📚 اسلامی حرف زدن و قارونی فکر کردن ✍آیت الله #جوادی_آملی: 👈ما هر کار خیری که انجام دادیم خودمان را می‌بینیم و آن مبدأ خلاّق و فیاض را نمی‌بینیم! ... اگر کسی خدای ناکرده این چنین فکر کند بگوید من خودم زحمت کشیدم به اینجا رسیدم این اسلامی حرف می‌زند ولی قارونی فکر می‌کند چون قارون هم همین را می‌گفت، می‌گفت من خودم درس اقتصاد می‌دانستم لذا ثروت پیدا کردم. 👈ما حق نداریم که اسلامی حرف بزنیم بگوییم مسلمانیم ولی قارونی فکر کنیم بگوییم من خودم ده سال زحمت کشیدم و به اینجا رسیدم! 👈بسیاری از افراد اسلامی حرف می‌زنند ولی قارونی فکر می‌کنند آن‌ها با وجود این همه نعمت خداوند می‌گویند که ما خودمان زحمت کشیدیم و درس خواندیم و عالم شدیم مگر قارون غیر از این را می‌گفت او هم می‌گفت خودم زحمت کشیدم و کار کردم و ثروت به دست آوردم. این خطر قارونی دامنگیر بسیاری از ماهاست. اگر کسی بگوید در راه علم ۴۰ سال دود چراغ خوردم حرف قارونی زده است. 👈بسیاری افراد از مشرک بودن خود بی خبرند؛ وظیفه انسان آن است که از این شرک رقیقی که گرفتار اوست خلاص شود تا از برکات اعتقاد به #توحید طرفی ببندیم. ما باید #بسیار_مراقب اندیشه خود باشیم؛ نگوییم خود زحمت کشیده ایم و عالم شده ایم ... 👈مگر قارون غیر از این می‌گفت؟! می‌گفت من خودم درس خواندم عالم شدم! "إِنَّما أُوتیتُهُ عَلی عِلْمٍ عِنْدی" مگر غیر از این بود؟! چرا به جایی نرسید؟ چرا زمین او را فرو برد؟ ما ـ خدای ناکرده ـ اسلامی حرف نزنیم و قارونی فکر کنیم؛ چه در حوزه چه در دانشگاه. 🌸فجر اندیشه /کانال اندیشه🇮🇷🌸 به کانال فجر اندیشه بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1381564450Cf461a0dd63

📚شمر دیروز، شمر امروز: ✅در مسايل علمی که مربوط به حوزه ‌های علميه است امروز شبهه ما شبهه عبائيه نيست که مرحوم آقای نائينی و اين‌ها ذکر کردند که در اصول هست بلکه امروز شبهه ما شبهه #کانت و امثال کانت است که شکّاکيت را در دانشگاه ‌ها نشاندند؛ نه امروز شمر آن شمر ۱۴۰۰ ساله است، بلکه شمر نتانياهو است و نه شبهه امروز ما شبهه عبائيه مرحوم نائينی است؛ شبهه، شبهه #کانت است، شبهه #هگل است. ✅وقتی علوم عقلي در حوزه رايج نباشد، ما به دنبال همان شبهه عبائيه می گرديم که اگر آدم عبايی داشت، نمی ‌داند اين جرقه ‌ای که شد، يا خاک يا گِلي شد، اين به کدام قسمت عبا خورد و اين‌ها! شبهه ما شبهه کعبی نيست شبهه کانت است. ✅اين‌ها بچه ‌های مسلمان هستند، تا دبيرستان‌ اند اهل نماز جماعت هستند، دعای توسل هستند، دعاي کميل هستند، همينکه رفتند دانشگاه کم‌ کم اين سجاده‌ها کنار می ‌رود، برای اين‌که شبهه کانت جلو می ‌آيد. ما همان‌طوری که بايد بدانيم الآن شمر ما نتانياهو است، بايد بدانيم شبهه ما هم شبهه عبائيه مرحوم آقای نائينی نيست؛ شبهه، شبهه کانت است ✅و اين علوم عقلی چه به عنوان فلسفه، چه به عنوان کلام، چه به عنوان اخلاق، اين‌ها بايد کاملاً مطرح بشود که آدم بتواند با دست پُر جواب اين دانشگاهی ها را بدهد. ✍ علامه #جوادی_آملی نقل از حوزه علمیه تمدن ساز: 🌸فجر اندیشه /کانال اندیشه🇮🇷🌸 به کانال فجر اندیشه بپیوندید👇 https://eitaa.com/joinchat/1381564450Cf461a0dd63

