هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ماجرای مباهله پیامبر (صلی الله علیه و آله) با مسیحیان نجران چه بود؟
🔹مفهوم متداول #مباهله، به معنى #نفرین_کردن دو نفر به یکدیگر است، بدین ترتیب، افرادى که با هم گفتگو درباره یک مسأله مهم مذهبى دارند در یکجا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که #دروغگو را #رسوا و مجازات کند. خداى متعال در «آیه ۶۱ سوره آل عمران» مى فرماید: «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللهِ عَلَى الْکاذِبینَ»
🔹[ترجمه آيه:](هر گاه بعد از علم و دانش که [درباره مسیح] براى تو آمده [باز] کسانى با تو در آن به #محاجّه و #ستیز برخاستند، به آنها بگو: بیایید ما #فرزندان خود را دعوت مى کنیم و شما هم فرزندان خود را، ما #زنان خویش را دعوت مى نماییم، شما هم زنان خود را، ما از #نفوس خود [کسانى که به منزله جان ما هستند] دعوت مى کنیم، شما هم از نفوس خود دعوت کنید، سپس #مباهله مى کنیم و #لعنت_خدا را بر #دروغگویان قرار مى دهیم). مفسرین گفته اند: این آیه و آیات قبل از آن درباره #هیأت_نجرانى مرکب از «عاقب» و «سیّد» و گروهى که با آنها بودند نازل شده است؛
🔹آنها خدمت #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) رسیده، عرض کردند: آیا هرگز دیده اى فرزندى بدون پدر متولد شود؟ در این هنگام آیه «اِنَّ مَثَلَ عِیْسى عِنْدَ اللهِ...»، [آل عمران، ۵۹] نازل شد و هنگامى که #پیامبر (صلی الله علیه و آله) آنها را به #مباهله دعوت کرد، آنها تا فرداى آن روز از حضرتش مهلت خواستند و پس از مراجعه به شخصیت هاى نجران، #اسقف (روحانى بزرگشان) به آنها گفت: «شما فردا به #محمّد (صلی الله علیه و آله) نگاه کنید، اگر با #فرزندان و #خانواده‌اش براى #مباهله آمد، از مباهله با او بترسید، و اگر با یارانش آمد با او مباهله کنید؛ زیرا چیزى در بساط ندارد». فردا که شد، #پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد در حالى که دست #على‌بن‌ابیطالب (عليه السلام) را گرفته بود و #حسن (علیه السلام) و #حسین (علیه السلام) در پیش روى او راه مى رفتند، و #فاطمه (سلام الله علیها) پشت سرش بود؛
🔹#نصارى نیز بیرون آمدند در حالى که #اسقف آنها پیشاپیششان بود، هنگامى که نگاه کرد، دید #پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آن چند نفر آمدند، درباره آنها سؤال کرد، به او گفتند: «این پسرعمو و #داماد او و #محبوب‌ترین‌خلق خدا نزد او است و این دو پسر، #فرزندان دختر او از #على (عليه السلام) هستند و آن بانوى جوان، دخترش #فاطمه (سلام الله علیها) است که #عزیزترین_مردم نزد او، و نزدیکترین افراد به قلب او است...». «سیّد» به اسقف گفت: «براى #مباهله قدم پیش گذار». گفت: نه، من مردى را مى بینم که نسبت به #مباهله با کمال جرأت اقدام مى کند و من مى ترسم راستگو باشد، و اگر راستگو باشد، به خدا یک سال بر ما نمى گذرد که در تمام دنیا یک نصرانى که آب بنوشد وجود نخواهد داشت.
🔹#اسقف به #پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: «اى ابوالقاسم! ما با تو #مباهله نمى کنیم، بلکه #مصالحه مى کنیم، با ما مصالحه کن. پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آنها مصالحه کرد که دو هزار حُلَّه (یک قواره پارچه خوب لباس) که حداقل قیمت هر حُلّه اى چهل درهم باشد، و عاریت دادن سى دست زره، و سى عدد نیزه، و سى رأس اسب، در صورتى که در سرزمین یمن توطئه اى براى مسلمانان رخ دهد، و پیامبر (صلی الله علیه و آله) ضامن این عاریت ها خواهد بود، تا آن را بازگرداند، و عهدنامه‌اى در این زمینه نوشته شد. و در روایتى آمده است: #اسقف_مسیحیان به آنها گفت: «من #صورت‌هايى را مى بینم که اگر از خداوند تقاضا کنند کوه ها را از جا برکند، چنین خواهد کرد، هرگز با آنها #مباهله نکنید که #هلاک خواهید شد، و یک نصرانى تا روز قیامت بر صفحه زمین نخواهد ماند».
