✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چگونه می توان عواطف انسانی را در جامعه گسترش داد؟ 🔹منشأ وجود و ازدیاد #عواطف_انسانی در فرد و اجتماع، #ايمان‌ به‌ خدا و مبانى دينى است؛ زیرا #اسلام مى گويد: «إِنَّمَا الْمُؤْمِنُونَ إِخْوَةٌ». [حجرات، ۱۰] اين جمله باعث جوشش عاطفه مى شود، و هنگامى كه قرآن مجيد خطاب به فرزندان مى فرمايد: «فَلاَ تَقُلْ لَّهُما اُفٍّ» [اسراء، ۲۳] به پدر و مادرتان كمتر از گل نگوييد، شكوفه هاى عاطفه مى شكفد. سفارشى كه اسلام درباره يتيمان و افراد بى سرپرست جامعه كرده، نه تنها نيازهاى جسمى و روحى يتيم را برطرف مى كند، كه عاطفه كمك كنندگان به ايتام را نيز پرورش مى دهد. شخصى خدمت پيامبر اسلام (ص) رسيد و از قساوت قلب و عدم ريزش اشك و سنگدلى اش شكايت كرد. حضرت رسول (ص) فرمود: «اِذا اَرَدْتَ اَنْ يَلينَ قَلْبُكَ فَأطْعِمِ الْمِسْكينَ وَ امْسَحْ رَأْسَ الْيَتيمِ؛ هر زمان دوست داشتى قلبت نرم شود به نيازمندان غذا بده، و دست نوازش بر سر يتيمان بكش». [۱] آرى اكرام بر يتيم و كمك به نيازمند، باعث نرمى قلب و جوشش عواطف مى شود. 🔹درسى كه اين روايت به ما مى دهد اين كه: ترحّم بر يتيم و كفايت ايتام و نگهدارى از آنان، تنها نيازهاى روحى و جسمى يتيم را برطرف نمى كند، بلكه باعث پرورش عواطف و احساسات ما نيز مى شود و به تعبير ديگر، تأثير طرفينى دارد. من وقتى كه به نيازمندى كمك مى كنم، او عاطفه پيدا مى كند و مرهون محبّت من مى گردد؛ عواطفِ من هم به واسطه اين عمل رشد و نمو پيدا مى كند. کودکى كه از ابتدا با عاطفه و محبّت رشد و نمو نموده، محال است خودرو بمب گذارى شده را در ميان بازار مسلمانان (در کشورهای درگیر با این عوامل تروریستی) منفجر كرده، و بى گناه و گناهكار را بكشد. كسى كه دست به چنين جنايتى مى زند، و زن و مرد، پير و جوان، بيمار و سالم را مى كشد، يا نطفه اش اشكال دارد و يا رنگ و بوى عاطفه را نديده و نچشيده است. لذا اسلام ما را به سوى #جامعه‌اى سرشار از #عواطف دعوت مى كند. بر اين اساس، اگر فرضاً دولت اسلامى بودجه اى كلان داشته باشد و بتواند نياز تمام ايتام را برطرف كند، باز هم مردم، نيازمند كمك به يتيمان و مساكين هستند، زيرا در صورت ترك اين كار، چشمه عواطف آنها از جوشش مى افتد. پی‌نوشت‌؛ [۱] مشكاة الأنوار فی غرر الأخبار، طبرسى 📕از تو سوال مى كنند، مكارم شيرازى، ناصر، تهيه و تنظيم: عليان نژادى، ‏ابوالقاسم،‏ چ دوم‏، ص ۱۲۹ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم (بخش آئین رحمت) #عاطفه #محبّت #مهر #جامعه @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد

✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️آیا مى توان بدون اجازه، وارد ملک دیگرى شد؟ 🔹پاسخ این سؤال در «آیات ۲۷ تا ۲۹ #سوره_نور» بیان شده است. در این آیات بخشى از #آداب_معاشرت و دستورهاى اجتماعى اسلام که ارتباط نزدیکى با مسائل مربوط به حفظ #عفت_عمومى دارد بیان شده است؛ و آن طرز ورود به #خانه‌های_مردم و چگونگى #اجازه_ورود گرفتن است. نخست مى فرماید: اى کسانى که ایمان آورده اید! در خانه هايى که غیر از خانه شما است داخل نشوید، تا این که #اجازه بگیرید و بر اهل آن خانه #سلام کنید؛ و به این ترتیب تصمیم ورود خود را قبلاً به #اطلاع آنها برسانید و #موافقت آنها را جلب نمائید. 🔹«یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا لا تَدْخُلُوا بُیُوتاً غَیْرَ بُیُوتِکُمْ حَتّى تَسْتَأْنِسُوا وَ تُسَلِّمُوا عَلى أَهْلِه». این براى شما بهتر است، شاید متذکر شوید؛  «ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُمْ لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُون». جالب این که: در اینجا جمله «تَسْتَأْنِسُوا» به کار رفته است نه «تَسْتَأْذِنُوا» زیرا جمله دوم، فقط #اجازه_گرفتن را بیان مى کند، در حالى که جمله اول که از ماده «انس» گرفته شده، اجازه اى توأم با #محبت، لطف، #آشنایى و صداقت را مى رساند، و نشان مى دهد: حتى اجازه گرفتن باید کاملاً #مؤدبانه، دوستانه و خالى از هر گونه خشونت باشد. 