eitaa logo
روشنا بوشهر
1.8هزار دنبال‌کننده
4.9هزار عکس
5.4هزار ویدیو
195 فایل
🌐هدف کانال روشنا بوشهر روشنگری است. 🔰روشنا بوشهر یک کانال آموزشی،تحلیلی و تربیتی است. 📝 مخاطبین گرامی پیشنهادات،انتقادات و مطالب مهم خود را برای پیشبرد اهداف روشنگری با ادمین زیر به اشتراک بگذارید:👇 ارتباط با ادمین کانال: @Mahdiyar6167 @amin_nazi13
مشاهده در ایتا
دانلود
روشنا بوشهر
⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️ 🌷 ⭕️خانواده و استحکام پایه های دینی (بخش اول) 🔶می‌توان با عبور از لایه‌های ظاهریِ هر
⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️ 🌷 ⭕️خانواده و استحکام پایه های دینی (بخش دوم) 🔶می‌توان با عبور از لایه‌های ظاهریِ هر عضو از ، وارد لایه‌های عمیق‌تر دل و جان او شد و در او تأثیر گذاشت و ترویج و تبلیغ و همچنین دل سپردن به را به بهترین شکل ممکن در وجود او نهادینه کرد. برای در دل اعضای خانواده باید به سراغ دل او رفت و آن را به تسخیر در آورد. 🔷در ، ، راه ایجاد ، و از زندگی معرفی شده است، و در این باره تعالیم زیادی، خصوصاً در حوزه وجود دارد، تا خانواده با رنگ و بوی خدایی هر چه بیشتری پیدا کند. رحمان در به صراحت درباره زندگی کسانی که از او دوری کرده‌اند سخن می‌گوید و می‌فرماید: «وَ مَنْ أَعْرَضَ عَنْ ذِكْرِي فَإِنَّ لَهُ مَعِيشَةً ضَنْكًا وَ نَحْشُرُهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ أَعْمَى؛[طه، ۱۲۴] و هر کس از هدایت من [که سبب یاد نمودن از من در همه امور است] روی بگرداند، برای او زندگی تنگ [و سختی] خواهد بود، و روز قیامت او را نابینا محشور می‌کنیم». 🔷 برای استثمار انسان‌ها و به بردگی در آوردن آنها به‌ جهت‌ رسیدن‌ به‌ مطامع‌ خود، در دهه‌های اخیر سعی داشته است را تضعیف نماید، و برای تضعیف این نهاد کوشش کرده تا را با قطع نماید و او را از اصلی‌ترین منبع عزت‌بخش بی‌بهره و محروم نماید. اکنون‌ باید بر خلاف خواسته سردمداران دنیای کفر، بیشتر از قبل‌ کوشش‌ کرد، تا این ارتباط، قوی‌تر شود. 🔷بنابراین باید تلاش کرد تا را به درون خانه‌ها برد و در حفظ و حراست از آن کوشش نمود و از این رهگذر به عنوان ، محکم و پابرجا بماند؛ در این باره نسبت به هم، و نسبت به فرزندان خود، وظایف اصلی را به عهده دارند. آنها باید به نحوی را برای‌ تبلیغ نمایند که خدا در دل‌های آنها جا باز کند. به عنوان دین برگزیده از جانب خداوند برای انسان، تعالیم زیادی در این باره دارد که با روش‌هایی که پیشنهاد می‌دهد می‌توان این آموزش‌های حیاتی را به درون خانه برد. ... نویسنده: مصطفی راهی منبع: وبسایت رهروان ولایت 🌖روشنا_بوشهر 🌎https://eitaa.com/roshana_bushehr
