در حال رصد خبرهای جشن پیروزی انقلاب بودم و جذاب‌تر از آن دیدن عکس‌ها و تصاویری که هرساله از حضور مردم در این جشن‌ها به یادگار باقی می‌ماند. امسال نیز محدودیت‌هایی به دلیل کرونا وجود داشت؛ اما جشن انقلاب رنگش را از دست نداده بود. لا‌به‌لای عکس‌ها یک تصویر توجه‌ام را جلب نمود. حضور بانوان دوچرخه‌سوار در میدان آزادی تهران. فعلا قصدم این نیست که در رابطه با موضوع دوچرخه‌سواری بانوان و جایز یا حرام بودنش حرفی بزنم؛ اما با دیدن آن تصویر یاد خبری افتادم که چند روز پیش خواندم. خبر این بود: 《عبداللهی نژاد، دبیر ستاد احیای امر به معروف و نهی از منکر استان اصفهان می‌گوید: بر اساس ماده ۶۳۸ قانون مجازات اسلامی، انجام فعل خلاف شرع در معابر و انظار عمومی جرم است. در شورای فرهنگی استان نیز مصوب شده است که دوچرخه سواری بانوان در انظار عمومی ممنوع است.》 حرف اصلی‌ام این است که اگر منکر بودن کاری واضح شد و دلیل بر زشتی‌اش یافتید پس باید همیشه و همه‌جا بدان پایبند باشید. اگر دوچرخه‌سواری بانوان را منکر دانستید، پس نباید منکر بودنش در روزهای عادی با منکر بودنش در بیست‌ودوم بهمن ماه تفاوتی داشته باشد. آیا هدف، فقط رنگ و لعاب بخشیدن به جشن انقلاب است ولو با تجویز آنچه خودتان قبلا ممنوع کرده‌اید؟ سوالم این است که چرا منکرات را مرزبندی می‌کنید و چرا برایش زمان و مکان تعیین می‌نمایید؟!!! 🖋زهرا ابراهیمی #روز_نوشت #انقلاب #نهی_از_منکر #دوچرخه_سواری #دین_گزینشی https://eitaa.com/roznevesht