آنقدر لب تشنه و معصوم بود گریه هم می کرد نامفهوم بود صورتی کوچک شبیه غنچه داشت استخوانش نرم مثل موم بود مادرش از تشنگی شیری نداشت در میانِ خیمه ها مغموم بود جان بقربانِ غریبیِ حسین از دو قطره آب هم محروم بود با سه شعبه طفلِ شش ماهه زدن در میان کفرِ هم مذموم بود بینِ دستش یک طرف جسم علی یک طرف هم صورت و حلقوم بود

#نوحه بسیار بسیارزیبا #عربی_فارسی https://eitaa.com/osoolemaddahi_ir 👇👇👇👇👇👇👇

قسماً بالله داحی الأرض خلاق السماوات وبما جاء به جبریل من وحیاً وآیات أُنادی بکرامة ؛ إلى یوم القیامة ، سأذوق الموت بالعز ولا للذُلِ هیهات اگر از خنجر خونریز ؛ لب تشنه ببرند سرم را اگراز تیغ شکافند ؛ در این عرصه خونین جگرم را اگر از تیر سه شعبه ؛ بدهند آب عوض شیر ؛ گل نو ثمرم را اگر از داغ برادر ؛ شکند خصم ستمگر ، کمرم را قتیل العبرات ؛ أسیر الکربات أوهل تُکتَبُ أحزانیه فی الطف بحبر ودوات أبداً فالحزنُ لا یُکتـَبـوا إلا بالدموع الجاریات اگر از چهار طرف ؛ خصم زند بر جگرم تیر اگر آید به سرو کتف و تنم ؛ ضربت شمشیر اگر از سنگ شود ؛ غرق به خون روی منیرم اگر آتش عوض آب ؛ دهد خصم شریرم اگر از داغ پسر سوزم و ؛ صد بار بمیرم ظلمونی ؛ قتلونی ؛ وتناسو من أنا صارت الآلام فی أرض الأسالی وطنا کُل ما مرَ على الکوّن مِن الأحزانیَ قد مرَّ هُنا بخدایی که مرا خواسته با پیکرصد چاک ببیند به تنم زخم دو صد نیزه وشمشیر نشیند به ستمگرندهم دستم و ذلت نپذیرم اگر آرند به جنگم همهٔ اهل زمین را و سما را مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم منم و عهد الستم نگسستم نه شکستم بخدا غیر خدا را نپرستم بخدا من پسر شیر خدا و پسر فاطمه هستم عربیونً علوینً قُرَشیُـنّ شجری ؛ أُحدیون بدریونّ فاطمیونّ قَمری همه ی دار و ندارم ؛ همه هفتاد و دو یارم ؛ به فداى ره جانان منم و سرخى رویم ؛ منم و خون گلویم ؛ منم و حنجره عطشان منم و داغ جوانان ؛ منم و خاک بیابان ؛ منم و سم ستوران أنا للهادی حبیبونّ ؛ وفی الطَّف غریبونّ وسلیبونّ وتریبونّ وعجیبونّ أن أذوق الموت ضامی فمن عنی یحامی وشیبی لا خضیبوا منو رگهای بریده منم و قلب دریده منم و طفل صغیرم منم و کودکُ شیرم منم ودخت اسیرم منم و حی قدیرم أوهُلّ یعبدُ ربّ الکوّن فَوقَ الأرض مثلی ؛ فأنا المحرابُ مَن جاءَ بهِ السیفُ یُصلی لِما یُقتَلوا طفلی و تُسبا کُل أهلی ؛ لِِما یُقطَعوا نحری و لِما أُقتلوا ذامی و بجنبی ماءُ نهری منم و زخم فراوان منم و آیه قرآن منم و زخم زبانها منم وتیغ سنان ها همه آیید و ببینید مقام وشرفُ عزت مارا مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم وهنا الکُل یرا ؛ ما بی حالی قد جرا ؛ أویرضىَ المصّطفى خیر الورى ؛ أی مرسومٍ حسیناٍ أغفرا بخدا و برسول به علی ابن ابیطالب وزهراى بتول وشقیق المجتبى فحلِ الفحول ؛ لا أخی کیف بهِ ؛ إن راء الخیّل على صدر تجوّل به هفتاد و دو یارم به حبیبم به زهیرم به طُرِمّاح و به جُون و وهب پاک سرشتم بجلال و شرف عابس وعباس به عثمان و به جعفر به شهیدان عقیل و به خلوص دل عبد الله و قاسم به علی اکبر و داغش به علی اصغر و خونش یلطمُ البدر على الصدرُحزیناً بالیدین ودموعّ منه تجری کاللجین. وینادی بحدادی وهو مکسور الفؤادی یا عمادی یا مرادی یا حبیبی یا حسین مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم به گل یاس مدینه به رقیه به سَکینه به دل سوخته ی زینب کبری و دو فرزند شهیدش به لب تشنه اطفال صغیرم به تن خسته سجاد عزیزم من از این قوم ستمگر نگریزم نکنم بیعت و با خصم ستمگر بستیزم سر من بر سرنی راه خدا گوید، با دوست سخن گوید گردد هدف سنگ خورد چون نبینم بخدا غیر خدا را مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم بنبیاً عربیاً ورسولًٍ مدنی وأخیه أسد الله المسمی بعلی، و بزهراء بتولٍ و به أم ٍولدتها و بسبطیه و شبلیه هما نجل زکی و بسجاد و بالباقرِ والصادقِ حقا و بموسى و علیاٍ وتقیاٍ ونقی. وبذلعسکر والحجتةّ القائمِ بالحق الذی یضربُ بالسیف لحکماٍ أزلی بمحمد ومحمد بعلیاٍ وعلی مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم مظلوم حسین جانم #نوحه بسیار بسیارزیبا #عربی_فارسی https://eitaa.com/osoolemaddahi_ir

#روضه_شب_هشتم_محرم #روضه_حضرت_علی_اکبر_علیه_السلام ای تجلی صفات همه ی برترها چقدر سخت بُود رفتن پیغمبرها قد من خم شده تا خوش قد و بالا شده ای بخدا عشق پدر نیست کم از مادرها به امام صادق عليه السلام وقتي عرضه داشت،بهترين لذت براي يك پدر؟گفت:وقتي ببينه بچه اش خوش قد و بالا شده،جلوش راه مي ره، پسرم! می روی اما پدری هم داری نظری گاه بیندار به پشت سرها عبارت مقتل عجيبه،مي گه وقتي،علي اكبر اومد اجازه ي ميدان بگيره، اِستأذن، بلافاصله آورده: اباعبدالله فأذن،تا گفت: بابا برم،گفت:برو،اما قبلش : سر راهت دم آن خيمه كمي راه برو تا كه آرام بگیرند کمی خواهرها مادرت نیست اگر ،مادر سقا هم نیست عمه ات هست به جای همه ی مادرها مرحوم حُرّعاملي نوشته،مرحوم شيخ مفيد نوشته، ميگه:سكينه خانم سلام الله عليها، ميگه پدرم تو خيمه مضطرب و نگران بود، علي وسط ميدان،هي ميرفت جلو در خيمه نگاه ميكرد،هي برميگشت عقب، يه مرتبه ديدم،الله اكبر،مي خوام عبارت رو بخونم معنا كنم،حضرت سكينه مي گه: فَرَأیتُهُ قَد أشرَفَ عَلَی الموت، ديدم مرگ داره بر بابام غلبه ميكنه، وَ عَيناهُ تَدورانِ کَالمُحتًضَر، سكينه داره ميگه، هنوز حسين از خيمه بيرون نرفته، هنوز وسط معركه نرسيده، فقط علي رفته، سكينه ميگه نگاه كردم ديدم، مثل آدم محتضر، بابام هي ميره و مياد، يه مرتبه ديدم،صداي برادرم بلند شد،ميگه ابَتا عَلَیكَ مِنّى السَّلامَ، تا صداي علي بلند شد،بابام از وسط خيمه داد زد، ولدي علي، باباصبر كن اومدم،اوج عظمت مصيبت علي اكبر اينه كه،حسين بن علي،قربونش برم،رحمةالله الواسعة،تو كربلا يه جا نفرين كرد،الله اكبر،تا اومد بالا سر علي يه نگاه به لشكر كرد، گفت:عمر سعد قَطِعَ الله رَحِمَک، چيكار كردي با بچه ام، با ميوه ي دلم چيكار كردي، حسين نفرين كرد، قَتَلَ الله قَومً قَتَلوک،واي واي،امان امان،نمي دونم،چه جوري ابي عبدالله اومد،نفس المهموم شيخ عباس ميگه:مقرم مي گه،مي گه تا علي اكبر به شهادت نرسيده بود،كسي نديده بود ابي عبدالله صداش رو بلند كنه، بلند گريه كنه، اما از علي اكبر، يه مرتبه ديدن صداي حسين،بلند شد، رَفِعَ صُوتَهُ بِالبُکاء،يه آقايي هي ميگه ولدي،اي واي اي واي،رسيد تو معركه، سيدبن طاووس ميگه، راوي كربلا ميگه، ميگه ديدم حسين لااله الاالله،دلش رو داري بشنوي، ميگه ديدم حسين،اين تيكه آخر نزديك بدن، ديگه زانوهاش رمق نداشت، ديدن حسين داره با زانو راه ميره، هي بلند ميشه مي خوره زمين،هي ميگه پسرم‌... ای حسين............. خواهم كه بوسه ات زنم،اما نمي شود جایی برای بوسه که پیدا نمی‌شود لب را به هم بزن، نفسی زن که هیچ چیز شیرین‌تر از شنیدن بابا نمی‌شود ای پاره‌پاره‌تر ز دلِ پاره پاره‌ام گفتم بغل کنم بدنت را نمی‌شود چيكار كردن،آي حسين......... يا صاحب الزمان(عج)،كنايه فهم ها: باید کفن به وسعت یک دشت آورم در یک کفن که پیکر تو جا نمی‌شود هركاري كرد ديد فايده نداره،چيكار كرد،بدن رو جمع كرد، خودش رو انداخت رو بدن علي، ديگه بلند نشد، ديدن زينب داره مي دوه وسط نامحرم ها، هي تو سرش ميزنه،اي حسين........ خيز و از جا آبرويم را بخر عمه را از بين نامحرم ببر زينبي كه هيچكي قد و بالاش رو نديد،بگو يا حسين...........