💥☄💥☄💥☄💥☄💥 ⭕️ در مورد احترام به و چیست؟ (بخش اول) 🔶گرچه عواطف انسانى و مسأله حق شناسى، به تنهایى براى رعایت احترام در برابر کافى است، ولى از آنجا که حتى در مسائلى که هم عقل در آن استقلال کامل دارد و هم عاطفه آن را به وضوح درمى یابد، سکوت روا نمى دارد، بلکه به عنوان در این گونه موارد را صادر مى کند در مورد آنقدر تأکید کرده است که در کمتر مسأله اى دیده مى شود. به عنوان نمونه به چند قسمت اشاره مى کنیم: 🔷الف ـ در چهار سوره از ، ، بلافاصله بعد از مسأله توحید قرار گرفته؛ این هم ردیف بودن دو مسأله بیانگر این است که تا چه حدّ براى و احترام قائل است. در سوره «بقره» آیه ۸۳ مى خوانیم: «لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»؛ و در سوره «نساء» آیه ۳۶: «وَ اعْبُدُوا اللّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»؛ و در سوره «انعام» آیه ۱۵۱ مى فرماید: «أَلاّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»؛ و در سوره «اسراء» آیه ۲۳ نیز، این دو را قرین با هم مى بینیم: «وَ قَضى رَبُّکَ أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ إِیّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً». 🔷ب ـ اهمیت این موضوع تا آن پایه است که هم و هم صریحاً توصیه مى کنند که حتى اگر و کافر باشند رعایت احترامشان لازم است. در سوره «لقمان» آیه ۱۵ مى خوانیم: «وَ إِنْ جاهَداکَ عَلى أَنْ تُشْرِکَ بِی ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْرُوف؛ اگر آنها به تو اصرار کنند که مشرک شوى، اطاعتشان مکن، ولى در زندگى دنیا به با آنها معاشرت نما»! 🔷ج ـ در برابر و در قرآن مجید، در ردیف در برابر قرار داده شده، چنان که مى خوانیم: «أَنِ اشْکُرْ لِی وَ لِوالِدَیْکَ». [لقمان، ۱۴] با این که بیش از آن اندازه است که قابل احصاء و شماره باشد، و این دلیل بر عمق و وسعت و مى باشد. 🔷د ـ ، حتى را در برابر و اجازه نداده است. در حدیثى از (ع) مى خوانیم: «لَوْ عَلِمَ اللّهُ شَیْئاً هُوَ أَدْنَى مِنْ أُفّ لَنَهى عَنْهُ وَ هُوَ مِنْ أَدْنَى الْعُقُوقِ وَ مِنَ الْعُقُوقِ أَنْ یَنْظُرَ الرَّجُلُ إِلى والِدَیْهِ فَیُحِدَّ النَّظَرَ إِلَیْهِم». [۱] ... پی نوشت: [۱] «جامع السعادات»، جلد ۲، صفحه ۲۵۸ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 🌖 روشنا_بوشهر 🌎https://eitaa.com/roshana_bushehr
روشنا بوشهر
⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️ 🌷 ⭕️خانواده و استحکام پایه های دینی (بخش دوم) 🔶می‌توان با عبور از لایه‌های ظاهریِ هر
⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️🌷⚡️ ⭕️خانواده و استحکام پایه های دینی (بخش سوم و پایانی) 🔶می‌توان با عبور از لایه‌های ظاهریِ هر عضو از ، وارد لایه‌های عمیق‌تر دل و جان او شد و در او تأثیر گذاشت و ترویج و تبلیغ و همچنین دل سپردن به را به بهترین شکل ممکن در وجود او نهادینه کرد. برای در دل اعضای خانواده باید به سراغ دل او رفت و آن را به تسخیر در آورد. 