eitaa logo
روز‌نوشت
586 دنبال‌کننده
746 عکس
362 ویدیو
2 فایل
✍طلبه‌ام و مبتلاء به نگارش با کپی پیست میانه‌ی خوبی ندارم. کپی از این کانال با اشاره به نام صاحبش باشد. با نقدهاتون، خوش‌حال میشم! @islamic_ethic https://eitaa.com/roznevesht http://zil.ink/roznevesht
مشاهده در ایتا
دانلود
اینکه ما همواره و بیشتر از سایر بخش‌ها، در شرق کشور و مخصوصا سیستان و بلوچستان شاهد حضور گروه‌های تکفیری و تروریستی هستیم می‌تواند این مساله را به ذهن متبادر سازد که وضعیت فقر و استضعاف عمیق مادی و فرهنگی در آن مناطق، بسترساز تقویت تفکر تروریستی و تکفیری‌ست. به‌نظر می‌رسد لازم است در کنار تعبیه‌ی موشک برای پاسخ سخت به دشمنانِ خارجی، به پاسخ نرمی همچون تسهیل امکانات و فقرزدایی در آن مناطق هم بیندیشیم! استضعاف مردم به راحتی زمینه‌ی استثمار را برای استکبار فراهم می‌کند؛ پس در کنار پاسخ به استکبار، به ریشه‌هایش نیز نظر افکنید! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
خوب اینکه صبح اول وقت در اتفاقی بی‌سابقه در صدا و سیما، مجری برنامه را با کت و دامن تویِ قابِ تلویزیون ببینیم ذهنِ هر آدمِ بی‌غرضی را هم می‌برد به سمتِ تلاش حاکمیت برای جذبِ مخاطب البته این‌بار نه برای تلویزیون بلکه برای انتخابات! ذهنِ آدم‌های مغرض که دیگر هیچ! لطفا و حتما این همه خلاقیت را زمان انتخابات رو نکنید! و الا متهم می‌شوید! موضوع "معین" تجربه‌ی خوبی نبود؟! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
هدایت شده از صاحب نیوز
🔴 زنان علیه زنان! 🔹 وقتی دررابطه‌با حضور عفیفانهٔ زنان در اجتماع صحبت می‌شود، آنچه را پررنگ‌تر نمایش می‌دهند تأثیر این امر بر امنیت روانی و اخلاقی مردان جامعه است. درحالی‌که حضور عفیفانهٔ زن در اجتماع بیش از اینکه بخواهد امنیت مردان را تأمین کند امنیت روانی و اخلاقی سایر زنان را تأمین می‌نماید. 🔹 متأسفانه، امروزه شاهد زیست غیراخلاقی برخی زنان هستیم که نمودش را هم در متن اجتماع و هم در فضای مجازی شاهدیم. زنان با ردکردن خط‌قرمزهای پوشش، رفتار، گفتار، حرکات و سکنات به جلوه‌گری می‌پردازند و غافل از این موضوع هستند که این حضور، آرامش زنان دیگر را بر هم زده است. 📝 جزئیات بیشتر در لینک زیر🔻 ↪ snai.ir/1160626 🆔 @sahebnews_ir
روز‌نوشت
🔴 زنان علیه زنان! 🔹 وقتی دررابطه‌با حضور عفیفانهٔ زنان در اجتماع صحبت می‌شود، آنچه را پررنگ‌تر نمای
صاحب نیوز هم زحمت کشیده و این یادداشت را کار کرده. بازتاب این یادداشت خیلی زیاد بود و مخصوصا خانم‌ها‌ی مذهبی معتقد بودند حرفِ دلشان را زده‌ام. خیلی‌‌ها به معضل خودزشت‌پنداری اعتراف کردند و گفتند زندگی‌مان از دستِ این خانم‌هایِ اهل تبرج، سخت شده است. باز هم تاکید می‌کنم و این بار به آقایان توصیه می‌کنم همسران و دختران و خواهران و مادران محجبه و ساده‌پوش و قانع خود را بیش از پیش دوست بدارید و ارج نهید. تغییر فرهنگِ اجتماع و ارزش‌گذاری‌‌ها، از همین ریزرفتارهای فردی و خانوادگی شروع می‌شود. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
فعلا قابلیت پخش رسانه در مرورگر فراهم نیست
مشاهده در پیام رسان ایتا
چند کودک! چند زن! اگرچه جنگ را مردان به‌پا می‌کنند اما زنان و کودکان، قربانیان اصلی جنگ‌اند! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
