یه کم نظرات مردم رو درباره ازدواج بخونیم . منبعش پیج توابین هست . کانال هم دارند. من پیجشون رو دوست دارم😊 ———🌻⃟‌———— ‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌ @rkhanjani

استاد[ #سعادت‌پرور رحمة‌الله‌علیه] می‌فرماید: در رابطه بین خود و خدا تنگ‌نظر نباشید. اگر دیدید غذای امروز شما خوب نبود، فکر نکنید #رزق و روزی شما محدود شده است، بلکه نگاه کنید و ببینید امروز چه عنایاتی به شما شده است! آیا زیارت رفتید؟ سلامی به اهل بیت عصمت عرضه داشتید؟ به کسی چیزی آموختید؟ همه اینها #رزق و روزی انسان است. اگر برای انسان #توجه حاصل شود می‌فهمد که خداوند تبارک و تعالی علی الدوام به او رزق و روزی می‌دهد. 📚برگرفته از کتاب #ره‌آورد_آسمان (شرح حدیث معراج) •••✾•┈🍃💐🍃┈•✾••• @rkhanjani

#خانمها_بدانند وقتی شوهرمون عصبانی شد چکار کنیم؟ در درون هر مردی یک مرد آهنین وجود دارد که موقع مشاجره با همسر فعال میشود اگر موقع مشاجره و عصبانیت مرد ، چه شما مقصر باشید و چه نباشید، مرد را تایید کنید و یک جمله بگویید #حق_با_شماست آن مرد آهنین, درون شوهر فرو کش می کند واو تبدیل به پسر بچه ای خوب ومهربان میگردد. 🍂حالا خانم می تواند در فضایی آرام تر وبه دور از خشونت حرفها ی خود را بزند بدون این که رابطه آسیب ببیند وتنش های زیادی بار بیاید. 🍃از اعجاز این جمله غافل نباشید با هوش باشید ومرد آهنین درون شوهرتون را رام کنید #زندگی_مشترک 🌸@rkhanjani

#ازدواج ⁉️ زوج های خوشبخت چه می‌کنند؟ 💠 پژوهش‌ها حاکی از آن است که اگر زوجین در هفته *فقط5ساعت* را صرف زندگی مشترکشان کنند روابط بهتری خواهند داشت. ✅کارهایی که زوج‌های #خوشبخت می‌کنند را به شما توصیه می‌کنیم: 1️⃣ خداحافظی: ❤️ این زوج‌ها هر روز قبل از #خداحافظی، درباره کارهایی که قرار است در آن روز بکنند هماهنگی‌هایی را انجام می‌دهند. ( 2دقیقه در روز، 6 روز در هفته، جمعاً 12دقیقه). 2️⃣ تجدید دیدارها: 🧡 این زوج‌ها در پایان هر روز کاری یک گفتگوی #آرام و #بی‌استرس با هم دارند. در این فرصت آن‌ها می‌توانند روابط خود را عمیق‌تر سازند و از خستگی و دل مشغولی‌های هم آگاه شوند. ( 20دقیقه در روز، 6روز در هفته، جمعاً 2ساعت در هفته). 3️⃣ ابراز محبت: 💛 این زوج‌ها محبت خود را از طریق رفتارهایی همچون #لمس_کردن هم، #روابط_عاشقانه و #بخشش در مواقع مناسب ابراز می‌کنند. ( 5دقیقه در روز، 7روز در هفته، جمعاً 35دقیقه در هفته). 4️⃣ قرار هفتگی: 💙 این زوج‌ها یک #قرار_هفتگی دو نفره در فضایی خلوت و #آرامش_بخش برای تازه کردن #عشق خود دارند. ( 2ساعت در هفته). 5️⃣ تحسین و قدردانی: 💜 این زوج‌ها هر روز حداقل 5بار #قدردانی و محبت صادقانه‌ای بین خود رد و بدل می‌کنند. ( 5دقیقه در روز، 7روز در هفته، و جمعاً 45دقیقه در هفته). #خوشبختی #همسرانه #راهکارها @rkhanjani