🔷در قسمت قبلی این نوشتار گفته شد باید تلاش کرد تا را به درون خانه‌ها برد و در حفظ و حراست از آن کوشش نمود؛ و اینکه در این باره نسبت به هم، و نسبت به فرزندان خود، وظایف اصلی را به عهده دارند. آنها باید به نحوی را برای‌ تبلیغ نمایند که خدا در دل‌های آنها جا باز کند. به عنوان دین برگزیده از جانب خداوند برای انسان، تعالیم زیادی در این باره دارد که با روش‌هایی که پیشنهاد می‌دهد می‌توان این آموزش‌های حیاتی را به درون خانه برد؛ برخی از مؤثرترین روش‌ها و قالب‌ها به شرح زیر است: 🔷 «دعوت با عمل، قوی‌تر از دعوت با لسان»: بسیاری از ما ممکن است برای تبلیغ دین و تشویق اعضای خانواده به مسائل مذهبی، به آنها تذکرات زیادی بدهیم که در بسیاری موارد ملال‌آور نیز باشد. (ع) فرمودند: «مردم را به غير از زبان‌تان دعوت به دين كنيد، تا سعى و و و و را از شما مشاهده كنند». [۱] هر عضو خانواده، همین که و صادقانه و البته بر دیگر عضو خانواده را ببیند، دلش برای پذیرش آن آموزه‌ها آماده‌تر خواهد بود. 🔷 «حفظ آرامش که ناشی از اطمینان قلب است»: بهترین دستورات دینی را، اگر در فضایی متشنج و با بگوییم، در طرف مقابل اثر نخواهد کرد. در و ، که یک امر کاملا تربیتی است، در ، که یک فضای حساس است و مراقبت بیشتری نیاز دارد، شرط‌ اصلی‌ تأثیرگذاری، ‌و دوری‌ از حالات‌ عصبی است. (ع) میفرمایند: «لا أدَبَ مَعَ غَضَبٍ؛ با ، [ممكن] نيست». [۲] ورود به مسیر عصبیت، خروج از فضای تربیت تلقی می‌شود. علت این مساله نیز کاملا مشخص است، ایشان در حدیث دیگری علت این خروج را توضیح می‌دهند و می‌فرمایند: « همنشين بسيار بدى است؛ را آشكار، بدى‌ها را نزديك و خوبى‌ها را دور مى‌كند». [۳] 🔷 «گذشت و ایثار به جای مقابله به مثل»: ، و نیز از جمله مواردی است که در باز کردن قفل‌های ترویج دین، در فضای خانواده دارد. در مقابل، بدی‌های اعضای خانواده اگر به خاطر خدا گذشت شود، و بر طبق دستورات دینی عمل گردد، حتماً ارتباط قلبی اعضای خانواده مستحکم‌تر خواهد شد و پذیرش برای انجام فرائض دینی بیشتر خواهد شد. در قرآن‌ کریم می‌فرماید: «وَ لَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَ لَا السَّيِّئَةُ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ؛ و با بدى يكسان نيست، [بدى را] با آنچه بهتر است دفع كن، آنگاه كسى‌ كه ميان تو و ميان او است، گويى مى‏‌گردد». [فصلت، ۳۴] پی نوشت‌ها [۱] الکافی، ج۲، ص۱۰۵ [۲] غررالحکم‌ و دررالکلم، عبدالواحد بن‌ محمد آمدی [۳] ترجمه تصنیف غررالحکم‌ و دررالکلم (مصطفی درایتی) ص۴۰۴ نویسنده: مصطفی راهی منبع: وبسایت رهروان ولایت 🌖روشنا_بوشهر 🌎https://eitaa.com/roshana_bushehr
روشنا بوشهر
✨🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨ ⭕️خوش اخلاقی در اسلام (بخش دوم) 🔶اگر #ایمان و عمل انسان قوی و فراوان باشد، ولی از زیبایی
