eitaa logo
کانال سردار سپهبد شهید 🌷حاج قاسم سلیمانی شهرستان نجف اباد
70 دنبال‌کننده
8.8هزار عکس
4.8هزار ویدیو
39 فایل
این کانال اطلاع رسانی وترویج گفتمان انقلاب اسلامی واسلام ناب است و زمینه سازان ظهور حضرت 💐❤️مهدی❤️ یاوران رهبر انقلاب این زمان هستند 🌷❤️خون که درتن ماست هدیه به رهبر ماست 🌷❤️ #لبیک یاحسین #لبیک یا صاحب الزمان #لبیک یا خامنه ای بهترین ره
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از تبیین
⭕️دست ها، قلم ها و گفتار های فاسد شما را به اغفال نکشاند 🔹جامعه ما از - یعنی بعضی بانوان - زمان محمدرضا و رضاخان برگشتند به یک که شدند و تابع . آن روز تابع آرایش بودند و اینکه باید از طرح لباس بیاید. امروز هستند و آنچه بپسندد مقبول است. این یک است که است در ما. نگه دارید این # تحول را. 🔹توجه کنید به اینکه و و شما را به نکشاند، و شما را برنگرداند به حال سابق. این راه را شما ادامه بدهید، و توده‌ های میلیونی ما هم ادامه بدهند و می‌دهند. و توده‌ های میلیونی ما هم ادامه بدهند و می‌دهند. هیچ توجه به صحبت ها و قلم ها و سخنرانی هایی که می‌شود نکنید، خودتان فکر کنید، تابع نباشید. بیانات‌ حضرت‌ امام ۵۹/۱۲/۲۵ منبع: سایت جامع امام خمینی (ره) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⭕️درآمد باید ناشی از سعی و کار و تلاش باشد... 💠حضرت‌ آیت‌ الله‌ خامنه‌ای (حفظه‌ الله): 🔹 بایستی ناشی از باشد، ناشی از باشد، ناشی از باشد. باید را اینجوری [بار آورد]؛ این کارِ خیلی سختی است؛ این یعنی چه؟ یعنی [روش کسب] خیلی از این و ثروت های بادآورده غلط است. ما باید را در کشور متوقّف کنیم. عرض کردم، این کارِ بلندمدّت و مشکلی است، امّا باید بشود. 🔹خیلی از این ، خیلی از این ، خیلی از این ، این دادن و رشوه گرفتن‌ها در بعضی از جاها، این در بعضی از بخش های اقتصادی کشور، این ، که ارتباط با فلان کس موجب بشود یک درآمدِ آسانِ بی‌دردسرِ بدون کاری گیر آدم [بیاید]، همه‌ی اینها برای جامعه است. باید با ارتباط مستقیم داشته باشد. آنچه من گفتم معنایش این نیست که فردا، یا شما یا دستگاه دولتی یا خود بنده بتوانیم این کار را انجام بدهیم؛ 🔹من می خواهم این در رشد کند: فرهنگِ ارتباطِ درآمد با کار. خیلی از این تبعیض‌ها، خیلی از این کارهای ، خیلی از این ـ که را انسان در می‌بیند و کسانی مصداق «مُترَفین» [۱] در جامعه هستند که در ذکر شده‌اند [۲] ـ خیلی از اینها ناشی از همین است که ارتباط درآمد و سود و بهره با کار قطع شده؛ کار نیست، [امّا] درآمد هست؛ این نمی‌شود؛ باید ناشی از کار باشد. 🔹اگر با مبارزه کردیم، در این فرهنگ پیشروی خواهیم کرد. مسئله‌ی مبارزه‌ی با . فساد چیست؟ ، است، فساد است، فساد است؛ اینها فساد است دیگر، مفاسد است. اگر با اینها هر گامی که در راه مبارزه‌ی با انجام بگیرد، یک گام واقعی در راه پیشرفت در این فرهنگی است که عرض کردیم. البتّه بنده حدود بیست سال پیش یک نوشته‌ی مشروحی در باب مبارزه‌ی با دادم؛ مربوط به سال ۸۰، ۸۱ و آن وقتها است. 🔹در آن نوشته هم من گفتم که مبارزه‌ی با پیگیری می‌خواهد؛ به قول این داستانها و افسانه‌ها، مثل مار هفت‌سر، است که یک سرش را بزنی، شش سر دیگرش آن طرف زنده‌اند، مشغول کارند. همه‌ جانبه باید کرد. اگر از آن روز دولت های محترم و محترم دنبال می‌کردند این قضیّه را، بلاشک ما امروز وضع بهتری داشتیم. خب حالا بحمدالله امید این هست که دولت مردمی و مجلس انقلابی این کار مبارزه‌ی با را دنبال کنند. پی نوشت‌ها؛ [۱] به کسی میگویند که فزونی نعمت، او را غافل و مغرور و مست کرده و به طغیان واداشته. [۲] از جمله، سوره‌ی واقعه‌، آیه‌ی ۴۵ بیانات مقام معظم رهبری ۱۴۰۲/۰۲/۰۹ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌و‌نشرآثارمعظم‌له @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⭕️فرهنگ ما فرهنگ الهی است 🔹فرهنگ ما، است؛ این فرهنگ، ما را تضمین و تأمین میکند، ما را هم تأمین میکند. آن کسانی که به نام آزادی، را در ترویج میکنند، آزاد نیستند، اینها دست‌بسته‌ی ؛ است که دارد اینها را هدایت میکند؛ این چه آزادی‌ای است؟ 