🌸🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم266 -حالا من چطور برم پیشش ؟؟؟ -واسه هرچیزی یه راهی هست.بهش بگو الکی گفتن تو کشته شدی آبروشون نره،چون فراری شده بودی میخواستن آبروی خانوادگیشون نره! -وای وای...نمیدونم داغ کردم.من رو ببر سرخاکم! بی حرف استارت زد و راه بهشت زهرا را پیش گرفت **** از من بیشتر میترسید.در واقع باید بگویم؛من اصلاً نمیترسیدم. هر دو در ماشین نشسته بودیم و او رنگش را باخت داده بود.اما الکی میترسید. محال بود ما را ببیند.درآن شلوغی..داخل ماشین..ازآن فاصله !! فقط نمیتوانستم پوزخندم را جمع کنم. امیراحسان با یک تیپ زمستانه که هیچوقت فرصت نشد اورا به این شکل ببینم؛ بالای قبرم نشسته بود !!!! با مسخرگی گفتم: -این الان یعنی چی؟ محمد زبانش بند آمده بود.رنگش از گچ سفیدتر شده بود.صندلی را خوابانده بود وفقط ذکر میگفت. -بهار بدبخت شدیم.فقط باید گولّه کنم بریم. کمربندت رو ببند. -محمد،من باید قبرم رو ببینم.دوست دارم واسم جالبه.فقط نمیدونم آقای داماد اینجا چیکار میکنن! میخواد ادای آدم خوبارو دربیاره نه محمد ؟ امیراحسان ایستاد و من نمیتوانم انکار کنم که قلبم برای ظاهر زیبایش نتپید. پالتوی بلند مخمل مشکی.با یک عینک آفتابی در آن هوای ابری.واین یعنی گریه هم میکرده ؟! اما خوشم نیامد.چندشم شد.از دور حلقه اش برق میزد. _مبارکش باشه...چقدر خوبه...هه.. -نمیدونم اومده چیکار؟! اصلاً سابقه نداره ! -آره دیگه زنشو پیچونده بیاید بالا سر من یاسین بخونه. -نه بابا امیراحسان رو نمیشناسی؟ به اجازه زن کاری نداره.البته خانومشم آرومه.... و خجالت کشید -یعنی چی آرومه از من آروم تر ؟زیرسلطش بودم این همه ! -ایده ای ندارم.شرمندم. امیراحسان با سرو شانه ای افتاده به سمت ماشین شاسی بلند مشکی رنگی رفت ومن با حیرت گفتم: -ماشین خریده؟ -پس میخواستی با اون لاشه‌ی سوخته رانندگی کنه؟ نه که بگویم دنبال مال دنیا بودم،اصلا جوکی بود برایم آن هم در این شرایط. اما خب زن بودم.دل داشتم !! پر حرص گفتم: -هوم چه عالی! عروس خانوم چه ماشینی سوار میشن! -تازه خبرنداری تیباتو داده به اون ! و فهمید چه حرف ناجوری زده است ! با خجالت سربرگرداند. پر از خشم نگاهش کردم وگفتم: -اون اُمّل اصلاً رانندگی بلده ؟ ابروهایش بالا رفت وگفت: -امُل ؟؟؟ تو دیدیش مگه ؟ -تو میگی زشت و آرومه. با اینکه هر دو حال مساعدی نداشتیم.زیر خنده زد و گفت: -هوم چه دلیل قانع کننده ای ! دختر بدی نیست واقعا ... وقتی که جای خالی احسان را دیدم پیاده شدم. محمد نزدیک بود خودش را خیس کند.پای راستم به شدت درد میکرد.پلاتینی به اندازه ی هفت سانت داخلش بود که نباید سرما میخورد. حالا یخ زده بود و من از ترس محمد جرأت نداشتم بگویم. -بهار توروخدا دیدی زود بریم. بادیدن گل های نرگس چیده شده روی قبر قلبم محکم کوبید...آرام وزیرلب، روی قبرم را خواندم !!: -بهار غفاری...فرزند فرامرز...تولد......( وفات )..... و چشمم روی شعر تراشیده شده مات ماند : ازکجا آمده بودی این چنین آرام آرام ازکنار آخرین پنجره که از آن میگذشتم خسته ی خسته راه رفته بودم تنهائیم در امتداد دست هایت بزرگ تر خواهد شد من اینجا تا تلاقی تمام خطوط موازی تا پر شدن صدای قلبم به انتظارت خواهم ایستاد. 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم267 کاش محمد هم مثل حسام واحسان خشک بود. کاش یا کلاً آهنگ گوش نمیداد،یا فقط سامی گوش میداد. پشیمان شدم از این که حالت اعتدال محمد را تحسین میکردم.آخر الان وقتش بود ؟؟ نشستیم درماشینش و او آنقدر حالم را خراب دید که گفت: -بیخیال بابا ... دستش را به سمت ضبط برد و پلِی کرد....که ای کاش نمیکرد...پشت هم آهنگ‌های غمناکی که همه جوره به من ربط داشت!....آمد قطع کند که گفتم "نه محمد" . . . در حالی که خواننده با صدای سوزناکی میخواند آرام گفتم: -چرا این کارو کرد ؟ -بهش حق نمیدی؟ -منظورم ازدواجش نیست.چرا حق دادم.اون که نمیتونست مجرد بمونه.میگم چرا اومده بود سرخاکم؟ دستش را جلو برد و کمش کردنمیدونم.اینو میدونم که دیگه بهتره فراموشش کنی.کار ما انقدر جدی هست که بیخیال این چیزا بشی.. توچشمات جدیت میبینم..هستی؟ سرتکان دادم و مستقیم را نگاه کردم.... "هستم" * جلوی خانه ی شاهین بودم.