eitaa logo
روز‌نوشت
556 دنبال‌کننده
722 عکس
346 ویدیو
1 فایل
✍طلبه‌ام و مبتلاء به نگارش با کپی پیست میانه‌ی خوبی ندارم. کپی از این کانال با اشاره به نام صاحبش باشد. با نقدهاتون، خوش‌حال میشم! @islamic_ethic https://eitaa.com/roznevesht http://zil.ink/roznevesht
مشاهده در ایتا
دانلود
روز‌نوشت
و تمامِ تمامِ منی "حسین"
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
گاهی فکر می‌کنیم همین ‌که حب اهل‌البیت علیهم‌السلام را در سینه داشته باشیم کافی است؛ اگرچه نفس حب و دوست‌داشتن اهل‌البیت امری ارزشمند است؛ اما به‌تنهایی کافی نیست. این حب زمانی می‌تواند تکمیل شود که با ویژگی مسئولیت‌پذیری و اولویت‌بندی ما عجین شود. ویژگی مسئولیت‌پذیری و اولویت‌بندی در حادثه کربلا به‌زیبایی به منصه ظهور رسید. آن‌ها که در رکاب امام به شهادت رسیدند، فضیلت مسئولیت‌پذیری را به اوج رساندند؛ برخی نیز همچون طرماح‌بن‌عدی به دلیل عدم وقت‌شناسی برای انجام مسئولیت و عدم‌اولویت‌بندی، توفیق شهادت درراه امام را به‌راحتی از دست دادند. عقیده انسان زمانی از اصالت برخوردار خواهد بود که انسان برای رسیدن به آرمان‌های مبتنی بر آن عقیده از بذل جان خویش دریغ نکند. طرماح در طول مسیر کربلا به امام حسین علیه‌السلام ملحق شد. امام حسین علیه‌السلام دنبال کسی بود که به راه و مسیر آشنا باشد. بخت، درِ خانه طرماح را زده بود. او راه‌بلد بود. جلو افتاد و کاروان در پی او. خداوند فرصتی به طرماح بخشیده بود. حالا وقتش رسیده بود که به اعتقادش عمق ببخشد و در راه حسین آماده شهادت شود. نمی‌دانم از کِی و از کجا اضطراب و تشویش‌های درونی دست از سر طرماح برنداشت. این را که تاریخ ننوشته است؛ اما شاید هزار بار با دلش خلوت کرده باشد. شاید هزار بار در لاک اندوه و تردید فرو رفته باشد. شاید هزار بار مچاله شده باشد. طرماح می‌توانست در منتهای درخشش، شهید عزیزی از شهدای کربلا باشد؛ اما حقیقت عریانی که تاریخ از او به نمایش می‌گذارد، این است که او با تصمیمش معنای خویشتن را در زندگی از دست‌داد.او میانه راه اجازه طلبید برای بازگشتن. می‌خواست به قبیله‌اش و خانواده‌اش سری بزند و بازگردد. او رفت. به خانواده‌اش رسیدگی کرد. حسین و خانواده‌اش را تنها گذاشت. نرفت که نیاید. رفت که بازگردد و بازگشت. به «عذیب الهجانات» که رسید، خبر شهادت امام را شنید. غمگین شد. گریست. اما چه سود. او فرصت پرواز را از دست‌ داده بود. طرماح‌بن‌عدی پله‌های نردبان کم‌سعادتی را بی‌محابا تا پله آخر بالا رفت. کاش کسی به او می‌گفت طرماح نرو. کاش کسی بود و به او حالی می‌کرد که با رفتنت برای همیشه در تاریخ، خود را در معرض تبعید قرار خواهی داد و برچسب مردودی از امتحان کربلا تا ابد به روی پیشانی‌ات خواهد ماند. طرماح‌بن‌عدی سخاوتمندانه سعادت اخروی خویش را با دنیا تاخت زد؛ غافل از این‌که سهم برگ‌های کتاب تاریخ از رفتنش برای همیشه حزن و خجالت بود و دیگر هیچ و ما را هر یک درون خویش، طرماحی هست که شاید تشویقمان کند به بازگشتن، به نماندن، به صبور نبودن. ادعای حضور حسین در بندبند وجود ما زمانی به اثبات می‌رسد که تاب ایستادگی داشته باشیم و بدانیم که تقریر این عشق با تقلیل مرارت هم‌خوانی ندارد. عشق، مرارت و سختی دارد و بهانه‌های رنگ‌ورورفته و نخ‌نما نمی‌تواند کوتاهی ما را در پذیرش مسئولیت توجیه کند. امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرمایند: «مَنِ اشْتَغَلَ بِغَیْرِ الْمُهِمِّ، ضَیَّعَ الْأَهَمَّ»؛ یعنی کسی که مشغول کارهای غیرمهم شود، کارهای مهم‌تر را ضایع می‌کند. به‌راستی چه چیزی می‌توانست مهم‌تر از دفاع از امام خویش باشد، در شرایطی که تعداد یاران امام محدود بود؟! و اکنون نیز چه چیزی می‌تواند بااهمیت‌تر از توجه به امام زمان حضرت ولی‌عصر عجل‌الله‌تعالی‌فرجه باشد، در شرایطی که جهان تشنه حضور ایشان است؟! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
متن بالا این‌جا هم هستش https://b2n.ir/f87030 در اصفهان زیبا بخوانیدش. https://eitaa.com/roznevesht
اثرِ ظلم محال است به ظالم نرسد.‌
خوش‌به‌حال چشم‌هایی که برای تو گریه می‌کنند "حسین"
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
حیف که قلمم آنقدر، قَدَر نیست که بتوانم هر‌آنچه را می‌خواهم بنویسم؛ اما تنها چیزی که زورش به بی‌حوصلگی ما می‌رسد همین نوشتن است. من اضطراب مداوم در وجودم را با نوشتن تسکین می‌بخشم. تمام دلواپسی‌هایم را با همین قلم آرام می‌کنم. چاره‌ی اندوه خویشتن را در نوشتن می‌دانم. این قلم است که در صحنه‌ی مبارزه حتی، غم را هم زمین‌گیر می‌کند. *نوشتن را تجربه کنید پشیمان نمی‌شوید. https://eitaa.com/roznevesht
فرق است میان کسی که زندگی‌اش را می‌نویسد، با آنکه نوشته‌هایش را زندگی می‌کند!