اول فروردین خبری نیست آخر شعبان را دریابید 👤 آیت الله #جوادی_آملی #استقبال_رمضان 🆔 @sahife2

📌ویژگی های شخصیتی حضرت امام ره 🔸حضرت امام خمینی ره ایده پرداز و بنیانگذار انقلاب اسلامی ویژگی‌های ممتازی در خود جمع کرده بودند. این ویژگی‌ها ایشان را به عنوان رهبری بی‌نظیر به جهانیان معرفی کرد. برخی ویژگی‌های ایشان که در بیانات آیت الله جوادی آملی آمده است عبارت است از: تقوای سیاسی و آزاد اندیشی « بخش مهمّ تقوای امام راحل، در همین آزاد منشی و استقلال فکری او بود. هرگز از اقبال و ادبار افراد، نه لذت می‌برد و نه رنج. طلاب نیز که شیفته محضر ایشان بودند، گذشته از مقام علمی او، به سبب آزاد اندیشی، استقلال فکری، فولادمنشی و روح سرشار از لطافت و بزرگ منشی و دید و تفکر حکیمانه ایشان بود. امام خمینی (قدّس سرّه) فریب هیچ فریب کاری را نخورد. هرگز برای فرزندان خود بیش از اندازه لازم خدمت و ارج قائل نبود. مرحوم #آیت_الله_حاج_آقا_مصطفی_خمینی_رضوان_الله_علیه از دوستان صمیمی ما بود و مقام علمی او پیش فضلا مبرهن بود، ولی امام (رضوان اللّه علیه) برای ایشان نیز بیش از حدّ لازم حسابی باز نمی‌کرد و اجازه نمی‌داد که هیچ کس حتی آن بزرگوار (شهید حاج آقا مصطفی) در کار شخصی ایشان دخالت کند و این سیره آزاداندیشی، استقلال فکری و بزرگ منشی او طلاب را به خود جذب می کرد. تلاش برای امام شدن حضرت امام خمینی تلاش کردند امام جامعه باشند. « ...قرآن آمده شما را زنده بکند. امام راحل خوب گوش داد گفت من می خواهم زنده بشوم، زنده بودنِ من این است که من بشوم امام و این فخر نیست این در #بندگی_الهی است. «وَالَّذِينَ يَقُولُونَ رَبَّنَا هَبْ لَنَا مِنْ أَزْوَاجِنَا وَذُرِّيَّاتِنَا قُرَّةَ أَعْيُنٍ وَاجْعَلْنَا لِلْمُتَّقِينَ إِمَامًا» ایشان چه در زمانی که تدریس می‌کردند و مسئولیتی نداشتند، و آنجایی هم که احساس مسئولیت می‌کردند نوشته آن کتاب شریف کشف الأسرار و همچنین در بحث های دیگر تا رسید به جایی که مسئولیت به عهده خودش شد، گفت من می.