خانه باغ دنجش... بادلی قرص،دستی محکم وامیدوار ازپیروزی و قطع امید کامل از بازگشت. نه شنود داشتم نه ردیاب.هیچ..من یک مراقب داشتم ! آن هم شاهین !! محمد هم تقریبا مطمئن بود جایم امن است.تمام آنچه که من همراهم داشتم،یک گوشی موبایل و یک خط اعتباری بود.زنگ را زدم،بارها و بارها... -خانوم برگشتم و پرسشگر به زن مسنی که لباس های ورزشی و کتانی داشت نگاه کردم -بله؟؟ -کاری دارید؟ -ببخشید؟! شانه بالا انداخت و از جیب سوئیشرتش دسته کلیدی در آورد و به در خانه ی شاهین انداخت -گفتم جلوی در ماهستین اگر کاری دارید بفرمائید؟ -اینجارو فروختن به شما؟ -بله. شوکه شدم.من هیچ آدرس دیگری نداشتم! -نمیدونین کجا رفتن ؟! -نه والله...یه شماره ازشون دارم که قرار شده زنگ بزنم واسه... نگذاشتم ادامه دهد -توروخدا شمارشو بدید. ابرویش را بالا داد وگفت:من نمیتونم دخترم ! با التماس گفتم -خواهش میکنم.اصلاً خودتون بزنید بگید بهار کارت داره. دلش سوخت...کمی بیشتر وارد خانه‌اش شد موبایلش را در آورد وشماره هارا بالا و پائین کرد... -الو؟ آقای نصر؟ با هیجان اما آرام گفتم "نصر کیه ؟!" ...- -خوبین؟ببخشید گوشی چندلحظه.. با تعجب نگاهم کرد وگفت: -فرشاد نصر! مگه با اون کار نداری؟! نتوانستم به این چیزها تکیه کنم.برای آب زیرکاهی مثل شاهین؛اسم و سند جعلی کاری نداشت -میشه خودم باهاشون حرف بزنم؟گوشی را گرفتم -الو؟ صدای مرد غریبه،پتکی شد در سرم -آقا...من...من با شاهین کار دارم 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم268 _شاهین کیه؟ -من بهارم! بخدا من بهارم بهش بگید.خودش میدونه !! -من نمیدونم خانوم خداحافظ. گوشی را به رویم قطع کرد..میدانستم باهم هستند.من یک زمانی بین این مارمولک ها بودم. -خانوم من شمارمو بهتون میدم.تو رو خدا اگه بهتون زنگ زدن؛شمارمو بدید باشه؟؟ با دلسوزی گفت: -باشه ! بده شمارتو.... شماره ام را در گوشیش با نام "بهار خانوم" ذخیره کرد و من دست از پا درازتر برگشتم قرار براین بود،محمد هیچ تماسی نداشته باشد تا خودم با او تماس بگیرم.حالا که به او زنگ میزدم؛ جواب نمیداد.تصور میکرد کم می آوردم یا نمیدانم هرچه که بود حس میکردم عصبانی باشد.بارها وبارها تماس گرفتم تا آخری برایش نوشتم: "از اینجا رفتن محمد" هنوز این را نفرستاده بودم که شماره ی ناشناسی تماس گرفت..با شک جواب دادم: -بله؟ بازهم نفس های آشنا...چشم بستم وبه دیوار تکیه دادم ...- -شاهین...فقط نفس... -شاهین تو رو خدا... ...- -شاهین من زنده ام. -کجایی همین! نه داد کشید.نه خوشحال شد.نه حتی لحنش سوالی بود .یکجور خاص.صدای بم "کجایی" -جلوی خونه ی سابقت. -با یه مشت مأمور. -نه!! دیوونه شدی؟! شاهین بخدا من خیلی تنهام شاهین دروغ که قسم نخوردم! تنهاتر از من نبود! ...کم کم حس وحالش برگشت: -تو کدوم گوری بودی کثافت ؟ بند دلم پاره شد.اما نباید میترسیدم شاهین باید حضوری ببینمت شاهین... عادتم بود.استرس که داشتم؛اسم طرف مقابل را هزار بار تکرار میکردم -نه دیگه..برگرد همون قبرستونی که بودی. باز فحش داد،باز نشان داد چقدر بی تاب است ....- -من ده بارم سرخاکت رفتم.برگرد همونجا. -شاهین این رسمش نبود.من تنهام...باید باهات حرف بزنم. -همین الان همین جا بنال. -از خونه فرار کردم.کریم اعتراف کرده بوده.دنبال حوری و فرحناز بودن و من !! -... مفت نخور.تو تو اتاق امیراحسان بودی چرا دستگیرت نکردن؟ منو واقعا چی فرض کردی؟ -من از جاریم شنیدم شاهین.خونشون بودم.داشت میگفت حوریه وفرحناز وبهار اما فامیلی هامون رو نمیدونسته کریم.اونا روحشونم خبر نداشت این بهار؛منم !! تو خودت باورت میشه؟! منم نذاشتم به شب بکشه،فلنگو بستم رفتم کرج،خونه گرفتم.شاهین بقرآن راست میگم من کرج بودم این مدت. دورادور شنیدم واسه این بی آبرویی قضیه ی مردن منو راه انداختن! عصبی نفس میکشید -چرا همون موقع نیومدی پیشم؟! حقیقتاً جوابی نداشتم!: -خب..خب من ترسیده بودم ! -الان دیگه نمیترسی !!؟؟ -الان دیگه تعهد ندارم. -یعنی چی؟؟ واقعاً گریه کردم: -زن گرفته کثافت. 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم269 _امیراحسان ؟! -آره آره و آهسته با سرم به دیوار پشتم ضربه زدم.کمی سکوت کرد وسپس گفت: -اون زن گرفته تو متعهد نیستی !؟ تو که هنوز زنده ای ؟ خودت که میدونی ؟ والله من از احکام سردرنمیارم اما میدونم تو الان محرمی ! -شاهین من یعنی تا ابد همینجوری بمونم چون اون عوضی محرمه؟ حس کردم خوشش آمد: -نه خُب...آخه خیلی عوض شده بودی این مدت؛گفتم آگاهت کنم از احکام !شاید ندونی !! هه ! صدای کشیده و نکره‌ی مردی آمد: -آقا شاهین چیکارش کنیم؟ حس کردم جلوی دهانی گوشی را گرفت چون صدایش نامفهوم شد. خدا میدانست چه غلطی میکردند! -الو بهار؟ چشمانم را بستم -جانم. حسابی خرکیف شد !! کجا باهوش بود ؟! در مقابل من مثل یک بچه بود! -ام..چیز..یادم رفت..هان..بیا به این آدرس،یادت میمونه یا مینویسی؟ -یادم میمونه ! آدرس را داد و من حفظ کردم.دراین مدت محمد یادم داده بود چطور عدد ها و آدرس ها را حفظ کنم. البته تمام اطلاعات را در اختیارم نمیگذاشت فقط یک فرمول خاص مثل همان موقع ها که درس میخواندم و رمزگذاری میکردم. آدرس را در گوشی تایپ کردم تا برای محمد بفرستم. خودش گفته بود موبه موی اطلاعات را ذخیره کنم و برایش بفرستم. امّا....!! نمیدانم چرا فعلاً دست نگه داشتم !! حس کردم حماقت است که برای محمد انقدر خالصانه کار کنم و درنهایت هیچ چیز گیرم نیاید.نه اینکه از همین اول نامردی کنم! فقط دلم خواست جای خودم را نگه دارم. محمد ته تهش یک افسر بود...من با انجام این کار و ضرباتی که خوردم؛ تاوان داده بودم.این نمیشد که آخرش هم راضی شوم به زندان ... خصوصاً حالا که امیراحسان با همسر عزیزش خوش بود. 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم270 روبه روى ساختمان تجاری بزرگی بودم. از سرما خودم را بغل گرفته بودم و گاهی میان دستانم ها میکردم.دخترک شلخته ای نزدیکم شد و بدون هیچ حرفی یک دسته گل نرگس را بادست راستش به طرفم گرفت،دست چپش را هم جلو آورد و مظلومانه گفت "فال" دست در جیبم کردم.فقط پنج تومان داشتم. -نرگسا چند؟ -دسته ای سه تومن.فال چی ؟ فالا هزارتومنه. -پس من میتونم یه دسته بخرم.فالم مشخصه..فال نمیخوام.. -همین دوتا مونده دوتاشم ببر دیگه. -ببر نه و ببرید. لبخند زدیم و ادامه دادم ..پول ندارم, یه هزاری کم دارم. -اشکالی نداره. و بینی اش را بالا کشید.نرگس هارا بوئیدم و تمام وجودم خنک شد.نه که سردم شود. یک حس تازگی خاص. انگار که هیچ مشکلی نداشته باشم. دو بوق کوتاه و مقطع زده شد.سر برگردادنم و شاهین را در دویست و شش نقره ای رنگ دیدم. به سمتش رفتم و در جلو را خودش خم شد و زودتر بازکرد.با یک نفس عمیق نشستم و نمیدانم چرا نگاهش نکردم. -سلام. هوای ماشین گرم بود.بوی ادکلن شدید مردانه میداد.بد نبود اما من عطر ملایم نرگسم را دوست داشتم -سلام. -گل واسه منه ؟ آهسته گفتم: بخاری رو خاموش کن.پژمرده میشن. غافلگیرم کرد.فقط این را میدانم که قلبم سوخت.انگار سرب داغ رویش ریختند. دستش را دور گردنم انداخت و سرم را محکم در آغوشش گرفت.رویش را چند بار پراحساس و عمیق بوسید.با بغض گفت: -عوضی تو که کشتی منو. مثل یک گنجشک اسیر قلبم میکوبید. نه میشد مقاومت کرد نه میشد پس نکشید دو دستی گونه هایم را گرفت و از نزدیک تمام صورتم را نگاه کرد.باز هم سرم را نزدیک برد وگونه‌هایم را بوسید.گریه کردم.فکر میکرد من هم دلتنگ هستم.اما نه...بوسه هایش درد داشت که گریه میکردم.با مهربانی گفت: -بخدا روزی که شنیدم چه اتفاقی واست افتاده؛اوردوز کردم .از بچه ها بپرس...میخواستم بمیرم اما رسوندنم بیمارستان.ولی بعدش که حالم خوب شد؛گفتم من باید این احسانو به خاک سیاه بشونم. و کوبید روی دنده اشک هایم را پاک کردم و به نرگس های له شده دراین بوسه های اجباری خیره شدم. پلیس راهنمایی رانندگی به شیشه زد. -بله؟ -بدجایی واستادین. راست میگفت...بدجایی بودیم !! بدجایی شاهین کیفش کوک بود.غیر خودی را محل سگ نمیداد. اما الان با خنده و شوخ طبعی گفت: -چشم !! چشم !! میریم خو ! ماشین روشن بود.ترمز دستی را خواباند و دنده زد -کجا بریم؟ با غصه بیرون را نگاه کردم: -فقط یه جای آروم. بغض داشتم اما گریه ام نمیامد.فقط نمیدانم چرا گلویم درد میکرد 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم271 کافه خوبه. -نمیدونم. -خوبه پس. دستم را گرفت و روی دنده گذاشت.چشم بستم. ندید که بدم آمد. ...