أبتَدِءُ و أفتَتِحُ است. 🔸این بسم الله، گاهی از زبان خدا است و گاهی از زبان بنده است. اگر خدا بگوید، یعنی افتتح بسم الله الرحمن الرحیم فی هدایة العباد. اما اگر بنده در جایگاه بندگی بخواهد بگوید، به این معناست که کار خود را خدایی کردم. 🔸این که ما متعلق را محذوف قرار دهیم، #ابهام ایجاد می‌کند، و ممکن است مراد خداوند نیز همین ابهام باشد که گستره معنایی وسیعی ایجاد کند. و تفاسیر متعدد برای این بسم الله ایجاد کند. 2⃣ #نکته_دوم، معنای باء 🔸باء را سببیت بگیریم، و سببیت گاهی کلامی است و گاهی فلسفی و گاهی عرفانی. در سببیت عرفانی می گوییم به ظهور و تجلی اسم الله آغاز میکنم. 🔸باء معیت و مصاحبت: افتتح به معیت الله(قیّومیة او) معانی دیگری نیز دارد از جمله استعانت و نیز ابتدائیت و... . 🔸در نظر گرفتن هر یک از معانی باء با توجه به چگونگی تصور متعلق آن، تنوعی از معانی ایجاد می کند. 3⃣ #نکته_سوم، رابطه باء و ولایت 🔸روایتی است از امیرمومنان در کتاب ینابع الموده، ج1، ص ۶۸: "أنّ کلّ ما فی العالم، فی القرآن و کل ما فی القرآن بأجمَعِهِ فی فاتحة الکتاب و کل ما فی الفاتحة، فی البسمله، و کل ما فی البسمله فی الباء، و أنا النّقطة تحتَ الباء." 🔸مسئله اول این است که قلمرو معارف و دانشهایی که قرآن دارد، علوم لازم برای هدایت یک انسان کامل است لذا همه معارف موجود در کل هستی را دارد. 🔸در این روایت آمده است که تمام نکات هستی و قرآن، در بسمله است و تمام آن در باء نهفته است. یعنی از آنجا که تمام حروف از بساطت نقطه شروع می‌شود و بعد منتهی به حرف و جمله می شود، تمام معارف از ناحیه ولایت آغاز میگردد. یا همانگونه که هویت حرف باء به همان نقطه‌اش است، هویت تمام حقایق عالم از رهگذر ولایت میگذرد. 🔸در جای دیگر میبینیم ائمه معصومین (ع) می فرمایند: "نحن اسماء الله الحسنی." در جای دیگر میفرمایند:"نحن وجه الله." 🔸اسماء الله یک تکثری دارد ولی وجه الله مفهومی است که بساطت در آن نهفته است. حضرت علی (ع) هم وقتی میفرمایند من نقطه بسم الله هستم، دارد به همان حقیقت بسیطه اشاره میکند. و این، یعنی ولایت نقطه‌ی اتصال #حق با #خلق است، اتصال کثرت به وحدت. 🔸با این نگاه، معانی مختلف باء را دوباره بررسی کنیم؛ به سبب ولایت، با استعانت از ولایت، با ابتدا از ولایت، با معیتِ ولایت و… . 4⃣ #نکته_چهارم، در باب "اسم" و حقیقت آن 🔸کسانی که با عرفان اشنایی دارند، با "اسم" سطحی برخورد نمیکنند. عرفا در تفسیر آیه‌ی شریفه‌ی "عَلّمَ الآدَمَ الأسماءَ کلّها" اسم را به معنای #حقایق_هستی گرفته‌اند و این معنا اکنون مقبول همگان است. 🔸اسم، گاهی اسم عَلَم است و گاهی اسم صفت. اسم صفت یعنی اسمی که اشاره به یک حقیقت دارد. وقتی به کسی می‌گوییم قادر، یعنی نشانه‌ی حقیقی و تکوینی او در قدرتش است. 🔸این اسم وصفی در اصل #اسم‌الاسم است. اسم اصلی، آن وضعیتی است که در فرد هست و برای نشان دادن آن وضعیت حقیقی، اعتبار اسم در لفظ صورت می گیرد. 🔸راجع به اسم خداوند نیز همین‌گونه است. وقتی می‌گوییم رحیم، یعنی ذات متبلور در رحمت، غفور و رحمان و اینها یعنی حقیقت ذات که متبلور شده است در این صفات. منظور از اسماء جلوه های تکوینی و حقیقی خداوند متعال است. 🔸و ما برای رسیدن به معرفت الهی، بایستی از مسیر شناخت #اسماء حرکت کنیم، نه شناخت #ذات؛ ما دسترسی به ذات نداریم. 🔸لذا حضرت امام میگوید: "خدا گفته بسم الله الرحمن الرحیم؛ نگفته بذات الله الرحمن الرحیم." و اسم اعظم هم آن حقیقت اسم است نه یک لفظ. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐 @rebbiion

