eitaa logo
خیمه عاشورایی "روز دهم"
640 دنبال‌کننده
2.8هزار عکس
1هزار ویدیو
15 فایل
پرسش ها و یا نظرات خود را به نام کاربری زیر ارسال کنید : @Rooze10hom
مشاهده در ایتا
دانلود
جابر جعفی گفته است: از امام (ع) پیرامون تاویل این آیه سوال کردم که می فرماید: 🔸 همانا عدد ماه ها نزد خدا[که به حساب و صلاح خلق است] در کتاب الهی دوازده ماه است، از آن روزی که آسمان و زمین را آفرید، از آن دوازده ماه، چهار ماه آن حرام خواهد بود. این است دستور دین استوار و محکم، پس در ماه ها تعدی و ستم در حق خود و دیگران نکنید.(توبه/۳۶) آن گاه نفس عمیقی کشیدند، بعد فرمودند: ای جابر! اما سال، پس جد ما خداست و ماه های آن دوازده ماه هستند و عبارتند از: [امام و امام و امام ] تا می رسد به من و می رسد به پسرم ، و پسرش و پسرش و پسرش و پسرش علی و پسرش حسن و به پسرش محمد که هادی است، دوازده امام که حجت های خدا در میان خلق خدا و امین بر و الهی هستند. و چهار ماه محترم که مستحکم هستند، چهار تن از آن ها هستند که با یک نام خارج شده اند و عبارتند از: و پدرم و و [امام هادی(ع)]؛ پس در مورد ایشان بر خودتان ظلم نکنید. یعنی به همه ی آن ها معتقد باشید تا هدایت شوید. 📚 منبع: متن و ترجمه کتاب الغیبه، شیخ طائفه محمدبن حسن طوسی، ترجمه و تحقیق : محمد عزیزی، صص۲۹۹ و ۳۰۰ ✅ کانال در ایتا را به دوستان خود معرفی کنید: @roozedahom10
🔴 ولایت              🔸 کاری از عاشورا ✍🏻 نویسنده: مهربان کلیددار امام، را به میدان می‌فرستد تا موعظه‌شان کند شاید بدلیل این که بسیاری از کوفیان او را می‌شناسند، موعظه‌ها تأثیری داشته باشد و کسانی برگردند، اما سپاه مقابل، به جای گوش دادن به سخنان بریر، او را مسخره کرده، می‌خندند و به سوی او تیر پرتاب می‌کنند. بریر برمی‌گردد و بار دیگر امام در مقابل سپاه چون سیل کوفیان که از زیادی به سیاهی می‌زند، قرار می‌گیرد.   این ششمین بار است که خطبه می‌خواند، می‌فرماید:   ستایش خدایی را که دنیا را آفرید و آن را دار نابودی  و زوال و سرای تغییر و دگرگونی های پی در پی قرار داد. مغرور کسی است که دنیا او را فریفته و بدبخت کسی است که دنیا او را مفتون ساخته است. پس زندگانی دنیا شما را نفریبد وشیطان، شما را به(کرم و بخشش الاهی ) فریفته نسازد. و از این خطبه است: پروردگار ما بهترین پروردگار است و شما بدترین بندگانید. شما به طاعت و بندگی اقرار کرده‌اید و به (ص) ایمان آورده اید، سپس  به سوی ذریه و عترتش برگشته اید و تصمیم به کشتنشان گرفته اید. شیطان بر شما چیره شده و یاد خدای بزرگ را فراموش کرده اید. هلاک شوید شما و هرچه که در طلب آنید. ما از خداییم و به سوی او باز می‌گردیم.   🔹 آری آن روز کسانی که در مقابل امام قرار گرفتند، تحت سلطه و ولایت شیطان قرار داشتند و چنین کسانی، از یاد خدا غافل شده و دیگر هیچ حقی را نمی‌دیدند.   در کتاب خدا می‌خوانیم که شیطان در روز (و پس از آن که انگشت تمامی اتهامات متوجه او می‌شود) می‌گوید: مرا سرزنش نکنید، خودتان را سرزنش کنید، من بر شما مسلط نبودم، فقط شما را دعوت کردم و شما اجابت کردید(و می‌توانستید اجابت نکنید).   و در آیاتی دیگر نیز اشاره شده است که جز گمراهان و کسانی که شیطان را دوست داشته و برای خدا شریک خدا قرار می‌دهند، کسی زیر سلطه شیطان قرار نخواهد گرفت. این شریکان می‌توانند، جاه و مقام، پول و ثروت، دنیا طلبی و در مجموع، هوا پرستی باشند، چرا که قرآن می‌فرماید: «أَرَأَیْتَ مَنِ اتَّخَذَ إِلهَهُ هَواه» بنا به این تعبیر قرآنی، برخی انسان ها هوای نفس خود را خدای خود قرار داده اند؛   اینان، تحت سلطه شیطان هستند، چنین ویژگی‌هایی به وفور در کوفیان دیده می‌شود، گروهی برای ترس از دست دادن مقام آمده‌اند و گروهی دیگر به طمع به دست آوردن موقعیت و غنائم و ثروت؛ چنان که به وعده حکومت ری داده شده بود، او یک شب تا صبح قدم زد و مردد بود، اما در آخر نتوانست از حکومت ری بگذرد، حتی امام بارها در با او سخن گفت، شاید تغییر رای داده سعادتمند شود، بهانه می‌آورد وامام پاسخ می‌داد اما فایده‌ای نداشت. در آخر امام به او فرمود: هرگز از گندم ملک ری نخواهی خورد و این آرزو را به گور خواهی برد. من روزی را می‌بینم که دست آویز کودکان کوفه می‌شوی! و چنین شد.   