برای رفع #ترس برای بهتر شدن احوالتان از این صدای اطمینان بخش استفاده کنید 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

انتخاب بین این دوتاست متخصص نوکر یا نوکر بدون تخصص؟ به قلم رضا رضوی در ادامه سلسله یادداشت‌های گفتمان نوکری ➕چند روز قبل یکی از کانال‌های خبری اسلامشهر با اشاره به سلسله یادداشت‌های گفتمان نوکری به قلم اینجانب، نقد کرده بود که بهتر است تخصص و کارآمدی افراد لحاظ شود و واژه نوکری بازی با کلمات است و الخ. دوست دیگری هم که خیلی خاطرش برای من عزیز است با من گفت که مهم این است شخص مسئول کارآمد باشد و نوکری و غیر آن فرع ماجراست( نقل به مضمون). ➕بنده حرفم این است: تخصص که اصل جدایی ناپذیر خدمت به مردم است. در این بحثی نیست. بحث آنجاست که باید بنیان فکری یک مسئول متخصص هم بنیان درستی باشد. در تاریخ نزدیک به پنجاه ساله این انقلاب، چه بسا متخصصانی هم بوده اند که چون نگاه نوکری بر تفکرشان غالب نبوده، در لحظه بزنگاه، به خطا رفته و خود را در جایگاه نادرست اربابی دیده‌اند و مردم را طفیل تصمیماتشان فرض کرده اند. دیده ایم که تصمیمات همین آدمها بدون در نظر گرفتن صلاح مردم بوده و در نهایت راه به بیراهه برده‌اند و مشمول الذمه دنیا و آخرت شده‌اند. ➕اگر یک مسئول متخصص نگاهش نوکری به مردم باشد برایش مهم نیست عکسش با رنگ ها و لعاب مختلف آذین بخش رسانه ها باشد. برایش مهم است رضایت خالق و خلق خدا حاصل شود. مهم نیست آنچه انجام می‌دهد او و تخصصش را به رخ دیگران بکشد. چرا که نوکری را محور همه کارهایش قرار داده است. نوکر، رضایت خالق و خلق که ارباب رجوع به اوست را به همه چیز ترجیح میدهد. ➕پس بنا به انتخاب و اولویت و ارجحیت بین متخصص نوکر یا نوکر بدون تخصص است و نه متخصصی که خودش را محور عالم بداند. در این انتخاب هم متخصص نوکر قطعاً پذیرفته شده است و عاقبت به خیر. در ذهن خودتان مرور کنید. از این بچه های متخصصی که خود را نوکر مردم انگاشته اند بسیار خواهید دید که در جان و روح مردم هنوز و همیشه زنده اند. #گفتمان_نوکری 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

🔴 تحشیه و تکلمه ای مِن باب نوکری یادداشتی در حال و هوای #گفتمان_نوکری به قلم آقای داود مبهوت روزنامه نگار و نویسنده مدیر کانال اشاره برخط ✍ چندی است دوست عزیز و بزرگوارمان جناب رضوی اَدامَ الله توفیقاته و اَیامه، من باب گشایش روزنه ای در اَذهان عموم حسب بحث متخصصان نوکر یا نوکران بدون تخصص یا مجموعاً و خلاصه مسئولان نوکر یا غیر نوکر رقوماتی به خامه و کِلک سخن آورده و کلام ها گفته اند شیرین، که دریغ است نخواندن و خِساست است عدم استماع آن ها که موجبات حسرت است و ندامت وشاید خسران البته برای مسئولان. و از آن پِی که صفت نوکر را برداشتی است ناخوشایند بر اهل سخن، اما کلام ایشان را در قالب خود نگاهی است نو به این واژه غریب. 🔻 نوکر را تعاریفی است بسیار از: چاکر و خدمتگزار و پادو و... . انتصاب مسئولان به چنین صفاتی احتمالاً مد نظر نگارنده معظم نیست.‌ اما به یقین و از بُعدی لطیف تر باید منظور، خدمت مسئولان به خلق الله بدون منت و بالاتر ندیدن از آن ها در نظر باشد که نگارنده را دست بر قلم برده تا دردل دلی کند و دغدغه ای گوید از جانب عموم، هرچند ناخوشایند مسئولان بالانشین باشد. 🔻 چرا که در سال های اخیر حتی کلمات شریف تری چون خدمتگزار نیز رنگ و بوی قدیمی خود را از دست داده و بیشتر آقا و آقازاده جای آن ها نشسته است؛ کانه ولی نعمتان مملکت را جنسی دیگر است و از مرتبه ای پایین تر. شاید دیگر از پایین نشینی مسئولان خبری نیست و بیشتر محلات بالانشین به چشم می آید و... . درنتیجه باید بر قلم نگارنده و دغدغه وی احترام کرد و از نوکران قدیمی و آقایان و آقازادگان فعلی خواست تا افزونتر بر ایام ماضی بنگرند که، که بودند و چه بودند و کجا بودند؟! حال، که هستند و چه هستند و کجایند؟ و، که آن ها را چُنین مقام رُتبتی داد؟، شاید قلبشان را درد آید و در خدمت به خلق خدا لطافتی حاصل شود؛ شاید. 🔻https://eitaa.com/esharehbarkhat ✍✍✍ 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

