قبلا قول داده بودم کتابهای خوب را معرفی کنم. چهار کتاب بالا از نظر بنده در حوزه تاریخ وسیاست، مصداق کتاب خوب هستند، کتبی که دید بسیار کامل و جامعی را از سیاست و حکومت داری و روندهای تاریخی و تقابل داخلی و خارجی افکار و کشورها در سیاست و روابط بین الملل ارايه میدهند، اگر تا این لحظه بن کتابتان را مصرف نکرده اید و در زمینه کتب سیاسی و تاریخی آماتور هستید، می توانید با خیال آسوده کتب بالا را خریداری کرده و وارد این حوزه شوید.

اما کمی تفصیل: پس از بیست سال (سلمان کدیور): این کتاب آنقدر معروف شده که نیاز به تعریف همچو منی ندارد، اما اگر این رمان ارزشمند را با کمی تغییر پارادایم ببینیم و خارج از چارچوب روایت تاریخی و کلیشه ای از انحراف جامعه اسلامی بعد از پیامبر (ص) که کتاب در تلاش برای بازگو کردن آن است، بخوانیم، و سعی کنیم به پاسخ پرسش های اصیلی همچون جایگاه مردم، اشراف، اخلاق، عدالت و حقیقت و مصلحت و منفعت در دو مدل حکومت علوی و اموی برسیم و این نتایج را به مشکلات امروز جامعه مان تعمیم دهیم، قطعا پنجره وسیع و مسیر ارزشمندی به حل مشکلات مان خواهیم یافت. علاوه بر مسائل ذکر شده در بالا، در حوزه اعتقادی و تاریخ صدر اسلام هم کتاب بسیار ارزشمند و روایت ساده گیراو تاثیر گذاری دارد. در روزگاری که تریبون های یکطرفه سخت مشغول مصادره به مطلوب تاریخ اند، مطالعه ی این کتاب توصیه می شود. برای آن که بدانید ابوذر عدالتخواه بود و نه خوارج ، برای آن که بدانید حکومت عثمان پر از اختلاس بود نه حکومت علی ، برای آن که بدانید ذبح عدالت به بهانه امنیت، رسم معاویه بود نه علی، و برای آن که بیش از این ها بدانید، مطالعه ی پس از بیست سال توصیه می شود. شهریار(نیکولا ماکیاولی): قطعا نام این کتاب را نیز شنیده اید، کتابی که به انجیل علوم سیاسی معروف است. کتابی که پایه حکومت و تمدن نوین بر آن استوار است. اما فارغ از تلقی عمومی، ماکیاولی یک شیطان یا انسان پلید نیست، او در این کتاب با صداقت تمام در حال ارایه راهکارهایی برای موفقیت مادی یک سیاستمدار است، او به سیاستمداران جوان می آموزد که چگونه می توانند با هوشمندی و حفظ تعادل بین مردم، اشراف، دشمنان قوی، ضعیف، رقبا، دوستان، آموزه های اخلاقی، و مذهبی، سنت و... و استفاده ابزاری از همه آنها یک حاکم موفق باشد و حکومش را ادامه دهد. انگیزه او از نگارش این کتاب به گفته خودش، این اعتقاد راسخش است که موفقیت مردم در گرو موفقیت حاکمانشان است، پس فارغ از هر قیدی، باید به موفقیت حاکم کمک کرد. ماکیاولی و کتابش، تبلور خالص عقل معاش اندیش در آینه سیاست و حکومتداری است. خواندن این کتاب، نگاه ما را به رخداد های سیاسی و تصمیمات شخصی واقع بیانه تر کرده و نگاه آرمانگرایانه محض را تعدیل میکند. #کتاب_خوب @risman