سرنوشت عبرت آموز عمر سعد، سرنوشت تمام کسانی است که به خاطر دنیا، از یاری دین خدا دست برداشته و تابع شیطان می‌شوند، اینان مهار نفس خود را به دست شیطان داده و در پایان جز آه و افسوس و حسرت نصیبی ندارند. 🔰🔰🔰 ✅ کانال در ایتا را به دوستان خود معرفی کنید: @roozedahom10
✨ سلسله مباحث بررسی و شرح فرازهای «أن یثبت لی عندکم قدم صدق فی الدنیا والاخرة» «از خدا می خواهم که گام هایم را صادقانه در نزد شما در دنیا و استوار سازد» ⭕️ این فراز در دو جایِ زیارت آمده است. یکی را در حین زیارت می خوانیم و دیگری را در ذکر بر زبان جاری می کنیم. آنچه از خدا خواسته می شود ثبات قدمی است که دو شرط به همراه آن باشد یکی عندالله و یا عند الامام. دیگری صادقانه و از روی صدق و صفا پذیرد. ⭕️ فقط علیهم السلام هستند چرا که آنها دارای لسان صدق، قدم صدق، مدخل صدق، مخرح صدق و مبوّا صدق بوده و هستند. تمام قول و فعل و وجودشان صدق است؛ ما نمی توانیم از صادقین باشیم بلکه می توانیم با ایشان و در درجه ی ایشان باشیم فلذا آنها اصلی هستند و ما طُفِیلی. و به همین سبب می گوییم «کنت معکم» نه «کنت منکم» ای کاش با شما بودم نه از شما. کسانی که در عاشورا علیه السلام را ترک کردند اگر چه پس از شهادتِ حضرت قیام نموده و به رسیدند اما جایگاهشان بسیار پایین تر از جایگاه شهدای کربلاست این گروه ثبات قدم نداشتند و از امام دور شدند. ⭕️ برای دسترسی به ثباتِ قدم باید را یاری نمود. نتیجه یاری کردن خدا این است که خدا نیز ما را یاری می کند و ثبات قدم خواهیم داشت. در روایت است که یاری خدا به یاری خداست و یاری رسول خدا به یاری ولی خداست و یاری ولی خدا به یاری دین خداست. اگر ثبات قدم می خواهیم باید را یاری کنیم و دین خدا همان دینی است که به ولایت مولایمان علیه السلام در روز کامل شد. ⭕️ امروزه گریه بر امام حسین علیه السلام و اقامه عزای آن عزیز یاری دین خدا و یاری ولی خداست. 📚منبع: بررسی منابع و شرح فرازهای زیارت عاشورا، احمدرضا آقادادی،صص ۷۴تا۷۷به اختصار 🔰🔰🔰 ✅ کانال در ایتا را به دوستان خود معرفی کنید: @roozedahom10
🔸 ✍ عنوان تحقیق: مباحثی پیرامون گردآورندگان: سمیه تقی‌زادگان، سیده فرخنده بدر ⬅️ یکی از فلسفه های عزاداری محبت و دوستی اهل بیت(ع) است: و روایات، دوستی خاندان _اکرم(ص) و (ع) را بر مسلمانان واجب کرده است. روشن است که دوستی لوازمی دارد و محب صادق، کسی است که شرط دوستی را-چنان که باید و شاید- به جا آورد. یکی از مهمترین لوازم دوستی، همدردی و همدلی با دوستان در مواقع سوگ یا شادی آنان است؛ از این رو احادیث، برپایی جشن و سرور در ایام شادی اهل‌البیت(ع) و ابراز حزن و اندوه در مواقع سوگ آنان، تاکید فراوان شده است. (ع) در روایتی می‌فرماید: «یفرحون لفرحنا ویحزنون لحزننا» و پیروان مادر شادی و حزن ما شریکند. (ع) می فرماید: «شیعتنا جزء مناخلقوا من فضل طینتنا یسوؤهم ما یسؤناویسرهم ما یسرنا»؛ شیعیان ما پاره ای از خود ما بوده و از زیادی گل ما خلق شده‌اند؛ آنچه که ما را بدحال یا خوشحال می‌سازد، آنان را بدحال و خوشحال می‌گرداند. جز این وظیفه عقلانی و شرعی، ایجاب می‌کند که در ایام عزاداری اهل‌البیت(ع) حزن و اندوه خود را به «زبان حال»؛ یعنی، با اشک، آه و ناله و زاری، از نظر خوراک با کم خوردن و کم آشامیدن مانند افراد غم‌زده و از نظر پوشاک، با پوشیدن لباسی که از حیث جنس و رنگ و نحوه‌ی پوشش در عرف، حکایت‌گر اندوه و ناراحتی است، آشکار سازیم. 🔰🔰🔰 ✅ کانال در ایتا را به دوستان خود معرفی کنید: @roozedahom10