کانال محتوای روایتگری راویان
۹اسفندماه ، #سالروز_شهادت #مدافع_حرم #روحانی_مبارز #شهید_سید_علی_احمدی_زنجانی گرامی باد . 🥀 #شهدای_
#زندگینامه
#شهید_سید_علی_زنجانی
🔻شهید سید علی زنجانی بيست و چهارم شهريور ماه سال ١٣٦٧ شمسی در زينبيه دمشق متولد شد [۱]. پدرش مرحوم آيت‌الله سید ابراهیم احمدى موسوى زنجانی (متوفی به سال ۱۳۷۸ش) جزو علماى بنام جهان اسلام از اهالی توابع ابهرِ استان زنجان و مادرش اهل صور در جنوب لبنان بود.
🔸او كه نسب پدرى‌اش با سى واسطه به امام موسی كاظم (علیه‌السلام) می‌رسید تا بيست سالگى در جوار حرم مطهر عمه‌ی سادات حضرت زینب کبری (علیها‌السلام) زندگى كرد. علاقه‌مندى‌اش به علوم دينى تحت تأثير پدرى عالم و وارسته موجب شد تا پس از پایان تحصیلاتش، یادگیری دروس حوزوى را نيز به صورت غيررسمى در دمشق آغاز کند.
🔹پس از آن، در سال ١٣٨٧ش براى ادامه تحصيل عازم ایران شد. تا سال ١٣٩۴ش در حوزه علميه قم به تحصيل دروس حوزوى پرداخت و با مطالعات پيگير و بهره‌مندی از محضر اساتيد مدارس ايرانى و عرب‌زبان، علوم دينى را فراگرفت. او که دلداده‌ی آرمان‌های امام و انقلاب بود، طی مدت حضورش در قم افراد زیادی را با اخلاق و منش خود جذب انقلاب اسلامی کرد و فضائل اخلاقى‌اش مورد توجه طلاب و هم‌حجره‌اى‌هايش قرار گرفت.
🔸در سه سال اول حضور مداومش در ايران، مادرش دو بار براى ديدار او به ايران سفر كرد. در سال ١٣٩٠ش به لبنان رفت و در سالروز ميلاد كريمه اهل‌بيت حضرت معصومه (عليهاالسلام) با خاندانی از اهالى دير قانون النهرِ منطقه‌ی صور ازدواج كرد كه ثمره اين ازدواج پسری شش ساله هم‌نام پدرش، «سيد ابراهيم» و دختری چهار ساله هم‌نام عمه‌ی سادات، «سيده زينب» است.
🔹در پى فتنه‌ی تكفيرى شام، در لبيک به نداى جهاد و دفاع مقدس از قم بازگشت و با پيوستن به صفوف رزمندگان در سوریه در كنار قوات رضوان حزب‌الله به تبليغ و مبارزه پرداخت.
🔸او که فعاليت‌هاى فرهنگى و جهادى‌اش چند سالی در استان حلب سوریه متمركز بود؛ يک‌سال پایانی عمر پُربرکتش را به همراه خانواده از لبنان به حلب نقل مکان کرد تا در كنار رزمندگان باشد. در مدت حضور در صف جهاد و مبارزه، مسئوليت‌هايى چون جانشین فرهنگی قوات رضوان، مسئول فرهنگی قوات رضوان و جانشین فرهنگی یکی از لشکرهای منطقه را بر عهده داشت و به پُرکاری و اخلاص شهره بود.
🔹در عرصه جهاد، شب و روز نمى‌شناخت. همراه رزمندگان در خط مقدم حاضر مى‌شد و پابه‌پایشان رنج خستگى و گرسنگى را تحمل مى‌كرد. مأنوس رزمندگان بود و براى‌شان برادرى پشتيبان، عالمى الهام‌بخش و رزمنده‌ای همراه. دردهای‌شان را تسكين مى‌داد و براى حل مشكلات‌شان تلاش مى‌كرد. محبوبیتش سبب شده بود تا همه مشتاق به ديدار و هم‌نشینی‌اش باشند.