درست است که خمینیِ عزیزِ ما فرمودند: بکُشید ما را، ملت ما بیدارتر می‌شود! اما حقیقتا معنایِ حرفِ امام این نبوده که راهی جز مُردن، برای بیدار شدن وجود ندارد! زندگی موهبت عظیمِ الهی‌ست که نباید مفت از دستش داد. حاکمیت، برای اقناعِ اذهانِ عمومی و کم‌کردنِ رنجی‌ که به‌واسطه‌ی تروریست‌ها بر مردم عزیز تحمیل شد، خود را موظف به گرفتنِ انتقام سخت می‌داند و این بسیار ارزشمند است. اما انتقامِ سخت، لزوما به معنی مقابله‌به‌مثل نیست. می‌شود با تدابیرِ نرم در داخل کشور، انتقامی سخت از بیرون مرزها گرفت و این‌گونه مردم را قانع و همراه ساخت. منظور از تدابیر نرم هم، به‌کارگیری مدیریت صحیح در برخورداری از امکانات است. من که چیزی از سیاست حالی‌ام نمی‌شود، اما تنها چیزی که می‌دانم این است که جهانِ اسلام امروز بیش از تمام روزهایی که به‌خود دیده، به وحدتِ میانِ مسلمانان نیازمند است. اگر قلبِ مردمِ ایران، افغانستان، پاکستان، عراق، سوریه و ... نسبت به یکدیگر تکه‌تکه شود، این وحدت آسیب می‌بیند. در جنگ‌ها، مراقبِ تکه‌تکه‌شدنِ قلب‌ها هم باشید! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
خوب راستش را بخواهید قدردان بودن یک ویژگی درونی‌ست که نیازمند تمرین است. اینکه تو بتوانی زحمتِ دیگران را ببینی نه نیاز به دوتا چشمِ درشت دارد و نه نیاز به نزدیک بودن و هم‌نشینی! تو از تهِ دلت می‌توانی قدردانِ لطفِ آدم‌ها باشی حتی از فرسنگ‌ها فاصله! قدرِ زندگی را بدانید، شاکرِ خدا باشید و از آدم‌هایِ خوبِ زندگی‌تان به‌خاطرِ بودن‌شان تشکر کنید. برایِ وجودِ همسر، فرزند، والدین، دوستان و رفقا، کشورِ شیعه، رهبرِ مقتدر، سلامتی، عزت و هزاران نعمتِ دیگر باید قدردان بود. نمک‌شناسی ریشه در فطرتِ پاکِ آدم‌ها دارد اگر فطرتت را پاک نگه‌نداری تاجرِ نمک هم که باشی باز هم نمک‌نشناسی! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
در چه هماهنگ بودند ناخبرنگار! در کشتن زن و بچه‌ها؟! این چه تحلیل‌های آبکی‌ست که به خورد مخاطب می‌دهید؟! وقتی رسانه‌ی ملی، بی‌که به ظرفیت افراد بنگرد، سلبریتی‌‌پروری می‌کند نتیجه‌اش همین می‌شود. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
اگرچه معنایِ "شب آرزوها" برای "لیله‌الرغائب" معنای درستی نیست، اما اگر مفهومِ آرزو کردن را مساوی با دعا بدانیم، امشب را می‌توان شبی مختص دعا دانست. دعا کنید تا به آرزوهای قشنگ‌تان برسید! روزنوشتی‌ها را هم در لیستِ دعاهای‌تان بیاورید. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
تا که مقابلم نشست، مقنعه‌اش را مرتب کردم و دست‌های سردش را دو دستی گرفتم. بعد هم زُل زدم توی چشم‌هاش و تا خواستم بگویم چه کمکی از دستم برمی‌آید، یک‌‌هو زودتر از من حرف زد و گفت: "مامانم منا دوست نداره، خودش گفت" در آن لحظه به‌نظرم این غیرطبیعی‌ترین حرفی بود که شنیده بودم. انگار که مثلا کسی بگوید آتشی هست که سوزانندگی ندارد! یا آبی هست که تَری ندارد! خوب مگر می‌شود؟! مگر می‌شود مادری باشد که بچه‌اش را نخواهد؟! نمی‌توانستم حرفِ دخترک را باور کنم. حداقل برایِ منی که مادرم خیلی مادر است، پذیرش این حرف سخت بود. من هنوز که هنوز است بعد از دوتا بچه، باز باید هر روز صدایِ مادرم را بشنوم تا قوتم بیاید! همه می‌دانند که من چایِ داغِ خانه‌ی مادرم در ظهر تابستان را با شربتِ خنکِ هیچ‌جای دنیا عوض نمی‌کنم! من نایاب‌ترین حالت گذشت را تویِ وجودِ مادرم دیده‌ام! همه‌ی مادرها همین‌اند. همه‌شان دستِ بچه‌ها را می‌گیرند از پله‌های موفقیت بالا می‌برند و وقتی همه‌ی نورها زوم می‌کنند تا موفقیت بچه را ببینند، مادر است که تویِ تاریکی‌ها می‌ایستد و بچه‌اش را تشویق می‌کند. تاجی را که مادر، با محبتش روی سرِ فرزندش می‌گذارد، هیچ انقلابی نمی‌تواند بردارد. کمی