داشتم به فاصله ها فکر می کردم... بهتر بگویم، به رعایت فاصله ها! مثلا همین فاصله ی اجتماعی که به واسطه ی کرونا مجبور به رعایتش هستیم. فاصله ها همیشه بد نیستند. مثل فاصله ی زمین تا خورشید. فکرش را بکنید اگر فاصله اش کمتر بود حتما ذوب می شدیم و اگر بیشتر، یخ می زدیم. گاهی باید فاصله ها را رعایت کرد. فاصله ی اجتماعی را برای رهایی از بیماری فاصله ی روابط را برای رهایی از شکستن حرمت ها و فاصله ی خود را با شیطان برای دوری از گناه #فاصله_گذاری_اجتماعی #فاصله_ها_همیشه_بد_نیستند https://eitaa.com/roznevesht

ارزش سلامتی، هنگام بیماری ارزش کنار هم بودن، موقع فراق ارزش آزادی، زمان حبس و ارزش امنیت، هنگام ناامنی فهمیده می شود. انگار بشر جز با دردکشیدن لذت بی دردبودن را نمی فهمد. اصلا انگار قاعده اش همین است. ما آدم ها دچار خوداغفالی شده ایم و باید کسی یا چیزی آگاهمان کند. دردها و رنج ها طبیبان حاذقی هستند که خودآگاهی را به انسان هدیه می دهند. به درد و رنج هم می توان به چشم نعمت نگاه کرد. گاهی در کراهت ها، خیر و در محبت ها، شری نهفته است. #وَ_عَسَىٰ_أَنْ_تَكْرَهُوا_شَيْئًا_وَ_هُوَ_خَيْرٌ_لَكُمْ #وَ_عَسَىٰ_أَنْ_تُحِبُّوا_شَيْئًا_وَ_هُوَ_شَرٌّ_لَكُمْ https://eitaa.com/roznevesht

گاهی درون آدم جهنم است و گاهی درونش بهشت. گاه شاد است و مسرور و گاهی محزون. حالا همین آدم با همین احساسات درونی اش می خواهد به تماشای دنیا بنشیند و خدا و مردم و جامعه را به قضاوت بنشیند. خوب نتیجه معلوم است دیگر... با وجودی مملو از عواطف جهنمی، همه چیز را تلخ و سخت و پرآشوب می بیند و اما اگر بهشتی باشد همه چیز را خوش آب و رنگ. به نظرم نگاه کردن کردن به جهان نباید تحت تاثیر حالات درونی قرار گیرد. اصلا این حالات درونی و متغیر انسان، مفهوم زشتی و زیبایی جهان را تغییر می دهد. #حرف_سخت #احساسات_لزوما_درست_نیستند #نگرش_عقلی_به_جای_نگرش_احساسی https://eitaa.com/roznevesht

بعضی ها می گویند ارزش آدم ها به همان چیزهایی هست که گزینش می کنند. انتخاب کردن، یعنی تو از میان آنچه هست باید بهترین ها را برداری.هرکس بهتر انتخاب کند، ارزشمند تر است. اما من می‌گویم آن طرف قضیه همیشه مغفول مانده. گاهی ارزش آدم ها به چیزهایی هست که انتخاب نمی کنند. ما مجبوریم از خیلی از چیزها بگذریم و آن ها را ترک کنیم تا به امور بالاتری دست یابیم. نداشتن ها، نرسیدن ها، ندیدن ها به اندازه ی داشتنی ها و رسیدنی ها و دیدنی ها ارزشمندند اگر ثمره ی انتخاب درست باشند. ترک گناه، بستر حسرت های ظاهری را برای انسان فراهم می کند.اما انسان عاقل و دیندار از گناه نکردن هرگز دچار حسرت نمی شود. #لذت_ترک_گناه https://eitaa.com/roznevesht

آدم ها خودشان به میزان آستانه ی تحملشان واقفند. دقیقا می دانند که کجا و کِی، ظرف وجودشان لبریز می شود و طاقتشان طاق. دقیقا از حالات درونیشان می فهمند که الان بر لبه ی پرتگاهی عمیق ایستاده اند. دقیقا تکان خوردن پایه های متزلزل سعه ی صدر وجودشان را زلزله طور، حس می کنند. من می گویم اگر ما آدم ها بازدارنده ای از درون، نداشته باشیم با این شرایط تسلیم غضب خواهیم شد. باید چیزی باشد تا در این شرایط به واسطه اش کظم غیظ کنیم. ذکر، توسل، دعا و کمی گفتگو با خدا آبیست بر آتش غیظ تجربه اش کنیم.... #آرامش #کظم_غیظ #خود_کنترلی https://eitaa.com/roznevesht

گل ها همیشه نماد زیبایی بوده اند و طراوت. آدم هایی هم که اهل گل خریدن هستند اکثرا اهل ذوقند. بوی اسپند هم همیشه یادآور خاطرات شیرین کودکی بوده. اما حالا گل ها و اسپندها شده اند اِلِمان فقر، نماد بی عدالتی. کافیست سرت را بچرخانی و گل فروش ها را ببینی. حالا ذوقی برای خریدن نیست و هرچه هست ترحم است. بی عدالتی بشر را به فضاحت کشانده و بشر همچنان در حال تماشا.... وبشر همچنان در حال شنیدن حرف های زیبا. #عدالت_بهشت_گمشده #کودکان_کار #زنان_گل_فروش #زنان_بی_پناه #درد_دیگران_درد_من_است https://eitaa.com/roznevesht

گاهی فقط باید نشست و نظاره کرد محبت اهل بیت را. عجیب واسطه هایی هستند برای ضمانتمان پیش خدا. عجیب مهربانند این خانواده. گاهی فقط باید نشست و زمزمه کرد: زخمی ام التیام می خواهم التیام از امام می خواهم السلامُ علیک یا ساقی من علیک السلام می خواهم مستی ام را بیا دو چندان کن جام می پشت جام می خواهم گاه گاهی کمی جنون دارم من جنونی مدام می خواهم تا بگردم کمی به دور سرت طوف بیت الحرام می خواهم لحظه ی مرگ چشم در راهم از تو حسن ختام می خواهم #غزل #سید_حمید_رضا_برقعی #التیام #مرا_دریاب #بی_تو_دریای_دلم_مرداب_است https://eitaa.com/roznevesht

وقتی شرایط مهیاست، خوب بودن که خیلی لطفی ندارد. وقتی همه چیز بر وفق مراد است، مهربانی که کار سختی نیست. اگرشرایط گناه فراهم نباشد و آدم گناه نکند که دیگر جایی برای توهم تقوا نمی ماند. اصلا آدم ها، لابلای سختی ها شناخته می شوند. لابلای تاریکی های گناه، نور اهل تقوا معلوم می شود. اصلا این قرنطینه خیلی چیز بدی هم نیست. همین قرنطینه، آن ها که اهل حرفند را از آن ها که عمل گرای واقعی اند منفک می کند. قرنطینه محک خوبیست برای اثبات ادعا. #توهم_تقوا #قرنطینه https://eitaa.com/roznevesht

✨تبرج و خودنمایی افراد در فضای مجازی - خبرگزاری شبستان ، رسانه حوزه دین ، فرهنگ و اندیشه http://www.shabestan.ir/detail/News/956889 https://eitaa.com/roznevesht

ما آدم ها قوه ای داریم به نام خیال. نیرویی درونی که به واسطه ی آن تمام آنچه را می خواهیم، تخیل می کنیم. گاهی در تخیلات خود، خویشتن را به گونه ای دیگر تصور می کنیم. به شکلی که دوست داریم. با منشی که می پسندیم. گاه به آنچه می توانستیم باشیم اما نیستیم می اندیشیم. ما در تخیلات خود غمگین می شویم و گاهی نیز شاد. آنچه را در واقعیت نزیسته ایم، در تخیل، زندگی می کنیم. من می گویم، تخیلات، انسان را از حقیقت زندگی دور می کند. من می گویم، تخیل زیست هایِ تجربه نشده، ما را از زیست کنونی دور می سازد. من احساس می کنم، تخیلات، منِ غیر واقعی آدم را پررنگ تر از منِ واقعی او نشان می دهند. من می گویم، به من هایِ زیست نشده اجازه ی خودنمایی در ذهن خویش را ندهیم و تسلیمشان نشویم. من های غیرواقعی، دشمن بهره بردن از لحظات کنونی اند. #تخیل #قوه_خیال #من_زیست_نشده https://eitaa.com/roznevesht

بدان امید که غدیر را نه انتهای رسالت، که ابتدای مسیر زندگی بر مبنای تمدن اسلامی بدانیم. #غدیر https://eitaa.com/roznevesht

ما آدم ها گاهی لابلای گرفتاری ها و سختی های زندگی کم می آوریم. اصلا بدجوری انرژیمان تحلیل می رود. من می‌گویم در این شرایط سخت، ما نیازمند منبعی درونی هستیم تا به واسطه ی آن ارتزاق نماییم. مثل پس اندازی که در قلک کنار می گذاریم. مانیازمند قلکی هستیم که گاهی آن را بشکنیم و پولش راخرج کنیم. اگر در قلک وجودیمان رفتارهایی اخلاقی ذخیره کرده باشیم، به وقت نیاز به راحتی می توانیم از آن بهره ببریم. فضیلت عفو را زمان خشم برداریم و فضیلت صبر را زمان ابتلاء.... وقتی آدم‌منبع وجودی اش پر باشد از فضیلت های اخلاقی تثبیت شده، هنگام شدائد، بی درنگ و خودانگیخته رفتاری اخلاقی را از همان قلک درونی اش بر می دارد و به منصه ی ظهور می رساند. طبیعتا رفتار ما بین زمانی که چیزی را سال ها و آرام آرام پس انداز کرده باشیم، با زمانی که ما هیچ اندوخته ی اخلاقی نداشته باشیم، بسیار متفاوت خواهد بود. اینکه می بینیم گاهی در مواجهه با تشویش‌های زندگی دچار تردید، شک و دودلی، اضطراب، ندانم کاری و...می شویم، به خاطر همین اندک بودن ذخیره های اخلاقیست و بالعکس اگر ذخایر اخلاقیمان تکمیل باشد، بدون تامل و با سهولت تصمیم می گیریم و عمل می کنیم. فرایند تحقق هر رفتاری، نیازمند پشتوانه ای قویست؛ اما آن پشتوانه لزوما معرفت و شناخت اخلاقی نیست، بلکه رفتارهای اخلاقیست که سالهاست ذخیره شده اند.چه بسا انسان علم اخلاقی نسبت به امری دارد، اما بروز رفتار اخلاقی را کمتر تجربه کرده است. انگار کمی سخت نوشتم. خلاصه و آسانش این است که اگر ازکودکی ذخایری از رفتارهای خوب اخلاقی را پس انداز کنیم، در بزرگسالی با ملکه ی اخلاقی روبرو خواهیم بود. بر ما لازم است که قلک های اخلاقی وجود خود و فرزندانمان را از رفتارهای اخلاقی پر کنیم، تا در تلاطم زندگی از آن برداشت نماییم. #رفتار_اخلاقی #تربیت_اخلاقی https://eitaa.com/roznevesht