- -خوشبخت میشیم باهم.من نمیذارم غصه بخوری. دیگه تنها نیستی.گفتی زن گرفته ؟! هه ! مرتیکه ! تا حواسش پرت بود؛دستم را بدون آنکه دلخور شود کشیدم -آره.نذاشته کفنم خشک بشه. -گور باباش کمی لبخند زدم.شاهین جلوی من رعایت میکرد و مجاز ترین ناسزاهارا میگفت ...- -از کجا فهمیدی حالا؟ -دورادور شنیدم..غیرمستقیم آمار گرفتم.... -پس حوری و فری به فنا رفتن.آفرین فرار کردی ! باورم نمیشه. حس کردم یک آن بد دل شد. لحنش کمی... فقط کمی شکاک شد: ...- -کجا رفتی بعد فرارت؟ -حسابشو خالی کردم رفتم کرج خونه گرفتم. یه تصادف واقعیم داشتم. نیم نگاهی انداخت و گفت: -با چی؟ -همون کرج..ماشین بهم زد.تو پام پلاتینه. اخم هایش درهم شد بچت... -نه قبلش افتاد.اون موقع که باهم بودیم. نپرسید چرا...فقط گفت -متأسفم. روبه روی من نشسته بود مثل جغد نگاهم میکرد.از خجالت سربلند نمیکردم.گرمای شیرکاکائو به صورتم میخورد و حالم را خوب میکرد. -بخاطرت خیلی کله خریا میکنم.هیچکس نمیفهمه چقدر دوستت دارم خودتم نمیدونی.چون راحت بیخیالت میشم همه فکر میکنن مهم نیستی اما تو مهم ترین چیزی هستی که تو قلبمه. -چرا بیخیال خلاف نمیشی؟ میخواستم ببینم اگر فرصت بازگشت دارد او را از راه درستش مجبور به اعتراف کنم! اما جوابش نا امیدم کرد: -من فکر میکردم میتونم بیخیال بشم.اما توبه ى گرگ مرگه!میدونی که... -من میخوام پیشت باشم شاهین...مثل اون اولا. انگار بد گفتم ! یا نه ! او زیرک بود یک تای ابرویش بالا رفت: -جدی؟! سریع درستش کردم.چهره ى ملتمسی به خود گرفتم و گفتم -شاهین من میخوام پیشت باشم.دیگه کسی رو ندارم یادته یه روز از مدرسه بردیم تا سر کوچمون؟ دیدی بابامو ؟ گفتی چقدر مؤمنه؟به نظرت منو راه میده تو خونش؟! من یه مجرمم شاهین! دوباره با تمسخر گفت: -نه خدا وکیلی چه فکری کردی رفتی باهاش؟! عادتهای حرف زدنش را ترک نکرده بود..آخه اونم یه نظامی با اون درجه؟ آخه اونم اون؟؟ یه دو تا تحقیق میکردی درموردش! مسئول مبارزه با مواد مخدر !! با کلی,رشادت ها و دلاوری ها! بهترین افسر و معروف ترین! ناباور خنده ی هیستریکی کرد و گفت 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم272 _دنیا خیلی کوچیکه ...خیلی...بهار اون موقع که تو تو بغل من بود؛من امیراحسان رو میشناختم!!! سرخ شده از شرم گفتم: -اولا منو تو اون جمله ای که گفتی رو نداشتیم. والله منکه یادم نمیاد دوما...دنیا کوچیک نیست. خدای زینب بزرگه.خدای این مردم بیگناه که مواد میساختیم میدادیم دستشون. بی اهمیت لم داد و گفت: -نکشن نخورن نکنن.به من چه.حالا مثلا اون خدای بزرگ الان باعث شد عاملان قتل دستگیر بشن ؟؟ یا گروه ما بپاشه ؟! -فعلا که کریمو گرفتن،حوریه و فرحنازم که لو رفتن. خمار نگاهم کرد و با مسخره گفت: -تو و ناصر چی؟ فعلا مجبور بودم خودم را همان دختر ساده نشان دهم.باید,اعتمادش جلب میشد.او به شدت باهوش بود همین حالایش با شک رفتار میکرد: -من...من خب اومدم پیش تو ... -هاها خیلی خوبه آفرین! پس دیدی؟ دنیا کوچیکه.. خدا مدا ربطی نداره.بزن قدش دستش راجلو آورد.آهسته به دستش زدم ....- -اون قدر بهت اعتماد دارم که نمیخوام به حرفای دوستام و اطرافیانم گوش بدم.خرچنگ میگه دربرابر بهار قدر نخود هم نمیفهمی! راست میگه... الان فهمید میام دنبالت همشون بهم خندیدن! آخه واقعا کله خری کردم مثل دیوانه ها قهقهه زد. آخه من خیلی دوستت دارم -منم ...دوستت دارم. عجیب نگاهم کرد -بیا و با من همکاری کن. بذار گند بزنیم به هیکلش و کار و وجودش. -من فقط یه جا میخوام واسه زندگی و یه همزبون. دستش را روی دستم گذاشت من میخوام کار یادت بدم.میشی دست راست خودم.واسه آرشم مادری میکنی. و با پقی‌خندید.او اینگونه نبود.امشب ذوق داشت.وگرنه همیشه افسرده بود و خودش به شوخی هایش نمیخندید... اما امشب چشم هایش ستاره باران بود -باور نمیکنم تو بتونی پست باشی. -باتو پست نیستم. -نه نه کلا چشمات عوضی نیست. خوشش نیامد.دلش نمیخواست دوست داشتنی باشد. -اونکه آره...حداقل انقدر شعور دارم جایگزین واست نیاوردم. بغض کردم.امیر را میگفت.... -آره...دوستم نداشت. سرم را پائین انداختم: -اون اصلا به تو نمیخورد.تو مثل منی .نه اون امل عقب افتاده.رفته یه زن تو سری خور گرفته لابد؟ فقط امشب مأموریت بی مأموریت!! همین یک شب محمد !! بگذار درد دل کنم ...بخدا من هم آدمم -نمیدونم.هر کسی هست ان شاءالله ... نه نتوانستم نفرین کنم.سرم را روی میز گذشتم. -قربونت بشم.بهتر ..بی کلاسای عقب اُفتاده ... بی کلاس!! ...- -گفته النکاح سنتی نه ؟! دیگر ناراحت نشدم از تمسخرش -خیلی شکستم شاهین. شاهین که نمیدانست انها واقعا فکر میکردند من مرده ام پس حرصی تر قضاوت میکرد -واسه خاطر آبروش رفته قبر الکی ساخته! روی دستش کوبید و گفت: -ای تف تو ذاتت ! الکی پس مؤمن بازی در میارن با داداشش . 🌼زکیه اکبری🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم273 _از اون زن متنفرم متنفرم. و چشمهایم را در چشمهایش درشت کردم.با غصه پشت دستش را جلو آورد و روی گونه ام کشید از نگاهش ترسیدم.چیزی قاطی غصه ی چشمانش بود که نمیدانم چرا تنم را میلرزاند! چهارچشمی خیابان ها را به حافظه میسپردم تا یادم بماند خانه ى جدیدش کجاست.اما هر چقدر پیش میرفتیم ؛محله برایم آشنا تر میامد! ! متعجب نگاهش کردم و گفتم: -شاهین تو،تو همین کوچه خونه خریدی؟!گوشه چشمی نگاهم کرد و گفت: -نه. -پس چی ؟؟ -امروز خونه خرچنگ بودم.گفتم بیای همون طرفا ببینمت حالام برگشتیم خونه خودم مشکلیه؟؟ یک نگاه به او و یک نگاه به در خانه ى سابقش که با ریموت بازش کرد انداختم. زن مسنی که صبح دیده بودم و کاملا ظاهر غلط اندازی داشت؛حالا با یک شنل بافت روی صندلی های ایوان شاهین نشسته بود و حلقه حلقه سیگار دود میکرد! نمیدانستم چه عکس العملی نشان دهم!! بخندم و سلام کنم یا چپ چپ نگاه کنم و محل ندهم!!یعنی آنقدر عجیب بود که این دو عکس العمل کاملا متضاد جایز بود.از همان داخل ماشین خیره نگاهش میکردم که شاهین گفت: -بیخیال شهرزاده. متعجب نگاهش کردم و تقریبا باهیجان گفتم: -مامانت؟؟؟ بدون نگاه کردن در حالی که پیاده میشد گفت -آره همیشه میگفت از پدر مادرش خوشش نمیاید. حتی عکس آنهارا نداشت تا نشانم دهد.صبح آنقدر طبیعی رفتار کرده بود که هنوز شوکه بودم. یکی بود مثل خود شاهین!باهوش و خونسرد. هنوز داخل ماشین بودم و دیدم که شاهین روی ایوان ایستاده و مادرش حرف میزند.همیشه میگفت مادرش اصرار داشته شاهین داروسازی یا مث خودش پزشکی بخواند.پدرش اما اصرار بر این که باید مثل خودش نظامی شود.اما او هنر دوست داشته و انقدر تحت فشارش میگذراند تا لج میکند و تصمیم میگیرد حال هر دورا بگیرد! نه اینکه هر کس زیر فشار پدر مادرش باشد بد از آبدرمیاید و لج میکند!شاهین خودش هم خوی لجبازی در وجودش غلیان میکرد.شنیده بودم مادرش سالها پیش از پدرش جدا میشود و به امریکا میرود.شاهین برگشت و با تعجب نگاهم کرد.اشاره کرد که چرا پیاده نمیشوم و من سرتکان دادم.پیاده شدم و آرام به طرفشان رفتم. سرم را بلند کردم و از همان پائین سلام دادم: -سلام خانوم. نگاه آشنایی کرد و با لبخند محترمانه‌ای گفت: -سلام. دیگر حرفی نداشتم.سرم را پایین انداختم شاهین: -همون دوست سابقمه.؛بهار. -خوشگله.صبح خیلی استرس داشتی. دوباره نگاهش کردم.موهایش شرابی و مرتب بود و تاشانه‌هایش میرسید -بله.فکر کردم شاهین رفته..شمام خیلی طبیعی نقش بازی کردین! لبخندی زد و گفت: -چیکار کنم.شاهین یادم داده. کاملا مشخص بود رابطه ى عاطفی خاصی بینشان نیست.مخصوصا شاهین در این رابطه سردتر بود شاهین:-بهار بیاتو یخ زدی مگه تو پلاتین نداره پات؟ راست میگفت انقدر دردش عادی شده بود از یاد برده بودم. از کنار شهرزاد گذشتم و زیر لب گفتم "با اجازه"... شاهین پوزخند صدا داری زد و درحالی که به سمت اتاقش میرفت گفت: -اجازه اونم دست منه. خوشم نیامد.ذات من طالب یک زندگی سنتی بود.بگذار بگویند بی‌کلاس!من دلم صمیمیت خودمان را میخواست.اینکه در عین راحت و دوست بودن با پدر و مادرمان جرأت بی ادبی نداشته باشیم. با خجالت روی کاناپه نشستم و دیدم که شهرزاد هم داخل شد.مشخص بود عصبی است. لبخند مصنوعی و زورکی زد. و از کنارم رد شد. 💖تا_تلاقی_خطوط_موازی 💖 سهم274 وارد اتاق شاهین شد و در را محکم کوبید.صدای جروبحثشان بلند شد اما نمیفهمیدم چه میگویند.صدای هیس گفتن های شاهین بلند بود. گوشیم را در اوردم و دیدم محمد با شماره ى رند و ایمیلی یک پیام تبلیغاتی داده. این یعنی بگویم چه خبر؟