#ماه_رمضان 📖تفسیر سوره حمد به بیان استاد #امینی‌نژاد خلاصه جلسه پنجم و ششم ۸ رمضان ۱۴۴۵ 🔰ادامه نکته چهارم در باب حقیقت "اسم" 🔸نظام اسمائی بعد از اینکه حقیقت اسم روشن شد، این بحث توسط عرفا مطرح شد که اسماء دارای نظام است. 🔸عرفا قائل هستند نظام هستی شامل وجود، ماهیت و نیز #اسماء_الله است؛ اسماء الهی در عرض هم نیستند، بلکه هم در عرض یکدیگر هستند و هم در طول یکدیگر. 🔸در صدر همه اسماء، اسم "الله" است؛ یعنی آن حقیقتی از خداوند سبحان که متجلی در #الوهیت است. الوهیت یعنی تدبیر همه جانبه مخلوقین. هم کمالات اولیه مخلوقین و هم کمالات ثانیه آنها. 🔸اسم الله در سرسلسه اسماء است و عام‌ترین، شامل‌ترین و بالاترین اسم است. بعد از آن تکثر حاصل می‌شود. از جنبه الوهیت است که ویژگی‌هایی نظیر علم و قدرت و… شکل میگیرد و به تدریج این اسماء مبسوط میشود به حدی که امام صادق(ع) خطاب به فضل بن عباس میگوید: این فرش زیر پای منم اسم خداست. اینگونه رابطه میان حق و خلق و وحدت و کثرت با اسماء الهی تبیین میشود. 🔸با این بیان، این چینش "بسم الله الرحمن الرحیم" نیز حکایت از یک واقعیت تکوینی دارد. 🔰اسماءالله، تنها مسیر رسیدن به لقاءالله 🔸ما برای توجه به خداوند سبحان و طی طریق لقاء الله، راهی جز اسماء الله نداریم. 🔸در حدیثی امام صادق میفرمایند معامله ما با اسماء الهی چندجور است؛ اگر خود اسم بصورت استقلالی مدنظر ما باشد، این #کفر است؛ اگر در عرض ذات باشد، این #شرک است. از طرفی خود ذات هم به خودی خود قابل دستیابی ما نیست. راه صحیحِ شناخت و عبادت ذات، از طریق اسماء است، و این #توحید است. 🔸اگر کسی غرق در اسماء شود و جزو محجوبین شود، آنوقت این اسماء و نظام هستی دیگر حقیقت اسمی و علامتی برای او ندارد. درحالی که ذات این عالم، اسم بودن و علامت بودن است. علامت آنوقتی علامت است که خودش دیده نشود. 🔸آیات و نشانه های الهی، اوایل خودشان بصورت استقلالی مورد توجه انسان است. بعد از مدتی حالت شرک‌آلود میگیرد، یعنی هم آیات را میبیند و هم خدا را. توحید محض هنگامی رخ می‌دهد که آرام آرام انسان فقط خدا را در تمام نشانه ها و علامات ببیند. 🔰درباره اسم "الله" 🔸منظور از الله، ذات خداوند نیست. بلکه منظور، آن صفت حقیقی خداوند است که متجلی در #الوهیت است. ذات خداوند در دسترس هیچ کس نیست. لذا اگر خداوند سبحان بخواهد با خلائق کار داشته باشد و بخواهد مخلوقاتی را شکل دهد، بایستی از ناحیه الوهیت خود اقدام کند. تا خداوند سبحان حالت الوهیتی به خود نگیرد، هستی خلق نمیشود و اظهار وجود رخ نمیدهد. 🔸لفظ الله مشتق از اله است؛ اله را گفتند #متحیر_فیه، یعنی همگان واله شوند در آن. هم معبود بودن و هم متحیر فیه بودن، بخاطر کمال بی نهایتی است که در آن هست. 🔸الله اسم عَلَم نیست، بلکه هرگاه الله میگوییم، صفت الوهیت را مدنظر داریم. اما این اسم صفت انحصاراً در خداوند سبحان است لذا میگوییم عَلَم است. 