🔹بنابراین، هر گاه این جمله را بشکافیم، بسیارى از #آداب مربوط به این بحث در آن خلاصه شده است، مفهومش این است: فریاد نکشید، در را محکم نکوبید با #عبارات_زننده و خشک اجازه نگیرید، و به هنگامى که اجازه داده شد، بدون #سلام وارد نشوید، سلامى که نشانه صلح و صفا و #پیام‌آورمحبت و دوستى است. قابل توجه این که: این حکم را که #جنبه_انسانى و عاطفى آن روشن است با دو جمله «ذلِکُمْ خَیْرٌ لَکُم» و «لَعَلَّکُمْ تَذَکَّرُون» همراه مى کند، که خود دلیلى بر آن است که اینگونه احکام، ریشه در اعماق #عواطف، #عقل و #شعور انسانى دارد، 🔹که اگر انسان کمى در آن بیندیشد، متذکر خواهد شد که خیر و #صلاح او در آن است. در آیه بعد، با جمله دیگرى این دستور، تکمیل مى شود: اگر در آن خانه کسى را نیافتید وارد آن نشوید تا به شما #اجازه داده شود؛ «فَإِنْ لَمْ تَجِدُوا فِیها أَحَداً فَلا تَدْخُلُوها حَتّى یُؤْذَنَ لَکُم». ممکن است منظور از این تعبیر، آن باشد که: گاه در آن خانه کسانى هستند، ولى کسى که به شما اذن دهد، و #صاحب_اختیار و صاحب البیت باشد، حضور ندارد، در این صورت شما حق ورود نخواهید داشت. 🔹و یا این که: اصلاً کسى در خانه نیست، اما ممکن است #صاحبخانه در منزل همسایگان و یا نزدیک آن محل باشد، و به هنگامى که صداى در زدن و یا صداى شما را بشنود بیاید و اذن ورود دهد، در این موقع حق ورود دارید، به هر حال آنچه مطرح است این است که: بدون #اذن داخل نشوید. آن گاه اضافه مى کند: و اگر به شما گفته شود: #بازگردید، این سخن را پذیرا شوید و بازگردید، که براى شما بهتر و پاکیزه تر است؛ «وَ إِنْ قِیلَ لَکُمُ ارْجِعُوا فَارْجِعُوا هُوَ أَزْکى لَکُم». 🔹اشاره به این که: هرگز #جواب‌_رد، شما را ناراحت نکند، چه بسا صاحبخانه در حالتى است که از دیدن شما در آن حالت ناراحت مى شود، و یا وضع او و خانه اش آماده پذیرش مهمان نیست!. و از آنجا که به هنگام شنیدن #جواب_منفى، گاهى حس کنجکاوى بعضى تحریک مى شود، و به این فکر این مى افتند از درز در، یا از طریق گوش فرا دادن و #استراق_سمع، مطالبى از اسرار درون خانه را کشف کنند، در ذیل همین آیه مى فرماید: خدا به آنچه انجام مى دهید آگاه است؛ «وَ اللّهُ بِما تَعْمَلُونَ عَلِیم». 🔹و از آنجا که هر حکم، استثنايى دارد که رفع ضرورت ها و مشکلات از طریق آن استثناء به صورت معقول انجام مى شود، در آخرین آیه مورد بحث، مى فرماید: گناهى بر شما نیست که وارد خانه هاى غیر مسکونى بشوید که در آنجا متاعى متعلق به شما وجود دارد؛ «لَیْسَ عَلَیْکُمْ جُناحٌ أَنْ تَدْخُلُوا بُیُوتاً غَیْرَ مَسْکُونَة فِیها مَتاعٌ لَکُم». و در پایان اضافه مى نماید: و خدا آنچه را آشکار مى کنید و پنهان مى دارید مى داند؛ «وَ اللهُ یَعْلَمُ ما تُبْدُونَ وَ ما تَکْتُمُون». 🔹شاید اشاره به این است که گاه، بعضى از افراد از این استثناء #سوء_استفاده کرده و به بهانه این حکم، وارد خانه هاى غیر مسکونى مى شوند، تا کشف اسرارى کنند، و یا در خانه هاى مسکونى به این بهانه که نمى دانستیم مسکونى است، وارد شوند، اما خدا از همه این امور آگاه است و سوء استفاده کنندگان را به خوبى مى شناسد. 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازى، دارالکتب الإسلامیه، چاپ بیست و نهم، ج ۱۴، ص ۴۵۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) #آداب #اجازه #رخصت #اذن @tabyinchannel #انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد