eitaa logo
روزنه
6.3هزار دنبال‌کننده
4.1هزار عکس
2.1هزار ویدیو
256 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
39.04M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
روایت یک نماینده مجلس از فعالیت‌ باندهای مخوف اقتصادی در دوران روحانی نقش (از چهره‌های مرموز بیت منتظری) در صنایع سنگین مانند فولاد، چیست؟! کارنامه و و در برخورداری از مواهب مادی صنایع و معادن. در نقش پدرخوانده فولاد بود... @rozaneebefarda
نسخه کرباسچی و کارگزاران برای دولت جدید! اختصاصی @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 هم گفته با او تماس گرفته شده تا نظراتش را به ارائه کند! اینها هم طبعا استقبال می‌کنند، طرح می‌دهند، اندک رخنه نفوذ را غنیمت می‌شمارند و با حلقه مؤثرین دولت جدید برو بیا خواهند داشت و احیانا تمام ظرفیت‌شان را برای تأثیر در لایه‌های تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری به کار خواهند بست. تکنوکرات‌ها عرضه هیچ‌ کاری را که نداشته باشند، آویزان شدن به اصحاب قدرت و فن بقا در ساختار را خوب بلدند! در سال ۶۸ دولت سازندگی با سلام صلوات حزب‌اللهی‌ها بر سر کار آمد اما در لایه‌های تصمیم‌سازی‌اش سریع‌القلم‌ها و هوشنگ امیراحمدی‌ها حضور داشتند! هاشمی از طریق برخی نزدیکانش این جماعت را آمریکا فراخوانده بود که نسخه بدهند برای حل مشکلات ایرانِ انقلابی. حلقه تکنوکرات‌های دولت سازندگی، در بهار و تابستان سال ۶۷ و در ستاد فرماندهی جنگ به ریاست هاشمی شکل گرفته بود. از حسن روحانی و علیزاده طباطبایی و روغنی زنجانی و... ! بعدا همین جماعت در و گرد آمدند و بعنوان دو بال برای سیاست‌ورزی طیف هاشمی نقش‌آفرینی کردند. در دولت سازندگی ترکیب متنوعی از نیروها حضور داشتند، از مدیران انقلابی کارآمد و متخصص گرفته تا معدود عناصر عملگرا. ویترین دولت هاشمی انصافا کامل بود. کارنامه‌اش هم قابل دفاع اما پاشنه آشیل هاشمی و دولت سازندگی، تصمیم‌سازان تکنوکرات پشت صحنه بودند! آنان به جای ویترین دولت، حضور در لایه‌های مدیریتی میانی را ترجیح می‌دادند! بعدا در مرکز بررسی‌ها و مرکز تحقیقات استراتژیک لانه کردند! در دوران سازندگی این تکنوکرات‌‌ها بودند که قدرت را قبضه کرده بودند؛ آرام و بی‌سر و صدا و حساب شده! نتیجه‌ نسخه عملگراهای غرب‌اندیش شد فقر و فلاکت و اختلاف طبقاتی و شکل‌گیری طبقه متوسط جدید و مانور تجمل و آغاز ترمیدور انقلاب و حذف حوزه علمیه(نهاد دین) از عرصه حکمرانی و حذف حزب‌اللهی‌ها از بدنه مدیریتی کشور و تبدیل این مجاهدان بی‌ادعا و بی‌نشان به تهدید نظام در منظر هاشمی و برخی دیگر(خاطرات سال۷۵ و۷۶ هاشمی گواه مدعاست) پایان کار هاشمی در دولت با تشکیل دو حزب قدرتمند کارگزاران و اعتدال و توسعه همراه شد؛ کارگزاران در بازی دوگانه هاشمی، طرف خاتمی را گرفت و در دولت او نیز همچنان شریان‌های اقتصادی را در دست داشت. لذا ورای این همه هیاهوی سیاسی، عملا در عرصه مدیریتی و سیاست‌گذاری اقتصادی، اتفاق جدیدی رخ نداد و این شد که خاتمی در عرصه اقتصاد و معیشت مردم توفیقی حاصل نکرد! حزب اعتدال و توسعه اما در آب نمک ماند تا سال۹۲ که دولت را به آسان‌ترین وجه ممکن به دست گرفت.برجام نافرجام که جز خسارت محض هیچ به دنبال نداشته، نتیجه حکمرانی همین تکنوکرات‌های عاشق کدخداست! دوران دولت نهم و دهم نیز گرچه ظاهرا با شعار کنار زدن هاشمی شکل گرفت اما عملا تکنوکرات‌ها هرگز حذف نشدند و همچون یک تومور بدخیم در بدنه دولت باقی ماندند. نمونه‌اش معاونت سیاسی علی جنتی در وزارت کشور دولت نهم! یعنی بعد از آنهمه شور و هیاهو برای سر کار آمدن دولتی که قرار بود انقلابی و مردمی باشد و علیرغم تزریق مدیران انقلابی، عملا نظارت عالیه استان‌ها و شهرستان‌ها را سپردند به یکی از ارادتمندان قدیمی هاشمی و عضو نزدیک به حلقه اعتدال و توسعه که از قضا ماهیتش بعدا در دولت روحانی به‌طور کامل روشن شد! دولت دهم که با عکس یادگاری احمدی‌نژاد با هوشنگ امیراحمدی(دلال رابطه ایران و آمریکا) و مذاکرات یواشکی مشایی و هزارها اتفاق تلخ دیگر در غلطیدن به سمت تکنوکرات‌ها و لیبرال‌ها همراه شد! حالا با حکایت نسخه‌گرفتن از امثال کرباسچی مواجهیم! نظام و مردم و حزب‌اللهی‌ها برای برسر کار آوردن دولتی مردمی و انقلابی هزینه داده‌اند، تا ایران قوی شکل بگیرد، به سوی دولت و تمدن اسلامی حرکت کنیم، و وضع مردم متحول شود اما اینها نمی‌شود مگر به شناخت علل و عوامل پیدایش وضع موجود و علاج آن. قطعا و حتما تکنوکرات‌ها و لیبرال‌ها، که کارگزاران نماد آن است، هستند و اساسا صلاحیت آن ندارند که ولو به‌طور تشریفاتی و تاکتیکی مورد پرسش‌گری در مورد دولت آینده قرار گیرند! این اقدام مانند آن است که کسی در سال۵۷ و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی بخواهد از ، برای تشکیل دولت انقلابی و مردمی، بگیرد! عرصه حکمرانی جای تساهل و تسامح نیست؛ عناصر غرب‌اندیش که برخی‌شان با تفکیک لیبرالیسم سیاسی و اقتصادی، را نسخه نجات ایران معرفی کرده‌اند، با چه ملاکی طرف مشورت قرار می‌گیرند؟! اینان نه کارنامه مثبتی دارند، نه فکر و ایده خاصی، نه سرمایه اجتماعی و اعتبار سیاسی ویژه‌ای که مشورت با آنها به وزن دولت جدید بیافزاید یا در پیشرفتش کمک‌کار باشد. ۱۴تیر۱۴۰۰ @rozaneebefarda