eitaa logo
روایت ها و حکایت ها
2هزار دنبال‌کننده
2.3هزار عکس
414 ویدیو
32 فایل
فیش های منبر یادداشت های روایی و تفسیری و نکات تربیتی و اخلاقی،آمیخته با مطالب روز، اشعار ناب، تاریخ و معرفی وراهنمایی برای انتخاب موضوع منبر. ارتباط با ما https://eitaa.com/MA1371 لینک کانال @revayathavahekayatha1
مشاهده در ایتا
دانلود
🟣ویژگی‌های جامعه تراز در زمان تهدید دشمن 1) در زمان تهدید دشمن، «ذلت در دنیا» را بر سعادت در آخرت ترجیح ندهد (أُفٍّ لَكُمْ لَقَدْ سَئِمْتُ عِتَابَكُمْ أَ رَضِيتُمْ بِالْحَياةِ اَلدُّنْيا مِنَ اَلْآخِرَةِ عِوَضاً وَ بِالذُّلِّ مِنَ اَلْعِزِّ خَلَفاً إِذَا دَعَوْتُكُمْ إِلَى جِهَادِ عَدُوِّكُمْ دَارَتْ أَعْيُنُكُمْ ...) 2) غفلت‌زده نباشد و در زمانی که دشمنش بیدار است خوابش نبرد (لَبِئْسَ لَعَمْرُ اَللَّهِ سَعْرُ نَارِ اَلْحَرْبِ أَنْتُمْ تُكَادُونَ وَ لاَ تَكِيدُونَ وَ تُنْتَقَصُ أَطْرَافُكُمْ فَلاَ تَمْتَعِضُونَ لاَ يُنَامُ عَنْكُمْ وَ أَنْتُمْ فِي غَفْلَةٍ سَاهُونَ) 3) متخاذل نباشد، یعنی اجزای جامعه پشت هم را خالی نکنند، همه اجزای جامعه در همه سطوح به یکدیگر یاری برسانند (غُلِبَ وَ اَللَّهِ اَلْمُتَخَاذِلُونَ) 4) حاضر نباشند به هر قیمتی زیر بار دشمن بروند.(وَ اَللَّهِ إِنَّ اِمْرَأً يُمَكِّنُ عَدُوَّهُ مِنْ نَفْسِهِ يَعْرُقُ لَحْمَهُ وَ يَهْشِمُ عَظْمَهُ وَ يَفْرِي جِلْدَهُ لَعَظِيمٌ عَجْزُهُ ضَعِيفٌ مَا ضُمَّتْ عَلَيْهِ جَوَانِحُ صَدْرِهِ) 5) امتعاض و خشم‌پروری؛ در درون خودشان خشم مقدس و بجا را بپرورانند (تُنْتَقَصُ أَطْرَافُكُمْ فَلاَ تَمْتَعِضُون)
نیت چه می کند! علیه السلام: «گاهی یکی از ما با فرد دیگری از دشمن به صورت دو قهرمان با هم نبرد می کردند بگونه ای که، هر یک می خواست کار دیگری را بسازد، و جام مرگ را به او بنوشاند (آری) گاه ما بر دشمن پیروز می شدیم و گاه دشمن بر ما هنگامی که خداوند صدق نیت و اخلاص ما را دید ذلّت و خواری را بر دشمنان ما نازل کرد و پیروزی و نصرت را به ما عنایت فرمود تا آنجا که اسلام در همه جا استقرار یافت و در کشور پهناور خود جای گرفت». وَ لَقَدْ کَانَ الرَّجُلُ مِنَّا وَ الاْخَرُ مِنْ عَدُوِّنا یَتَصَاوَلاَنِ تَصَاوُلَ الْفَحْلَیْنِ، یَتَخَالَسَانِ أَنْفُسَهُمَا أیُّهُمَا یَسْقِی صَاحِبَهُ کَأْسَ الْمَنُونِ، فَمَرَّةً لَنَا مِنْ عَدُوِّنَا وَ مَرَّةً لِعَدُوِّنا مِنَّا «فَلَمَّا رَأَی اللهُ صِدْقَنَا أَنْزَلَ بعَدُوِّنَا الْکَبْتَ وَ أَنْزَلَ عَلَیْنَا النَّصْرَ، حَتَّی اسْتَقَرَّ الاِْسْلاَمُ مُلْقِیاً جِرَانَهُ وَ مُتَبَوِّئاً أَوْطَاَنَهُ». خطبه ۵۶
