#رمان_ارتداد یک #عاشقانه_سیاسی است و یک ایده خلّاقانه بر اساس گونه #تاریخ_جایگزین دارد. ایده اصلی بسیار مهم و تأثیرگذار است. کتابهایی که در اساس سخن تازه ندارند گام اول را سست برداشته اند. ۲۱بهمن ۵۷ فرمان معروف امام خمینی، که می گوید مردم بیرون بریزند، منتشر نمی شود! و چندی بعد آنچه نباید، رخ می دهد: خبر دستگیری امام و وفات ناگهانی! او توسط تلویزیون شاهنشاهی اعلام می شود. انقلاب شکست خورده و مبارزین به گوشه ای خزیده می شوند! داستان تا سال۷۵ ادامه پیدا می کند. در این سالها خفقان ساواک ادامه پیدا کرده و خیابانها پر از مظاهر فساد می شود و محله های غیراخلاقی در دسترس هستند. همسر شخصیت اصلی در همراهی با #مجاهدین_خلق دچار #ارتداد فکری می شود و پدر و‌دختر می مانند و بعد از ۱۵ سال زندان و رجعتی دوباره... این کتاب نمونه خوبی برای یک ایده خلاقانه است که نویسنده از ظرفیت های آن به خوبی استفاده نکرده است. کاش میشد در این فرصت خوب، پاسخ این سؤال داده می شد که #اگر_انقلاب_نمی_شد چه می شد؟ در پاسخ به این پرسش، تمرکز بر فساد خیابانی و رسانه ای و خفقان ساواک است. داستان می توانست جزئیات بیشتری داشته باشد اما #وحید_یامین_پور ترجیح داده بیشتر دلنوشته هایش را مطرح کند. به جز نقاط عطف اصلی داستان، ماجرا وگره های داستانی کمتر می بینیم؛ فضای کتاب بیشتر ذهنی و شاعرانه و بیانیه وار است؛ شبیه نثر #نادر_ابراهیمی.  داستان کتاب به نوعی ناتمام است و احتمالا جلد بعدی در راه است. برای همین بیش از این من هم حرفی ندارم! #نقد_کتاب