که حرف زد فهمیدم پدر و مادرش طلاق گرفته‌اند. مادرش ازدواج کرده و دخترک پیشِ بابایِ مذهبیِ وسواسی‌اش زندگی می‌کند. دختر، هر موقع از دستِ رفتارهایِ وسواس‌گونه‌ی بابا خسته می‌شود، متوسل می‌شود به شماره‌ی موبایل مادر. مادر روزهاست که دخترش را طرد کرده و گفته که زنگش نزند و دختر هم که چاره‌ای نداشته حرفِ مادر را نشنیده گرفته و دوباره زنگ زده است. حالا چندروزی‌ست که مادر شماره‌اش را عوض کرده و نخواسته حتی صدایِ دخترک را بشنود‌. من جایِ آن دختر دبیرستانی نیستم! جایِ بابایش هم نیستم! خودم را هم نمی‌توانم جایِ مادرش بگذارم! من نمی‌دانم روزگار چه بر سرِ آن آدمی می‌آورد که بچه‌اش را رنج می‌دهد! اما هرجا که هستید! تحتِ هر شرایطی که هستید! با هرغمی که روزها را شب می‌کنید! به‌بچه‌هایتان نگویید که دوستشان ندارید! بعضی حرف‌ها خیلی سنگین‌اند. اصلا مثلِ لودِر از رویِ آدم رد می‌شوند. پدرها و مادرها، تا اطلاع ثانوی بغض‌ها را در دل خفه کنید و به‌بچه‌ها نگویید که دوستشان ندارید. بچه‌ها میانِ این دو کلمه دفن می‌شوند. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
بعد از فاتحه خواندن بر سر مزار اموات، یک‌هو چشمم به قبر یک آشنا افتاد. پیرمردِ آشنایِ مداحی که سال‌ها با نَفَس گرمش توی دسته‌های عزاداری میدان‌داری می‌کرد. داشتم نوشته‌های روی سنگِ قبر را می‌خواندم که چشمم افتاد به دو تا کلمه‌ی ریزی که گوشه‌ی سنگِ قبر نوشته بودند: "یاحبیبی یاحسین" اصلاً با خواندن این دو تا کلمه ویران شدم! خوب شاید شنیدن و خواندن "یاحبیبی یاحسین" برای آدم‌هایی که آن دسته‌های عزاداری را ندیده بودند فقط ذکر اباعبدالله باشد؛ اما برایِ ما مردمِ آن محله، معنایش فراتر از این حرف‌هاست. "یاحبیبی یاحسین" دُکمه‌ی ارجاعات عاطفی ما را می‌زند و ما را می‌برد به سال‌های دور. برایِ ما مردمِ آن روزگار، این ذکر عجین شده است با اشک، با غم، با سینه‌زنی، با لباس‌های مشکی، طبل‌های بزرگ و عَلَم‌ها و کُتَل‌هایی که جوانان بر دوش می‌کشیدند. دسته‌ی عزاداری از مسجد جامع محل شروع می‌شد سر شب بعد از نماز و طبق قاعده‌ای که بزرگترها چیده بودند واجب بود که پانزده گذر را طی کنند تا دوباره آخر شب به همان مسجد برسند. زن‌ها اشک می‌ریختند؛ حتی بازی ما بچه‌ها هم غمناک بود؛ ما هم توی بازی‌های کودکانه "یاحبیبی یاحسین" را شعر کرده بودیم و می‌خواندیمش! لایِ آن شلوغی‌ها، اکسیژن هوا تمام می‌شد و ما فقط در هوایِ حسین نفس می‌کشیدیم! آن‌سال‌ها کِیف دنیا خیلی بیشتر بود. محرم بود. غم بود. حسین (ع) را کشته بودند؛ اما من نمی‌دانم این نشاط روحی همه‌ی آن آدم‌ها از کجا بود! خوشحال بودند که ماه محرم رسیده، با وجودی که قرار بود دو ماه پشت‌سر‌هم گریه‌کنند! صدا توی گذرها می‌پیچید. حاج باقر " یا‌حبیبی یا‌حسین" را می‌خواند و غم را پُمپاژ می‌کرد به قلبِ تمامِ عاشقانِ ابا‌عبدالله! ماه رجب است و نباید غم را قاطی شادی‌هایمان کنیم؛ اما به نظر من رنگ همه‌ی شادی‌های ما شیعیان رنگ "یاحبیبی یا حسین" است. 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht
اینکه سرپرست معاونت فرهنگی و امور اجتماعی سازمان بهزیستی کشور اعلام می‌کند که متاسفانه با رهاشدگی سالمندان روبرو هستیم به آن معنا که با سالمندانی مواجه هستیم که در سطح شهر رها شده‌اند، آدم را از زنده‌بودن مایوس می‌کند! مگر پیامبرِ عزیزِ ما نفرمودند البَرَكَةُ مَعَ أكابِرِكُم یعنی برکت با بزرگترهاست! پس چرا فرزندان، این برکت‌های عظیم الهی را نمی‌بینند! 🖋زهرا ابراهیمی https://eitaa.com/roznevesht