✨ رمان جالب ، #بصیرتی و #مفهومی ✨👤✨ #مردی_در_آینه✨ ✨ قسمت #پنجاه ✨شجاع باش لالا چند لحظه با تعجب😳 بهم نگاه کرد ... فکر مي کنم هرگز آدمی رو نديده بود که توي اين شرايط هم به کارش ادامه بده ...😟 پام از شدت درد پهلوم حرکت نمي کرد ... مثل يه جسم سنگين، دنبال من روي زمين کشده مي شد ... از روي ديوار ... تکيه ام رو انداختم روي ميز ... و نشستم مقابلش ... زخم هام تير کشيد ... براي يه لحظه چشم هام سياهي رفت و نفسم حبس شد ...😖 - حالت خوبه کارآگاه؟ ...😨 قطره عرق از کنار پيشونيم، غلت خورد و روي گونه ام افتاد ... چشم هام رو باز کردم و براي چند لحظه محکم و مصمم بهش نگاه کردم ... - يه راه خيلي خوب به نظرم رسيد ... ازت سوال مي کنم ... بدون اينکه به اسم کسي اشاره کني فقط جواب سوالم رو بده ... فقط با بله يا خير ...😐☝️ کسي که کريس رو کشته ... رئيس باند جديد اون منطقه است؟ ... چند لحظه نگام کرد و به علامت نه سرش رو تکان داد ... 😟🙁 خيالم راحت شد ... حالا به راحتي مي تونستيم نقشه ام رو عملي کنيم ... فقط کافي بود لالا قبول کنه ... اينطوري هيچ خطري هم جان اين دختر رو تهديد نمي کرد ...😎👌 - اون مرد از اعضاي اصلي بانده؟ ... با علامت سر تاييد کرد ...😳😨 به حدي ترسيده بود که اين بار هم حاضر نشد با زبانش جواب بده ... حق داشت ... اون فقط يه دختر 15، 16 ساله بود ... - فکر مي کني اينقدر براي رئيس باند اهميت داشته باشه ... که حس کنه نمي تونه کسي رو جايگزين اون کنه و نبود اون يه ضربه بزرگه؟ ...😕 با حالت خاصي توي چشم هام زل زد ... به آشفتگي قبليش، آشفتگي جديدي اضافه شد ...😒😥 جواب سوالم رو نمي دونست ... نمي دونست تا چه حدي ممکنه رئيس براي اون آدم مايه بزاره ... پس قطعا از خانواده اش نيست ... و فقط يکي از نيروهاي رده بالاست ... اما چقدر بالا؟ ... هر چند اين که خودش مستقيم کريس رو به قتل رسونده ... يعني اونقدر رده بالا نيست که کسي حاضر باشه به جاي اون ... دست به قتل بزنه ... هر چقدر هم رده بالا ... فقط يه زير مجموعه رده بالاست ... و نهايتا پخش کننده اصلي🔥😠 اون منطقه است ... يه پخش کننده تر و تمييز ... با يه کاور شيک ... نگاهم مصمم تر از قبل برگشت روي لالا ... - من يه نقشه دارم ... نقشه اي که اگر حاضر به همکاري بشي هم مي تونيم قاتل کريس رو گير بندازيم ... هم کاري مي کنم يه تار مو هم از سرت کم نشه ... 😊☝️فقط کافيه محبتي که گفتي به کريس داشتي ... حقيقي بوده باشه ...❤️ کريس براي #کمک به بقيه ... و افرادي مثل خودت ... #جونش رو از دست داد ... مي خواست اونها هم مثل خودش #فرصت يه زندگي دوباره رو داشته باشن ... و هر چقدر هم که زندگي سخت باشه ... #درست زندگي کنن ... من ازت مي خوام مثل کريس #شجاع باشي ... اين شجاعت رو داشته باشي ... و از فرصتي که کريس حتي #بعدازمرگش برات مهيا کرده ... درست استفاده کني ...😊 حاضری زندگیت رو #ازاول بسازی؟ ... ✨✍ #شهیدمدافع_طاهاایمانی

🍀🌷رمان امنیتی #عقیق_فیروزه‌ای قسمت #چهل_وپنج فیروزه خودش هم نفهمید کی افتاد. تازه از گشت برگشته بود. کمی که دور خانه چرخید و سر به سر مینا گذاشت و کمک مادر آشپزخانه را جمع کرد، رفت به اتاقش و جزوه‌های حکمت متعالیه را برداشت که بخواند. علاقه‌اش به علوم دینی باعث شده بود وقت آزادش را با مطالعه دروس حوزه پر کند. هنوز نیم ساعت هم نگذشته بود که پلک‌هایش روی هم افتاد. نمی‌خواست اما دست خودش نبود. -بابا، بشری جان، پاشو بابا... سرش روی زانوی پدر بود. پدر دست بین موهایش دست انداخته بود و نوازشش می‌کرد. به چشم‌هایش دست کشید: -چقدر وقته خوابم؟ -نمی‌دونم! اومدم دیدم بی‌هوشی. بیا، برات بستنی خریدم! پدر شاید تازه می‌خواست هرچه در کودکی بشری کم گذاشته جبران کند. هرچه بشری بزرگ‌تر می‌شد، از دید پدر کوچک‌تر می‌شد انگار. بشری اول خواست بگوید اینها از سنش گذشته است اما نتوانست دل پدر را بشکند. با ذوقی کودکانه بستنی را گرفت. پدر گفت: -به جای همه اون بستنیایی که بچه بودی برات نخریدم. بشری همان‌طور که بستنی می‌خورد خندید: -چیزایی که شما به من دادین خیلی بیشتر از ایناست. بستنی رو که همه باباها می‌تونن بخرن. اما شما قهرمانین. -قهرمان مداحیان و ابراهیم بودن نه من. -هرکسی که آن‌قدر راحت جونش رو کف‌ دستش بگیره قهرمانه بابا. اینو الان دارم می‌فهمم. -چطور؟ -گفتنش راحته اما هرکسی نمی‌تونه #جونش رو کف دستش بگیره، حتی اگه امنیتی باشه، نظامی باشه. خیلی باید بزرگ باشی تا با خیال راحت، حتی با ذوق و شوق بری توی دل مرگ. هرکسی به اینجا نمی‌رسه. چشمان پدر پر شد. بشری دلش نمی‌خواست گریه پدر را ببیند. برای همین پرسید: -بابا... -جان بابا؟ -این‌همه چیز یادم دادین، میشه #مردن رو هم یادم بدین؟ پدر از درون گر گرفت. منظور بشری را خوب می‌فهمید. بشری می‌خواست از همه ببرد. حتی از خودش و غرورش. می‌خواست کامل جدا شود. می‌خواست خودش هم نباشد. کسی که چنین بخواهد، یعنی می‌خواهد آماده شود برای رفتن. یعنی دیگر مال خودش نیست. پدر خود این حس را تجربه کرده بود. گفت: -یاد دادنی نیست. باید تمرین کنی. سخته اما من می‌دونم برای دختر من سخت وجود نداره. بشری بستنی را تمام کرد. پدر نگاهی به جزوه‌ها انداخت: -چی می‌خوندی بابا؟ -حکمت متعالیه. -خیلی داری سخت می‌گیری به خودت. کم می‌خوری، کم میای خونه، کم می‌خوابی، نگرانتم. -چشم. حواسم هست. اما این بدن باید حالا حالاها باهام راه بیاد. باید عادت کنه. 🍀 ادامه دارد... ✍🏻نویسنده خانم فاطمه شکیبا