برایش نوشتم همه چیز خوب است و پیام هارا پاک کردم.باز حواسم پی صدایشان رفت.حس کردم شهرزاد گریه میکند.دقیق تر گوش دادم و نا مفهوم شنیدم: -امید من به توعه -بیخود کردی -من مثل اون مرتیکه نیستم من مادرتم هر چی باشم. -اون از تو بهتره هرچیه ولم کرده -تو باید بیای فهمیدی؟من ... اینجایش را نفهمیدم!نامفهوم بود! -لازم نکرده.برو اونور دوستم معطله -من به دوستت... بازهم نفهمیدم.فقط دیدم شاهین فریاد زد: -بیخود.برو خونت. بلیطتم واسه فردا صبحه ایشالاه.در را باز کرد و در حالی که بالاتنه اش برهنه بود و به آشپزخانه میرفت بلند گفت: -تازه یادش افتاده پسر داره! شهرزاد مشخص بود دیوانه شده است.جلوی من هم رعایت نکرد.با حال خرابی وسط پذیرایی ایستاد و گفت: -پس من به پدرت میگم کجایی.شاهین که داشت کابینت هارا میگشت ؛درشان را کوبید و در چشمهای شهرزاد خیره شد. -بگو. شهرزاد بغ کرده و روی کاناپه ى مقابل من نشست. -پس بذار بهار خانومت در جر.... وباعربده ى شاهین صدا در گلویش خفه شد.انقدر دلم سوخت که نتوانستم ساکت باشم: -شاهین این چه رفتاریه با مادرت؟! ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم275 شاهین دو لیوان پایه بلند که داخلش نکتار میوه بود بدون آنکه در سینی بگذرارد برداشت و به سمتم آمد -ولش کن رو بدی بهش سوارته. بخدا که حرف هایش جگر من را میسوزاند. مادرش که جای خود دارد. اگر نرگس قرار بود اینگونه بار بیاید میخواستم صدسال سیاه دنیا نیاید شهرزاد: -باشه. پس من میرم خونه ى فردوس.خداحافظ. شاهین بدون توجه با لبخند گفت: -بخور بهاری.و من در یاد اینکه بچه های حاج خانم چه احترامی به او میگذاشتند! بعد از آنکه شهرزاد به قهر بلند شد رو به شاهین گفتم: -چرا باهاش اینجوری حرف میزنی؟ -آدم نیس لب گزیدم و بهتر دیدم خفه شوم تا بیشتر اعصابم داغان نشود شهرزاد با یک چمدان به سمت در خروجی رفت.نمیدانم چرا نخود هر آش دلم سوخت! لیوان را روی میز گذاشتم و به حیاط رفتم. شاهین از همانجا بلند گفت: -شهرزاد بهش چیزی بگی دیگه خودت بدون چی میشه. شهرزاد نگاهی به من و نگاهی به در شیشه ای انداخت. -چیه دخترم؟ -میگم...میگم شاهین چیزی تو دلش نیست شما مادرشی بهتر میدونی _خیلی عوضیه. به تو نمیخوره دختر بدی باشی.. دوباره چشمهایش جوشید ...فقط پیشش باش باشه؟ خیلی تنهاست.از من بدش میاد وگرنه من پیشش میموندم. الکی قول دادم.سرتکان دادم و او ادامه داد: -تنهاش نذار،همین. در دل گفتم کجای کار هستی که فرشته ى مرگش هستم! -شما میدونید کارای درستی نمیکنه. با غصه سرتکان داد: -میدونم.باباش دنبالشه تا دستگیرش کنه !! همینکه چهارتا فحشم بهم میده دلم خوشه. با باباش که کلا قطع رابطست. با غصه بازویم را گرفت و با چشم هایش چیزی خواست که نفهمیدم وقتی رفت همانجا ماندم. -بیا تو دیگه ! سرد نیست؟ -رفت! -بهتر! بیا تو آرشم بیدار شد. آهسته از پله ها بالا رفتم روبه رویم نشست و در حالی که آرش را نوازش میکرد گفت: -پایه ى شروع یه کار جدید هستی؟سرتکان دادم ....- -دیگه درسم نخوندی,نه ؟ -نه -اون نفله چی خونده بود؟ دیگر دلم نمیخواست به او فکر کنم.نمیگویم دوستش نداشتم. چرا خب! مگر میشود آن همه خاطره های خوب یادم برود اما واقعا داشت فراموش میشد. -شیمی. -آره میدونستم.بگو آخه خنگ تو مخ تو جا میشه این چیزا ؟! حافظ کل قرآن بوده آره ؟ با حرص نگاهش کردم و گفتم: -شاهین میشه بس کنی؟ حس کردنِ خوشحالی در چشمانش سخت نبود -آفرین! پس واقعا داره بدت میاد.خوبه... وباز آن چیز مرموز در چشمانش رقصید اتاق خودش را به من داد.با مهربانی گفت: -قربونت برم برو تو اتاقم. غمتم نباشه.کاری میکنم به پات بیفته. سرم را گرفتم و گفتم: -کلا میشه دیگه ازش حرف نزنی؟! من واقعا بهش فکر نمیکنم! -حالاهرچی..بلند شو.. به سمت اتاقش رفتم و گفتم: -مادرت چی میخواست بگه ؟ توجه نکرد و روی مبل نشست -برو بخواب. -باشه.من اگه مسائل خصوصیمو میگم این دلیل نمیشه تو هم بگی!راست میگی...حق داری... یعنی خواستم آماده اش کنم تا من بعد مجبور باشد برنامه هایش را به من بگوید! -چیز خاصی نیست.به جون بهار گیر داده بود منو ببره امریکا. -چرا؟ شانه بالا انداخت و گفت: -چه میدونم دیده پیر شده ؛عصای دست میخواد. -خیلی بی انصافی شاهین.