خواهم #امام_پرهیزکاران بشوم، امام شهداء بشوم، امام جوان هایی بشوم که #حسین_فهمیده_ها از همین قبیل‌اند، از شهدای بزرگ #قاسم_سلیمانی_ها که انسان وقتی نام اینها را می برد احساس کوچکی می کند، می‌خواهم امام اینها بشوم! . الآن خوبان وقتی نام امام را می شنوند فخر می کنند. بزرگان حوزه، بزرگان دانشگاه، بزرگان جامعه، بزرگان ارتش و سپاه، بزرگان شهداء، بزرگان جانبازان اینها امام را به امامت قبول دارند، مأموم این امام‌اند. رهبری قیادی نه سیاقی رهبری پیامبران از سنخ تحریک قیادی است، نه سیاقی. تحریک قیادی، این است که پیشوا، پیشرو قافله است و دیگران را جذب نموده، به دنبال خود می‌کشاند. پیامبر گرامی (صلی الله علیه و آله و سلم) فرمودند: «انّ الرائد لایکذب أهله»؛ «پیامبران که پیشاهنگ کاروان بشریتند، به پیروانشان دروغ نمی گویند». آنان زمانی مردم را به راهی فرامی خوانند که خودشان، پیشاپیشْ آن را پیموده باشند؛ چنان که امیرمؤمنان علی بن ابی طالب (علیه السلام) فرمودند: ما هرگز به شما دستوری ندادیم، مگر آن که خود پیش تر آن را انجام داده ایم. چنین رهبری ثمربخش وکارساز است. ازاین رو، رهبرانی چون امام حسین (علیه السلام) موفق بودند و نیز افرادی همچون سید حسن مدرس، شیخ فضل الله نوری، میرزای شیرازی و امام خمینی (قدّس الله اسرارهم) بیش از دیگران به موفقیت دست یافتند. آن کسی که با حرکت در پیشاپیش کاروان، خطرها را به جان می خرد و به پیشواز زندان، شکنجه، مهاجرت و شهادت می‌رود، آن گاه امّت را به دنباله روی از خویش فرا می خواند، سخنش نفوذ و اثر ژرفی بر پیروان خواهد داشت؛ ولی رهبران سیاقی که خود حرکت نمی‌کنند و خویشتن را به خطر نمی‌اندازند، بلکه از عقب قافله، دیگران را به حرکت و قیام سوق می‌دهند، رهنمود آنان نفوذی نخواهد داشت. متخلق عارف . هر یک از عرفا مظهراسمی ازاسماءالله هستند. کاری که دیگران کرده ‌اند، این است که کتاب های مبسوطی در این زمینه نوشته‌ اند، امام فرصت این کار را پیدا نکردند، اما نوشته‌ های دیگران را از علم به عین و از گوش به آغوش آوردند؛ چیزی که نهایت سعی و تلاش دیگران بود. خصوصیت ممتاز امام این بود که اولاً ایشان در سیره و سنت ‌شان بین «اخلاق» و «عرفان» کاملاً فرق گذاشتند. فرق اخلاق و عرفان این نیست که یکی پویاست و دیگری غیر پویا. اخلاق در مرحله خیلی نازل است و عرفان در اوج قرار دارد و بین اخلاق و عرفان، «فلسفه» فاصله است. اخلاق» این است که انسان سعی کند آدم خوبی بشود، زاهد بشود، اهل بهشت بشود، عادل بشود، و از طریق فهم همه فضائل نفسانی که در کتاب های اخلاق آمده است و عمل به آنها، سرانجام یک انسان وارسته به تمام معنا بشود. اما در «عرفان» چنین کسی تازه در پله اول است، او نمی‌خواهد آدم خوبی بشود، آدم خوب شده است. او می‌ خواهد بهشت را ببیند. آن کجا و این کجا! آن یک چیز است و این یک چیز دیگر. #امام_خمینی #جوادی_آملی #موسی_سلیمانی