 ✨🌹✨🌹✨🌹✨🌹✨ ⭕️خوش اخلاقی در اسلام (بخش سوم و پایانی) 🔶اگر و عمل انسان قوی و فراوان باشد، ولی از زیبایی‌هایی برخوردار نباشد، در و به ویژه در و دچار مشکل میشود. که بخشی از آن در دنیا، و همه در آخرت، ظهور عینی می یابد، قابل شمارش نیست؛ چنان که در روایات آمده است: «هیچ حقیقتی در میزان عمل انسان در قیامت، سنگین تر از نیست». هیچ راهی برای تبلیغ حسنات اخلاقی، بهتر و از این نیست که خود انسان به آراسته باشد. 💠 (ادب گفتار) 🔷نخستین و مهم ترین وسیله تبادل اطلاعات در بین انسان ها، است. بنابراین، سخن گفتن، پدیده ای اجتماعی است، و اگر انسان به تنهایی زندگی میکرد، نه نیازی به حرف زدن داشت و نه انگیزه ای که او را به سخن گفتن وادارد، و حتی شاید در چنین وضعی، قادر به سخن گفتن نیز نبود. ، یکی از است که خداوند به انسان مرحمت کرده است: «خلق الإنسان - علمه البیان» گویا به همین مناسبت، اهل منطق، را نشانه خاص و فصل ممیز انسان قرار داده، آن را مساوی میدانند. چنان است که زیبایی‌های دیگر را در مجموعه خود جای میدهد: نرمش در سخن گفتن؛ قطع نکردن کلام دیگری؛ نهی از پرحرفی؛ فاش نکردن اسرار دیگران؛ حفظ زبان؛ سخن گفتن به تناسب فهم مخاطب؛ توجه به مکان ها و موارد سخن گفتن و سکوت کردن؛ پرهیز از حرفها و قضاوت های بی دلیل و مدرک؛ پرهیز از تمسخر و توهین به دیگران و مانند آن. در اینجا به بعضی روشهای‌ قرآنی سخن گفتن اشاره میکنیم:   🔷«ملایمت»؛ از ارزش های مثبت در سخن گفتن، نرمی و است. بلند سخن گفتن و داد و فریاد بیش از اندازه، رفتاری ناپسند است؛ زیرا سخن گفتن برای این است که شنونده بشنود. پس بلند کردن صدا بیش از اندازه، جز زیان، اثر دیگری ندارد و را می آزارد و خسته میکند و مانع سخن گفتن دیگران میشود. آیه ۱۹ سوره لقمان ضمن تشبیه و مثالی کوتاه و گویا، زشتی بلند سخن گفتن را یادآور می شود: واغضض من صوتک إن أنکر الأصوات لصوت الحمیر.   🔷«صراحت»؛ در سخن گفتن، نقطه مقابل گنگی، ابهام و دوپهلو بودن سخن است. در بعضی موارد، در کلام، لازم است. جایی که پای و اجتماع در میان باشد، ناگزیر باید با صراحت سخن گفت تا از تفسیرها و تحلیل های دلخواهانه و نادرست که بر منافع گروهی یا شخصی منطبق است، جلوگیری شود. در ابلاغ رسالتشان چنین بوده اند. در زمان (ص) نیز کفار به دنبال محافظه کاران و راحت طلبان میگشتند: ودوا لو تدهن فیدهنون؛ «دوست میداشتند قدری نرمش و انعطاف داشته باشی، تا آنها هم با تو کنار بیایند و نرمش داشته باشند»، ولی خداوند با نزول آیات و همچنین با بیان سوره کافرون، جای انعطاف، نرمش و چشم پوشی را در مسائل اصولی بست.   🔷«فروتنی و ادب»؛ رعایت تواضع و هنگام سخن گفتن، به ویژه در گفت‌وگو با فراوان تأکید شده است (و قل لهما قولا کریما)، که منظور از ، همان است. در همه کار و از جمله در لازم است، مگر در موارد استثنایی که خشونت و تندی لازم است: لا یحب الله الجهر بالسوء من القول إلا من ظلم.   📕اسلام و زیبایی‌های زندگی، رویکردی تحلیلی و تربیتی به سبک زندگی، دکتر داود رجبی‌نیا، مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی، چ اول، ص ۵۲۶-۵۲۰ منبع: راسخون 🌖روشنا_بوشهر 🌎https://eitaa.com/roshana_bushehr