🔹 این است که شما خودتان، خودتان، خودتان، خودتان، خودتان را داشته باشید و آن را دنبال بکنید؛ این، است، این، عظمت است، این، است؛ این باید تأمین بشود. بیانات مقام معظم رهبری ۹۶/۱۲/۱۷ منبع‌؛ وبسایت‌ دفتر حفظ‌ و نشر آثار معظم‌ له @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️شیوه های درمان «سخن چينی» چيست؟ 🔹براى مبارزه با اين پديده شوم و قطع ريشه هاى آن از درون جان آدمى، قبل از هر چيز بايد به سراغ انگيزه هاى آن رفت؛ به يقين تا عواملی همانند: ، ، ، و (سادیسم)، كه از عوامل اصلى پديده شوم نميمه و مى باشد، از بين نرود، اين از وجود انسان برچيده نمى شود. ممكن است با اراده و تصميم هاى قوى، مدتى محدود يا منتفى گردد، لکن در موقعیت های مناسب خود را نشان خواهد داد. 🔹فراموش نكنيم بسيارى از فضايل و يا رذايل اخلاقى، در يكديگر تأثير متقابل دارند، هر كدام مى تواند سبب و یا مسبّب ديگرى گردد، و اين در حالات و شرايط مختلف روى مى دهد. از سوى ديگر دقت در پيامدها و آثار سوء نمّامى، و سعايت، و نقش ويرانگر آنها در سطح و درون ، و عواقب ناگوارى كه از اين رهگذر دامن همه را مى گيرد، عامل بازدارنده ديگرى است. به ويژه كسانى كه به آن عادت كرده اند، بايد آثار شوم اجتماعى و اين عمل را هر روز از نظر بگذرانند، و سرانجام نمّامى و را پى در پى به خود یادآوری كنند، وگرنه و هوا و هوس آنها را آسوده نخواهد گذاشت. 🔹برخورد مردم با ايمان با و سخن چين مى تواند عامل بازدارنده ديگرى باشد. زيرا هنگامى كه به گفته هاى آنها اعتنا نشود، و از سوی مردم نیز شوند، به زودى در مى يابند كه سخنان آنها نه تنها خريدارى ندارد، بلکه سبب بدبينى و نفرت مردم مى شود. همين امر اراده آنها را در اين كار زشت تضعيف مى كند. اميرالمؤمنين (عليه السلام) در حديثى میفرماید:  «اَكْذِبِ السِّعايَةَ و الَّنميمَةَ باطِلَةً كانَتْ اَوْ صَحِيحَةً» [۱] (سعايت و را تكذيب كن، خواه باطل باشد يا صحيح). یعنی اگر دروغ باشد بايد تكذيب شود، و اگر راست باشد با بى اعتنایی روبرو گردد. 🔹در حديث ديگرى نقل شده، مردى نامه اى را به (عليه السلام) تقدیم کرد كه در آن درباره كسى شده بود. امام به او فرمود: «اِنْ كُنْتَ صادِقاً مَقَتْناكَ وَ اِنْ كُنْتَ كاذِباً عاقَبْناكَ وَ اِنْ اَحْبَبْتَ الْقِيلَةَ اَقَلْناكَ، بَلْ تُقيلُنى يا اَميرَالْمُؤْمِنينَ» [۲] (اگر آنچه را نوشته اى باشد ما تو را مى داريم، و اگر باشد ما تو را مى كنيم، و اگر توبه كنى توبه تو را مى پذيريم؛ آن مرد عرض كرد توبه مى كنم اى اميرمؤمنان توبه مرا بپذير». 🔹اين نكته نيز قابل توجه است؛ كسانى كه ديگران را نزد تو مى كنند، درباره تو نزد ديگران نيز سخن چينى خواهند كرد. همان گونه كه (عليه السلام) می فرماید: «وَ مَنْ نَمَّ اِلَيْكَ سَيَنُمُّ عَلَيْكَ» [۳] (كسى كه نزد تو كند، بر ضد تو نيز سخن چينى خواهد كرد). سخن آخر: بسیاری از ، از ضعف ايمان ناشى مى شود، و هر قدر پايه هاى ايمان به در دل محكمتر گردد، اين كمرنگ‌تر و كمرنگ‌تر خواهد شد. پی نوشت‌ها؛ [۱] غرر الحكم و درر الكلم‏، تميمى آمدى، دار الكتاب الإسلامی، چ ۲، ص ۱۴۶، قصار ۲۱۶؛ [۲] الكافی، دار الكتب الإسلامية، چ ۴، ج ‏۷، ص ۷۸؛ [۳] تحف العقول‏، ابن شعبه حرانى، جامعه مدرسين‏، چ ۲، ص ۳۱۶؛ 📕اخلاق در قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسة الامام على بن ابى طالب (ع)، قم‏، ۱۳۷۷ش،‏ چ اول‏، ج ۳، ص ۳۱۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️اهميّت پيوندهاى اجتماعى در قرآن تا چه ميزان است؟ 