البته باید حواس ها جمع باشد👇 علیه السلام خطاب به جناب مالک: اگر دشمنت تو را به صلحى رضایت‌بخش فرا خواند، آن را رد نكن؛ چرا كه در صلح، هم آسايشى براى سپاهيان توست، هم آرامشى براى فكر تو، هم امنيت كشور. امّا بسيار بهوش باش، آن جا كه دشمن تو در پى صلح‌جويى، گام به پيش بگذارد؛ چراكه چه بسا دشمنْ نزديك مى‌شود تا اغفال كند. پس اختيار كن و راه هر خطر احتمالى را ببند و در همه كارها تكيه بر خداوند است». لَا تَدْفَعَنَّ صُلْحاً دَعَاكَ إِلَيْهِ عَدُوُّكَ فِيهِ رِضًا فَإِنَّ فِي الصُّلْحِ دَعَةً لِجُنُودِكَ وَ رَاحَةً.... اَلْحَذَرَ كُلَّ اَلْحَذَرِ مِنْ عَدُوِّكَ بَعْدَ صُلْحِهِ فَإِنَّ اَلْعَدُوَّ رُبَّمَا قَارَبَ لِيَتَغَفَّلَ فَخُذْ بِالْحَزْمِ وَ اِتَّهِمْ فِي ذَلِكَ حُسْنَ اَلظَّنِّ پس از صلح به كلى، از دشمن حذر كن، چه‌بسا كه دشمن براى غافلگير كردن تن به صلح دهد. در اين زمينه طريق احتياط‍‌ گير، و به راه خوش گمانى قدم مگذار. نامه ۵۳ ◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆◆ ☑️روایت ها وحکایت ها را دنبال کنید... @revayathavahekayatha1
«آن‌که می‌خواهد انقلاب فرهنگی کند اما با قرآن کاری ندارد یا با حدیث کاری ندارد یا با کتب مدونه‌ی حدیث، مثل اصول کافی و غیره که یکی هم نهج‌البلاغه هست کاری ندارد، او در حقیقت انقلاب فرهنگی نیست او ممکن است یک بدعت فرهنگی باشد.» _____________________
مقام معظم حفظه الله: نهج البلاغه و عموما کلمات[امام]، معجزه ی امیرالمؤمنین است. این معجزه بالاتر است از معجزه ای که تو به آن دل خوش داری که مرحب خیبری را کشت و در قلعه ی خیبر را به دست گرفت. معجزه این است؛ معجزه ی خواص این است. به نظر من هگل های عالم و فیلسوف های عالم که امروز هر کدام، حرفشان برای نسلهای سرگشته ی این روزگار، مثل حرف یک پیام آور الهی محسوب میشود، بیچاره ها اگر میفهمیدند، اگر میدیدند گفتارهای امیرالمؤمنین را، بی گمان جزو شاگردان و دنباله روان و پیروان این مرد میشدند. روایت ها و حکایت ها https://eitaa.com/joinchat/2786197731C88ffbcfb9c
علیه السلام: رُسُلٌ لَا تُقَصِّرُ بِهِمْ قِلَّةُ عَدَدِهِمْ وَ لَا كَثْرَةُ الْمُكَذِّبِينَ. (خداوند پیامبرانی را مبعوث کرد) پيامبرانى که کمى نفراتشان و فزونى دشمنان و تکذيب کنندگانشان، آنها را از انجام وظايف، باز نمى داشت. پ.ن: مرحوم خویی در شرحش (منهاج البراعه) می فرماید: هذا الكلام صريح في عدم جواز التقيّة على الأنبياء... خطبه اول روایت ها و حکایت ها را همراهی کنید. https://eitaa.com/joinchat/2786197731C88ffbcfb9c
📚شرح نهج البلاغه! مقام معظم رهبری حفظه الله: سالها قبل - در پیش از انقلاب - من نهج‌البلاغه را در بین جوانها و طلاب علوم دینی و دانشگاهیها تدریس میکردم؛ به شروح نهج‌البلاغه مراجعه میکردم. آن وقت به نظرم اینطور میرسید که در بین همه‌ی شرح هایی که بر نهج‌البلاغه نوشته شده است، «شرح ابن‌میثم» از جهت تبیین مراد امیرالمؤمنین و کلمات آن بزرگوار بهترین است.