به مناسبت شهادت #امام_جوادعليه‌السلام 📌 اهمیت سواد رسانه در بیان امام جواد علیه السلام 🔸نقش رسانه‌ها در جهان بی‌نظیر است. اثر بخشی رسانه در جنبه مثبت و منفی پوشیده نیست. سواد رسانه‌ای صاحبان رسانه، خبرنگاران و مخاطبان و شنوندگان نقش مهمی در انتقال درست اخبار دارد. وظیفه رسانه‌های گروهی، این است که #صادقانه سخن بگویند تا جامعه را مضطرب و ملتهب نکنند؛ هم آنها موظف‌اند که راست بگویند و هم مردم موظف‌اند #آگاهانه بپذیرند". 🔹حضرت جواد علیه السلام برای نهادینه سازی پذیرش آگاهانه اخبار و گزارش‌ها از سوی مردم، این موضوع را به اصل اول اعتقادی مسلمانان که توحید باشد پیوند می‌زنند. حضرت پذیرش باورمندانه آگاهانه را توحید و پذیرش باورمندانه ناآگاهانه را شرک دانسته اند. 🔺آیت الله جوادی آملی در تبیین بیان امام جواد می فرمایند: طبق بیان نورانی امام، هر کسی هر چیزی را که شنید باور کند، گوینده را عبادت می‌کند! «مَنْ أَصْغی إِلی ناطِق فَقَدْ عَبَدَهُ فَإِنْ كانَ النّاطِقُ عَنِ اللّهِ فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ وَ إِنْ كانَ النّاطِقُ ینْطِقُ عَنْ لِسانِ إِبْلیسَ فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ»؛ مواظب باشید! حرف رسانه‌ها را که گوش می‌دهید، حرف روزنامه‌ها را که گوش می‌‌دهید، حرف سخنران‌ها را دارید گوش می‌دهید، کسی حرف گوینده ای را شنید و عمل کرد، دارد او را عبادت می ‌کند! اگر کسی به گزارش گزارشگری اعتماد کرده و حرف او را دارد گوش می‌ دهد، در حقیقت دارد او را عبادت می‌ کند؛ اگر او از خدا و پیغمبر می‌گوید و راست می‌گوید، این شنونده «فَقَدْ عَبَدَ اللّهَ» و اگر دروغ می‌‌گوید و خلاف حق می‌گوید، این شنونده «فَقَدْ عَبَدَ إِبْلیسَ». همان طوری که در قرآن دارد: ﴿إِذا قُرِئَ الْقُرْآنُ فَاسْتَمِعُوا لَهُ وَ أَنْصِتُوا﴾؛ یعنی #باورمندانه گوش بدهید، اگر کسی حرف ائمه (علیهم السلام) و روایات را این طور گوش بدهد، این عبادت است؛ اما حرف #بیگانه را دارد باورمندانه گوش می‌دهد، این درست نیست". #امام_جواد #جوادی_آملی #سواد_رسانه ✍ #موسی_سلیمانی

روزمان راباقرآن آغاز کنیم: أَوَلَا يَرَوْنَ أَنَّهُمْ يُفْتَنُونَ فِي كُلِّ عَامٍ مَّرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ ثُمَّ لَا يَتُوبُونَ وَلَا هُمْ يَذَّكَّرُونَ ﺁﻳﺎ ﺁﻧﻬﺎ ﻧﻤﻲﺑﻴﻨﻨﺪ ﻛﻪ ﺩﺭ ﻫﺮ ﺳﺎﻝ، ﻳﻚ ﻳﺎ ﺩﻭ ﺑﺎﺭ ﺁﺯﻣﺎﻳﺶ ﻣﻲ ﺷﻮﻧﺪ؟! ﺑﺎﺯ ﺗﻮﺑﻪ ﻧﻤﻲﻛﻨﻨﺪ، ﻭ ﻣﺘﺬﻛﺮ ﻫﻢ ﻧﻤﻲﮔﺮﺩﻧﺪ! (توبه/١٢٦) 🔻 ما این چند سالی که هستیم، مرتب داریم امتحان می‌دهیم؛ یا امتحان شکر است، یا امتحان صبر؛ یا در کلاس شکر نشسته‌ایم، یا در کلاس صبر. 🔸 خدا دنيا را برای آزمون خلق كرد. اصلاً دنيا كلاس امتحان است، منتها امتحان‌ها دو قسم است؛ گاهی امتحان، هر روز است ولی گاهی امتحان‌های سنگين، سالی يك بار يا دو بار است. «يُفْتَنُونَ في‏ كُلِّ عامٍ مَرَّةً أَوْ مَرَّتَيْنِ» 🔹 گاهی يك بار يا دو بار انسان يا بيمار می‌شود يا مال فراوانی به او پيشنهاد می‌دهند يا مقامی به او پيشنهاد می‌دهند و در بوته‌ی آزمايش قرار می‌گيرد، وگرنه امتحانات جزئی هر روز و هر لحظه است. ✍ آیت الله #جوادی_آملی