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چ چهل و هفتم، ج ۲، ص ۱۷۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مباهله
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️آیا «دشنام» و «لعن» افراد جایز است؟
🔹بسيارى از لغت دانان تصريح كرده اند كه #سبّ، همان شتم و دشنام دادن و بدگويى كردن است و بعضى #لعن را هم مصداقى از آن دانسته اند. به يقين هيچ #مؤمنى را نبايد «سبّ» و «لعن» كرد؛ و درباره كافران و مخالفان حق نيز اصل بر ترك آن است، چرا كه غالباً با دو اثر منفى همراه است: نخست اينكه چه بسا طرف مخالف، مقابله به مثل كند و به مقدّسات توهين نمايد.
🔹خداوند در آيه ۱۰۸ سوره انعام میفرماید: «وَ لاَ تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللهِ فَيَسُبُّوا اللهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْم» (به [معبود] كسانى كه غير خدا را مى پرستند، #دشنام ندهيد مبادا آنها نيز از روى نادانى [و ظلم] خدا را دشنام دهند). ديگر اينكه ممكن است اينگونه #بدگويی‌ها آنها را تحريك كند و به اصطلاح روى دنده لج بيفتند و پافشارى آنها در #كفر و #ضلالت بيشتر گردد. ولى اين قاعده نیز مانند هر قاعده كلى ديگر موارد استثنايى دارد.
🔹به همين دليل در نهج البلاغه يا عبارات ديگر معصومين (عليهم السلام) گاه مذمت هايى نسبت به مخالفان شده و قرآن مجيد نيز بعضی گروهها را #لعن فرموده است. در خطبه ۱۹ نهج البلاغه، امام علی (علیه السلام) به اشعث‌بن‌قيس منافق كه سخنى توهين‌آميز و بى ادبانه در برابر امام گفت، فرمود: «عَلَيْكَ لَعْنَةُ اللهِ وَ لَعْنَةُ اللاّعِنينَ حائِكٌ بْنُ حائِكَ مُنافِق بْنُ كافِر» (#لعنت_خدا و لعنت همه لعنت كنندگان بر تو باد اى بافنده [دروغ] فرزند بافنده و اى منافق فرزند كافر).
🔹همچنین هنگامى كه مروان در جنگ جمل اسير شد و او را خدمت اميرالمومنين (عليه السلام) آوردند، امام حسن و امام حسين (عليهم السلام) نزد پدر خود براى او شفاعت كردند و حضرت او را آزاد ساخت. امام حسن و امام حسين عرض كردند: اى اميرمؤمنان! لازم است مروان با شما بيعت كند؟ حضرت فرمود: مگر بعد از قتل عثمان با من بيعت نكرد؛ من نياز به بيعت او ندارم. دست او همچون دست يهودى است «إِنَّها كَفٌّ يَهُودِيَّةُ».
🔹ولى سبّ #مؤمن‌باتقوا از گناهان عظيم است؛ در حديثى از رسول خدا (صلی الله علیه و آله) مى خوانيم كه فرمود: «سبّ و دشنام فرد با ايمان گناه بزرگى است، و جنگيدن با او كفر است و خوردن گوشت او (غيبت كردن) معصيت است، و احترام مالش همچون احترام خون است». [۱] همچنین در حديث ديگرى ميخوانيم كه مردى خدمت پيامبر اكرم عرض كرد: مرا وصيّتى كن! از جمله امورى كه رسول خدا به او سفارش كرد اين بود: «به مردم #سبّ و #دشنام ندهيد كه سبب عداوت و #دشمنى در ميان آنها میشود». [۲]
🔹اين نكته قابل توجّه است كه #اصحاب_معاويه، هر چند جزء منافقان و ظالمان و #مفسدان_فى‌الارض بودند باز امام (عليه السلام) اصحاب خود را از #سبّ آنها در ايّام جنگ صفّين نهى فرمود، زيرا در آنجا شرايط خاصّى بود كه ممكن بود سبّ آنها آتش جنگ را شعله ورتر سازد. در مورد لعن نيز از #آيات_قرآن استفاده مى شود كه خداوند عده اى را #لعن كرده و يا اجازه لعن آنها را داده است؛ از جمله درباره #شيطان مى فرمايد: «وَ إِنَّ عَلَيْكَ لَعْنَتِى إِلَى يَوْمِ الدِّين»؛ [۳] (و مسلماً #لعنت من بر تو تا روز قيامت خواهد بود).