⭕️ در مورد احترام به و چیست؟ (بخش اول) 🔶گرچه عواطف انسانى و مسأله حق شناسى، به تنهایى براى رعایت احترام در برابر کافى است، ولى از آنجا که حتى در مسائلى که هم عقل در آن استقلال کامل دارد و هم عاطفه آن را به وضوح درمى یابد، سکوت روا نمى دارد، بلکه به عنوان در این گونه موارد را صادر مى کند در مورد آنقدر تأکید کرده است که در کمتر مسأله اى دیده مى شود. به عنوان نمونه به چند قسمت اشاره مى کنیم: 🔷الف ـ در چهار سوره از ، ، بلافاصله بعد از مسأله توحید قرار گرفته؛ این هم ردیف بودن دو مسأله بیانگر این است که تا چه حدّ براى و احترام قائل است. در سوره «بقره» آیه ۸۳ مى خوانیم: «لا تَعْبُدُونَ إِلاَّ اللّهَ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»؛ و در سوره «نساء» آیه ۳۶: «وَ اعْبُدُوا اللّهَ وَ لا تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»؛ و در سوره «انعام» آیه ۱۵۱ مى فرماید: «أَلاّ تُشْرِکُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً»؛ و در سوره «اسراء» آیه ۲۳ نیز، این دو را قرین با هم مى بینیم: «وَ قَضى رَبُّکَ أَلاّ تَعْبُدُوا إِلاّ إِیّاهُ وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً». 🔷ب ـ اهمیت این موضوع تا آن پایه است که هم و هم صریحاً توصیه مى کنند که حتى اگر و کافر باشند رعایت احترامشان لازم است. در سوره «لقمان» آیه ۱۵ مى خوانیم: «وَ إِنْ جاهَداکَ عَلى أَنْ تُشْرِکَ بِی ما لَیْسَ لَکَ بِهِ عِلْمٌ فَلا تُطِعْهُما وَ صاحِبْهُما فِی الدُّنْیا مَعْرُوف؛ اگر آنها به تو اصرار کنند که مشرک شوى، اطاعتشان مکن، ولى در زندگى دنیا به با آنها معاشرت نما»! 🔷ج ـ در برابر و در قرآن مجید، در ردیف در برابر قرار داده شده، چنان که مى خوانیم: «أَنِ اشْکُرْ لِی وَ لِوالِدَیْکَ». [لقمان، ۱۴] با این که بیش از آن اندازه است که قابل احصاء و شماره باشد، و این دلیل بر عمق و وسعت و مى باشد. 🔷د ـ ، حتى را در برابر و اجازه نداده است. در حدیثى از (ع) مى خوانیم: «لَوْ عَلِمَ اللّهُ شَیْئاً هُوَ أَدْنَى مِنْ أُفّ لَنَهى عَنْهُ وَ هُوَ مِنْ أَدْنَى الْعُقُوقِ وَ مِنَ الْعُقُوقِ أَنْ یَنْظُرَ الرَّجُلُ إِلى والِدَیْهِ فَیُحِدَّ النَّظَرَ إِلَیْهِم». [۱] ... پی نوشت: [۱] «جامع السعادات»، جلد ۲، صفحه ۲۵۸ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چ ۲۶، ج ۱۲، ص ۹۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 🌖روشنا_بوشهر 🌎https://eitaa.com/roshana_bushehr