🔹 كه منشأ همه پيشرفت ها و موفقيت هاى علمى و اجتماعى است، در صورتى مى تواند، به هدف مطلوب خود برسد كه را داشته باشد، وگرنه تبديل به جهنّم سوزانى مى شود، كه زحمات و مشكلات اجتماع را دارد، بى آنكه از بركات آن بهره‌مند گردد. از يك سو بر جهان بشريت به عنوان اعضاى يك خانواده و برادرانى كه از يك پدر و مادر متولد شده اند تأكيد مى كند (چنانكه در آيه ۱۳ سوره حجرات آمده)، و از سوى ديگر مؤمنان را عضو يك پيكر، صرف نظر از اختلاف زبان و نژاد بر مى شمرد و مى گويد: «بَعْضُكُمْ مِنْ بَعْض» [۱] (شما همگى هستید و همجنس يكديگر و عضو يك پيكريد). 🔹و در جاى ديگر مى فرمايد: «وَالْمُؤْمِنُونَ وَالْمُؤْمِنَاتُ بَعْضُهُمْ أَوْلِيَاءُ بَعْض» [۲] (مردان و زنان با ایمان دوست و یار یکدیگرند)؛ به اين نيز قناعت نمى كند و علاوه بر پيوند و پيوند ، نسبت به پيوند هاى ، كه در دايره فشرده تر و نزديكترى است نيز توصيه و تأكيد مى كند و شكستن اين پيمان را توصيف مى نمايد و مى فرمايد:  «الَّذِينَ يَنقُضُونَ عَهْدَ اللهِ مِن بَعْدِ مِيثَاقِهِ وَ يَقْطَعُونَ مَآ أَمَرَ اللهُ بِهِ أَنْ يُوصَلَ وَ يُفْسِدُونَ فِى الاَْرْضِ أُوْلَـئِكَ هُمُ الْخَاسِرُونَ» [۳] ( آنها هستند كه را پس از آن كه محكم ساختند، و پيوند هايى را كه دستور داده بر قرار سازند مى نمايند و در جهان مى كنند اينها زيانكارانند). 🔹و در سوره محمد (صلی الله علیه و آله) آيات ۲۲ و ۲۳ مى خوانيم: «فَهَلْ عَسَيْتُمْ إِنْ تَوَلَّيْتُمْ أَنْ تُفْسِدُوا فِى الاَْرْضِ وَ تُقَطِّعُوا أَرْحَامَكُمْ - أُوْلَئِكَ الَّذِينَ لَعَنَهُمُ اللهُ فَأَصَمَّهُمْ وَأَعْمَى أَبْصَارَهُمْ» (اگر حكومت را بدست گيريد، آيا جز اين انتظار مى رود كه در زمين نماييد و را قطع كنيد؟! - آنها كسانى هستند كه خداوند از خويش دورشان ساخته، گوش هايشان را كر و چشم هايشان را كور كرده است). 🔹و به اين ترتيب «قطع اين پيوندها» را هم‌ رديف در زمين، و مايه و چشم و گوش باطن مى داند. اهميت اين در تا جايى است كه هر چيزى كه كمك به تحكيم پيوندهاى اجتماعى كند، مطلوب شمرده شده، حتى دروغى كه بدترين گناه است، براى اصلاح ذات البين مجاز مى باشد؛ و به عكس، هر چيزى كه مايه از هم گسستگى پيوندها گردد منفور و مردود شمرده شده، تحت هر عنوان و هر نامى كه باشد. پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره آل عمران، آیه ۱۹۵ [۲] همان، سوره توبه، آيه ۷۱ [۳] همان، سوره بقره، آيه ۲۷ 📕پيام قرآن، آيت الله العظمى ناصر مكارم شيرازى، دار الكتب الاسلاميه، تهران، ۱۳۸۶ش، ج ۸، ص ۲۵۶ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️رأی دادن در انتخابات - شرکت در انتخابات (بخش دوم و پایانی) 🔹 کشور ما در اصول متعددی بر اهمیت و نقش و مشارکت آنان در عرصه های گوناگون تاکید نموده است، که ذیلا به دو اصل از این قانون اشاره می‌شود. در «بند هشت اصل سه» از این قانون چنین آمده است: «دولت جمهوری اسلامی ایران موظف است، برای نیل به اهداف مذکور در اصل دوم، همه امکانات خود را برای عامه‌ مردم در تعیین سرنوشت سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی خویش به کار برد». 🔹در «اصل شش» می‌خوانیم: «در امور کشور باید به اتکاء اداره شود، از راه ، انتخاب رییس جمهور، نمایندگان مجلس شورای اسلامی، اعضای شوراها و نظایر اینها، یا از راه همه پرسی در مواردی که در اصول دیگر این قانون معین می‌گردد». بنابراین از نظرگاه مراجعه و احترام به ، امری قطعی و مسلم می نماید، بگونه ای که کسی نمی‌تواند نسبت به آن، اظهار نظر خلافی داشته باشد. 🔹از طرفی، ما در بیانات و همچنین شاهد سفارشات مکرر مبنی بر حضور و حداکثری‌ مردم در تصمیمات اساسی کشور بوده و هستیم، که این خود اهمیت موضوع را چند برابر می نماید. از دیدگاه این دو رهبر فرزانه، نه تنها وظیفه­‌ای‌ ملی است، بلکه از آن بالاتر بعنوان یک تلقی و آحاد جامعه نسبت به آن باید در برابر خداوند پاسخگو نیز باشند. 