نوکرزاده! نه آقازاده! ➕با من تکرار کنید: نوکرزاده نه آقازاده! می‌بینید با تغییر همین یک واژه چقدر معنای خدمت تغییر میکند ؟ آیا کسی که بداند فرزندش نه در کلام که در ذهن مردم نوکرزاده خطاب خواهد شد برای رسیدن به این مقامها و مسئولیت‌ها، به آب و آتش میزند؟ حق کسی را ناحق میکند؟ به مردم وعده دروغ می‌دهد؟ ➕به نظر من باید منظومه معانی و کلمات در مورد مسئول و رییس حتما تغییر کند. یعنی فقط رییس نباشد که خودش را نوکر خطاب کند و از این نام برای خودش حقوق و دفتری و دستکی دست و پا کند. باید بداند دیگر نمی‌تواند به فرزند و نوه‌اش لقب آقازاده بدهد. ➕اصلا رسانه ها باید پیش قدم بشوند. چرا در رسانه نباید به فلان نماینده بگوییم «نوکر مردم آقای فلانی نماینده فلان شهر؟» یا به فلان فرماندار نگوییم «فرماندار ِنوکر مردم آقای مهندس فلانی؟» ➕نامیدن مرحله اول تغییر است. اصلا نامها که درست بشود شروع آن است که وظایف درست تعریف می‌شود. ➕به روزی فکر کنید که هرچه به فلان کس و بهمان کس اصرار میکنند بیا و نوکری مردم را در فرمانداری و مجلس و شورای شهر و ... قبول کن، او گریزان است. چه بهشتی ساخته می‌شود! آن وقت فقط آن کسی که مردم را ولی‌نعمت خود بداند و البته به قول منتقدان تخصصش هم حسابی محک بخورد، نوکری را قبول میکند. ➕ اصلا مگر وقتی نوکر جای کلمه رییس را بگیرد، مگر نوکر جرأت میکند بی تخصص و تجربه، مسئولیت قبول کند ؟ ➕چه بهشتی که در آن پذیرش مسئولیت با کسانی باشد که با اصرار واقعی مردم و برای نوکری خلق خدا قدم پیش نهاده باشند نه با شام اینطوری و ناهار آن طوری و بنر این شکلی و پوستر آن شکلی. خدایا ما را به این زندگی در چنین روزگاری مفتخر کن! 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 https://eitaa.com/joinchat/1497236199C12b3d76fe7

نوکرزاده‌ای که زبان دراز دارد ممکن است خود را آقازاده ببیند امروز شنیدم یک نوکرزاده‌ای مدعی شده مدارس غیردولتی اصلا مخالف عدالت آموزشی نیست. اولا اینکه تو به عنوان یک نوکرزاده که خودت هم نوکر مردم هستی چطور جای همه متفکران اجتماعی و فلسفه سازان آموزش و عدالت حرف میزنی ؟ دوماً اینکه اگر این مدارس مخالف عدالت آموزشی نیست چرا اول انقلاب اینها را جمع کردیم ؟ سوما اینکه آقای نوکرزاده! شکاف طبقاتی از طریق همین مدارس غیردولتی در حال عمیق تر شدن است و مسیر حرکت عمودی افراد را همین تزهای مضخرف شما بسته اند. نتایج کنکور و آزمون های سراسری را مرور کن. چهارما اینکه نتیجه این حرفهای مفت می‌شود اینکه نوکرزاده ها در نهایت خودشان را طبقه جداگانه ای بپندارند و از همان مدرسه بهشان اشتباه تفهیم شود و ندانند که نوکری پدرشان از صدقه سر همین مردمی است که بچه هایشان در مدارس دولتی تحصیل می‌کنند. آقایان نوکر! لطفاً مراقب فرزندانتان باشید. بگذارید آنها بین همین مردم بزرگ شوند. همین مردمی که ولی‌نعمت‌اند. 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