⭕️ در مورد احترام به و چیست؟ (بخش دوم و پایانی) 🔶گرچه عواطف انسانى و مسأله حق شناسى، به تنهایى براى رعایت احترام در برابر کافى است، ولى از آنجا که حتى در مسائلى که هم عقل در آن استقلال کامل دارد و هم عاطفه آن را به وضوح درمى یابد، سکوت روا نمى دارد، بلکه به عنوان در این گونه موارد را صادر مى کند در مورد آنقدر تأکید کرده است که در کمتر مسأله اى دیده مى شود. به عنوان نمونه به چند قسمت اشاره مى کنیم: 🔷هـ ـ با این که ، یکى از مهمترین برنامه هاى اسلامى است، مادام که جنبه وجوب عینى پیدا نکند، یعنى داوطلب به قدر کافى باشد، بودن در از آن مهمتر است، و اگر موجب ناراحتى آنها شود، جایز نیست. در حدیثى از (ع) مى خوانیم: مردى نزد (ص) آمده عرض کرد: من جوان با نشاط و ورزیده اى هستم و جهاد را دوست دارم ولى دارم که از این موضوع ناراحت مى شود، (ص) فرمود: «ارْجِعْ فَکُنْ مَعَ والِدَتِکَ فَوَ الَّذِی بَعَثَنِی بِالْحَقِّ لاَ ُنْسُهَا بِکَ لَیْلَةً خَیْرٌ مِنْ جِهاد فِی سَبِیلِ اللّهِ سَنَة؛ برگرد و با خویش باش، قسم به آن خدایى که مرا به حق مبعوث ساخته است، یک شب مادر با تو مأنوس گردد از یک سال جهاد در راه خدا بهتر است»! [۱] ولى، البته هنگامى که ، پیدا کند، در خطر قرار گیرد و حضور همگان لازم شود، هیچ عذرى پذیرفته نیست، حتى نارضایتی والدین. در مورد سایر واجبات کفائى و همچنین مستحبات، مسأله همان گونه است که در مورد جهاد گفته شد. 🔷و ـ (ص) فرمود: «إِیّاکُمْ وَ عُقُوقَ الْوالِدَیْنِ فَإِنَّ رِیحَ الْجَنَّةِ تُوجَدُ مِنْ مَسِیرَةِ أَلْفِ عام وَ لا یَجِدُها عاقٌّ؛ بترسید از این که و مغضوب آنها شوید، زیرا از هزار سال راه به مشام مى رسد، ولى هیچ گاه به کسانى که مورد هستند، نخواهد رسید». [۲] این تعبیر اشاره لطیفى به این موضوع است که چنین اشخاصى نه تنها در گام نمى گذارند، بلکه در فاصله بسیار زیادى از آن قرار دارند و حتى نمى توانند به آن نزدیک شوند. «سید قطب» در تفسیر «فى ظلال» حدیثى به این مضمون از (ص) نقل مى کند که: مردى مشغول طواف، را بر دوش گرفته طواف مى داد، (ص) را در همان حال مشاهده کرد، عرض کرد: آیا را با این کار انجام دادم؟ فرمود: «نه حتى جبران یکى از ناله هاى او را (به هنگام وضع حمل) نمى کند»! [۳] 🔷در پایان این بحث، ذکر این نکته را لازم مى دانیم: گاه مى شود پیشنهادهاى غیر منطقى و یا خلاف شرع به انسان مى کنند، بدیهى است اطاعت آنها در هیچ یک از این موارد لازم نیست، ولى با این حال باید با و انجام وظیفه در بهترین صورتش، با این گونه پیشنهادها برخورد کرد. سخن خود را در این زمینه با حدیثى از (ع) پایان مى دهیم: کسى نزد (ص) آمد و از و سؤال کرد، فرمود: «لا یُسَمِّیهِ بِاسْمِهِ وَ لایَمْشِی بَیْنَ یَدَیْهِ وَ لایَجْلِسُ قَبْلَهُ وَ لایَسْتَسِبُّ لَه»؛ (باید او را با نام صدا نزند [بلکه بگوید پدرم!]، جلوتر از او راه نرود، قبل از او ننشیند، و کارى نکند که مردم به پدرش بدگویى کند [نگویند خدا پدرت را نیامرزد که چنین کردى!]». [۴] پی نوشت: [۱] «جامع السعادات»، ج ۲، ص ۲۶۰ [۲] همان، ص ۲۵۷ [۳] «فى ضلال»، ج ۵، ص ۳۱۸ [۴] «نور الثقلين»، ج ۳، ص ۱۴۹ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چ ۲۶، ج ۱۲، ص ۹۵ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) 🌖روشنا_بوشهر 🌎https://eitaa.com/roshana_bushehr