🔸مهربان، خوش‌رو و خوش‌معاشرت و به بخشندگى و مهمان‌نوازی زبان‌زد بود. طبعى بدیهه‌گو، شخصيتى بسیار فروتن و ضمیری مملو از ایمان داشت و با قلبی پاک، روحى جوانمرد و لبخندی لطيف زندگی کرد. به دنيا و متعلقات آن وابستگی نداشت. معرفت و اعتقاد حقيقى‌اش به ذات باری‌تعالی، در التزام عملی او به واجبات و توجهش به معنویات تجلى می‌یافت. در شب با خدا راز و نیاز می‌کرد و با زبانی که به ذکر، دعا و تلاوت قرآن مترنّم بود؛ در پیشگاه معبود، پیشانی بر خاک می‌گذاشت و به نماز می‌ایستاد. زندگی‌اش سراسر زهد، تقوا، عشق به اهل‌بيت (عليهم‌السلام)، احسان به خلق و دستگيرى از نیازمندان بود و در اشک بر حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) روزی فراوان داشت.
🔹برای پا گذاشتن در ميدان نبرد بی‌قرار بود. به پیروزی اطمینان داشت، اگرچه در اين راه به نعمت شهادت برسد. حُسنِ عاقبت را در رزق شهادت جستجو و روزش را به امید لقای دوست شب مى‌كرد. چیزی محبوب‌تر از شهادت نداشت و براى رسيدن به آرزوى ديرينه‌اش شب و روز تلاش مى‌كرد.
🔺اين عالم و عابد خستگى‌ناپذير، نزدیک به پنج سال در جبهه‌های مناطق حلب، تدمر، باديه تدمر و البوكمال مجاهدت کرد و در جهت تبلیغ علوم محمد و آل‌محمد (عليهم‌السلام) مستمر کوشید. در این راه مجروح شد و سرانجام روز جمعه نهم اسفند سال ۱۳۹۸ش نزدیک اذان مغرب در سی‌و‌یک سالگی، در حملات هوایی به مواضع نیروهای مقاومت در منطقه طلحیه شهر سراقب از استان ادلب سوريه به درجه رفيع شهادت نائل آمد. پيكر مطهرش پس از تشييع در دير قانون النهر، در گلزار شهداى «روضة الحوراء زينب» منطقه ضاحیه جنوبی بیروت در كنار شهداى مقاومت اسلامى لبنان به خاک سپرده شد.
✍️ پى‌نوشت:
۱- در شناسنامه ١٣٦٨ش قید شده است.
#شهید_سید_علی_زنجانی
#الشهيد_السيد_علي_الزنجاني
#شهدای_روحانی
🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇
@ravianerohani
#زندگینامه
#شهید_سید_علی_زنجانی
🔻شهید سید علی زنجانی بيست و چهارم شهريور ماه سال ١٣٦٧ شمسی در زينبيه دمشق متولد شد [۱]. پدرش مرحوم آيت‌الله سید ابراهیم احمدى موسوى زنجانی (متوفی به سال ۱۳۷۸ش) جزو علماى بنام جهان اسلام از اهالی توابع ابهرِ استان زنجان و مادرش اهل صور در جنوب لبنان بود.
🔸او كه نسب پدرى‌اش با سى واسطه به امام موسی كاظم (علیه‌السلام) می‌رسید تا بيست سالگى در جوار حرم مطهر عمه‌ی سادات حضرت زینب کبری (علیها‌السلام) زندگى كرد. علاقه‌مندى‌اش به علوم دينى تحت تأثير پدرى عالم و وارسته موجب شد تا پس از پایان تحصیلاتش، یادگیری دروس حوزوى را نيز به صورت غيررسمى در دمشق آغاز کند.
🔹پس از آن، در سال ١٣٨٧ش براى ادامه تحصيل عازم ایران شد. تا سال ١٣٩۴ش در حوزه علميه قم به تحصيل دروس حوزوى پرداخت و با مطالعات پيگير و بهره‌مندی از محضر اساتيد مدارس ايرانى و عرب‌زبان، علوم دينى را فراگرفت. او که دلداده‌ی آرمان‌های امام و انقلاب بود، طی مدت حضورش در قم افراد زیادی را با اخلاق و منش خود جذب انقلاب اسلامی کرد و فضائل اخلاقى‌اش مورد توجه طلاب و هم‌حجره‌اى‌هايش قرار گرفت.
🔸در سه سال اول حضور مداومش در ايران، مادرش دو بار براى ديدار او به ايران سفر كرد. در سال ١٣٩٠ش به لبنان رفت و در سالروز ميلاد كريمه اهل‌بيت حضرت معصومه (عليهاالسلام) با خاندانی از اهالى دير قانون النهرِ منطقه‌ی صور ازدواج كرد كه ثمره اين ازدواج پسری شش ساله هم‌نام پدرش، «سيد ابراهيم» و دختری چهار ساله هم‌نام عمه‌ی سادات، «سيده زينب» است.