#رهبر عزیز انقلاب اسلامی: ما [مسئولان] نوکر و خدمتگزار مردم هستیم. اعتبار و آبروی ما به این است. اسلام این را برای ما معیّن کرده است. ما حقّی به گردن مردم نداریم؛ مردم به گردن ما حق دارند.» ۱۵ بهمن ۱۳۸۲ 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

#رهبر عزیز انقلاب اسلامی: دوره‌ی طاغوت این است دیگر! حالا خیلی از شماها هم یادتان هست، من هم یادم هست؛ ما هم در آن دوره تنفس و زندگی کردیم. دستگاه حکومت، کشور را مال خودش میدانست؛ برای مردم شأنی قائل نبودند، مگر از روی اجبار - با یک تشکیلات و نظامی که مسئولان کشور را نوکر مردم میداند، نه صاحب مملکت و صاحب مردم - این احساس واقعی مسئولان است، واقعاً خودشان را خدمتگزار و نوکر مردم و فلسفه‌ی وجودی خودشان را، کار برای مردم میدانند - مقایسه کنید. اصلاً تقابل بین این دو شکل، تفاضل بین این دو شکل، قابل کیل و اندازه‌گیری کردن با پول و درآمد ماهانه‌ی فلان آدم و اینها نیست؛ یعنی تفاوت وجود و عدم است، فاصله‌ی وجود و عدم است؛ این همان چیزی است که اسلام از ما میخواهد و به ما میدهد. حالا نمیخواهم وارد مقوله‌ی ارزشهای اسلامی بشوم، اگر انسان بخواهد راجع به آنها فکر و بحث کند، مقوله‌ی بسیار باشکوه و دلنوازی است. ۲۳ خرداد ۱۳۸۵ بیانات در دیدار جمعی از کارگردانان سینما و تلویزیون‌ 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

#رهبر عزیز انقلاب اسلامی: همه‌ چیز نظام‌ اسلامی‌، متعلق‌ به‌ مردم‌ است‌ و تمامی‌ مسئولان‌ باید خود را نوکر و خدمتگزار مردم‌ بدانند و هر مسئول‌ یا ماموری‌ که‌ از این‌ سیاست‌ فاصله‌ بگیرد، فاقد صلاحیت‌ و شایستگی‌ است‌. ۸ اسفند ۸۱ در جمع مردم چابهار 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

