eitaa logo
روزنه
6.3هزار دنبال‌کننده
4هزار عکس
1.9هزار ویدیو
250 فایل
دریچه ای به تاریخ، سیاست و اندیشه دینی معاصر ارتباط با ادمین @M_shahidani
مشاهده در ایتا
دانلود
معانی اسلام بر دشمنان خدا مروری بر تفسیر علامه طباطبایی بر یک آیه @rozaneebefarda 🔻🔻🔻 🔻تفسیر آیه: كَتَبَ اللَّهُ لَأَغْلِبَنَّ أَنَا وَ رُسُلِي إِنَّ اللَّهَ قَوِيٌّ عَزِيزٌ: 🔹ظاهر آیه این است که خدا و پیامبرانش از هر جهت غالب هستند؛ هم از جهت استدلال و هم از جهت تایید غیبی، و هم از جهت طبیعت ایمان به خدا و رسول. 🔻اما از حیث استدلال: از حیث استدلال پیروز هستند زیرا درک حق و خضوع در برابر آن، امری فطری برای انسان است. اگر حق را برایش بیان کنند و مخصوصا از راهی که با آن راه مانوس است روشن سازند، بدون درنگ آن را می فهمد و وقتی فهمید، فطرتش به آن اعتراف می کند و ضمیرش در برابر آن خاضع می گردد هر چند که عملا به دلیل پیروی از هوای نفس یا هر مانع دیگری خاضع نشود. 🔻و اما غلبه از حیث تاییدات غیبی و به نفع حق و به ضرر باطل قضاء راندن: بهترین نمونه‏ ی این امر، انواع عذاب هایی است که خدای تعالی بر سر امت های گذشته که دعوت انبیاء را تکذیب کردند، آورد؛ مانند قوم نوح و قوم هود و قوم صالح و لوط و شعیب و آل فرعون و دیگران که هر یک را به عذابی دچار فرمود و سنت الهی به همین منوال جریان یافته است. 🔻و اما غلبه از حیث طبیعتی که ایمان به خدا و رسول دارد: دلیل این نوع غلبه این است که ایمان مؤمن به طور مطلق و بدون هیچ قیدی او را به دفاع از حق و قیام در برابر باطل دعوت می کند. چنین کسی معتقد است که اگر کشته شود، رستگار می گردد و اگر هم بکشد رستگار می شود و ثبات و مقاومت او در دفاع از حق مقید به هیچ قیدی و محدود به هیچ حدی نیست؛ به خلاف کسی که اگر از حق دفاع می کند نه بدان جهت است که حق است؛ بلکه بدان جهت است که هدفی از اهداف دنیایی او را تامین می کند؛ چنین کسی در حقیقت از خودش دفاع کرده است و به همین جهت اگر ببیند که مشرف به هلاکت شده است و یا نزدیک است گرفتار خطری شود، پا به فرار می گذارد. پس دفاع او از حق، شرط و حدی دارد؛ و آن شرط، سلامتی نفس و آن حد، تامین منافع خودش است؛ و این واضح است که عزیمت بی قید و شرط، بر چنین عزیمتی که مقید و مشروط است، غالب می شود. یکی از شواهد این غلبه، جنگهای پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله است که مسلمانان در عین نداشتن فراد و امکانات زیاد، همواره غلبه می کردند، و جنگها جز با پیشرفت مسلمانان خاتمه نمی یافت‏ و این غلبه و فتوحات اسلامی متوقف نشد و جمعیت مسلمین به تفرقه مبدل نگشت مگر وقتی که نیاتشان فاسد، و سیرت تقوا و اخلاصشان در گسترش دین حق، به قدرت ‏طلبی و گسترش و توسعه ی مملکت (و در نتیجه حکمرانی بر انسانهایی بیشتر، و به دست آوردن اموال زیادتر) مبدل شد؛ در نتیجه آن فتوحات متوقف گردید. 🔹آری، خدای تعالی هرگز نعمتی را که به مردمی داده تغییر نمی دهد، مگر وقتی که مردم نیاتشان را تغییر دهند، و خدای تعالی در آن روزی که دین مسلمانان را تکمیل نمود و از شر دشمنان ایمنشان ساخت، با آنان شرط کرد که تنها از او بترسند، و فرمود:" الْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَ اخْشَوْنِ". 🔹در مسلم بودن این غلبه کافی است که به آیه ی 139 سوره ی آل عمران که خطاب به مومنین است، توجه شود: " وَ لا تَهِنُوا وَ لا تَحْزَنُوا وَ أَنْتُمُ الْأَعْلَوْنَ إِنْ كُنْتُمْ مُؤْمِنِينَ". ترجمه تفسير الميزان، ج‏19، ص: 338 @rozaneebefarda