جنگهای صلیبی به روایت اعراب (امین مألوف): اکثر ما اطلاعات تاریخیمان از جهان اسلام با عاشورای سال ۶۱ قمری یا حداکثر اربعین آن سال خاتمه می یابد، یعنی در بهترین حالت و با احتساب سیزده سال پیش از هجرت، تقریبا بر ۷۴ سال از تاریخ ۱۴۴۴ ساله امت اسلامی آشنایی بسیار نسبی داریم.(البته سریال مختارنامه توانست شش سال هم به این بازه بیافزاید.) در مورد واقایع و دوره تاریخی امامت سایر معصومین(ع) نیز اطلاعاتمان نهایتا به چند داستان پراکنده از محفل شراب هارون و تزویر مامون و قساوت معتصم ختم می شود. این در حالیست که داعیه تمدن سازی اسلامی را داریم، اما به تمدن دول اسلامی در طول چهارده قرن در جغرافیایی به وسعت جهان اسلام و چالشها و ابتکارات آنها بی توجهیم و محل ارجاع مان صرفا صدر اسلام و هفتاد سال اول است. در کتاب فوق، نویسنده لبنانی با قلمی شیوا و روایی، به بازه دویست ساله بسیار مهمی پرداخته است. اولین دوره مواجهه تمدنی جهان اسلام با غرب، اولین تقابل جدی نظامی سیاسی پس از سالها کشاکش فکری و عقیدتی. خواندن این کتاب، تصویر بهتری از ریشه ها و راه حلهای چالشهای امروز جهان اسلام پیش روی ما میگذارد. این کتاب ما را به دورانی میبرد که جهان اسلام بین حاکمان فاجر و نالایقی تکه تکه شده و در مقابل، جهان غرب زیر پرچم واحدی جمع شده و به این پیکره پوسیده حمله ور شده اند. تمدنی که در دوران طلایی اش، پیشقراول جهان در اخلاق و علم بود، اکنون شهرهایش از اندلس تا دمشق و از قسطنطنیه تا قاهره عرصه تاخت و تاز صلیبیون است. و حاکمان وسلاطینش نیز هم دست این غارت! و خلفایی که به مترسکی میمانند و اقلیتهای مذهبی مانند شیعیان واسماعیلیون که در مقابل اکثریت جامعه سنی، راه تروریسم و ارعاب را در پیش گرفته اند. و جامعه ای که از هم گسیخته و توسط مهاجمان آنسوی مدیترانه سلاخی میشوند. اما در طی تحولاتی، این وضعیت تاریک خاتمه مییابد و ققنوس جهان اسلام از خاکستر خود برمیخیزد و دوباره به هویت اسلامی و وحدت خود بازمی گردد و تحت هدایت رهبری قدرتمند و کاریزماتیک (صلاح الدین ایوبی) آنچه را در صد سال قبل از دست داده بازپس میگیرد و.... وقایع و فجایع ذکر شده این کتاب را شاید بتوان تکرار تاریخ قرن بیستم ما در هشت قرن پیش دانست(شاید هم برعکس) مصداق بارز تراژدی تکرار تاریخ، روایت دورانی که قدس اشغال شده، جهان اسلام متفرق و درگیر رقابتهای داخلیست، و جهان غرب به آن هجوم آورده و دین بازیچه قدرت حاکمان شده است. من خودم شخصا در داستان مقاومت چندین ساله و سقوط خونین طرابلس و بی تفاوتی سایر کشورهای مسلمان گریستم و آینه حال و آینده فلسطین را دیدم.... اما پایان کتاب خوش است و راهگشای امروز ماست. مطالعه این اثر ارزشمند اکیدا توصیه می شود. #کتاب_خوب @risman

چرا ملت ها شکست می خورند (عجم اوغلی، رابینسون): نویسندگان این کتاب برای توضیح چرایی عقب ماندگی برخی کشورها بر روی موضوع ساختار سیاسی کشورها و نهادهای دولتی و تاثیر شرایط تاریخی بر این عقب ماندگی دست گذاشته اند. عجم اغلو و جمیز رابینسون توضیح می دهند که چگونه ساختار سیاسی نامناسب ،که برخی معلول شرایط تاریخی حاکم بر آن کشورها در چند صد سال اخیر( آمریکای لاتین و آفریقا) و برخی نیز به سبب دخالت خارجی و رواج کودتاهای گوناگون در یکصد سال اخیر( منطقه خاورمیانه و غرب آسیا ) باعث نابودی ثروت ملت ها و خلاقیت کشی مردم و نخبه کشی آن سرزمین شده است. یکی از فواید خواندن کتاب چرا ملت ها شکست می خورند و آثار مشابه، پایان دادن به اندیشه های خام و خوش خیالی درباره سهولت رسیدن به توسعه پایدار و دمکراسی است ؛ مناطق جغرافیایی و شرایط خاص سرزمینی؛ در کنار ریز فاکتورهایی چون دخالت خارجی؛ نبود امنیت درونی و تضعیف دولت مرکزی و عدم تشکیل دولت ملت مدرن در درون جغرافیای کشور همه در ناکامی در امر رسیدن به توسعه پایدار و دمکراسی مطلوب موثر است ؛و فقدان هر یک از این ها سبب عقبگرد جامعه و ناکامی در امر توسعه می شود. کشورهایی چون افغانستان و عراق ( به سبب نداشتن امنیت و ثبات داخلی )؛ لیبی و مصر( به سبب عدم تشکیل دولت ملت مدرن ) ؛ لبنان و سوریه( عدم نهادینه سازی ناسیونالیسم و پارلمانتاریسم ) همه در امر توسعه شکست خوردند؛ با وجود آنکه ظاهرا همه کشوری با جغرافیای واحد بودند. این کتاب نقش ساختارها و نظامها و قوانین و نقش طبقات اجتماعی و وقایع تاریخی را در بهروزی و خوشبختی جوامع به ما گوشزد میکند. خواندن آن بر تمام افرادی که گمان میکنند با آمدن دولت یا فرد درستکار یا دیکتاتور مصلحی یا دولت جوان انقلابی و.... تمام مشکلات ما حل می شود، اکیدا واجب است. جوامع حتی بدوی ترین آنها بدون داشتن نهادهای فراگیر و در خدمت خیر عمومی، به سعادت نخواهند رسید. حتی اگر فرد مصلحی در راس باشد. ده ها مثال از جوامع موفق و شکست خورده و تاثیر این نهادها و نحوه شکل گیری آنها در این کتاب ارزشمند آمده است. #کتاب_خوب @risman