سکوت در هر حال بهتر است! علیه السلام فرمودند: «كثرت سكوت، سبب ابهت و بزرگى است» (بِكَثْرَةِ الصَّمْتِ تَكُونُ الْهَيْبَةُ). مرحوم ابن میثم در شرح نهج البلاغه خود در اینجا نکته جالبى آورده مى گوید: دلیل کلام مولا این است که سکوت، غالباً نشانه عقل است و ابهت صاحبان عقل آشکار است و اگر به یقین دانسته شود که کثرت سکوت ناشى از عقل اوست، ابهت او بیشتر مى شود و اگر حال او شناخته نشود و این احتمال وجود داشته باشد که سکوتش ناشى از عقل است باز سبب ابهت اوست و گاه ممکن است سکوت، ناشى از ضعف و ناتوانى در کلام باشد و باز هم این امر سبب احترام شخص مى شود، زیرا از پریشان گویى پرهیز مى کند. حکمت ۲۲۴
مرحوم علامه مغنیه: ✍کسى که بارهاى سنگین مردم را بر دوش کشد مردم او را بر سر خود مى نشانند و او را اهل رهبرى و ریاست مى بینند، دین و رنگ و نَسَبش هر چه باشد ولى کسانى که مردم از آنها بهره مند نمى شوند به آنها همانند موجودى نگاه مى کنند که هیچ ثمره اى ندارد، هر چند دنیا را از علم و دانش خود پر کند. علیه السلام می فرماید:  «با پذیرش هزینه ها (و رنج ها ومشکلات) عظمت وسرورى حاصل مى گردد»; (وَبِاحْتِمَالِ الْمُؤَنِ یَجِبُ السُّؤْدَدُ). «مُؤَن» جمع «مؤنه» به معناى هزینه و «سُؤْدَد» به معناى بزرگى و سرورى است. ذیل حکمت ۲۲۴ روایت ها و حکایت ها https://eitaa.com/joinchat/2786197731C88ffbcfb9c
علت پیروزی باطل!! علیه السلام خطاب به کوفیان می فرماید: «آگاه باشيد! سوگند به آن کس که جانم در دست قدرت اوست! اين قوم[شامیان،معاویه و یارانش] سرانجام بر شما پيروز مى شوند; امّا نه به خاطر اين که آنها در حقّانيّت، از شما سزاوارترند; بلکه به اين جهت که آنها در راه باطل زمامدارانشان سريع و کوشا هستند، در حالى که شما در اداى حقّ من کُند و سُست هستيد!» (أَمَا وَ الَّذِي نَفْسِي بِيَدِهِ، لَيَظْهَرَنَّ هؤُلاَءِ الْقَوْمُ عَلَيْکُمْ، لَيْسَ لاَِنَّهُمْ أَوْلَى بِالْحَقِّ مِنْکُمْ، وَلکِنْ لإِسْراعِهِمْ إِلَى بَاطِلِ صَاحِبِهِمْ، وَ إِبْطَائِکُمْ عَنْ حَقِّي). خطبه ۹۷ ✍و عجب اينکه، همين سخن را «مسلم بن عقبه» (همان کسى که از سوى يزيد، فرمانده لشکرى بود که مدينه را به خاک و خون کشيد) در برابر اهل شام هنگامى که مى خواست آنها را به ميدان نبرد بکشاند تکرار کرد. گفت: اى مردم شام! شما از نظر شخصيّت و نسب برترين عرب نيستيد; جمعيّت شما نيز بيش از ديگران نيست و منطقه زندگى شما نيز گسترده تر نمى باشد. اگر شما بر دشمنانتان پيروز مى شويد، تنها به خاطر انضباط و اطاعت از پيشوايان، و ايستادگى در برابر دشمن است; در حالى که دشمنان شما چنين نيستند.