🔸اضافه کردن اسم به الله در اینجا برای تبیین هویت اسمی الله و الرحمن و الرحیم است. 🔰 درباره "الرحمن" و "الرحیم" 🔸به لحاظ لغوی هر دو از ماده #رحمت است، یکی صیغه مبالغه بر وزن فعلان که بر کثرت و گستردگی دلالت دارد و دیگری صفت مشبهه بر وزن فعیل بر بقاء و ثبات دلالت دارد. 🔸لذا رحمت خداوند سبحان دو قسم است: الف) رحمت #رحمانی که گسترده است و به همگان میرسد، و در مقابلش غضب نیست، بلکه غضب خودش در دل این شکل از رحمت است. ب) رحمت #رحیمی که رحمت خاص مومنین است و در مقابل غضب است. 🔸رحمانیت و رحیمیت خدا هم در دنیاست هم در آخرت. از جمله رحیمیت خداوند در دنیا، همین معنای مومنانه‌ای است که در زندگی مومنین جاری است. 🔸عمومیت رحمت رحمانی به گونه‌ای است که رحمت رحیمی را درون خود دارد. لذا این تقسیم، برآمده از دل نظام #تشکیک است. خداوند اساسا یک رحمت بیشتر ندارد. این رحمت به میزان شدت و ضعف به رحمانی و رحیمی تقسیم می‌گردد. 🔸اساسا تمام هستی بر اساس ترحم خداست و اگر ترحم نباشد، هستی بوجود نمی‌آید. (لذا در مقابل رحمت رحمانی، عدم است) حتی شرّ نیز تا مورد رحمت خدا واقع نشود، اصلا ایجاد نمیشود. حتی جهنم نیز با رحمت رحمانی است. 🔸در این بستر رحمانی هرگاه رحمتی مضاعف شود، رحمت رحیمی شکل میگیرد. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐@rebbiion

#ماه_رمضان 📖تفسیر سوره حمد به بیان استاد #امینی‌نژاد خلاصه جلسه هفتم و هشتم ۹ رمضان ۱۴۴۵ 🔸الله نورالسماوات و الارض؛ این نور همان نور #رحمت_الهی است که موجودات را از کتم عدم خارج کرده و وجود میدهد. در همین آسمان و زمین، کفر و نفاق و ظلم هم وجود دارد، اینها همه منور به نور الهی اند و الا اصلا موجود نمیشوند. 🔸برخی خیال میکنند جهان از دست خداوند در رفته است و آمریکا و اسرائیل جهان را گرفتند! اینها به لحاظ وجودی شیطان را در برابر خدا گرفته و #ثنویت در عمل را قائلند؛ در حالی که شیطان هم مخلوق خداست و تمام اعوان و انصارش در دستگاه ربوبی می‌گنجد. 🔰برخی از آیاتی که اشاره به #رحمت_رحمانی دارد 🔹سوره مبارکه مریم، آیه ۷۵: قُلْ مَنْ كَانَ فِي الضَّلَالَةِ فَلْيَمْدُدْ لَهُ الرَّحْمَنُ مَدًّا حَتَّى إِذَا رَأَوْا مَا يُوعَدُونَ إِمَّا الْعَذَابَ وَإِمَّا السَّاعَةَ فَسَيَعْلَمُونَ مَنْ هُوَ شَرٌّ مَكَانًا وَأَضْعَفُ جُنْدًا ﴿۷۵﴾ خدای الرحمان حتی به مضلین هم مدد میرساند. 🔹سوره مبارکه مریم، آیه ۴۵: يَا أَبَتِ إِنِّي أَخَافُ أَنْ يَمَسَّكَ عَذَابٌ مِنَ الرَّحْمَنِ فَتَكُونَ لِلشَّيْطَانِ وَلِيًّا ﴿۴۵﴾ عذابی از سوی خداوند رحمان. 🔹سوره مبارکه یس، آیه ۲۳: أَأَتَّخِذُ مِنْ دُونِهِ آلِهَةً إِنْ يُرِدْنِ الرَّحْمَنُ بِضُرٍّ لَا تُغْنِ عَنِّي شَفَاعَتُهُمْ شَيْئًا وَلَا يُنْقِذُونِ ﴿۲۳﴾. خداوند رحمان است که ضرر میرساند. 🔹سوره مبارکه اعراف، آیه ۱۵۶: وَرَحْمَتِي وَسِعَتْ كُلَّ شَيْءٍ فَسَأَكْتُبُهَا لِلَّذِينَ يَتَّقُونَ وَيُؤْتُونَ الزَّكَاةَ وَالَّذِينَ هُمْ بِآيَاتِنَا يُؤْمِنُونَ ﴿۱۵۶﴾ این آیه بصورت جدا و دقیق به رحمت رحمانی و رحیمی پرداخته است. 