#رهبر عزیز انقلاب اسلامی: سرفصل اول، مربوط به مسایل مردم و حکومت است. آقایان! این مردم - همان‌طور که امام مکرر فرمودند - ولی‌نعمت‌های ما هستند؛ این شوخی نیست. من یکی از مسؤولان را در محضری دیدم که برخوردش با مردم قدری متکبرانه بود. من پیغام دادم و گفتم به ایشان بگویید که اگر میخواهد جبران آن برخورد را بکند، باید در همان‌طور محضری ظاهر بشود و بگوید: ای مردم! من نوکر شمایم. خلاف که نگفته؛ آیا دروغ گفته است؟ یک مسؤول کشور چکاره است؟ فلسفه‌ی وجودی ما غیر از خدمت به مردم چیست؟ امام فرمودند: اگر به من خدمتگزار بگویند، بهتر از این است که رهبر بگویند. این حرف درستی است؛ چون خدمتگزاری، برای انسانی که دلش بیدار باشد، مدح بزرگتری است. امام، تمام وجودش بیدار بود؛ شوخی و تعارف هم که نمیکرد. حقیقتاً اگر این ملت شهادت میدادند - که قطعاً میدادند - که امام خدمتگزار آنهاست، امام بیشتر خوشحال میشد، تا همه‌ی ملت یکصدا فریاد بزنند که تو رهبر ما هستی. خدمتگزاری به مردم افتخار است. این اسمها و این سمتها و این تیترها که افتخاری ندارد. در طول تاریخ، خیلی‌ها با این اسم‌ها و با این تیترها آمدند و رفتند؛ اما جز لعنت خدا و بندگان خدا، چیزی با خودشان نبردند. واقعاً چه ارزشی دارد؟ من رهبرم، من رئیس جمهورم، من رئیس قوّه‌ی فلانم، من وزیرم؛ اینها چه ارزشی دارد؟ اگر توانستم‌خودم را قانع کنم که من خدمتگزارم، یک چیزی؛ والّا چه ارزشی دارد؟ خدمتگزار چه کسانی؟ مردم. البته همه‌ی افراد ملت و جامعه را باید خدمت کرد؛ اما مراد عمدتاً طبقه‌ی محرومند که باید مورد توجه خاص برای خدمت قرار بگیرند؛ به دو دلیل: اولاً چون احتیاجشان بیشتر است و عدل این را اقتضا میکند؛ ثانیاً چون پشتیبانی آنها از نظام، جدیتر و همیشگیتر است و از اول این‌طور بوده است. در جبهه‌ها چه کسانی بودند؟ نسبت‌ها را ملاحظه بکنید؛ خیلی از این پولداران، از این مرفهان جامعه، از این بیدردها و بی‌احساسها، هشت سال جنگ آمد و رفت، اما اینها جنگ را حس نکردند؛ همان غذا، همان راحتی و همان آرامش! اگر چهار روز هم آن شهر مورد تهاجمی بود، سوار ماشینشان میشدند و به یکجای دیگر میرفتند و راحت استراحت میکردند؛ نفهمیدند که بر سر این مملکت چه گذشت! اینها آن مردمی نیستند که دولت و دستگاه‌ها باید برای خدمت به آنها خودکُشان کنند. نه، آن کس که جنگ و بمباران و محاصره‌ی اقتصادی و کم‌آبی و کم‌برقی و گرانی و سایر مشکلات را با همه‌ی وجود در این ده، دوازده سال احساس کرده، در درجه‌ی اول او باید مورد توجه باشد. مردم که میگوییم، یعنی اینها؛ همان عامه‌یی که امیرالمؤمنین(سلام‌الله‌علیه) در آن فرمان تاریخیشان به مالک اشتر فرمودند که عامه را داشته‌باش، خاصه را رها کن. عامه، یعنی همانهایی که در جنگ با تو هستند، در مشکلات با تو هستند، سختیها را با تو تقسیم میکنند، غم تو را از دلت میزدایند، خودشان را سپر بلای تو قرار میدهند و صادقند؛ نه عافیت‌طلبهای پُرروىِ پُرخورِ پُرخواهی که هیچ‌وقت هم قانع نمیشوند. تا وقتی که خیری به آنها برسد، تو را میخواهند؛ به مجرد این‌که ذره‌یی کم شود، رویشان را برمیگردانند. آقایان! ما در قبال مردم دو کار داریم: یک کار این است که به آنها خدمت برسانیم؛ کار دیگر این است که محبت و اعتماد آنها را جلب کنیم. خدمت به آنها برسانیم، یعنی چه؟ یعنی هرجا که هستید، برنامه‌ی شما آن‌وقتی درست است که نفعش به همین مردمی که عرض‌کردم، برسد. البته دنبال نفع کوتاه‌مدت نیستیم. نگویید که حالا برنامه‌ی پنج‌ساله چنین و چنان شد. حقوق بگیران وضعشان بدتر شد. البته درباره‌ی مسایل مربوط به اوضاع گرانیها و تورم و مشکلات، مطالبی هست که ان‌شاءالله من در دیدار جداگانه‌ی با هیأت دولت در میان خواهم گذاشت. نه، آن برنامه‌ی صحیح و آن راه درست که به خیر عامه‌ی مردم منتهی خواهد شد، ملاک است. در دستگاه قضایی، ملاک این است؛ در دستگاه قانونگذاری، ملاک این است؛ در دستگاه اجرایی هم ملاک این است. هر کسی در کشور باید برای خدمت به مردم تلاش کند. برای این کار باید وقت بگذارید. بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۲۳ مرداد ۱۳۷۰

#رهبر عزیز انقلاب اسلامی: کارشناسانی که در وزارتخانه‌ها هستند، اگر آنها خودشان بعضی از نکات را نمیدانند و ملتفت نیستند، به آنها تفهیم کنید و بگویید که کارشناسی مورد انتظار از تو این است که آن وضعیتی را که برای مردم مفید و نافع است، بگردی پیدا کنی و ارایه نمایی. این کارشناسی، کارشناسی درستی است. آن کارشناسی که خودش مسایل مردم را درک نکرده، معلوم نیست خیلی امین باشد. حالا نمیگویم که دست کارشناسان را بگیرید و از دستگاه خارج کنید؛ نه، توجیهشان کنید و تفهیم نمایید که از آنها چه میخواهید. البته از اول انقلاب تا امروز، برای طبقات محروم کار زیادی شده است. دوازده سال است که من با مسایل اجرایی این کشور از نزدیک آشنایم و میدانم که در این مملکت چه کاری شده است. خیلی کار انجام گرفته، دستگاههای مختلف خیلی کار کرده‌اند؛ اما آنچه که نیاز است، با آنچه که شده، قابل مقایسه نیست. ما نمیخواهیم فقط کار کنیم؛ ما میخواهیم محرومیت را از بین ببریم و محروم را از محرومیت خارج کنیم؛ هدف این است. والّا اگر شما بگویید من کار میکنم، ممکن است در یک اداره هم یک نفر بگوید من باید هشت ساعت یا شش ساعت کار کنم، یا ده ساعت کار کرده‌ام و دیگر بس است. این منطق، منطق درستی نیست. البته اگر خسته میشوید، اگر احتیاج به استراحت دارید، باید استراحت کنید، تا برای کار آماده بشوید. ما استراحت را نفی نمیکنیم؛ اما کار حد ندارد. کار تا آن حدی است که به نتیجه برسیم و به آن هدف و مقصودی که مورد نظر است، نزدیک بشویم. بنابراین، تا آن‌جایی که انسان توان دارد، باید کار کند. بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۲۳ مرداد ۱۳۷۰ 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

#رهبر عزیز انقلاب اسلامی: قرنهای متمادی کسانی بر این ملت با این فرهنگ و سابقه و استعداد، حکومت میکردند که مملکت را متعلّق به خودشان میدانستند؛ یعنی مثل اربابی که یک مزرعه یا یک ده یا یک ملک دارد و یک عدّه هم در آن مشغول کار و زندگی هستند. مسأله‌ی او، مسأله‌ی آن مردم نیست، بلکه مسأله‌ی خودش است. ملک، ملک اوست، درآمدهایی دارد، طبعاً زحماتی هم دارد، برای آن مردم باید زحماتی هم بکشد؛ مثلاً یک وقت بایستی پزشکی را خبر کند تا بیاید، یا اگر دینی باشند، مسأله‌گویی را خبر کند تا برایشان مسأله بگوید، یا مسجدی برایشان بسازد و یا چشمه‌ای برایشان راه بیندازد. اصلاً رابطه‌ی دستگاههای حکومتی با مردم چنین رابطه‌ای بوده است. مردم مطلقاً به عنوان صاحبانِ اصلی کشور مطرح نبودند. در این ملک بزرگ، ناصرالدّین شاهی حکومت میکرده که همه‌ی آحاد این مردم را نوکران خود میدانسته؛ اعم از نوکران رسمی‌اش، از صدراعظم گرفته تا وزرا و درباریان و آحاد مردم که رعیتش بودند و باید روی این ملک کار میکردند؛ یعنی چیزی خودشان میخوردند و منافع این حکومت هم محفوظ میشد. قرنهای متمادی سیاست و ذهنیّت حاکم بر کلّ کشور این بوده است و ملت نقشی نداشت. خب؛ این انقلاب به وجود آمده و ... آن طبقه‌ی اشراف و حاکمان و مالکان و صاحبان کشور را به‌کلّی قلع و قمع کرده است. امروز در این کشور کسی وجود ندارد که حتّی به ذهنش بگذرد که من صاحب و مالک این کشورم. مالک این کشور، مردم هستند. هر کسی برای این‌که بتواند قدرتی داشته باشد -اگر اهل قدرت‌طلبی است- و وظیفه‌ای را در مسندی انجام دهد -اگر اهل انجام وظیفه است- شرطش این است که مردم او را بخواهند، با مردم رابطه‌ی خوب داشته باشد و رعایت مصالح مردم را بکند یا تظاهر کند که میکند؛ یعنی درحقیقت همه مجبورند مالکیت مردم را بر این کشور به رسمیت بشناسند. انقلاب ما این است. بیانات در دیدار مسئولان سازمان صدا و سیما ۱۳۸۱/۱۱/۱۵ 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder

#رهبر عزیز انقلاب اسلامی: در نظام اسلامی، رابطه‌ی اخلاقی با مردم، رابطه‌ی مخصوصی است؛ مردم را در همه‌ی کارها مالک و صاحب امر دانستن، یک مُراجع مزاحم ندانستن. شما برادران عزیزی که در بخشهای گوناگون دولتی و قوّه‌ی قضاییه مشغول کار هستید، یکی از اولین تعلیماتتان به زیردستان و چیزی که از آن مؤاخذه میکنید، باید رفتار خوش با مردم باشد. حقیقتاً مردم صاحب قضیه‌اند. حقیقتاً مردم ولی‌نعمت ما و کارگزاران این نظام هستند. این، تعارف نیست. بعضی خیال میکنند، امام که این حرفها را میزدند، تعارف میکردند! بیانات در دیدار کارگزاران نظام ۱۳۶۹/۹/۱۴ 🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸🔸 کانال تحلیلی خبرنگار بدون مرز یادداشت‌های رضا رضوی روزنامه نگار و نویسنده پیوستن به کانال از طریق لینک عضویت 👇👇 @reporterwithoutborder