🔹­ای_ملی است، به خاطر اینکه اگر این و مشارکت در سرنوشت نباشد، به دنبال طرح نقشه های شوم برای دست اندازی به تمام منابع مادی و معنوی این مرز و بوم برآمده و این ملت را با نابودی مواجه خواهند نمود، همانگونه که قبل از انقلاب اینگونه بوده است، تا بدانجا که به تعبیر رهبر کبیر انقلاب تمام حیثیت و هستی این کشور را به باد داده و به منافع این مردم هیچ توجهی نداشتند. 🔹بنابراین، و نقش آفرینی در عرصه های مختلف جامعه اسلامی از ضروریات غیر قابل انکار می‌باشد، چرا که همین حضور، علاوه بر حراست و حفاظت از و ، نوید بخش رشد و توسعه روز افزون نیز خواهد بود، و نیز است، زیرا اگر بخواهیم اسلام و آموزه های ناب آن در کشور و میان آحاد جامعه به درستی پیاده گردد، باید همگان در تعیین خود دخیل و سهیم باشند؛ چرا که خداوند می‌فرماید: «إِنَّ اللهَ لا یُغَیِّرُ ما بِقَوْمٍ حَتَّى یُغَیِّرُوا ما بِأَنْفُسِهِمْ» [۱] 🔹یعنی اگر هر ­‌ای بخواهد مرتبا رو به جلو حرکت کند، می‌بایست خودش در خود بطور و مستقیم وارد شود، تا به درستی بتواند آن را رقم زند، و خود شاهد ثمرات شیرین آن باشد؛ و از طرفی کسی هم نمی‌تواند نسبت به خود بی‌تفاوت بوده، به اینکه ندهد و یا این که رای سفید در صندوق بیاندازد؛ چون وی به عنوان عضوی از پیکره ، علاوه بر بهره‌مند بودن از امتیازات، در برابر آن نیز دارد که یکی از آنها همین می‌باشد، و اگر چنین نکند ممکن است افرادی در این عرصه اعمال نظر کنند و بخواهند جامعه به تباهی کشیده شود. پی نوشت؛ [۱] قرآن کریم، سوره رعد، آيه ۱۱ منبع: وبسایت پرسمان @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️از ديدگاه امام علی (عليه السلام) «متّقين» در معاشرت های خود با مردم چه اهداف مقدّسی را دنبال می کنند؟ 🔹 (علیه السلام) در بخشی از خطبه ۱۹۳ «نهج البلاغه» مى فرمايد: «بُعْدُهُ عَمَّنْ تَبَاعَدَ عَنْهُ زُهْدٌ وَ نَزَاهَةٌ؛ وَ دُنُوُّهُ مِمَّنْ دَنَا مِنْهُ لِينٌ وَ رَحْمَةٌ، لَيْسَ تَبَاعُدُهُ بِكِبْرٍ وَ عَظَمَةٍ، وَ لَا دُنُوُّهُ بِمَكْرٍ وَ خَدِيعَةٍ» (دورى از كسانى كه دورى مى كنند به سبب و حفظ پاكى است، و نزديكی شان به كسانى كه نزديك مى شوند و رحمت است، نه اينكه دورى شان از روى تكبّر و خودبزرگ بينى باشد و نزديكی شان براى مكر و خدعه [و بهره گيرى مادى]). 🔹 (عليه السلام) در ذكر اين اوصاف به نكته مهمى اشاره مى كند و آن اينكه: در پيوندهاى اجتماعى، دوستى ها و دشمنى ها، برقرار ساختن رابطه ها يا قطع كردن ارتباط كه در تعامل افراد جامعه نسبت به يكديگر اجتناب ناپذير است، را دنبال مى كنند؛ 🔹اگر از كسى دور مى شوند به جهت اوست، و يا براى آن است كه نزديك شدن به او آنها را گرفتار زرق و برق مى سازد كه آنها به آن مبتلا گشته اند. از سوی دیگر نزديك شدن آنان به افراد براى اين است كه جاهلی را كنند يا تنبيه غافلى و يا به انسان های ضعيف و دردمند است؛ به عكس كه دورى آنها از افراد به سبب است و نزديك شدن براى گرفتن بهره هاى و فريب دادن و است. 📕پيام امام امير المؤمنين(ع)‏، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية‏، تهران‏، ۱۳۸۶ش، چ اول‏، ج ۷، ص ۵۹۱ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
