خلاصه مبحث #راه_های_قرآنی_خواندن بخش نهم: #تصدیق @estentagh @rezakarimi

خلاصه مبحث #راه_های_قرآنی_خواندن بخش دهم: #استنطاق @estentagh @rezakarimi

تحلیل و بررسی کتاب به اضافه مردم با حضور نویسنده، روح الله رشیدی (20آذر99) این کتاب برای هر فعال فرهنگی خواندنی و کاربردی است و از منظر تجارب انقلاب اسلامی نوشته شده است. ده اصل اساسی برای کار فرهنگی که مورد بررسی قرار گرفته اند همگی روح مردم محوری دارند. البته بر این کتاب نقدهایی هم وارد است... @rezakarimi

خواننده سنتی یا مدرن؟ شجریان خواننده ای اندیشمند بود که سنت را با مدرنیته تفسیر کرد لینک مطلب مشترک در روزنامه فرهیختگان http://farhikhtegandaily.com/newspaper/5003/15/&page=189911 لینک یادداشت کامل شخصی http://r1001.blog.ir/post/400 @rezakarimi

کسانی که بحث #تصدیق را دقیق خوانده اند. آمادگی خواندن این متن را هم خواهند داشت. این یادداشت کوتاه را در این ایام تقدیم می کنم به ساحت روح اللهی حضرت مسیح علیه السلام: در آیه «ذَلِكَ الْكِتَابُ لا رَيْبَ فِيهِ هُدًى لِلْمُتَّقِينَ(بقره2) متقین کسانی هستند که از هدایت قرآن بهره مند می شوند. در ادامه وقتی متقین معرفی می شوند به این آیه می رسیم که: «وَالَّذِينَ يُؤْمِنُونَ بِمَا أُنزِلَ إِلَيْكَ وَمَا أُنزِلَ مِن قَبْلِكَ...» (بقره4). پس یکی از شرایط تقوی این است که به کتابهای نازل شده قبل از قرآن هم ایمان داشته باشیم. اگر این رابطه با کتابهای دیگر برقرار نباشد تقوی مختل می شود و هدایت از قرآن هم دچار اختلال می گردد. پس اگر در قرآن ایمان به «ماانزل من قبلک» نشانه تقوی است می توان نتیجه گرفت که ویژگی قرآن مبنی بر تصدیق تورات و انجیل و دیگر کتب آسمانی، در هدایت پذیری از قرآن ودر فهم و تفسیر قرآن مؤثر است. البته بدیهی است که در اینجا سخن این نیست که کتب فعلی تحریف ندارند بلکه تصدیق باید در کنار هیمنه قرآن معنا شود. مسئله این است که اشکالات بشری که بر دین و کتب آسمانی آورده شده نباید موجب شود آیات قرآن مهجور شده و سلوک قرآنی ما با دیگر کتب ناقص انجام شود.

عرضه روایت "ارتدّ الناس بعد النبی الا ثلاثه" بر قرآن با کمک از تفسیر #المیزان @estentagh

از زمانی که امیرالمؤمنین انگشتر داد تا‌دوران معاصر که سردار گل گرفت... همچنان موضوع حضور قلب در نماز و رابطه آن با فعل خارجی قابل بحث است... آیا نماز نمازگزار را از خلق جدا می کند یا به خلق باز می گرداند؟

تحلیل و بررسی کتاب مکتب سلیمانی 11 دی 1399 لینک خبر نشست: http://mehrnews.com/xTs55 لینک یادداشت تحلیل کتاب: mehrnews.com/xTv9c @rezakarimi

