✍ سلسله شبهات وهابیت علیه تشیع 🚫 شبهه: مى‌گویند تاریخ اسلام، گواهى مى‌دهد که على(علیه السلام) یک قهرمان شجاع و خیبرگیر و دلیر و دشمن‌شکن بود. آیا شایسته است به همسرش جسارت شود و او سکوت کند؟ پاسخ: قهرمانى واقعى، تنها در شجاعت بدنى، خلاصه نمى شود. علاوه بر این، انسان باید از نظر روحى هم، قهرمان شجاع باشد و در جایى که اظهار شجاعت به مصلحت اسلام نباشد، بتواند خویشتن دارى کند. پیامبر گرامى(صلى الله علیه وآله) از جایى عبور مى کرد، جمعى را دید که مشغول وزنه‌بردارى هستند تا نیرومندترین فرد را مشخص کنند، پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: «أشجعکم من غلب هواه» 🔻شکى نیست که امیرمؤمنان، شجاع و قهرمان بود و در تاریخ اسلام، فردى به پایه او در مقاومت و دلیرى نمى‌رسد، او تنها کسى است که پیامبر در جنگ خندق، درباره‌اش فرمود: «ضربة علىّ یوم الخندق أفضل من عبادة الثقلین» (۱) ولى مصالح آن روز امت اسلامى، ایجاب مى کرد که صبر و بردبارى را بر اعمال قدرت، ترجیح دهد، زیرا ستون پنجم در داخل مدینه مشغول فعالیت بود که نظم را به هم بزند. اعراب بیرون مدینه از اسلام دورى جسته و رسماً مرتد شده بودند. ♦️در چنین شرایطى اعمال قدرت، و کشتن مهاجم و دستیاران او، نتیجه اى جز یک جنگ داخلى تمام عیار میان بنى هاشم و قبیله هاى تیم و عدى در برنداشت، از این جهت، امام بردبارى را پیشه کرد و کراراً این سخن را تکرار مى کرد: «فوالله ما کانَ یُلقى فى روعى، ولا یخطرُ ببالى، أنّ العرب تُزعِجُ هذا الأمرَ من بعده (صلى الله علیه وآله) عن أهل بیته، ولا أنّهم مُنَحُّوه عنّى من بعده! فما راعنى إلاّ انثیالُ الناس على فلان یبایعونه، فأمسکتُ یدى حتّى رأیتُ راجعة النّاس قد رجعتْ عن الإسلام، یدعون إلى مَحق دین محمّد (صلى الله علیه وآله) فخشیتُ إن لم أنصر الإسلام وأهله أن أرى فیه ثَلماً أو هدماً، تکون المصیبة به علىّ أعظمَ من فوت ولایتکم التى إنّما هى متاع أیّام قلائل، یزول منها ما کان، کما یزول السَّرابُ، أو کما یتقشَّعُ السَّحابُ; فنهَضتُ فى تلک الأحداثِ حتّى زاح الباطلُ وَزهقَ، واطمأنَّ الدِّینُ وتَنَهْنَهَ». (۲) «به خدا سوگند هرگز فکر نمى کردم; و به خاطرم خطور نمى کرد که عرب بعد از پیامبر; امر امامت و رهبرى را از اهل بیت او بگردانند(و در جاى دیگر قرار دهند و باور نمى کردم) آنها آن را از من دور سازند! تنها چیزى که مرا ناراحت کرد اجتماع مردم اطراف فلان... بود که با او بیعت کنند، دست بر روى دست گذاردم تا این که با چشم خود دیدم گروهى از اسلام بازگشته و مى خواهند دین محمد(صلى الله علیه وآله) را نابود سازند. (در اینجا بود) که ترسیدم اگر اسلام و اهلش را یارى نکنم باید شاهد نابودى و شکاف در اسلام باشم که مصیبت آن براى من از رها ساختن خلافت و حکومت بر شما بزرگتر بود، چراکه این بهره دوران کوتاه زندگى دنیا است که زایل و تمام مى شود. همان‌طور که «سراب» تمام مى شود و یا همچون ابرهایى که از هم مى‌پاشند. پس براى دفع این حوادث به پا خاستم تا باطل از میان رفت و نابود شد و دین پابرجا و محکم شد». 📚منابع: [۱] . تاریخ دمشق، ج۱، ص ۱۵۵(ترجمه على (علیه السلام) ); فرائد السمطین، ج۱، ص ۲۵۵; الدر المنثور، ج۵، ص ۱۹۲. [۲] . نهج البلاغه، نامه ۶۲. #شبهات_وهابیت #شبهه_پژوهی #فاطمیه🌱 @rezvan_marefat

