اتحاد مجموعه های فرهنگی وحدت بین اعضای یک مجموعه برای تحقق اهداف و آرمان هایشان امری ضروری و غیر قابل انکار است. امری که دشمنان ما هم آن را بدرستی دریافته اند و با تشکیل اتحادیه اروپا و سازمان ملل متحد با ریاست ایالات متحده آمریکا هر روز در حال نقشه کشی بر علیه جوامع ضعیف برای چپاول منابعشان در راستای منافعشان هستند. حال این سوال پیش می آید که مجموعه های فرهنگی و نیروهای متخصص و تراز انقلابی که مدعی تبعیت از رهبری هستند، چرا از منش و سیره ایشان الگو نمی گیرند و هر کدام برای خود در مجموعه خود فعالیتی که اکثر موازی کاری هم هست انجام می دهند. بعنوان مثال افرادی مثل حجج اسلام علیرضا و احمد پناهیان، آقایان رائفی پور و حاج احمد یکتا و پور ازغدی و سایر اشخاص تراز انقلابی که تریبون آنان بیشتر وایرال می شود، چرا تشریفشان را در یک اتاق فکر مشترک جمع نمی کنند و تمام سرمایه مالی و فکری خود را برای انجام پر قدرت یک کار واحد جمع نمی کنند؟! در این پانزده سال مشغولیت در کار فرهنگی، حس استقلال و تک روی در بین مجموعه های انقلابی و فرهنگی بسیار دیده ام بگونه ای که این حس همچون خوره ای به جان این مجموعه ها افتاده و هر کاری می کنند که ساختمان مجزا و ردیف بودجه مستقل و اسم و عنوانی مختص به خود داشته باشند. البته گفتن از نیمه خالی لیوان به تنهایی بی انصافی است و مجموعه های مادر بسیاری هستند که در حال تولید نیروها و مجموعه های فرهنگی و انقلابی بوده و همه را طبق یک فرمان و الگو راهبری و تامین منابع می نمایند و گرچه امری پسندیده و محسن است اما کافی و وافی برای این شبیخون فرهنگی نیست. #آسیب_شناسی_فرهنگی #مدیریت_فرهنگی #اتحاد_مجموعه_های_فرهنگی ✍مجتبی میرزایی @roozneveshthayeman