روضه شب هشتم

شعر جوانان بنی...

در به در کوی تواَم یا حسین در به در کوی تواَم یا حسین ، خراب گیسوی تواَم یا حسین عبد سر کوی تواَم یا حسین ، بده به من آقا یه برات حرم عمریه مجنون تواَم یا حسین ، مست غزل خون تواَم یا حسین عاشق دل خون تواَم یا حسین ، تورو به خدا دیگه بذار آقا برم به پای درد دل بندت نشین ، بریدم از غم بیا آقا ببین خسته ام از غربت روی زمین ، بده به من آقا پر پروازمو ... سلام بر دلبر کرب و بلا ، سلام بر دلبر کرب و بلا ... روزی رسون هر چی نوکر تویی ، دل به تو بستم آخه دلبر تویی کلام اولین و آخر تویی ، تورو به خدا بده یه برات حرم هر کی گدای توئه دستش پره ، خاک کف پای تو سنگش دُره این دلم از غصه داره میبُره ، تورو به خدا دیگه بذار آقا برم آرزوم اینه ببینم تو حرم ، مثل کبوترات دارم میپرم جون رقیت بذار آقا برم ، بده به من آقا پر پروازمو ... سلام بر دلبر کرب و بلا ، سلام بر دلبر کرب و بلا ... ایل و تبارم همه یکجا فدات ، فدای یک گوشه ی مست چشات خواهش قلبم حرم کربلات ، تورو به خدا بده یه برات حرم لحظه به لحظه به تو من دلخوشم ، غریبم آقا بده آرامشم حرم نمیدی خودمو میکُشم ، تورو به خدا دیگه بذار آقا برم اسم تو ذکر شب و روز لبام ، خرابتم من بذار آقا بیام طواف دور حرمت رو میخوام ، بده به من آقا پر پروازمو ... سلام بر دلبر کرب و بلا ، سلام بر دلبر کرب و بلا ... www.javadieh.blog.ir

شلاقی تاسوعا

اهل اهل حرم....

میزنم دم زعلمدار

روضه تاسوعا

سقای دشت کربلا ابالفضل