دانلود فایلهای جلسات حافظ خوانی http://r1001.blog.ir/1399/05/15

بازنشر 🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃🍂🍃 🔸در تفسیر سوره قدر اثر مرحوم #علی_صفایی_حائری یک تغییرمعنا در کلمه تقدیر رخ داده و تقدیر به معنای نقشه و طرح و برنامه ریزی انسانی به کار رفته است(ص9). در حالی که در بیان قرآن تقدیر معنای الهی دارد نه بشری. تقدیر به معنای برنامه ای است که خدا برای ما دارد نه ما برای خود. البته منظور صفایی حائری از این برنامه ریزی مستقل از خدا نیست بلکه به این معنی است که ما از امکانات و سرمایه های شب قدر بهره برداری می کنیم. صفایی می گوید: اشتباه ما این است که در شب قدر کاری نکرده ایم و برنامه ای نریخته ایم (ص10). این کار و برنامه در کجای سوره قدر است؟ در نگرش توحیدی تقدیر مقابل تدبیر قرار دارد. گفته اند «العبد يدبر و اللّه يقدر». این جمله اشاره به تقابل تقدیر و تدبیر در کلام مولا دارد که فرمود: «يَغْلِبُ الْمِقْدَارُ عَلَى التَّقْدِيرِ حَتَّى تَكُونَ الْآفَةُ فِي التَّدْبِير» (نهج البلاغه، حکمت459) و« تَذِلُّ الْأُمُورُ لِلْمَقَادِيرِ حَتَّى يَكُونَ الْحَتْفُ فِي التَّدْبِير» (حکمت16). البته تقدیر برای نفی هر گونه تدبیر نیست که فرمود: َ «لَا عَقْلَ كَالتَّدْبِير» (حکمت113). بلکه باید تدبیر با تقدیر هماهنگ باشد. ولی نباید برای بیان این هماهنگی تقدیر را به معنای تدبیر معرفی کرد. کاری که عین صاد در تفسیرش انجام داده است! شب قدر شب تقدیر است نه شب تدبیر. در شب باید قرآن خواند و ذکر گفت و به سوی خدا انقطاع پیدا کرد تا برای کار و تلاش روز آمادگی پیدا کرد: «إِنَّ ناشِئَةَ اللَّيْلِ هِيَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قيلاً ، إِنَّ لَكَ فِي النَّهارِ سَبْحاً طَويلاً » (مزمل6و7). اما جابجایی تقدیر وتدبیر در کلام عین صاد سبب شده است که جایگاه شب و روز به هم بریزد. 🔸ممکن است برخی این نقد را اشکال تراشی لغوی تلقی کنند و بگویند این معنا مفیدتر است چون به تدبیر جایگاهی توحیدی می بخشد. اما واقعیت این است که اولاً ذهن سیال مفسر در اینجا مفاهیم و تقسیم بندی های زیادی پس از این گام لرزان تولید کرده است که همگی می توانند مصداق این حدیث باشند که «من فسّر القرآن برأیه فأصاب فقد أخطأ»: کسی که تفسیر به رأی کند و درست بگوید بازهم خطا کرده است! ثانیاً خدا در سوره قدر از تدبیر بنده سخن نگفته است چون بنده اول باید بندگی اش را درک کند و تا به انقطاع الی الله نرسد برنامه ریزی او نوعی انانیت در خود دارد. *** ⬅️پانوشت: 🔸ممکن است گفته شود پس تدبیر ما چگونه باید باشد؟ پاسخ به این پرسش داده شده است: ☑️ اولاً نباید عجول بود و تمام پاسخ را لازم نیست در سوره قدر جست و جو کنیم بلکه سوره یوسف بسیار سخن از نقشه و برنامه ریزی دارد (رجوع کنید به مقاله نظریه کشاورزی فرهنگی از اینجانب) ☑️ثانیاً برای تبیین نظریه «تدبیر در تقدیر» باید گفت امثال #دکتر_داوری_اردکانی که خودآگاهی بهتری نسبت به خودبنیادی مدرن دارند و در نقد و تحلیل آینده نگری سخن گفته اند، گام محکم تری را آغاز کرده اند؛ سخنرانی دکتر داوری در روز جهانی آینده به نوعی علیه علم آینده نگری بود. چون معتقد بود آینده عدم است پس آینده نگری را نمی توان علم دانست و آموزش داده نمی شود. پس از نظر او آینده چطور دیده و ساخته می شود؟ او می گوید علم آینده عین عمل است و عزم و همت آینده با یک طرح اجمالی را مقدم بر برنامه ریزی و گردآوری اطلاعات می داند. برنامه هم بیان و اظهار عزم و تصمیمی است که یک کشور برای فردای خود اتخاذ می کند. 🔸اگر بخواهیم این تحلیل را با تحلیل عین صاد مقایسه کنیم باید بگوییم درک این طرح اجمالی (نه تفصیلی) در شب قدر رخ می دهد.

سه نکته درباره گفته ها و ناگفته های کتاب #به_اضافه_مردم متن کامل در حلقه وصل: hvasl.ir/news/272829 @rezakarimi