⭕️آنچه حرام شرعی است نبایستی بصورت آشکار انجام بگیرد 🔹آن کاری (حرام الهی) که در ملأ انجام میگیرد، در خیابان انجام میگیرد، یک کار است، یک کار است، یک تعلیم عمومی است؛ این[خطا]، برای که به نام بر سرِ کار آمده است تکلیف ایجادمیکند. کوچک وبزرگ ندارد؛ آنچه است نبایستی بصورت درکشور انجام بگیرد. حالا یکنفر یک غلطی برای خودش میکند، [به]کنار، آن بین خودش و خداست؛ 🔹امّاآنچه درمقابل است، درمحیط است، - مثل حکومت امیرالمؤمنین، مثل حکومت پیغمبر - دارد درمقابل آن بایستد. این منطقی که میگوید «آقا شما اجازه بدهید خودشان انتخاب بکنند»، خب در مورد شراب‌فروشی هم هست؛ شراب را هم آزادکنیم درکشور، هرکسی خودش دلش میخواهد بخورد، هرکس نمیخواهد نخورد! این حرف شد؟ در مورد همه ، این حرف وجود دارد؛ این حرف شد؟ 🔹 بر حکومت اسلامی کرده است که مانع از رواج الهی در بشود؛ موظّف است در مقابل حرام بایستد، در مقابل بایستد. امروز ما در داخل کشور، مفتخریم به ؛ زنان ما با -که یک است؛ چادر، حجاب ایرانی است- و با حجاب اسلامی، به بالاترین رتبه‌های علمی رسیده‌اند، به بالاترین رتبه‌های هنری و فرهنگی رسیده‌اند... در‌عین‌ حال خانه‌داری‌شان را هم کردند، بچّه‌شان را هم تربیت کردند، شوهرداری هم کردند. بیانات مقام معظم رهبری۹۶/۱۲/۱۷ منبع: وبسایت‌دفترحفظ‌و‌نشر آثارمعظم‌له @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️صبر و حوصله، عامل توسعه در تعاملات اجتماعی (بخش دوم و پایانی) 💠صبر و حوصله در محیط خانواده 🔹 و حوصله در «محیط اجتماعی»، باید ابتدا در محیط تمرین شود، تا شخص، بیرون از خانه نیز بتواند در موارد لازم و کند. بعنوان مثال اگر می بیند که خانه بهم ریخته است و یا غذا آماده نیست، نباید بی صبری و بیتابی کند، چرا که ممکن است مانعی پیش آمده باشد که بانوی خانه نتوانسته امور منزل را سر و سامان دهد، لذا به محض مواجهه با این گونه مسائل در خانه نباید کرد، بلکه باید با صبر و حوصله، و با نرمخویی و و مدارا اقدام نمود، زیرا مدارا نقش بسزایی در اداره زندگی دارد. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید: «الرِّفقُ نِصفُ المَعِیشَةِ» [۱] (نرمخویى نیمى از معیشت است). 💠صبر در برخوردهای اجتماعی 🔹 در زندگی فردی، خانوادگی و اجتماعی انسان و اساسی دارد، لذا در تمام ابعاد زندگی انسان تاثیرگذار است. وقتی انسان با اختیار خود و حوصله می کند، کم کم صبر کردن را می کند، و با این تمرین به جایی می رسد که صبر و برای او کار ساده و آسانی می شود. مثلاً وقتی کمی ترافیک باشد و شخص معطل شود، بوق می زند تا ماشین جلویی هرچه سریعتر حرکت کند و این شخص عبور کند، در حالی که او می بیند که ماشین جلویی در حال پیاده کردن مسافر است و نمی تواند زودتر کنار رود، لذا راهی جز نیست. 🔹در این گونه از اوضاع افراد بی صبر و بی حوصله، داد و فریاد بر می آورند و بیتابی می کنند و گاهاً سخنان ناسزا و خلاف مروت می گویند. حال اگر مانع زودتر رفع شود و شخص به حرکت خود ادامه دهد، مگر به کجا می رسد؟! مشکل فقط این است که عادت به نکرده است؛ اگر شخص در مواردی مانند موارد فوق صبر کند و با این گونه موارد با و تحمل برخورد کند، را در خود احساس خواهد کرد که هرگز در داد و فریاد زدن نیست. انسان باید را تحمل کند و باید «قدرت تحمل ناملایمات» را در خود پرورش دهد. 🔹 می تواند بر دو گونه باشد: آنچه واقعاً ناملایم است، و آنچه انسان آن را ناملایم احساس می کند. آنچه واقعاً ناملایم است، انسان باید در مقابل آن داشته باشد و حوصله کند، چه رسد به آنچه واقعاً ناملایم نیست و انسان به خاطر شتابزدگی، ناصبوری و بی حوصلگی خود، آن را ناملایم می پندارد. چه بسیار اختلافات و درگیری های اجتماعی که به خاطر و رخ می‌دهد. کسی که بی دلیل با سرعت زیاد رانندگی می کند، این شتابزدگی او نشانه بی صبری اوست. اگر شخص، صبر و و آرامش را تمرین کند، دیگر با سرعت غیرمجاز حرکت نمی کند. 🔹بنابراین در صورت تمرین، وقتی انسان در محیط و در سطح با انواع و ناگواری ها روبرو می شود، میتواند داشته باشد و حوصله به خرج دهد. اگر همه از این ویژگی برخوردار باشند، چنین جامعه ای می تواند توسعه و  پیدا کند، اما اگر به خاطر بی صبری، افراد متعدد با یکدیگر درگیر شوند و بین آنها اختلاف و نزاع پیش آید، چنین جامعه ای به توسعه و پیشرفت مطلوب نمی تواند دست یابد، چرا که یکی از انواع پیشرفت های جامعه، است. وقتی افراد جامعه ناملایمات را از یکدیگر کنند و بر آن داشته باشند، خود ایجاد چنین ظرفیت معنوی‌ای، محسوب می‌شود. پی نوشت؛ [۱] بحارالانوار، ج ۱۰۱، ص ۷۲ پدید آورنده: حسن جوادی منبع: وبسایت راسخون @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️«مشورت» در اسلام از چه جايگاهی برخوردار است؟ 