#رمان_مسیحا #قسمت_بیست_وسوم ﷽ ایلیا: اینکه حافظ مرا مسیحا خطاب کرده بود. حال خوشی به دلم داده بود. عمو کتاب را به من رسانده بود و من همان شب بازش کردم. زیاد حوصله کتاب قصه و رمان را نداشتم اما وقتی اولش خواندم سرگذشت یک فرمانده واقعی ست، شروع کردم به خواندن. اینکه محمد داستان، شبیه خودم در بچگی پدرش را از دست داده بود یکجورهایی احساس نزدیکی و همدردی در دلم ایجاد کرد. اما فرقش با من این بود که محمد از بچگی رفته بود سراغ کار و برداشتن بار از دوش مادرش ولی من همیشه سرگرم درس و باشگاه و وقت گذرانی با رفقایم بودم و همیشه طلبکار از سرنوشت و تقدیر! احساس کردم قلبم فشرده میشود. کتاب را بستم و چشم هایم را روی هم گذاشتم. من چقدر با محمد دیروز و سیدطاهای امروز فرق داشتم! چیزی ذهنم را قلقلک داد: تو بیخود به این مسیر نیفتادی! صبح فردا زودتر از آنچه فکرش را میکردم با یک خبر بد از راه رسید. مادربزرگم دیشب سپرده بود امروز با میثم برویم پرتقالهای باغچه اش را بچینیم،. دیشب هرچه گفت سرشلوغ بودیم و نشد. سراغ میثم را نگرفتم هنوز از او دلخور بودم. خودم رفتم. خانه ی عزیز جانم. هرچه زنگ زدم جواب نداد. به حساب اینکه منتظرم است، کلید را نیاورده بودم. از دیوار کشیدم بالا و پریدم داخل حیاط. خانه سوت و کور بود. رفتم داخل خانه دیدم کسی نیست. دوباره آمدم بیرون به سرم زد بروم حیاط پشتی که یک راهروی آجری باریک و تمیز بود که همیشه بوی نم خاک میداد. یکدفعه دلم ریخت. مادربزرگم را دیدم به صورت خورده زمین. بلندش کردم صدایش زدم ولی جواب نداد. زنگ زدم به عموی بزرگم. حورا جواب داد. نمیخواستم بترسد، عجله ای خواستم گوشی را بدهد به عمو، جریان را گفتم. عمو گفت تنفس و ضربان قلبش را چک کنم و سریع ببرمش بیمارستان. سرم را به قلب عزیزجانم نزدیک کردم. همانطور که او از بچگی هایم سرم را بغل میگرفت. آغوشش هنوز بوی یاس میداد. نفس راحتی کشیدم و خدا را شکر کردم. در راه بیمارستان با بقیه تماس گرفتم اما آنقدر هول بودم که اشتباهی یکبار دیگر به خانه عموی بزرگم زنگ زدم. بازهم حورا جواب داد صدایش تشویش داشت و صدایم التهاب! : +الو ایلیا -ببخشید اشتباه گر... +توروخدا بگو چیشده دق کردم -هیچی یعنی... +د بگو دیگه تا آن موقع نشنیده بودم صدایش را بالا ببرد. با این حال از تحکمی که در کلامش بود، خوشم آمد. همه چیز را گفتم و پرسید کدام بیمارستان میرویم. به بیمارستان که رسیدم. تلفن هایم را دیگر جواب ندادم. مادربزرگ را بردم اورژانس و افتادم دنبال دکتر و بقیه کارها، عموی بزرگم زودتر از همه رسید و رفت صندوق، کم کم بقیه از راه رسیدند اما نگهبان نمیگذاشت وارد بخش شوند. عمو گفت بروم بیرون به بقیه بگویم حال مادربزرگ وخیم نیست تا از نگرانی دربیاییند. سلام کردم و داشتم به سوالهایشان جواب میدادم که حس کردم کسی از پشت سر به طرفم می آید. بوی عطر تندی در مشامم پیچید، یکدفعهخودم را کنار کشیدم جوری که شانه ام محکم به دیوار خورد، زن پرستاری که  دستهایش پر از وسیله بود، باعجله از کنارم رد شد. دیدم حورا لبخند کوچکی زد. گفتم دکتر تاکید کرده امشب باید عزیزجان اینجا بماند، بحث شد که چه کسی آن شب کنار مادربزرگ بیدار بماند. خودم فورا گفتم: «من می مونم» هیچ کس مخالفت نکرد. وقت خداحافظی حورا انگار میخواست چیزی بگوید. یکی دوبار دهن باز کرد اما پشیمان شد. آخر سر راه چند قدم رفته را برگشت و بی مقدمه پرسید: +اون کتابی که از بابام گرفتی رو برا چی میخواستی؟ -یکی از دوستام +اسمش چیه؟ -سیدطاها +دوستتو نمیگم، اسم کتابو میگم -آهان... مسیح کردستان +خودت... خوندیش؟ -دارم میخونم +پس... تموم که شد برام تعریفش کن -فکرکنم از اون کتاباییه که باید خودت بخونی... انگار دلخور شد که بی خداحافظی رفت. به قلم سین کاف غفاری 🌸 @rkhanjani

♨️ارایش جنگی بگیرید 🇮🇷 @shenakhte_rahbari

#سلام_مولاجانم سلام مهدی جان ای یوسف غایب از نظر، ادرکنی ایام نمی‌شود به سر، ادرکنی ... فریاد تمام شعرهایم این است ای منجی عالم بشر، ادرکنی ... یا فارس الحجاز ادرکنی اللهم عجل لولیک الفرج @rkhanjani

🔴 بیعت واقعی با امام زمان(عج) 🔵 کارامون رو با پسند امام زمان و آنچه که او دوست داره تنظیم کنیم. 🎙#استاد_عالی @rkhanjani

🔹آیت الله حاج آقا مرتضی تهرانی (ره) انسان برای رسیدن به لذت و کمال مادی، که محدود و متناهی است، باید تلاشِ فراوانی انجام دهد. مثلاً، ابتدا باید به دنبال کسبِ درآمد برود و مواد غذاییِ لازم را بخرد و بِپزَد و سپس چند دقیقه از خوردنِ آن غذا لذت ببرد. انسان برای این لذتِ محدود زحمت بسیاری متحمل می‌شود. حال اگر در جهانِ هستی لذتِ معنوی وجود داشته باشد، که این لذتِ معنوی نامتناهی و نامحدود باشد، برای رسیدن به آن انسان چقدر باید تلاش و کوشش کند؟ بدونِ شک برایِ رسیدن به لذت‌های معنوی باید تلاشِ بیشتری نسبت به لذت‌های مادی صورت پذیرد @rkhanjani