🔹اساسا #اسلام_رحمانی یعنی همانجایی که اسلامی که شلاق هم میزند ولی از باب رحمانیت و محبت. البته گاهی گوشمالی‌های خاص مومنین، جزو #رحمت_رحیمی است. 🔹برخی مفسرین علت نیامدن "بسم الله الرحمن الرحیم" را در ابتدای سوره توبه، تجلی غضب در این سوره دانسته‌اند. اما آیت الله جوادی قائل هستند که این غضب منافاتی با "بسم الله الرحمن الرحیم" ندارد. چرا که همین غضب در صفت رحمانیت جای می‌گیرد. 🔰برخی از روایات در توضیح #رحمت_رحمانی و #رحمت_رحیمی 🔹امیرالمؤمنین (ع): "اَلرَّحْمٰنِ الذي يرحم ببسط الرزق علينا." 🔹امام حسن عسکری (ع): "الرحمن العاطف على خلقه بالرّزق لا يقطع عنهم موادّ رزقه. و ان انقطعوا عن طاعته. و الرحيم بعباده المؤمنين في تخفيفه عليهم طاعاته، و بعباده الكافرين في الرزق و فى دعائهم الى موافقته." 🔹امیر مومنان (ع): "أما الرحمن فهو عون لكل من آمن به ، وهو اسم لم يسم به غيره. وأما الرحيم فهو لمن تاب وآمن وعمل صالحا" 🔸از نمونه‌های رحمت رحیمی خداوند به مومنین، همین #معنای_توحیدی است که انسان مومن در زندگی خود دارد. 🔰شرح حدیثی از امام صادق(ع) امام صادق (ع) میفرمایند: "الرحمنُ اسمٌ خاص بصفة عامة و الرحيم اسمٌ عام بصفة خاصة." 🔸وجوهی در معنای خاص بودن اسم رحمان و عام بودن اسم رحیم: 🔻نمیتوان اسم کسی از مخلوقین را رحمان نامید؛ زیرا به معنای رحمت گسترده است و این شکل از رحمت تنها مختص خداوند و در دایره قدرت اوست. اما رحیم یعنی رحمتی خاص، و مخلوقات هم میتوانند متصف به صفت رحیم شوند. 🔻دیدگاه #محقق_قیصری رحمت رحمانی، رحمت عامه است؛ ولی رحمت رحیمی، رحمت اختصاصی به هر شیء است بحسبه، چه مومن و چه کافر. این صفت خاص است یعنی هر صنفی رحمت خاص خود را دارد. رحمت رحمانی یعنی رحمت خداوند متعال را یکسره ببینی در گستره خودش اما اگر در این بحر رحمت به انشعابات آن بنگری می شود رحمت رحیمی. #مومنین در مسیر ایمان مسابقه دارند، #کفار در مسیر کفر، #مشرکین در شرک، خداوند توفیقات خاص به هرکدام میدهد تا در همان مسیر ادامه دهند. 🔰نکات پایانی در باب بسمله 🔸بسم الله الرحمن الرحیم یک اسم ترکیبی و دارای هویت ترکیبی است. یعنی اسمی که مرکب از مزاج های چند اسم بسیط است؛ الله و الرحمن و الرحیم هر کدام یک مزاج دارد و ترکیب اینها یک مزاج مستقلی دارد. 🔸آیت الله جوادی آملی در تسنیم، در تفسیر سوره حمد می فرمایند: "نسبت بسمله سوره حمد به دیگر بسمله‌ها به نحو مطلق و مقید است." 🔸اصل تمام بسمله‌ها، از جهت روح معنا از یک سنخ‌اند. یعنی یک اشتراک معنوی دارند همه؛ منتها از یک وحدت به کثرت میرسند. 🔸پوشش اصلی در بسم الله الرحمن الرحیم، رحمت است و غضب، بصورت مستتر است. رحمت است که وجودی است؛ ما اساسا شر محض نداریم زیرا شر و بطلان محض، عدم است. و حسن و نور اطلاقی خداوند همه ما را گرفته است. لذا شر و باطل کلا امری #نسبی است. 💠 تشکل طلبگی ربیون 🌐@rebbiion

﷽ . «محفل مناجات با خدا» . ازشب یازدهم ماه مبارک(۵شب) 🎙فیض منبر: حجت الاسلام والمسلمین امینی‌نژاد 🎤مناجات: 🔸 برادر جــــواد ظریــــــــف 🔸برادر جــــــواد مصطفوی 🔸حاج جواد‌ مشـــــکی‌باف ⏰ از پنجشنبه۲فروردین ساعت ۲۱:۱۵ 🕌 بولوارشهید مدرس۴ حسینیه‌هنــر 💠تشکل طلبگی ربیون 💠هیـــــــــــــئت لبیــک 🌐 @rebbiion