🔹طرح همواره تخفیف شهروند شعبه مرکزی هیوستون ایالت تگزاس با 10 درصد تخفیف ویژه فرهنگیان. #طنز Damocles @Partisan2015

سینان اوغان، نفر سوم انتخابات ترکیه، از طرفداران خود خواست که به اردوغان رای دهند، وی پنج درصد آرا را کسب کرده بود. به این ترتیب می توان اردوغان را برنده انتخابات هفته بعد دانست. #موقت

تعداد کشورهایی که درخواست رسمی عضویت در پیمان بریکس را داده اند اکنون به سی کشور رسیده است. این پیمان اقتصادی رقیب G7 است و احتمالا در آینده نزدیک سیستم انتقال ارزی مختص خودش را راه اندازی کند. (سوییفت غیر دلاری) جلسه سالانه اعضای این پیمان در هفته های آتی برگزار خواهد شد. به دلیل شرایط ویژه جهان و تنشهای روز افزون شرق و غرب، قطعا این جلسه، مهم ترین اتفاق از زمان تشکیل این پیمان خواهد بود و تصمیمات اتخاذ شده, در شکل دهی آینده سیاسی_اقتصادی جهان بسیارمهم خواهد بود. اسامی کشورهایی که در صف پیوستن به بریکس هستند. — Algiers, — Argentina, — Afghanistan, — Bangladesh, — Bahrain, — Belarus, — Venezuela, — Egypt, — Zimbabwe, — Indonesia, — Iran, - Kazakhstan, — Mexico, — Nigeria, — Nicaragua, — UAE, — Pakistan, - Saudi Arabia, — Senegal, — Syria, — Sudan, — Thailand, — Tunisia, — Türkiye, — Uruguay. @risman

پس پول نفت چی؟ 🔶در مناظره چند شب قبل، وقتی جناب علیزاده از کم بودن درآمد مالیاتی کشور در مقایسه با سایر کشورها میگفت، آقای غنی نژاد پرسید پس پول نفت چی؟ منظور ایشان این بودکه درست است درآمد مالیاتی ما از افغانستان هم کمتر است، ولی در عوض دولت درآمد نفتی دارد و نیازی به تحت فشار قراردادن ثروتمندان و افزایش درآمدهای مالیاتی نیست. سیاستی که همیشه همفکران ایشان به اسم جلوگیری از فرار سرمایه تجویز کرده اند. جناب علیزاده البته جواب مناسبی به این ادعا ندادند. 🔷خب این گزاره را با هم بررسی کنیم. طبق آمار اوپک در خوشبینانه ترین حالت، سال گذشته درآمد نفتی ما حدود ۳۵ میلیارد دلار بوده، یعنی ده درصد جی دی پی، حال با احتساب اینکه چهل درصد این درآمد سهم صندوق توسعه ملی و ده درصد سهم خود شرکت نفت و توسعه میادین نفتی و دو درصد سهم استانهای جنوبی است، مقدار باقیمانده کمتر از ۱۸ میلیارد دلار معادل پنج درصد جی دی پی خواهد بود. 🔷برای فهم بهتر این عدد فرض کنید دولت کل این پول را به صورت مساوی بین مردم تقسیم کنید به هر فرد سالانه فقط ۲۰۰ دلار معادل ده میلیون یا به تعبیری ماهی ۸۰۰ هزار تومان خواهد رسید که سیصد هزار تومان آن همین الان در قالب یارانه در حال توزیع است. پس سهم باقیمانده دولت به ازای هر ایرانی از پول نفت ماهی نیم میلیون است. 🔴پس با احتساب درآمد مالیاتی (۷ درصد جی دی پی) و همه سایر درآمدهای متفرقه ( ۲ درصد) و درآمد نفت ( ۵ درصد) درآمد نهایی دولت ایران ۱۴ درصد جی دی پی خواهد بود و این یعنی فاجعه! یعنی حتی کمتر از همه کشورهای سرمایه داری و لیبرال! #اقتصاد #ایران @risman