کاش وقتی صبح شد اوضاع همون‌جوری باشه که حافظ میگه: "بوی بهبود ز اوضاع جهان می‌شنوم"
چشم‌های عاقل فقط برای "حسین" تَر می‌شوند.
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
🔴 صحبت‌های دکتر هوشنگ امیراحمدی، مدیر مرکز مطالعات خاورمیانه در آمریکا *با این وجود یه عده هنوز خودزنی می‌کنند و شعار نه غزه نه لبنان سر می‌دهند. https://eitaa.com/roznevesht
امروز روحانیت بیش از هر زمان دیگری به نزدیک‌شدن به مردم نیازمند است نه برای حفظ خویش بلکه برای تقویت جامعه‌ی اسلامی. اینکه ورزشکاری بگوید چرا پول نذری‌ها را خرج درمان نمی‌کنید به راحتی قابل استدلال و ارائه‌ی پاسخ مقتضی‌ست؛ پس چه نیازی به عدم رعایت اخلاق بر منبر پیغمبر است. توهین از جانب همگان زشت و از جانب داعیه‌داران دین زشت‌تر است. نه به فوتبال علاقه دارم و نه قصد دفاع از فوتبالیست‌ها را! اما حداقل چیزی که می‌دانم این است که به عنوان یک طلبه شهادت بدهم که در حوزه به ما اینگونه نیاموخته‌اند. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
مولانا میگه: اگر از جانب معشوق نباشد کششی کوشش عاشق بیچاره به جایی نرسد..! یعنی ما تو همین عشق‌ورزیدنمون به اهل‌البیت علیهم‌السلام هم، از خودمون چیزی نداریم. یعنی هرچی هست از فضل و عنایت خودشونه.
جناب سعدی هم میگه: ندانمت که چه گویم تو هر دو چشم منی که بی وجود شریفت جهان نمی‌بینم خلاصه‌اش به زبان ما اینه که دنیای ما بی حسین معنا نداره. اگه حسین نباشه ما چشم دیدن جهان را هم نداریم.
این جمعه هم خیری نداشت بی‌ظهورتان!
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
نمایش در ایتا
اینکه تک‌تک ما موظفیم در حد خودمون برای پیشرفت علمی جامعه‌مون قدم برداریم یه حقیقته! ما هم نهایت تلاش علمی‌مون این بود که تو مدرسه می‌رفتیم از دفتر گچ میاوردیم. اینجوری پله‌های موفقیت علمی را بالا رفتیم. شما واسه پیشرفت علم چیکار کردین؟ https://eitaa.com/roznevesht
مومن از حس‌گرهای بالایی نسبت به ظلم برخوردار است. وقتی اختلاس و دزدی زیاد باشد و خبر شنیدنش برای مردم عادی شود یعنی مردم این جامعه در حال از دست‌دادن حسگرهای بی‌عدالتی‌اند. مطالبه‌ی حق از طریق قانون، باید خواست همگانی شود تا موثر افتد. https://eitaa.com/roznevesht
حیا زمانی شکل می‌گیرد که زنان حجاب را بر تن خویش و مردان حجاب را بر چشم خویش واجب بدارند. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
می‌گویند اتهام سپیده رشنو اقدام علیه نظام بوده است. به نظرم در به‌کارگیری این عناوین نباید سخاوت به‌خرج داد. مگر پایه‌های نظام به این سستی است که بتوان با این اقدامات بر علیه‌اش رفتار کرد؟! اینگونه تعابیر نشان از این دارد که یا معنی اقدام‌علیه‌نظام را درست متوجه نشده‌ایم و یا پایه‌‌های نظام را محکم ندانسته‌ایم! و هر دوی این امور مضر است به حال نظام. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht