درست مثل چای کیسه‌ای که نخش را گرفته باشی و هی داخل لیوان آویزانش کنی و بعد از هربار بیرون آوردن کم‌رنگ‌تر شود و بی‌رمق‌تر؛ آدمیزاد هم این‌گونه است؛ تکرار گناه روحش را بی‌رمق می‌کند. #روز_نوشت #گناه https://eitaa.com/roznevesht

#یادداشت_مهمان 🌀 سونامی آموزش آخر سال! 🖋 زهرا ابراهیمی 🔸 بهمن و اسفند دو ماه همیشه شلوغ برای طلاب است؛ چون اکثر فعالیت‌ها و کلاس‌ها و کارگاه‌ها، توسط حوزه و الصاقاتش، در این دو ماه آخر ارائه می‌شود. دلیل هم واضح است باقی‌مانده‌ی بودجه، ناگزیر باید در این دو‌ ماه خرج شود... 🔹 حال آنکه سونامی آموزش در دو ماه آخر سال، نشان از ضعف مدیریت در ماه‌های ابتدایی سال دارد. اگر برنامه‌ریزی دقیقی برای خرج بودجه وجود داشته باشد و سهم هر ماه متناسب با شرایط، به‌درستی پرداخت شود، شاهد این حجم از کلاس‌های آموزشی در انتهای سال نخواهیم بود. 🔹 آنچه در این بین اهمیت دارد نه خرج کردن پول، که مفید خرج کردن آن است. اکثر بخش‌ها فعالیت‌هایشان را به آخر سال اختصاص می‌دهند و طلبه‌ها نیز در کلاس‌های متعدد شرکت می‌کنند اما کمیت کار، بار کیفی مسئله را کاهش می‌دهد و اینگونه اهداف مدنظر در دوره‌های آموزشی، زیر آوار مصلحت‌اندیشی اقتصادی دفن می‌گردد. 🔹 علاوه بر این ترغیب طلاب به شرکت در این همه کلاس آموزشی بدون وجود هیچ فیلتری برای بررسی علاقه و استعداد، منجر می‌شود تا ورودی کلاس‌ها با ثبت‌نام بالایی انجام گیرد اما خروجی آن تنها منحصر به تعدادی محدود گردد. وقتی آموزش‌ها رایگان ارائه می‌شود، موجبات قدرناشناسی هم فراهم می‌گردد. البته این حرف بدین معنا نیست که طلاب باید برای آموزش، هزینه پرداخت کنند، هرگز! بلکه منظور این است که آموزش‌ها نیز علاوه بر زمان مناسب، نیازمند مخاطب مناسب نیز هستند و صرف طلبه بودن نباید مجوز شرکت در هر دوره‌ای شود. 🔹 کمال‌گرایی برخی طلاب منجر می‌شود تا به کم راضی نباشند، دوره‌های آموزشی هم که رایگان است، پس نهایتا ثبت‌نام می‌کنند و قصدشان از همان ابتدا خدمت است؛ اما در میانه‌ی راه، نفس کم می‌آورند و به سرفه می‌افتند. به این ترتیب بیت‌المال به دلیل عدم دقت در زمان مصرف و نوع و چگونگی مصرف، هزینه شده، اما نتیجه‌ی مطلوبی نداشته است. ✅ امیدواریم نهادهای حوزوی برای سال جدید، برنامه‌ریزی متقن‌تر و حساب‌شده‌تری در تنظیم و مصرف بودجه داشته باشند. #بودجه @Manahejj