🔹در پى فتنه‌ی تكفيرى شام، در لبيک به نداى جهاد و دفاع مقدس از قم بازگشت و با پيوستن به صفوف رزمندگان در سوریه در كنار قوات رضوان حزب‌الله به تبليغ و مبارزه پرداخت.
🔸او که فعاليت‌هاى فرهنگى و جهادى‌اش چند سالی در استان حلب سوریه متمركز بود؛ يک‌سال پایانی عمر پُربرکتش را به همراه خانواده از لبنان به حلب نقل مکان کرد تا در كنار رزمندگان باشد. در مدت حضور در صف جهاد و مبارزه، مسئوليت‌هايى چون جانشین فرهنگی قوات رضوان، مسئول فرهنگی قوات رضوان و جانشین فرهنگی یکی از لشکرهای منطقه را بر عهده داشت و به پُرکاری و اخلاص شهره بود.
🔹در عرصه جهاد، شب و روز نمى‌شناخت. همراه رزمندگان در خط مقدم حاضر مى‌شد و پابه‌پایشان رنج خستگى و گرسنگى را تحمل مى‌كرد. مأنوس رزمندگان بود و براى‌شان برادرى پشتيبان، عالمى الهام‌بخش و رزمنده‌ای همراه. دردهای‌شان را تسكين مى‌داد و براى حل مشكلات‌شان تلاش مى‌كرد. محبوبیتش سبب شده بود تا همه مشتاق به ديدار و هم‌نشینی‌اش باشند.
🔸مهربان، خوش‌رو و خوش‌معاشرت و به بخشندگى و مهمان‌نوازی زبان‌زد بود. طبعى بدیهه‌گو، شخصيتى بسیار فروتن و ضمیری مملو از ایمان داشت و با قلبی پاک، روحى جوانمرد و لبخندی لطيف زندگی کرد. به دنيا و متعلقات آن وابستگی نداشت. معرفت و اعتقاد حقيقى‌اش به ذات باری‌تعالی، در التزام عملی او به واجبات و توجهش به معنویات تجلى می‌یافت. در شب با خدا راز و نیاز می‌کرد و با زبانی که به ذکر، دعا و تلاوت قرآن مترنّم بود؛ در پیشگاه معبود، پیشانی بر خاک می‌گذاشت و به نماز می‌ایستاد. زندگی‌اش سراسر زهد، تقوا، عشق به اهل‌بيت (عليهم‌السلام)، احسان به خلق و دستگيرى از نیازمندان بود و در اشک بر حضرت سیدالشهداء (علیه‌السلام) روزی فراوان داشت.
🔹برای پا گذاشتن در ميدان نبرد بی‌قرار بود. به پیروزی اطمینان داشت، اگرچه در اين راه به نعمت شهادت برسد. حُسنِ عاقبت را در رزق شهادت جستجو و روزش را به امید لقای دوست شب مى‌كرد. چیزی محبوب‌تر از شهادت نداشت و براى رسيدن به آرزوى ديرينه‌اش شب و روز تلاش مى‌كرد.
🔺اين عالم و عابد خستگى‌ناپذير، نزدیک به پنج سال در جبهه‌های مناطق حلب، تدمر، باديه تدمر و البوكمال مجاهدت کرد و در جهت تبلیغ علوم محمد و آل‌محمد (عليهم‌السلام) مستمر کوشید. در این راه مجروح شد و سرانجام روز جمعه نهم اسفند سال ۱۳۹۸ش نزدیک اذان مغرب در سی‌و‌یک سالگی، در حملات هوایی به مواضع نیروهای مقاومت در منطقه طلحیه شهر سراقب از استان ادلب سوريه به درجه رفيع شهادت نائل آمد. پيكر مطهرش پس از تشييع در دير قانون النهر، در گلزار شهداى «روضة الحوراء زينب» منطقه ضاحیه جنوبی بیروت در كنار شهداى مقاومت اسلامى لبنان به خاک سپرده شد.
✍️ پى‌نوشت:
۱- در شناسنامه ١٣٦٨ش قید شده است.
#شهید_سید_علی_زنجانی
#الشهيد_السيد_علي_الزنجاني
#شهدای_روحانی
🇮🇷 کانال ارائه محتوای روایتگری 👇
@ravianerohani