🔹مسأله به ويژه در امور اجتماعى و آنچه به سرنوشت جامعه مربوط است، از مهم ترين مسائلى است كه آن را با دقّت و اهميّت خاصّى مطرح كرده و در آيات و و تاريخ پيشوايان بزرگ اسلام جايگاه ويژه اى دارد. در چند آيه از «قرآن مجيد» دستور به داده شده است. در «آیه ۱۵۹ سوره آل عمران» خداوند به (صلى الله عليه و آله) دستور مى دهد كه با مسلمانان در امور مهم كند: «وَ شاوِرْهُمْ فى الاَمْرِ». 🔹و در «آیه ۳۸ سوره شورى»، هنگام بيان «اوصاف برجسته مؤمنان راستين» می‌فرمايد: «وَالَّذين اسْتَجابُوا لِرَبِّهِم وَ اَقامُوا الصَّلوةَ و اَمْرُهُمْ شُورى بَيْنَهُمْ» (و كسانى كه دعوت پروردگارشان را اجابت كرده و نماز را برپا مى‌ دارند و امورشان با در ميان آنها انجام می گیرد). همان گونه كه ملاحظه مى كنيد در اين آيه، مسأله در رديف ايمان‌ به‌ خدا و نماز قرار گرفته كه بيانگر آن است. 🔹گاه گفته مى شود مأمور شدن (صلى الله عليه و آله) براى با مردم تنها به خاطر احترام به شخصيّت مسلمانان و شركت دادن آنها در مسائل اجتماعى بوده است؛ زيرا تصميم گيرنده نهايى شخص (صلى الله عليه و آله) بوده است نه شورا؛ چنان كه در پايان آيه مشورت مى فرمايد: «فَاِذا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللهِ» [۱] (امّا هنگامى که گرفتى، [قاطع باش و] بر خدا توکّل کن). 🔹ولى مسلم است كه منظور از ذيل آيه اين نيست كه (صلى الله عليه و آله) با مردم مشورت كند و بعد نظرات آنها را ناديده گرفته، و راه ديگرى را پيش گيرد، چنين كارى نه با هدف آيه سازگار است - زيرا سبب بى احترامى به افكار عمومى و در نتيجه رنجش مسلمانان مى شود و نتيجه معكوس مى بخشد - و نه با تاريخ پيامبر (صلى الله عليه و آله) مى سازد؛ چرا كه در حوادث مهم هنگامى كه مى كرد، به نظريّه مردم مسلمان احترام مى گذاشت و حتّى گاه نظر مبارك خود را ناديده مى گرفت تا اصل در ميان آنها تقويت گردد. 🔹قابل توجّه اينكه «آيه مشورت» با توجّه به آيات قبل و بعد آن، ناظر به غزوه اُحُد است و مى دانيم در داستان احد، (صلى الله عليه و آله) موافق به خارج شدن لشگر از شهر نبود، ولى چون نظر اكثريّت مسلمانان بر اين امر قرار گرفت، موافقت فرمود. [۲] و به فرض كه اين آيه براى پيامبر (صلى الله عليه و آله) چنين ويژگى را قائل شود كه مشورتش با مردم جنبه تشريفاتى داشته باشد، ولى «آیه ۳۸ سوره شورى» كه دستور برای عموم مسلمين بيان مى كند، كاملا بيانگر اين مطلب است كه بايد كارهاى مهم در ميان مسلمين با نظر انجام پذيرد و شورا نقش تعيين كننده دارد. 🔹بديهى است در مسائلى است كه حكم خاصّى از سوى خداوند نازل نشده باشد، و اگر مى گوييم شورا در امر خلافت پيامبر (صلى الله عليه و آله) بى اعتبار است، به خاطر اين است كه در اين زمينه «دستور خاصّى» از سوى رسيده بود، و با تعيين و خليفه پيامبر (صلى الله عليه و آله) از طريق به وسيله (صلى الله عليه و آله) جايى براى شورا باقى نمى ماند؛ 🔹و به تعبير ديگر هميشه در موضوعات است نه در كه دستور آن از سوى صادر شده است. به هر حال در محدوده اى كه در بالا بيان شد يك اصل اساسى در است. تعبير به ، اشاره به كارهاى مهم، مخصوصاً مسائل مورد نياز است، و اين واژه چنان مفهوم گسترده اى دارد كه تمام امور مهم سياسى، نظامى، اقتصادى و فرهنگى را در بر مى گيرد. 