🔹و در ارتباط با گروهى از #مرتدّين مى فرمايد: «أُوْلَئِكَ جَزَاؤُهُمْ أَنَّ عَلَيْهِمْ لَعْنَةَ اللهِ وَالْمَلاَئِكَةِ وَالنَّاسِ أَجْمَعِينَ»؛ [۴] (كيفر آنها اين است كه #لعنت_خدا و #فرشتگان و #مردم همگى بر آنها خواهد بود). و درباره #ظالمان نيز مى فرمايد: «أَلاَ لَعْنَةُ اللهِ عَلَى الظَّالِمِين». [۵] و درباره #پيمان‌شكنان و #قاطعان‌رحم و #مفسدان در زمين مى فرمايد: «أُوْلَئِكَ لَهُمُ اللَّعْنَةُ وَ لَهُمْ سُوءُ الدَّار» [۶] و درباره كسانى كه #كتمان_حق مى كنند، مى فرمايد: «أُوْلَئِكَ يَلْعَنُهُمُ اللهُ وَ يَلْعَنُهُمُ اللاَّعِنُون» [۷] (خداوند و همه لعنت كنندگان آنها را #لعنت مى كنند).
🔹بى شك #لعن در لغت به معناى «طرد كردن» و «دور ساختن» است، كه گاه به صورت #عملى انجام میشود، و گاه به صورت لفظى يا در شكل #نفرين؛ مثلا گفته مى شود: «لعنة الله عليك» يعنى خدا تو را از #رحمتش دور دارد. مسلّم است كه هيچ #مؤمنى را نمیتوان لعن كرد؛ ولى افراد بى‌ايمان و منافق و كسانى كه گناه عظيمى مانند ظلم و ستم و فساد و ايجاد تباهى در زمين و امثال آن مرتكب میشوند مستحق #لعن‌اند، بنابراين لعن مخصوص كافران و منافقان نيست.
پی نوشت‌ها؛
[۱] الكافی، دارالكتب الإسلامية، چ۴ ج ۲ ص۳۶۰ ح۲. [۲] همان. [۳] قرآن کریم، سوره ص آيه۷۸. [۴] همان، سوره آل عمران آيه۸۷. [۵] همان، سوره هود آيه۱۸. [۶] همان، سوره رعد آيه۲۵. [۷] همان، سوره بقره آيه۱۵۹
📕پيام امام اميرالمومنين(ع)، مكارم شيرازى، ناصر، دارالكتب الاسلامية، چ۱، ۸، ص ۱۰۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دشنام #لعن
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ماجرای «مباهله» پیامبر (صلی الله علیه و آله) با مسیحیان نجران چه بود؟
🔹مفهوم متداول #مباهله، به معنى نفرین کردن دو نفر به یکدیگر است، بدین ترتیب، افرادى که با هم گفتگو درباره یک مسأله مهم مذهبى دارند در یکجا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که #دروغگو را رسوا و مجازات کند. خداى متعال در «آیه ۶۱ سوره آل عمران» مى فرماید: «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللهِ عَلَى الْکاذِبینَ»
🔹[ترجمه آيه شريفه:](هر گاه بعد از علم و دانش که [درباره مسیح] براى تو آمده [باز] کسانى با تو در آن به #محاجّه و ستیز برخاستند، به آنها بگو: بیایید ما فرزندان خود را دعوت مى کنیم و شما هم فرزندان خود را، ما زنان خویش را دعوت مى نماییم، شما هم زنان خود را، ما از نفوس خود [کسانى که به منزله جان ما هستند] دعوت مى کنیم، شما هم از نفوس خود دعوت کنید، سپس #مباهله مى کنیم و #لعنت_خدا را بر #دروغگویان قرار مى دهیم). مفسرین گفته اند: این آیه و آیات قبل از آن درباره #هیأت_نجرانى مرکب از «عاقب» و «سیّد» و گروهى که با آنها بودند نازل شده است؛
