#حکومت_علی علیه السلام 💢علی (ع) #فقیر نبود... ✅ علی(ع) از لحاظ #توانایی #مالی فقیر نبود؛ میتوانست به بهترین شکل ممکن و مانند #ثروتمندان جامعه خود زندگی کند اما.... 🔵 این #حکایت را بخوانید... علی(ع) روزى از کنار #جمعى از #قریش عبور می‌کرد، در حالی‌که پیراهنى کهنه و وصله‌دار به تن داشت، آنها بهم گفتند على(ع) تهی‌دست شده، این سخن به گوش حضرت رسید، به #متصدى #صدقات خود فرمود که همه محصول خرماى امسال را جمع کن و یک‌جا بفروش و نقد نما، متصدى دستور حضرت را عملى کرد و پول آنها را خدمت حضرت آورد. امام(ع) پول‌ها را در همان انبار خرما ریخت، و به کارگزارش گفت: چون از تو خرما خواستم #پول را با پا پراکنده کن و بپاش. در این موقع به دنبال یکى از آن افراد قریش فرستاد، و در حضور آنها از کارگزار خود خرما طلبید، وى درهم‌ها را با پا پخش نمود، مردان #قریش پرسیدند، یا ابا الحسن این همه اموال از کجا آمده؟! فرمود: این مال کسى است که مال ندارد و تنگ‌دست شده است، پس از بیرون رفتن آنان، حضرت دستور داد براى خانواده‌هاى بینوایى که هر سال خرما مى‌فرستادند به قدر #قیمت آن، از آن پول‌ها بفرستند کافی، ج 6، ص 439 @Roznegaar

❇ #تفسیر_آیه #بهانه_معجزه در این آیه به یکى از #بهانه_جوئى هاى #مشرکان اشاره شده است. در بعضى از روایات آمده: جمعى از رؤساى #قریش هنگامى که از معارضه و مقابله با #قرآن عاجز ماندند، به #پیامبر (صلى الله علیه وآله) گفتند: اینها فایده ندارد اگر راست مى گوئى معجزاتى همانند عصاى موسى، و ناقه صالح، براى ما بیاور. قرآن در این باره مى فرماید: آنها گفتند: چرا آیه و معجزه اى از طرف پروردگار بر این پیامبر نازل نشده است؟! (وَ قالُوا لَوْ لا نُزِّلَ عَلَیْهِ آیَةٌ مِنْ رَبِّهِ). 🌼🌼🌼 روشن است آنها این پیشنهاد را از روى حقیقت جوئى نمى کردند; زیرا پیامبر (صلى الله علیه وآله) به اندازه کافى براى آنها معجزه آورده بود، و اگر چیزى جز قرآن با آن محتویات عالى در دست او نبود، قرآنى که در چندین آیه آنها را رسماً دعوت به مقابله کرده، و به اصطلاح تحدّى نموده و آنها در برابر آن عاجز مانده اند، براى اثبات نبوت او کافى بود. اما این بوالهوسان بهانه جو از یکسو مى خواستند قرآن را تحقیر کنند; و از سوى دیگر از قبول دعوت پیامبر (صلى الله علیه وآله) سر باز زنند، لذا پى در پى درخواست #معجزه تازه مى کردند، و مسلّماً اگر پیامبر (صلى الله علیه وآله) تسلیم خواسته هاى آنها مى شد با جمله «هذا سِحْرٌ مُبِیْنٌ» همه را انکار مى کردند، همان طور که از آیات دیگر قرآن استفاده مى شود. لذا قرآن در پاسخ آنها مى فرماید: به آنها بگو خداوند قادر است آیه و معجزه اى (که شما پیشنهاد مى کنید) بر پیامبر خود نازل کند. (قُلْ إِنَّ اللّهَ قادِرٌ عَلى أَنْ یُنَزِّلَ آیَةً). ولى این کار یک اشکال دارد که غالب شما از آن بى خبرید و آن این که اگر به این گونه تقاضاها که از سر لجاجت مى کنید، ترتیب اثر داده شود، سپس ایمان نیاورید همگى گرفتار مجازات الهى شده، نابود خواهید گشت; چرا که این نهایت بى حرمتى نسبت به ساحت مقدس پروردگار، فرستاده او و آیات و معجزات او است، لذا در پایان آیه مى فرماید: ولى اکثر آنها نمى دانند (وَ لکِنَّ أَکْثَرَهُمْ لا یَعْلَمُونَ). « #تفسیر_نمونه / ذیل آیه ۳۷ #سوره_انعام » @Roznegaar