#بـه_وقت_دلدادگی💔 ✨ای دلیل خلقت ما همه مهر مادریت توی قلبمه♥️ 🦋گردنم تو خیلی حق داری ای مادرم فاطمه (س)، فاطمه (س)🌱 🎤رضا نریمانی •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈• #کانال #ریحانه #ی #بهشتی @reyhaneye_behshti •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈•

🕯#فاطمیه 🖤زندگی به سبک یاس نبوی •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈• #کانال #ریحانه #ی #بهشتی @reyhaneye_behshti •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈•

#جمعه_های_دلتنگی🥀 سلام مولای من.✋🏻 💚السلام علیک یا صاحب الزمان💚 🍂احسن الله لک العزاء فی امک الزهراء سلام الله علیها آجرک الله یا بقیه الله🕯 🏴ای صاحب عزای روضه ی مادر در این مصیبت عظیم به شما پناه می آوریم و همراه اجداد طاهرینتان کنار در سوخته به عزای مادرت سیاه پوشیم و برای همیشه اشک می ریزیم و برای ظهورتان دعا می کنیم تا بیایید و از قاتلان مادرتان انتقام بگیرید.😭 🌚جمعه شب است. مهدی جان.🦋 🌴آن فرقه که تیشه به نخل فدک زدند بر قلب پاک ختم رسولان نمک زدند💔 👹مهدی (ع) بیا ز قاتل مادر سوال کن زهرا (س) چه کرده بود که او را کتک زدند؟😢 🌱برگرد جانِ مادرت... اَشْکُوا اِلَیْکَ از جهانِ خالی از مَرد🌍 👥با سیصدُ با سیزده تا مرد برگرد از عاشقی سرشارمُ چون اهل کوفه♥️ 🖐پشت تو را خالی نخواهم کرد، برگرد دنبال تو در کوچه‌ های فاطمیه🕊 😞حیران شدم چون عابری شبگرد، برگرد ای دستِ قهارِ خدا تا که بگیری✨ 👺کفارهٔ سیلیِ آن نامرد برگرد زینب (س) فقط میداند آن بلوای کوچه!🏘 🌑شب‌ ها چه بر روزِ حسن (س) آورد، برگرد یک حرف می ماند برایم یَابْنَ زَهْرا (س)🌿 😔برگرد جانِ مادرت، برگرد برگرد کجا شبیه علی (ع) سر به چاه غم فرو بردی؟🔳 🖤کجا شبیه علی (ع) روضه خوان زهرایی (س)؟ 🌻اللهم عجل لولیک الفرج🌻 🌸السلام علیک یا فاطمه الزهراء🌸 🤲🏻اللّهُمَّ عَجِّل فَرجَ مُنتَِقمِ الزَّهرٰاء سَلٰامُ اللهِ عَلَیها #اللهم_اجعلنی_من_انصاره_و_اعوانه #عشاق_المهدی_محب_المهدی_ع •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈• #کانال #ریحانه #ی #بهشتی @reyhaneye_behshti •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈•

#به_وقت_دلتنگی💔 💫استوری 💖ویژه جمعه •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈• #کانال #ریحانه #ی #بهشتی @reyhaneye_behshti •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈•

📖#رمان_تنها_میان_داعش🍂 4⃣1⃣قسمت چهاردهم🌼 💠 بدن بی‌ سر مردان در هر گوشه رها شده و دختران و زنان جوان را کنار دیوار جمع کرده بودند. اما عدنان مرا برای خودش میخواست که جسم تقریباً بی‌ جانم را تا کنار اتومبیلش کشید و همین که یقه‌ ام را رها کرد، روی زمین افتادم. گونه‌ ام به خاک گرم کوچه بود و از همان روی زمین به پیکر های بی‌سر مدافعان شهر ناامیدانه نگاه میکردم که دوباره سرم آتش گرفت. 💠 دوباره به مو هایم چنگ انداخت و از روی زمین بلندم کرد و دیگر نفسی برای ناله نداشتم که از شدت درد، چشمانم در هم کشیده شد و او بر سرم فریاد زد :«چشماتو وا کن! ببین! بهت قول داده بودم سر پسر عموت رو برات بیارم!». پلک‌ هایم را به سختی از هم گشودم و صورت حیدر را مقابل صورتم دیدم در حالی که رگ‌ های گردنش بریده و چشمانش برای همیشه بسته بود که تمام تنم رعشه گرفت. 💠 عدنان با یک دست مو های مرا میکشید تا سرم را بالا نگه دارد و پنجه‌ های دست دیگرش به مو های حیدر بود تا سر بریده‌ اش را مقابل نگاهم نگه دارد و زجرم دهد و من همه بدنم میلرزید. در لحظاتی که روح از بدنم رفته بود، فقط عشق حیدر میتوانست قفل قلعه قلبم را باز کند که بلاخره از چشمه خشک چشمم قطره اشکی چکید و با آخرین نفسم با صورت زیبایش نجوا کردم: «گفتی مگه مرده باشی که دست داعش به من برسه! تو سر حرفت بودی، تا زنده بودی نگذاشتی دست داعش به من برسه!» و هنوز نفسم به آخر نرسیده، آوای اذان صبح در گوش جانم نشست. 💠 عدنان وحشت زده دنبال صدا میگشت و با اینکه خانه ما از مقام امام حسن (علیه‌ السلام) فاصله زیادی داشت، می‌ شنیدم بانگ اذان از مأذنه‌ های آنجا پخش میشود. هیچگاه صدای اذان مقام تا خانه ما نمیرسید و حالا حس میکردم همه شهر مقام حضرت شده و بخدا صدای اذان را نه تنها از آنجا که از در و دیوار شهر می‌ شنیدم. 💠 در تاریکی هنگام سحر، گنبد سفید مقام مثل ماه می‌ درخشید که چلچراغ اشکم در هم شکست و همین که مو هایم در چنگ عدنان بود، رو به گنبد ضجه زدم و به حضرت التماس میکردم تا نجاتم دهد که صدای مردانه‌ ای در گوشم شکست. با دست‌‌هایش بازو هایم را گرفته و با تمام قدرت تکانم میداد تا مرا از کابوس وحشتناکم بیرون بکشد و من همچنان میان هق هق گریه نفس نفس میزدم. 💠 چشمانم نیمه باز بود و همین که فضا روشن شد، نور زرد لامپ اتاق چشمم را زد. هنوز فشار انگشتان قدرتمندی را روی بازویم حس میکردم که چشمانم را با ترس و تردید باز کردم. عباس بود که بیدارم کرده و حلیه کنار اتاق مضطرّ ایستاده بود و من همین که دیدم سر عباس سالم است، جانم به تنم بازگشت. 💠 حلیه و عباس شاهد دست و پا زدنم در عالم خواب بودند که هر دو با غصه نگاهم میکردند و عباس رو به حلیه خواهش کرد: «یک لیوان آب براش میاری؟» و چه آبی میتوانست حرارت این همه وحشت را خنک کند که دوباره در بستر افتادم و به خنکای بالشت خیس از اشکم پناه بردم. صدای اذان همچنان از بیرون اتاق به گوشم میرسید، دل من برای حیدرم در قفس سینه بال بال میزد و مثل همیشه حرف دلم را حتی از راه دور شنید که تماس گرفت. 💠 حلیه آب آورده بود و عباس فهمید میخواهم با حیدر خلوت کنم که از کنارم بلند شد و او را هم با خودش برد. صدایم هنوز از ترس می‌ تپید و با همین تپش پاسخ دادم: «سلام!» جای پای گریه در صدایم مانده بود که آرامشش از هم پاشید، برای چند لحظه ساکت شد، سپس نفس بلندی کشید و زمزمه کرد: «پس درست حس کردم!». 💠 منظورش را نفهمیدم و خودش با لحنی لبریز غم ادامه داد: «از صدای اذان که بیدار شدم حس کردم حالت خوب نیس، برای همین زنگ زدم». دل حیدر در سینه من می‌ تپید و به روشنی احساسم را می‌ فهمید و من هم میخواستم با همین دست لرزانم باری از دلش بردارم که همه غم‌ هایم را پشت یک عاشقانه پنهان کردم: «حالم خوبه، فقط دلم برای تو تنگ شده!»‌. 💠 به گمانم درد های مانده بر دلش با گریه سبک نمیشد که به تلخی خندید و پاسخ داد: «دل من که دیگه سر به کوه و بیابون گذاشته!». اشکی که تا زیر چانه‌ ام رسیده بود پاک کردم و با همین چانه‌ ای که هنوز از ترس میلرزید، پرسیدم: «حیدر کِی میای؟». 💠 آهی کشید که از حرارتش سوختم و کلماتی که آتشم زد: «اگه به من باشه، همین الان! از دیروز که حکم چهارشنبه اومده مردم دارن ثبت نام میکنن، نمیدونم عملیات کِی شروع میشه». و من میترسیدم تا آغاز عملیات کابوسم تعبیر شود که صحنه سر بریده حیدر از مقابل چشمانم کنار نمیرفت. ✍🏻نویسنده: فاطمه ولی نژاد 📝ادامه دارد... •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈• #کانال #ریحانه #ی #بهشتی @reyhaneye_behshti •┈┈••✾❀🌹🍃🌼✿❁••┈┈•