نمیتونم عشقتو باور کنم!! کسی که با مادر خودش اینجوری میکنه چطوری عاشق دختر غریبه میشه؟! باز قاطی کرد.با دهان کجی و خشم گفت 🌼زکیه اکبری🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم276 -برو بابا مسخره ى مزخرف..فعلا که عشق من واقعی تر از اون بچه آخونده.هشت سال تمام به یادت بودم بعدشم گفتن گورستونی بازم نتونستم به کسی فکر کنم.به درک باور نمیکنی. گم شو تو اتاق.نمیشد یک کلام مثل آدم با او صحبت کرد! در را بستم و روی تختش خوابیدم.اما یاد زینب افتادم.توی این اتاق بود.هرچند دکور به طور کل فرق کرده بود؛اما سریع بلند شدم و با آن پای داغان خودم را تقریبا از اتاق پرت کردم.تند و تیز از روی کاناپه بلند شد و گفت: -چته؟؟ گریه ام گرفته بود... -اونجا نمیتونم...یاد زینب میفتم.سرش را تکان داد و با تمسخر گفت: -مارو باش میخوایم به کی یاد بدیم . نمیدانم چرا همه میخواستند به من یاد بدهند خودم نباشم!! -چه ربطی داره؟؟ با تعجب به اشک هایم نگاه کرد -چی چه ربطی داره؟ -که زینبو فراموش کنم؟؟ مگه میخوای آدم کشی یادم بدی؟ -نه.باید روحیتو بسازم.خیلی ضعیف تر شدی....باز آن حس موذی چشمانش به من چشمک زد -شاهین گفته باشم.آدم مادم نمیکشین.باهات همکاری میکنم تو کارای دیگت اما آدم کشی نه. -من سرخر نمیخوام عزیزم.اگه میخوای با من باشی باید قوی باشی. -تو اگه ادعای عشقت میشه لازم نیست انقدر اذیتم کنی.پر محبت نگاهم کرد و گفت: -چشم چشم چشم.اما یه کار کوچولو میخوام به عنوان سوپرایز واست بکنم.دستم را به معنای "برو بابا"تکان دادم و به اتاق های بالا رفتم * در راه خانه ى خرچنگ بودیم.تمام خیابانهارا به حافظه سپردم.وقتی در زدیم؛پاتریشیا در را باز کرد.با همان بیحالی حتی شاید بیحال تر نگاهم کرد و سر تکان داد. -سلام! زیر لب سلام داد و برگشت خرچنگ روی ایوان با لحن بدی گفت: -همینجوری برداشتی اوردی اینو؟! شاهین با دو انگشتش گونه ام را کشید و گفت: -این اهل این کارا نیست. -احمق! و باحرص برگشت داخل خانه سولماز گفت: -یه اینجا مخفی بود که خرابش کردی! خونه قبلی که تابلو شده بود! شاهین محل نداد و با خنده به من گفت: -میفهمی اصلا چی میگن عزیزدلم؟ انقدر من را بی دست و پا میدید! -آره میگن چرا منو بدون اونکه بندازی تو گونی اوردی اینجا! خندید و دستش را دور گردنم انداخت و داخل شدیم... -امشب کلی خوش میگذره.. حس بدی به من دست...استرس و دلشوره هیچ ایده ای نداشتم.در حالی که زانوانم را بغل گرفته بودم به رفتار های مشکوک شاهین و خرچنگ نگاه میکردم.پاتریشیا آهسته گفت من میرم. در را باز کرد و وارد حیاط شد.سولماز که نگاه گنگم را دید گفت: -ته حیاط خونه داره.اتاقش اونجاست.خرچنگ با تمسخر گفت:شاهین اینکه هنوز پایبنده ! چطوری اومدی ثبت نامش کنی؟! شاهین لمیده روی کاناپه؛اشاره کرد کنارش بروم !! آهسته بلند شدم و کنارش نشستم. دست دور کمرم انداخت و روی بازویم را بوسید: -براش کادو دارم امشب ! متعجب نگاهش کردم.بماند که چه بغضی گلویم را گرفته بود بابت این بی حرمتی ها...به هر حال من واقعا نمرده بودم ! ....- -اونجوری نگام نکن لهت میکنما. سولماز و خرچنگ به حرفش خندیدند خرچنگ: -برو حال کن با این مجنونت.بخاطر تو چه دیوانه بازیا که در نمیاره. سولماز: -فقط واسه خودت یه اسم مستعار بذار شاید لازمت شد ! همگی قهقهه زدند و من بدتر بغض کردم از این غربت. نمیفهمیدم چه میگویند.اذیت میشدم شاهین: -مستعار لازم نیست !!! طرف دیگه برنمیگرده که عشقم بخواد خراب بشه !! این بار همه ترکیدند و حتی اگر بگویم آرش هم شاد شد دروغ نگفتم با بغض گفتم: -چی چی میگین واسه خودتون ؟! عاشق و دیوانه نگاهم کرد و گفت: -قبل از استارت کار اصلیمون؛میخوام تو رو خوشحال کنم. بعدش که کارمون تموم شد؛میریم رامسر واسه شروع یه زندگی تازه. همه خندیدند و آیفون زنگ زد سولماز در حالی که ناخن هایش را سوهان میکشید بلند شد و جواب داد: -بله؟ ...- -نه هنوز بیاین تو. در را زد و من خودم را جمع و جور کردم 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم277 خرچنگ سری تکان دادو گفت: -اولش عصبی شدم که وقفه میندازی تو کار ولی الان میبینم واسه دق دادن جناب سرگرد خیلی لازم بود. باز خنده و باز بغض من در باز شد و سه مرد گنده بک وارد شدند.