✓سنت ابتلا! علیه السلام: وَ قَدَّرَ الْأَرْزَاقَ، فَكَثَّرَهَا وَ قَلَّلَهَا وَ قَسَّمَهَا عَلَى الضِّيقِ وَ السَّعَةِ، [فَعَدَّلَ‏] فَعَدَلَ فِيهَا لِيَبْتَلِيَ مَنْ أَرَادَ بِمَيْسُورِهَا وَ مَعْسُورِهَا وَ لِيَخْتَبِرَ بِذَلِكَ الشُّكْرَ وَ الصَّبْرَ مِنْ غَنِيِّهَا وَ فَقِيرِهَا، ثُمَّ قَرَنَ بِسَعَتِهَا عَقَابِيلَ فَاقَتِهَا وَ بِسَلَامَتِهَا طَوَارِقَ آفَاتِهَا وَ بِفُرَجِ أَفْرَاحِهَا غُصَصَ أَتْرَاحِهَا، وَ خَلَقَ الْآجَالَ فَأَطَالَهَا وَ قَصَّرَهَا وَ قَدَّمَهَا وَ أَخَّرَهَا، وَ وَصَلَ بِالْمَوْتِ أَسْبَابَهَا وَ جَعَلَهُ خَالِجاً لِأَشْطَانِهَا وَ قَاطِعاً لِمَرَائِرِ أَقْرَانِهَا. روزى انسان ها را اندازه گيرى و مقدّر فرمود، گاهى كم و زمانى زياد، و به تنگى و وسعت به گونه اى عادلانه تقسيم كرد تا هر كس را كه بخواهد با تنگى روزى يا وسعت آن بيازمايد، و با شكر و صبر، غنى و فقير را مورد آزمايش قرار دهد. پس روزى گسترده را با فقر و بيچارگى در آميخت، و تندرستى را با حوادث دردناك پيوند داد، دوران شادى و سرور را با غصّه و اندوه نزديك ساخت. اجل و سر آمد زندگى را مشخّص كرد، آن را گاهى طولانى و زمانى كوتاه قرار داد، مقدّم يا مؤخّر داشت، و براى مرگ، اسباب و وسائلى فراهم ساخت، و با مرگ، رشته هاى زندگى را در هم پيچيد و پيوندهاى خويشاوندى را از هم گسست تا آزمايش گردند.  خطبه ۹۱
آثار شاد کردن دیگران! فرمود: فَوَالَّذِي وَسِعَ سَمْعُهُ الْأَصْوَاتَ، مَا مِنْ أَحَدٍ أَوْدَعَ قَلْباً سُرُوراً إِلَّا وَ خَلَقَ اللَّهُ لَهُ مِنْ ذَلِكَ السُّرُورِ لُطْفاً، فَإِذَا نَزَلَتْ بِهِ نَائِبَةٌ جَرَى إِلَيْهَا كَالْمَاءِ فِي انْحِدَارِهِ حَتَّى يَطْرُدَهَا عَنْهُ، كَمَا تُطْرَدُ غَرِيبَةُ الْإِبِلِ. سوگند به كسى كه تمام صداها را مى‌شنود، هركس سرور و خوشحالى در قلبى ايجاد كند خدا از آن سرور برايش لطفى مى‌آفريند كه هرگاه مصيبتى بر او وارد شود اين لطف همچون آب (در يك سطح شيب‌دار، به سرعت) به سوى او سرازير شود تا آن مصيبت را از وى (بشويد و) دور سازد، همان‌گونه كه شتر بيگانه از گله (يا از چراگاه خصوصى) رانده مى‌شود. حکمت ۲۵۷