نوشتن به دلِ‌ آدم مربوطه . انگار آدم می‌خواد دلش رو برای آینده حفظ کنه ! با نوشتن میشه همه‌ چیز رو نگه داشت . به راستی که بین کتاب و قلب شباهت غریبی وجود داره:))

محبتت را اگـر جايگاهى برايش نيافتى نثار مكن ! _مولا علی

برین کنار که میخوام امروز با این صوت جولان بدم ✨🎧 #ژلوفن‌صوتی

نگاهت که به آسمون باشه دلت از زمین نمیگیره .. (: قانون چهارم.

فکر نمی‌کردم بغل کردن خودم انقدر سخت باشه. پر از زخمه و دوست داشتنم رو پس می‌زنه‌. ولی من ترجیح میدم با لطافت باهاش برخورد کنم و هروقت زد تو گوشم به جای رها کردنش بازم بغلش کنم. این دفعه دیگه به حال خود ، رهات نمیکنم منِ تنهای عزیزم! هیشکی به جز خودم نمی‌تونه گلوله هایی که خوردی رو دربیاره و روی زخمت نمک نپاشه :)

-

وقتایی که حرفای آقا رو تحلیل میکنیم و ازش کلید واژه و کنش اجتماعی درمیاد مغزم گلستون‌ میشه >>>>>

یه مدتی توو معاشرتم با آدم‌ها خیلی سخت گرفتم و یه ذره اذیت شدم اما نتیجه‌ش مطلوب شد واقعا. یه حلقه‌ی کوچک اما باکیفیت از انسان‌ها که از دوست‌داشتن‌شون مطمئن و راضی‌ام. زنده‌باد سرسختی در تعاملات!

برای ما "رضا" دار ها همیشه نقطه ی روشنِ امیدی هست ... #پناه‌هشتم

حس می‌کنم ضعیف شدم. یه جاهایی طناب‌و شبیه مو می‌بینم. می‌ترسم پاره شه و دیگه چیزی نباشه که نگه‌م داره. اما فکر کنم خودم باید طناب‌و ول کنم. آدمِ رها کردن طناب‌های زندگیم نبودم اما دارم راه‌حل می‌بینم‌ش. گزینه‌‌ی آخر. تیر آخر.

من طرفدار روزای شلوغم، روزایی که از شدت مشغله یادت میره پیام ‌هات رو سین زدی و جواب ندادی، روزایی که پاهات شب از خستگی درد می‌کنه و روزایی که انقدر اتفاق توش افتاده که انگار چند روز بوده :)))