🔹در حتّى در امور مهم مربوط به نظام (اجتماع كوچك) دستور به داده شده است؛ از جمله در باز گرفتن كودك از شير قبل از فرا رسيدن دو سال كامل اشاره به اصل مى كند و مى فرمايد: «فَاِنْ اَرادا فِصالا عَنْ تَراض مِنْهُما وَ تَشاوُر فَلا جُناحَ عَلَيْهما» [۳] (و اگر آن دو [پدر و مادر] با رضايت يكديگر و بخواهند [کودک را زودتر] از شير باز گيرند، گناهى بر آنها نيست) و اين، دليل بر اهميت فوق العاده «مشورت» در كارها است. پی نوشت‌ها؛ [۱] قرآن کریم، سوره آل عمران، آيه ۱۵۹ [۲] سيد المرسلين‏، الهادی، ‏جعفر، جامعه مدرسين‏، قم‏، ۱۴۲۷ق، چ سوم، ج ‏۲، ص ۱۴۰، منطقة «احد». [۳] قرآن کریم، سوره بقره، آيه ۲۳۳ 📕پيام قرآن‏، مكارم شيرازى، ناصر، دار الكتب الاسلاميه‏، تهران‏، ‏۱۳۸۶ش، چ نهم، ج ۱۰، ص ۸۷ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️بصیرت و آگاهی، توسعه و تعالی 🔹 و آگاهی چه در حوزه فردی و چه اجتماعی و سیاسی «عنصری کلیدی» برای توسعه و به کمال رسیدن هر جامعه ای می باشد و این واژه ای صرفا دینی نیست، و لازمه‌ حیات‌ انسان بما هو انسان است. [۱] در زندگی فردی و اجتماعی خود نیاز به هدف داشتن و شناخت مقصد و هدف هستند. 🔹اگر در جامعه ای آگاهی های لازم که از آن به یاد می کنیم وجود نداشته باشد، آن جامعه یا اسیر تقلید کورکورانه خواهد شد، و یا دچار بحران معنی و هویت می شود، و یا زمانی به خود می آید که دیگر دیر شده و همه چیز را تصاحب کرده است. گرچه در همه ادوار تاریخی اهمیت داشته است، اما جهان امروز بیش از هر زمان دیگری تشنه است. واژه ، از مادّه به معناى بینایی، بینش دل، علم به چیزی، درشتى و زُمختى، سختى، حجّت و عقیده قلبی است. [۲] 💠بصیرت فردی و اجتماعی 1⃣«بصیرت فردی در حوزه دین و اندیشه» 🔹 آن است که هر فردی بتواند به پاسخ متقن و دقیقی بدهد، یعنی بداند از کجا آمده و برای چه آمده و به کجا می رود؟ و در یک جمله در با «آگاهی لازم» و «حساسیت» برخورد کند، و اگر فردی بخواهد با «تقلید کورکورانه» پیش برود و یا وام‌دار سنت پدران خود باشد، امکان دارد جریان های مختلف فکری آنها را در دام خرافه های رنگارنگ خود اسیر کنند. 🔹 (صلی الله علیه و آله) هم راه و روش خود و پیروانش بر طریق است؛ می‌ فرماید: «قُلْ هَٰذِهِ سَبِيلِي أَدْعُو إِلَى اللهِ عَلَىٰ بَصِيرَةٍ أَنَا وَ مَنِ اتَّبَعَنِی وَ سُبْحَانَ اللهِ وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ» (بگو این راه من است، من و پیروانم، و با ، همه مردم را به سوی خدا دعوت می‌کنیم! منزّه است خدا! و من از مشرکان نیستم!). [یوسف، ۱۰۸] همچنین بین بندگان با بصیرت و بی بصیرت فرق می گذارد، «وَ ما یَسْتَوِی الْأَعْمى‏ وَ الْبَصِیرُ وَ لَا الظُّلُماتُ وَ لَا النُّورُ» ( و [کافر و مؤمن،] یکسان نیستند). [فاطر، ۱۹ و ۲۰] 2⃣«بصیرت سیاسی اجتماعی» 🔹 و آگاهی همان گونه که در «زندگی فردی» بسیار اهمیت دارد، در «زندگی اجتماعی و سیاسی» نیز از اهمیت ویژه ای برخوردار است. در طول تاریخ هر کجا جامعه ای «بصیرت سیاسی» خود را از دست داد، ضربه شدیدی از آن طریق بر خود وارد ساخت. همچنین هر کجا شیعیان داشتند موفقیت های علمی، سیاسی و توسعه و پیشرفت فراوانی بدست آوردند؛ در مقابل هر کجا شیعیان و بزرگان از علما نداشتند، جامعه را از حرکت باز داشتند. به عنوان طلایه دار ، جملات کلیدی و کلید واژه های مهمی را در خلال مباحث خود مطرح کرده اند که به چند مورد اشاره خواهیم داشت: 🔹«از جمله‌ی چیزهایی که امروز لازم است، است؛ بصیرت سیاسی! ببینید؛ وقتی باشد، انسان می تواند محیط پیرامون خود و محیط‌های دور و نزدیک را بشناسد؛ یعنی این. وقتی بصیرت نباشد، انسان مجذوب یک چیزی می شود که واقعاً جاذبه‌ای ندارد». [۳] «یکى از مصادیق مهم همین است که انسان بداند امروز چه نیازى در وجود دارد». [۴] « یعنی بفهمیم که چه کسی دارد ما را به کجا می برد؛ آیا به سمت اهداف اسلامی داریم حرکت می کنیم؟ یا آنچنان‌ که مایل است، به سمت بی‌مبالاتی بیشتر حرکت می کنیم؟» [۵] 🔹اگر در زندگی شخصی خود و در زندگی اجتماعی و در بعد سیاسی خواهان پیروزی و سعادت و پیشرفت هستند، باید به و «بصیرت افزایی» توجه کنند؛ و نکته دیگری که باید در نظر داشت این است که تنها در موضوعات دینی و سیاسی مطرح نیست، که حالا کسی بگوید من دین را نمی پذیرم، پس بصیرت را هم کنار می گذارم، بلکه و آگاهی برای انسان از آن جهت که است، اهمیت دارد و حتی در مادی ترین تفکرات هم بصیرت و آگاهی مورد نیاز است. پی نوشت‌ها؛ [۱] الصحاح (تاج اللغة و صحاح العربیة)، ج ۲، ص ۵۹۱ [۲] انسان بماهو انسان است؛ یعنی انسان را از آن جهت كه انسان است باید دوست داشت، و به اصطلاح امروز انسان با ارزشهای انسانی. (آیت الله مرتضی مطهری، مجموعه آثار، ج ۲۲، ص ۹۱۴) [۳] بیانات مقام معظم رهبری ۹۵/۰۸/۲۶ [۴] همان، ۹۵/۰۶/۱۶  [۵] همان، ۹۵/۰۵/۳۱ نویسنده: علیرضا پیوگانی منبع؛ تبیان @tabyinchannel
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨ ✨ ⭕️چگونه گناه کردن انسان موجب فساد در جامعه مى شود؟ 🔹بدون شک، هر کار خلافى در وضع ، و از طریق آن در وضع اثر مى گذارد، و موجب نوعى در سازمان اجتماعى مى شود. گناه و کار خلاف و قانون شکنى، همانند یک غذاى ناسالم و مسموم است، که در سازمان بدن انسان، چه بخواهیم و چه نخواهیم، تأثیر نامطلوب خواهد گذارد، و انسان گرفتار واکنش طبیعى آن مى شود. سلب اعتماد مى کند. در امانت روابط اجتماعى را بر هم مى زند. همیشه منشأ ظلم دیگرى است. 🔹سوء استفاده از به دیکتاتورى مى انجامد، و دیکتاتورى به انفجار. ترک‌ حقوق‌ محرومان و عداوت مى آفریند، و تراکم کینه ها و عداوت ها اساس جامعه را متزلزل مى سازد. خلاصه این که: هر کار نادرست، چه در مقیاس محدود و چه گسترده، عکس‌العمل‌ نامطلوبى دارد، و یکى از تفسیرهاى آیه: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَیْدِی النّاسِ» [۱] (هم خشکی‌ها به کشیده مى شود، و هم دریا، و این هنگامى است که فزونى گیرد) همین است. (این رابطه طبیعى «گناه» و «فساد» است). 🔹ولى از روایات اسلامى استفاده مى شود: بسیارى از علاوه بر اینها، یک سلسله «آثار شوم» با خود همراه مى آورند، که ارتباط و پیوندشان با آن آثار، لااقل از نظر طبیعى ناشناخته است. مثلاً در روایات آمده است قطع رحم عمر را کوتاه، و خوردن‌ مال‌ حرام قلب را تاریک، و شیوع زنا سبب فناى انسان ها مى شود و روزى را کم مى کند و... [۲] حتى در روایتى از امام صادق (علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ یَمُوتُ بِالذُّنُوبِ أَکْثَرُ مِمَّنْ یَمُوتُ بِالآجَالِ» [۳] (آنها که به وسیله از دنیا مى روند بیش از کسانى هستند که به مى میرند). 🔹نظیر همین معنى به تعبیر دیگرى در «قرآن مجید» آمده است، آنجا که مى فرماید: «وَ لَوْ أَنَّ أَهْلَ الْقُرى آمَنُوا وَ اتَّقَوْا لَفَتَحْنا عَلَیْهِمْ بَرَکات مِنَ السَّماءِ وَ الأَرْضِ وَ لکِنْ کَذَّبُوا فَأَخَذْناهُمْ بِما کانُوا یَکْسِبُونَ» [۴] (اگر آنها که در شهرها و آبادى ها زندگى مى کنند، بیاورند و پیشه کنند، آسمان ها و زمین را به روى آنها مى گشائیم، ولى آیات ما را تکذیب کردند، ما نیز آنها را به مجازات اعمالشان گرفتیم!). به این ترتیب، معناى اعمى دارد که شامل مفاسد اجتماعى و بلاها و سلب برکات است. پی نوشت‌ها؛ [۱] سوره روم، آیه ۴۱ [۲] در حديثى پيامبر (ص) فرمودند: «زنا شش عقوبت دارد: سه عقوبت در دنيا، و سه عقوبت در آخرت؛ و اما در دنيا، نورانيت را از انسان سلب مى ‏كند، مرگ زودرس مى ‏آورد، و روزى را قطع مى ‏نمايد؛ و اما در آخرت باعث سختگيرى در حساب و خشم پروردگار، و خلود در آتش است». (سفينة البحار، ماده زنى) [۳] «سفينة البحار»، ماده ذنب. [۴] سوره اعراف، آیه ۹۶ 📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چاپ بیست و پنجم، ج ۱۶، ص ۴۸۰ منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت) @tabyinchannel