♨️ شبهه: صدیقه لقب عایشه است، نه لقب فاطمه زهرا(علیها السلام)! پاسخ: ما فعلاً درباره لقب دختر گرامى پیامبر سخن نمى گوییم زیرا قطعاً او صدیقه طاهره است و پیشواى ششم حضرت امام صادق(علیه السلام) او را صدیقه مى خواند. (۱) اما این که صدیقه لقب عایشه باشد، دلیلى بر آن نیست. ⚠️چگونه مى توان او را صدیقه خواند با این که قرآن درباره او و حفصه مى فرماید: ( إن تتوبا إلى الله فقد صغت قلوبکما وإن تظاهرا علیه فانّ الله مولاه وجبرئیل وصالح المؤمنین والملائکة بعد ذلک ظهیراً ). (۲) «اگر از کار خود توبه کنید به نفع شماست، زیرا دلهایتان از حق منحرف شده و اگر بر ضد او دست به دست هم دهید، کارى از پیش نخواهید برد، زیرا خداوند، یاور اوست و جبرئیل و مؤمنان نیکوکار و فرشتگان نیز در پى آنان از او پشتیبانى مى کنند». 🚫 آیا کسى که این نوع، مورد خطاب باشد، مى توان گفت: او صدیقه است؟ این آیه به اتفاق مفسران اهل سنت در مورد عایشه و حفصه وارد شده است. 📙در صحیح بخارى از ابن عباس نقل شده است که مى گوید: از عمر پرسیدم: آیا دو نفر از همسران پیامبر(صلى الله علیه وآله) که بر ضد او دست به دست هم داده بودند، چه کسانى بودند؟ عمر گفت: حفصه و عایشه بودند، سپس افزود: به خدا سوگند ما در عصر جاهلیت براى زنان چیزى قائل نبودیم تا این که خداوند آیاتى را درباره آنان نازل کرد و حقوقى براى آنان قرار داد(و آنها جسور شدند). (۳) 📚منابع: [۱] . کافى، ج۱، باب مولد الزهراء، حدیث ۴. [۲] . تحریم، آیه ۴. [۳] . صحیح بخارى، ج۶، ص ۱۹۵، ذیل سوره تحریم. #شبهات_وهابیت #شبهه_پژوهی #فاطمیه🌱 @rezvan_marefat

⭕️ سلسله شبهات وهابیت علیه تشیع ♨️ شبهه: یکی از مأموران اراشادی وهابی به زائری ایرانی می‌گفت ابوبکر نزدیک‌ترین فرد به پیامبر بوده است و على چندان جایگاهی در نزد پیامبر نداشته است؛ چون در سفر پیامبر از مکه به مدینه و در جنگ تبوک همراه پیامبر نبوده است و این سخن‌ها که علی نزدیک‌ترین فرد به پیامبر بوده است ساخته آخوندهای ایرانی است! پاسخ: در این شبهه دو مطلب است: ۱. وصایت و جانشینى على(علیه السلام) براى پیامبر(صلى الله علیه وآله) ۲. نبودن على(علیه السلام) همراه پیامبر در دو واقعه 🔰درباره شبهه نخست، یادآور مى شویم که: ۱. یکى از القاب امیرمؤمنان على(علیه السلام) «وصى» است. و از همان روز نخست صحابه و تابعان، على(علیه السلام) را به عنوان وصى معرفى کرده اند. [۱] که به نقل دو نفر در میان متجاوز از ده نفر از سرایندگان صحابى و تابعى بسنده مى کنیم: ۱. ابوالهیثم بن التیهان صحابى بدرى مى گوید: إنّ الوصی إمامنا وولیّنا * برح الخفاء وباحت الأسرار ۲. عبد الله بن ابى سفیان بن الحارث بن عبد المطلب مى گوید: وصیّ النبی المصطفى وابن عمه * فمن ذا یدانیه ومن ذا یقاربه از روزى که پیامبر(صلى الله علیه وآله) نبوّت خود را اعلام کرده، وصایت على را نیز بیان کرده است. مفسران در تفسیر( وَأنذر عشیرتک الأقربین ) مى نویسند: پس از نزول این آیه، پیامبر(صلى الله علیه وآله) بنى هاشم را دعوت کرد تا دعوت او را بپذیرند و فرمود: نخستین کس از شما که به من ایمان بیاورد وصى من است و در آن مجلس، على(علیه السلام) برنده این جایزه شد. پیامبر(صلى الله علیه وآله) فرمود: بدانید على(علیه السلام) برادر و وصى و خلیفه من در میان شماست. 💠 این سرگذشت را طبرى در تاریخ جلد دوم، ص ۲۱۶ و در تفسیر، ج۱۹، ص ۷۴ و ابن اثیر در کامل، ج۲، ص ۲۴ و حلبى در سیره، ج1، ص ۳۲۱، آورده اند و در شرح شفاى قاضى عیاض، ج۳، ص ۳۷، نیز آمده است. [۲] ۳. پیامبر(صلى الله علیه وآله) در جنگ تبوک، پیش از رفتن، درباره على(علیه السلام) گفت: «أما ترضى أن تکون منّى بمنزلة هارون من موسى إلاّ أنّه لا نبىّ بعدى». (۳) «آیا خشنود نیستى که جایگاه تو در نزد من به‌سان جایگاه هارون نزد موسى باشد، جز این که تو پیامبر نیستى». یعنى تمام مقاماتى که هارون داشت، تو نیز دارى. 🔻مقامات هارون در قرآن وارد شده است: ( واجعل لى وزیراً من أهلى* هارون أخى* أُشدد به أزرى* وأشرکه فى أمرى ). [۴] «براى من یاورى از خانواده ام قرار بده، برادرم هارون، مرا با او تقویت کن و او را نیز در پیامبرى من شریک ساز». 🔺در جاى دیگر مى فرماید: ( ولقد آتینا موسى الکتاب وجعلنا معه أخاه هارون وزیراً ). [۵] «ما به موسى کتاب دادیم و برادرش هارون را یاور او ساختیم». 🔳 شما قضاوت کنید، کدام یک از دو نفر به پیامبر(صلى الله علیه وآله) نزدیکتر بود. آیا آن کس که فقط در غار حراء همراه بود یا آن که تمام مقامات هارون را جز نبوت دار است؟! ۴. احمد بن حنبل و ترمذى و دیگران نقل مى کنند که پیامبر(صلى الله علیه وآله) به على(علیه السلام) فرمود: «انّ علیاً منّى وأنا منه وهو ولىّ کلّ مؤمن من بعدى». (۶) از این گذشته حدیث غدیر، روشنترین گواه بر وصایت اوست که در این مورد در گذشته سخن گفتیم. #شبهات_وهابیت #شبهه_پژوهی @rezvan_marefat

✅ و اما غیبت على (علیه السلام) در دو سفر پیامبر گرامى(صلى الله علیه وآله) ۲۷غزوه و ۵۵ سریّه داشت. و امیرمؤمنان در ۲۶غزوه همراه پیامبر بوده و امّا در جنگ تبوک، شرکت نکرد به خاطر یک امر مهم بود و آن این که على را جانشین خویش در مدینه کرد، زیرا زمینه براى شورش منافقان فراهم بود و مقصد پیامبر بسیار دور و در حدود ۶۰۰کیلومترى مدینه قرار داشت. 👈 پیامبر(صلى الله علیه وآله) براى حفظ جان زنان و مردان مسلمان مدینه که توانایى شرکت در جهاد را نداشتند، به على(علیه السلام) دستور داد که در مدینه بماند و با هشیارى کامل، مراقب حرکات منافقان باشد. 