سَرَم را روی بالش که می‌گذارم ناخواسته صدای بگومگوی‌شان به گوش می‌رسد؛ ظاهرا دارند حرف می‌زنند؛ اما معلوم است که در حال جنگ‌اند. بساط جنگ، میان خانه‌شان پهن است. در و دیوار و سقف آپارتمان‌ها مثل بادام پوسته کاغذی‌ست. آدم اصلا احساس امنیت ندارد. همش حس می‌کنم همسایه‌ها وسط خانه‌ ما می‌جنگند. انگار خانه ما بخشی از مشاعات میدان جنگ است؛ میدان اصلی، منزل آن‌هاست اما تَرکش‌هایش به خانه ما هم می‌رسد. به نظرم جنگ اصلا چیز خوبی نیست. اینستا را باز می‌کنم؛ خبرها را یکی‌یکی پشت‌سرهم می‌خوانم؛ آنچه فعلا در راس خبرهاست خبر جنگ است و آسیب‌هایش؛ اما جنگ چیز خوبی نیست. آنچه می‌نویسم ربطی به جهاد مقدس و فلسفه‌اش و حتی ضرورتش که در قرآن به آن اشاره شده ندارد. آنچه می‌گویم راجع به نفس جنگ است. خشونت مستور در تصمیم جنگ و خشونت مشهود در میدان جنگ. بشریت ثروتی دارد درون خویشتن که محبت می‌نامندش؛ اما وقتی پا از مرز محبت بیرون می‌گذارد شعله خودخواهی‌هایش به شکل جنگ نمود پیدا می‌کند. جنگ‌طلبان ثروت محبت را در اتاق وجودشان مدفون و کلیدش را گم کرده‌اند و بعد از آن جنگ آغاز می‌شود. پدران ما هشت سال جنگیدن را تجربه کرده‌اند و هشت نه فقط عددی یک‌رقمی، بلکه مساوی با دوهزارونهصد روز است و این عدد کافیست تا آن‌ها در کنار تعریف از جنگ و بیان خاطرات رشادت‌ها و سرهای جامانده و رقص در میدان خون، از خشونت و سختی و ترس هم حرف‌هایی داشته باشند. اینستا و چشم‌هایم را با هم بستم تا خبر جنگ را نخوانم. هدفون را روی گوشم گذاشتم تا محتوای جنگ لفظی همسایه پایینی را هم نشنوم؛ اما ذهنم نه بسته می‌شود و نه خسته؛ او فقط درگیر است در گیر اینکه جنگ چیز خوبی نیست... #روز_نوشت #جنگ https://eitaa.com/roznevesht

چقدر کلمات، خوشبخت‌اند آن‌هنگام که به "شما" اشاره می‌کنند. صلی‌الله‌علیک یا صاحب‌الزمان

هر آدمی یک‌جایی پایش می‌لغزد. نقطه‌ضعفش را یک‌جایی نشان می‌دهد. سال‌ها پیش، خاطرات و اندیشه‌های یکی از شهدا را می‌خواندم. خلاصه حرف‌هایش این بود که اینجا در جبهه‌های جنگ ایران و عراق هیچ چیز نمی‌تواند ما را از رفتن باز دارد. گرما و سرما، ترس و خستگی، تشنگی و گرسنگی برای رزمندگان به شوخی می‌ماند. رزمندگان، به راحتی اهل معامله‌اند با خدا. تنها چیزی که شاید بتواند میان رزمندگان مرز ایجاد کند و عده‌ای را مجبور به ماندن کند، سختی دل‌کندن است. آن شهید عزیز دل‌کندن از زن و فرزند را یکی از حساس‌ترین نقطه‌ضعف‌ها و سخت‌ترینش می‌دانست. او معتقد بود اگر بتوانیم دل بکنیم از زن و بچه، حتما انتخاب می‌شویم برای شهادت. این کلیپ خداحافظی پدر اوکراینی با دخترش، مرا یاد آن شهید انداخت البته فارغ از تفاوت جبهه و هدف و نوع انتخاب. #روز_نوشت #جنگ https://eitaa.com/roznevesht

عيدكـمـ مبروكـ✨💚

آقایِ امام حسین ما به شما خیلی ارادت داریم. ما به شما خیلی بدهکاریم. ما کلمه‌ای برای توصیف‌ مهربانی‌تان نداریم. از شما به ما بسیار رسیده. اسم‌تان را که می‌شنویم، می‌شود اشک و خودبخود جاری می‌شود از چشم‌هامان. می‌شود آه و خودبخود می‌نشیند بر دلمان. امشب اما اجازه بدهید گریه نکنیم با شنیدن نام‌تان. اجازه دهید فقط لبخند بزنیم بابت حضورتان. بابت تولدتان. اجازه دهید بگوییم ارباب صدای قدمت می‌آید، اما با گفتنش تنها به میلادتان فکر کنیم و نه به شهادت‌تان. تولدتان بر ما مبارک✨ چقدر خوشبختیم که خدا شما را به ما بخشید. 🖋زهرا‌ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht

سلام بر آنکه برادری را معنا بخشید❤️

ای اهل حرم! میر و علمدار خوش آمد... عیدکم‌ مبروک✨ https://eitaa.com/roznevesht

https://hawzahnews.com/xbCNw #روز_نوشت #یادداشت #خبرگزاری_حوزه #جنگ https://eitaa.com/roznevesht