🔹آنها خدمت پیامبر اکرم (صلّی الله علیه و آله) رسیده، عرض کردند: آیا هرگز دیده اى فرزندى بدون پدر متولد شود؟ در این هنگام آیه «اِنَّ مَثَلَ عِیْسى عِنْدَ اللهِ كَمَثَلِ آدَمَ ۖ خَلَقَهُ مِنْ تُرَابٍ ثُمَّ قَالَ لَهُ كُنْ فَيَكُونُ» [۱] (قطعاً داستان #عیسی نزد خدا [از نظر چگونگی آفرینش] مانند داستان #آدم است که [پیکر] او را از خاک آفرید، سپس به او فرمود: [موجود زنده] باش؛ پس بی درنگ [موجود زنده] شد) نازل شد،
🔹و هنگامى که #پیامبر (صلی الله علیه و آله) آنها را به #مباهله دعوت کرد، آنها تا فرداى آن روز از حضرتش مهلت خواستند و پس از مراجعه به شخصیت هاى نجران، اسقف (روحانى بزرگشان) به آنها گفت: «شما فردا به محمّد (صلی الله علیه و آله) نگاه کنید، اگر با فرزندان و خانواده‌اش براى #مباهله آمد، از مباهله با او بترسید، و اگر با یارانش آمد با او مباهله کنید؛ زیرا چیزى در بساط ندارد». فردا که شد، #پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد در حالى که دست #على‌بن‌ابیطالب (عليه السلام) را گرفته بود و #حسن (علیه السلام) و #حسین (علیه السلام) در پیش روى او راه مى رفتند، و #فاطمه (سلام الله علیها) پشت سرش بود؛
🔹#نصارى نیز بیرون آمدند در حالى که اسقف آنها پیشاپیششان بود، هنگامى که نگاه کرد، دید پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آن چند نفر آمدند، درباره آنها سؤال کرد، به او گفتند: «این پسرعمو و داماد او و محبوب‌ترین خلق خدا نزد او است و این دو پسر، فرزندان دختر او از على (عليه السلام) هستند و آن بانوى جوان، دخترش فاطمه (سلام الله علیها) است که عزیزترین مردم نزد او، و نزدیکترین افراد به قلب او است...».
🔹«سیّد» به اسقف گفت: «براى #مباهله قدم پیش گذار»؛ گفت: نه، من مردى را مى بینم که نسبت به #مباهله با کمال جرأت اقدام مى کند و من مى ترسم راستگو باشد، و اگر راستگو باشد، به خدا یک سال بر ما نمى گذرد که در تمام دنیا یک نصرانى که آب بنوشد وجود نخواهد داشت.
🔹اسقف به پیامبر اسلام (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: «اى ابوالقاسم! ما با تو #مباهله نمى کنیم، بلکه #مصالحه مى کنیم، با ما مصالحه کن. پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آنها مصالحه کرد که دو هزار حُلَّه (یک قواره پارچه خوب لباس) که حداقل قیمت هر حُلّه اى چهل درهم باشد، و عاریت دادن سى دست زره، و سى عدد نیزه، و سى رأس اسب، در صورتى که در سرزمین یمن توطئه اى براى مسلمانان رخ دهد، و پیامبر (صلی الله علیه و آله) ضامن این عاریت ها خواهد بود، تا آن را بازگرداند، و عهدنامه‌اى در این زمینه نوشته شد.
🔹و در روایتى آمده است: اسقف مسیحیان به آنها گفت: «من صورت هايى را مى بینم که اگر از خداوند تقاضا کنند کوه ها را از جا برکند، چنین خواهد کرد، هرگز با آنها #مباهله نکنید که هلاک خواهید شد، و یک نصرانى تا روز قیامت بر صفحه زمین نخواهد ماند».
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چ چهل و هفتم، ج ۲، ص ۱۷۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مباهله
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌موردرضایت‌نمیباشد