🔰براى همین، رسول خدا را در جنگ تبوک، همراهى نکرد. اتفاقاً امیرمؤمنان شایعه شایعه سازان را به سمع پیامبر رساند که مى گویند به عنوان بى مهرى مرا همراه نساخته اید. پیامبر در پاسخ فرمود: «أما ترضى أن تکون منّى بمنزلة هارون من موسى؟!». ☑️و امّا در سفر حجة الوداع، پیامبر(صلى الله علیه وآله) پیش از آن، على را براى هدایت و ارشاد و قضاوت مردم یمن، اعزام کرده بود و امتثال امر پیامبر، بالاتر از حضور در نزد رسول خداست ولى آغاز ماه ذى حجه، در مکه به پیامبر پیوست و در بازگشت در جحفه، مدال فضیلت به نام حدیث غدیر نصیب او گشت. 🔳در پایان، یادآور مى شویم که این مأموران ارشادى تهى از دانش و بینش هستند و برگى از تاریخ نخوانده اند و همه حقایق مسلم را منکر مى شوند و به آخوندهاى شیعه نسبت مى دهند‼️ ⚠️گویى احمد بن حنبل یک آخوند شیعه است که مى گوید پیامبر فرمود: «أنت ولىّ کلّ مؤمن بعدى» یا بخارى، آخوند شیعى است که حدیث تشبیه على به هارون برادر موسى را نقل مى کند؟‼️ گویا نویسندگان دیگر سنن و کتاب هاى حدیث، همگى آخوندهاى شیعه هستند که حدیث غدیر را نقل کردند.⁉️ ( ما لکم کیف تحکمون ). 📕منابع: [۱] . شرح نهج البلاغه، ج۱، ص ۱۴۳ـ ۱۵۰. [۲] . مشروح این سرگذشت در کتاب « فروغ ولایت » ، ص ۳۷ـ ۴۴ آمده است. [۳] . مسند احمد، ج۱، ص ۱۷۳ و ۱۷۵; صحیح بخارى، ج۴، ص ۲۰۸; سنن ترمذى، ج۵، ص ۳۰۲; فضائل الصحابه، نسائى، ص ۱۳; مستدرک حاکم، ج۲، ص ۳۳۷. [۴] . طه/۲۹ـ ۳۲. [۵] . فرقان/ ۳۹. [۶] . مسند احمد، ج۴، ص ۴۲۸; سنن ترمذى، ج۵، ص ۶۳۲; مسند ابى داود، ص ۳۶۰; خصائص نسائى، ص ۶۴. #شبهات_وهابیت #شبهه_پژوهی @rezvan_marefat

شهاب الدین الألوسی (عالم مشهور سَلَفی) : توسل به جاه پیامبر جائز است ! یکی از وجوه تمایز وهابیت ضاله و مسلمانان ، نفی جواز توسل به انبیاء و اوصیاء و اولیاء پس از وفاتشان می باشد و ابن تیمیة – لعنة الله علیه – اولین کسی است که حرمت آن را به شکل گسترده و جدی اظهار کرد و پس از او نیز عده ای متعصب و معاند کلامش را پی گرفتند.. آلوسی می‌نویسد: و بعد از این همه، من در توسل به خداوند به وسیله ی جاه پیامبر در پیشگاه خدا چه در زمان حیات پیامبر و چه در زمان ممات ایشان مشکلی نمی بینم و مقصود از جاه آن چیزی است که به صفتی از صفات خداوند بر می گردد مانند آن که محبت تمام و کمال مقصود باشد که انتظار قبول شفاعت او و عدم رد آن می رود. 🔖پس معنای این کلام که «خداوندا به جاه نبی تو توسل می کنم که حاجتم را برآورده سازی» آن است که «خداوندا محبتت نسبت به پیامبر را وسیله ای برای برآورده ساختن حاجتم قرار می دهم» و فرقی بین این سخن و این که بگویی «خداوندا به رحمتت توسل می جویم که چنین کنی» نمی باشد چرا که معنایش آن است که خداوندا رحمتت را وسیله ای برای انجام این کار قرار می دهم بلکه من مشکلی در قسم دادن خداوند به جاه پیامبر به این معنا نمی بینم. 📚الآلوسی البغدادی الحنفی، أبو الفضل شهاب الدین السید محمود بن عبد الله (متوفاى1270هـ)، روح المعانی فی تفسیر القرآن العظیم والسبع المثانی، ج7،ص 180، المحقق: ماهر حبوش، الناشر: مؤسسة الرسالة – بیروت، الطبعة: الأولى، 1431 ه 2010 م. #شبهات_وهابیت #دیدگاه_علما_اهل_سنت🌱 @rezvan_marefat