اگر همه‌ی دنیا هم، طالبان را تطهیر کنند، این عکس اما حکایتی دیگر دارد. که این سوی مرز، زندگی در انتظار کودک نیست، که به‌ناچار او را روانه‌ی آن‌سوی مرز می‌کنند. که اکنون اگر امنیتی از سوی طالبان احساس می‌شد، مادر اینگونه فرزندش را به دست تقدیر نمی‌سپرد. بعدش را نمی‌دانم... #روز_نوشت #عکس #افغانستان #طالبان https://eitaa.com/roznevesht

چقدر خوب که قیامت هست. چقدر خوب که حساب و کتابی وجود دارد و الا ما می‌مُردیم از این بی‌حساب‌ و کتابی دنیا...

در عقل نمی‌گنجد اين نكته كه در عالم لبْ تشنه كسي مانَد با منصب سقايي!

"حسین‌جان" ما نمی‌توانیم شما را آرام و بی‌سروصدا دوست بداریم. جنس "دوست‌داشتن‌تان" فریاد است.

میگرن جوری تو سلولهای خاکستری مغزم نفوذ کرده که دست هیچ ژلوفنی بهش نمیرسه...

جایی اگر حد تو را نگاه نداشتند به دیگران معترض نشو خودت را سرزنش کن حتما رفتارت، تو را سزاوار چنین برخوردهایی کرده است.

کاش نگاه ما به قلب‌هامون مثل نگاه به یه بیت مقدس باشه، مثل یه مسجد که نباید اجازه بدیم هیچ امر ناپاکی واردش بشه.

بشکن این فاصله را... خودش وعده داده که پذیرنده‌ی توبه‌هاست.

چقدر خوب است آدم اهل نوشتن باشد حتی اگر نامش نویسنده نباشد. نوشتن را تجربه کنید. چیزی از دست نمی‌دید.

هر کس از راه رسید از بدنت چیزی برد السلام ای که به گودال، کَرَم‌خانه زدی

جمعه است دیگر... جور تمام روزهای هفته را می‌کشد. چقدر امروز جمعه‌تر بود...

"حسین جان" آدم دلش می‌خواهد جبران کند نبودنتان را با چیزی... نمی‌دانم با نوشتن با خواندن با اشک با آه با اندوه با گریه‌های عمیق اما جبران نمی‌شود که نمی‌شود. https://eitaa.com/roznevesht

و آرامش یعنی همین... اینکه میان تشویش‌های ذهن و قلبت، میان کلنجار‌های درون و بیرون، میان می‌خواهم و نمی‌خواهم‌های عقل و نفس، خدا راهی باز می‌کند که حتی فکرش را هم نمی‌کنی... خدای‌ِجان باز کن این بن‌بست‌های منتهی به جهالت را، بشکن این غرور بی‌اصالت را و پناه ده به ما اهل استیصال... https://eitaa.com/roznevesht

ما "حسین" را نفس می‌کشیم.

_ و حال اکنونت؟ + انگار که روحم تو سلول انفرادی جسمم زندونیه و هیچ ملاقاتی الا "حسین" نداره. https://eitaa.com/roznevesht

پرسیده‌اید خودم می‌نویسم متن‌های روزنوشت را؟ اینجا گفته‌ام که با کپی‌پیست میانه‌ی خوبی ندارم.

آقای مهربانم... هنوز تن‌مان داغ است از تب مصیبت‌تان

یکی از عجائب رفتاری ما آدم‌های اهل چای این است که در گرمای تابستان باز هم از چای سیر نمی‌شویم. هوا گرم است اما برای این‌دسته از عشاق، چای حکم آب‌یخ دارد. هُرم تابستان امسال با غم از‌دست‌دادن مردم‌مان عجین گشته و لحظات برای ما سخت می‌گذرند. "شهریور" را همیشه دوست داشتم؛ دلیلش بماند؛ اما کرونا باعث شده تا امسال لذت این تکه‌ی خوشمزه‌ی تابستان را به خوبی درک نکنم. کاش می‌شد چندتایی جمع شویم برویم سراغ بهار، دستش را بگیریم و ببوسیم و بگوییم شما بزرگتری کن و برگرد ما غلط کردیم. چقدر "شهریور‌های‌گذشته" بهار بود کاش قدرش را می‌دانستیم. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

اینجا گفته بودم که در رابطه با موضوع زندان اوین خواهم نوشت. سر قولم هستم.

شیداترین مجنونِ بر روی زمینم دلتنگ چایی‌های صبح اربعینم *البته من توفیق نداشتم اربعین را تجربه کنم.

من که اربعین نرفتم اما میگن کوله‌پشتی‌ها میشه بالشت قهوه‌ی تلخ عربی، میشه خوشمزه‌ترین نوشیدنی دنیا من که نرفتم اما میگن... خیلی چیزها میگن...

چشمانم را بستم. خیالم، کبوتر شد. دور حرم چرخید. دلم هُری ریخت پایین. نکند اربعین کربلا نباشم...

در پست بعدی به قولم عمل کردم.