#مدیاویژن #رسانه #کلاس 🔸 ملاحظات ارتباطی رسانه‌ها رسانه‌ها در چارچوب انتخاب و مقوله‌‌بندي (Paradigmatic) و تركيب و نقل كردن (Syntagmatic) عمل می‌كنند. آن‌ها در واقع رويدادها را در مقولات محتوايی ثابت خود می‌ريزند و در اين روند هم به شيوه خودشان اين رويدادها را تركيب و نقل می‌کنند. اما آنچه در اين مسير برای رسانه‌ها مشكل ايجاد می‌كند می‌تواند در دو بخش قابل بررسی باشد: - تمايزهای مخاطبان - و خود رويدادها [واقعيت‌ها] كه قرار است خبر شوند. اين درست است كه #رويدادها بخشی از واقعیت هستند؛ اما انتخاب آن‌ها برای تبديل كردن‌شان به #خبر ممكن است الزاما يك انتخاب يا رويه طبيعي نباشد؛ همانطور كه شيوه #روايت آن‌ها هم می‌تواند به طور طبيعی صورت نگيرد. به اين مقولات فكر كنيد: - آيا رسانه‌ها آينه‌هايی برای نمايش رويدادهای پيرامون ما هستند؟ - آيا رسانه‌ها به رويدادها شكل ‌می‌دهند؟ - آيا رسانه‌ها كنش هستند؟ - آيا رسانه‌ها سعی در كنترل واقعيت‌ها دارند؟ - آيا ممكن است خبرهای خبرگزاری‌های جهانی (يعنی رويدادهای واقعی كه رسانه‌ای شده‌اند) بازتاب شرايط سياسی يا اقتصادی حاكم بر اين نوع صنايع رسانه‌ای باشند؟ آيا می‌توان گفت كه رسانه‌ها - به خصوص تلويزيون و سينما - ژانريك هستند و #ژانر رويه‌ای فرهنگی است كه می‌كوشد به طيف متون و معانی‌ [كه در فرهنگ می‌جوشد]؛ نظم ببخشد؟ (برای راحت‌‌تر توليدكردن #محتوا توسط رسانه و راحت‌تر مصرف كردن همان محتوا توسط مخاطب) كمی درباره اين واژه‌ تحقيق كنيد: mediality asrehooshmandi