باید به صورت #مستقل به #فقه_سلامت، #طب و پزشکی بپردازیم. موضع مدیر محترم حوزه علمیه پیرامون نقش آفرینی مستقل حوزه در موضوع طب و سلامت @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 اشاره مدیر محترم حوزه‌ علمیه در مراسم افتتاحیه کنفرانس بین‌المللی بحران کرونا و مسؤولیت‌های حقوقی و اخلاقی مربوط به رعایت سلامت همگانی، سخنان مهمی در باب حضور حوزویان در عرصه سلامت مطرح کرد. #گزیده 🔹اسلام در موضوع بهداشت، سلامت و درمان نظریه جامعی دارد. اسلام در باب مقوله سلامت نظریه‌های بسیار دقیقی دارد. 🔹 نظریه جامع اسلام در حوزه سلامت چه در بعد بهداشت و چه در بعد درمان مرکب از دیدگاه های کلامی – فسلفی، فقهی – حقوقی و اخلاقی – ارزشی است. 🔹 در حوزه گرایش های فقه مضاف نیازمند فلسفه سلامت، بهداشت، درمان و پزشکی هستیم. امروز در حوزه فقه نیز باید به قلمروهای تخصصی و فقه های نو و معاصر ورود داشته باشیم و در منظومه فقه معاصر و نوین باید به صورت مستقل به فقه سلامت، طب و پزشکی بپردازیم. 🔹موضوعاتی که در فقه در باب سلامت وجود دارد مقداری پراکنده است و کافی نیست، از این رو باید با اتکا به منابع اصلی خودمان پردازش جدیدی به حوزه سلامت داشته باشیم و سؤال های جدیدی را طرح کرده تا قلمروهای جدیدی به روی ما گشوده شود. 🔹 باید مرزهای دانش فقه را با ورود در قلمرو سلامت توسعه دهیم. همچنین در حوزه اخلاق و مبانی ارزشی اسلام نیازمند اخلاق سلامت هستیم؛ در حوزه اخلاق و تربیت در قلمرو سلامت نظامات بسیار مهمی در مبانی اسلام وجود دارد، اما با این حال باید آن حوزه ها را توسعه ببخشیم. 🔹سلامت از منظر اسلام یک مقوله دامنه دار، فراساحتی و چند ضلعی است. امروز در دنیا نیز گرایش هایی پیدا شده است که قلمرو سلامت را از بعد سلامت جسمانی به بخش های دیگری همچون سلامت معنوی، فرهنگی و اجتماعی سوق داده اند. 🔹 بر اساس مبانی اسلامی، وظیفه همه ما صیانت از سلامت است. اقوال مختلفی در این زمینه وجود دارد، اما باید دانست سلامت یک وظیفه شرعی است که بر دوش ما قرار دارد و حق نداریم آن را به خطر بیاندازیم. 🔹بر اساس قاعده هایی همچون قاعده «لاضرر»، صیانت از سلامت دیگران و ضرورت نگهبانی از سلامت و آسایش دیگران در مبانی اسلامی مورد تأکید بسیاری قرار گرفته است. گزاره های دین، سلامت فردی و خویشتن و سلامت دیگران را مورد تأکید قرار داده و آن را یک وظیفه تلقی کرده است. 🔹 صیانت از سلامت دیگران امری واجب بوده و ضرر رساندن به آن حرام محسوب می شود. اگر کسی سلامت دیگران را مورد خطر قرار داده و به آن آسیب برساند، ضامن است و در برخی موارد مستحق قصاص و دیه می شود، بنابراین مقوله قصاص، دیه و ضمان سه بعد از ابعاد فقهی صیانت از سلامت است. 🔹 اسلام نسبت به سلامت برای همه چیز اعم از خانواده و جامعه جهانی برنامه دارد. اسلام برای صیانت از سلامت جامعه بشری احکام ویژه ای دارد و تأکید می کند باید جلوی بلایایی که سلامت جامعه بشری را تهدید می کند، گرفته شود. 🔹 بر اساس دیدگاه های فقهی، فسلفی و اخلاقی اسلام یک نظام جامع سلامت بشری، عام و بین المللی داریم. ما یک نظام جامع داریم که در آن وظایف آحاد بشری، دولت ها، حاکمیت ها و بخش های عمومی مشخص می شود. 🔹بلایای عامه، حوادث فراگیر، امراض مسری، بلایای طبیعی و اپیدمی های گسترده یا عالم‌گیر در میان مبانی اسلامی جایگاه ویژه ای دارد که باید به آن توجه شود؛ اسلام در این زمینه به موضوعی می پردازد که «درمانگری جامع» نام دارد که شامل همه اقدامات لازم درباره درمان می شود. 🔹 روحیه همیاری اجتماعی، احسان، رزمایش همدلی و مواسات و فریادرسی‌های شجاعانه مردم در بحران کرونا، تنها گوشه‌ای از مبانی و نظریات اسلام در هنگام رخ دادن بلایای گسترده است که آن را به وضوح در کشور خود مشاهده کردیم؛ این در حالی بود که #آمریکا و ترامپ(که شکست مفتضحانه‌ای هم خورد) برخلاف قواعد و حقوق بین الملل و ارزش های انسانی نسبت به دارو و درمان و کمک هایی که باید به سایر کشورها می کردند بی توجه بودند و قاعده متمدنانه ای که انتظار می رفت حداقل میان خودشان رعایت کنند را نیز مشاهده کردیم که رعایت نکردند. @rozaneebefarda