جلوی خرچنگ و شاهین تعظیم کرده و خندیدند. -چاکر آقا شاهین. شاهین همانطور که آرش را نوازش میکرد و دست دیگرش پشت من بود گفت: -باش. همه خندیدند حتی خود مرد. -نیاوردن؟ سولماز نوچ بلند بالایی گفت نمیخواستم حرف بزنم.از تک تکشان چندشم میشد. سرم را گرفتم و با آه نفس کشیدم.شاهین آرام زیر گوشم زمزمه کرد: -امشب کاری میکنم احسان بمیره. ناباور نگاهش کردم و سرتکان دادم که بیشتر توضیح دهد نگاه نمایشی ای به ساعتش انداخت و گفت: -دیگه کم کم توی راهن با ترس بازویش را چنگ زدم: -چیکار میخواین بکنین؟! قهقهه زد و آرام گفت: -هووت تو راهه.... فقط نگاهم به لب هایش بود."هوو" ...زن امیراحسان! کم کم به چشم هایش نگاه کردم.منتظر و خندان نگاهم میکرد.زمزمه کردم: -تو هیچ کاری نمیکنی. کمی اخم کرد: -یعنی چی؟ -یعنی همین شاهین...داری یه زینب دیگه میسازی؟ عصبانی شد و با حرص گفت: -من میخوام خوشحالت کنم به خودم آمدم و جیغ کشیدم: "اما ناراحتم کردی!" با انزجار نگاهش را گرفت و به جمع نگاه کرد.به گریه افتادم و با التماس گفتم: -شاهین توروخدا بگو برش گردونن.تو رو خدا! -نمیشه.من الکی کاری نمیکنم. داشتم آتش میگرفتم.نه قهرمان بودم نه خود شیرین.نه آدم خوبه ى قصه.اما راضی به یک فاجعه نبودم.حتی برای هوویم!!و اینکه او روحش هم از وجود من خبر نداشت! وقتی نبود.نمیدانستم چه خاکی بر سرم بریزم. از مبل پایین آمدم و مقابلش نشستم: -شاهین جون من کاری نکن.جون من گفتم! با خشم نگاهم کرد و گفت: -نمیشه.اصلا باتو کاری ندارم.عشقم میکشه هر چی زن گرفت اون نفله ؛من دو در کنم!اصلا به تو چه؟!کار خودمونه. نمیشد نمیشد ساکت بمانم.سرم را با بیچارگی روی رانش گذاشتم و گفتم: -فقط میتونم بگم مرگ بهار کاری نکن. با خنده و حرص گفت: -پاشو بابا آب دماغت ریخت رومون. از اینکه انقدر ساده میگرفت میسوختم. از طرفی در یک واقعیت تلخ قرار گرفتم.اینکه مطمئن شدم امیراحسان ازدواج کرده است. و واقعا درک کردم که شنیدن کی بود مانند دیدن ؟!؟ وقتی زنگ را زدند قلبم مثل گنجشک تپید.همه بلند شدند و من با گریه شاهین را بغل کردم: 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛

🌸🌸🌸🌸🌸🌸 تا_تلاقی_خطوط_موازی سهم278 ...شاهین توروخدا..تورو خدا کاریش نداشته باشید.اونکه نمیدونسته من زنده ام.اون گناهی نداره توروخدا. با عصبانیت گفت: -نذار تو جمع گند,بزنم به هیکلتا.برو اونور. نمیدانستم چه غلطی بکنم.حق داشت گوش ندهد.من هیچ کاری برایش نمیکردم و همیشه با بدترین لحن اورا پس زده یا رفتار میکردم. در اصلی باز شد و من برگشتم. هوم...دیدمش...دختری با چادرمشکی.بیحال و بیهوش بغل دو مرد. شاهین را رها کردم و دویدم خوب بود. جوان بود دیگر! چه بگویم.نه میتوانستم بگویم زشت نه خوشگل.. باچشمان بسته معصوم بهترین نام برای او بود.از این که محرم امیراحسان است دلم لرزید.پر بغض نگاهی به جمع انداختم.شاهین گفت: -هان؟چی شد؟؟ساکتی ؟؟؟پشیمونی ؟! شاید اگر برای جبران نیامده بودم و یک زن معمولی بودم؛استقبال میکردم.اما حالا....آهسته به طرف شاهین رفتم و فقط گفتم: -من خوشحال نمیشم.حالا دیگه خودت میدونی. و از کنارشان گذشتم. حس خاصی داشتم.واقعا از ته دل نمیخواستم بلایی سرش بیاورند.فقط نمیتوانستم کاری کنم. شاهین کاری را که میخواست میکرد.فقط من حالم خراب بود.بغل مادرم را میخواستم.دلم تنگ بود فقط و فقط برای مادرم. دختر بودم دردم را به مادرم میگفتم سبک شوم.هوویم را با چشم خودم دیدم.شکستم. لعنت به دلم که برای امیراحسان میسوخت.مرد بود دیگر...دلش میترکید...بازهم راضی نشدم و از میان راه بازگشتم.بالای پاگرد ایستادم و آرام گفتم: -شاهین اگه راهی داره ولش کن.بذار بره.بندازش اصلا تو خیابون چه میدونم.امیراحسان که تهش میگه شهیدِ در راه خداست.بیخودی اون بیچاره‌رو بدبخت نکنید. -راهی داره تو تاوان میدی؟ -چی؟؟ -جلوی این جمع بگی واسه خودمی. -مگه نبودم؟ چشمانش نور گرفت: -نه خواستم مطمئن بشم. سه مرد گنده بک اعتراض کردند و من دلم میخواست رویشان بالا‌بیاورم زودتر جمعش کن شاهین.دیگه مطمئنم حالم ازشون بهم میخوره. اشکی که میامد بریزد را پاک کردم و به اتاق پناه بردم 🌼زکیه اکبری 🌼 ┏⊰✾✿✾⊱━━━─━━━━┓ @romankademazhabe ┗━━─━━━━⊰✾✿✾⊱━┛