هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️«دروغ» چه آثار زيان باری در زندگی به بار می آورد؟ (بخش دوم و پایانی)
🔹ششمين پيامد زيان بار #دروغ آن است که، انسان با استفاده از ابزار دروغ مى تواند #كارهاى‌زشت‌ديگرى انجام دهد. انسان حسود، كينه توز، به واسطه #دورغ مى تواند #حسد، #كينه و يا #بخل خود را اعمال نمايد، همچنين در مورد بسيارى از #گناهان ديگر، مثلا هنگامى كه كسى از او تقاضاى وام مى كند به #دروغ مى گويد من خودم امروز براى زندگى وام گرفتم، يا هنگامى كه براى معرفى شخصى به او مراجعه مى كنند به خاطر #حسد و #كينه‌توزی‌اش مى گويد آن شخص آدم بى اعتبارى است، در حالى كه در واقع فرد معتبرى است.
🔹هفتمين اثر زيانبار #دروغ، در علوم و #دانشها ظاهر مى گردد. اگر #افراد_محققى در يك يا چند مورد دروغ بگويند، تمام تحقيقات و كتاب هاى علمى خود را از اعتبار مى اندازند، و اگر اين عمل شيوع پيدا كند اعتمادى بر تحقيقات و علوم ديگران باقى نخواهد ماند و كاروان علم و دانش بشرى متوقف مى شود. و آثار زيانبار ديگرى كه با دقت در زندگى #دروغگويان مى توان به آن پى برد. اضافه بر اين آثار كه #جنبه_اجتماعى دارد، پيامدهاى سوء معنوى نيز بر #دروغ مترتب مى شود كه در #روايات_اسلامى به آن اشاره شده است.
🔹از جمله اين كه #امام_رضا (عليه السلام) در حديثى، #دروغ را سبب دوری فرشتگان از انسان دانسته می فرماید: «اِذا كَذِبَ الْعَبْدُ كِذْبَةً تَباعَدَ المَلَكُ مِنْهُ مَسيرَةَ ميل مِنْ نَتِنِ ماجاءَبِهُ»؛ [۱] (هنگامى كه انسان #دروغى بگويد به خاطر #بوى_بدى كه از عمل او برمى خيزد به اندازه يك ميل فرشته از او دور مى شود). #امام_صادق (عليه السلام) در حديثى، #دروغ را سبب محرومیت انسان را از #نماز_شب دانسته، و مى فرماید: «اِنَّ الرَّجُلَ لَيَكْذِبُ الْكِذْبَةَ فَيُحرَمُ بِها صَلاةَ الْلَيْلِ، فَاِذا حُرِمَ صَلاةُ اللَيْلِ حُرِمَ بِها الرِّزْق» [۲] (گاه انسان #دروغى مى گويد و از نماز شب محروم مى شود، و هنگامى كه از نماز شب محروم مى شود، از #روزى [وسيع] محروم مى گردد).
🔹#امام_صادق (عليه السلام) در حديثى، #دروغ را مانعی در برابر قبولى بعضى از عبادات دانسته، همان گونه كه درباره روزه داران، می فرمایند: «فَاِذا صُمْتُمْ فَاحْفَظُوا اَلْسِنَتَكُمْ عَنِ الْكِذْبِ وَ غَضُّوا اَبْصارَكُمْ» [۳] (هنگامى كه روزه مى گيريد، زبان را از #دروغ حفظ كنيد، و چشمان خود را [از نگاه گناه آلود] فرو گيريد). اين حديث دليل بر آن است كه اين گونه اعمال از ارزش روزه مى كاهد. ديگر اين كه #دروغ گفتن گاه سبب #قطع‌بركات‌الهى از انسان مى شود؛ چنان كه #امام_رضا (عليه السلام) در حديثى مى فرمایند: «اِذا كَذِبَ الْوُلاةُ حُبِسَ الْمَطَرُ» [۴] (هنگامى كه زمامداران #دروغ بگويند باران قطع مى شود).
🔹در روايات آثار دیگری براى #دروغ ذکر شده كه ممكن است دارای جنبه های معنوى، اجتماعى و ظاهرى باشد، از آن جمله روايات متعددى كه #دروغ را سبب کاهش روزى انسان و #فقر و تنگدستى معرفی کرده اند. در حديثى #امام_على (عليه السلام) می فرماید: «اِعْتِيادُ الْكِذْبِ يُورِثُ الْفَقْرُ» [۵] (عادت كردن به #دروغگويى سبب فقر و تنگدستى است). #رسول_اكرم (صلى الله عليه و آله) در این رابطه می فرماید: «اَلْكِذْبُ يُنَقِّصُ الرِّزْقَ» [۶] (#دروغ از روزى انسان مى كاهد). اين كاهش رزق، ممكن است از آثار زيانبار #معنوى، و يا از آثار ظاهرى و اجتماعى دروغ باشد، چرا كه #دروغگو #اعتماد_مردم را از دست مى دهد، و با از دست دادن اعتماد عمومى، فعاليت اقتصادى او محدود مى شود، و همين امر سبب #نقصان_رزق و روزى او مى شود.
#مآخذدرمنبع‌موجوداست
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب (ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چاپ اول، ج ۳، ص ۲۳۰
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#دروغ #دروغگو
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️ماجرای مباهله پیامبر (صلی الله علیه و آله) با مسیحیان نجران چه بود؟
🔹مفهوم متداول #مباهله، به معنى #نفرین_کردن دو نفر به یکدیگر است، بدین ترتیب، افرادى که با هم گفتگو درباره یک مسأله مهم مذهبى دارند در یکجا جمع شوند و به درگاه خدا تضرع کنند و از او بخواهند که #دروغگو را #رسوا و مجازات کند. خداى متعال در «آیه ۶۱ سوره آل عمران» مى فرماید: «فَمَنْ حَاجَّکَ فیهِ مِنْ بَعْدِ ما جاءَکَ مِنَ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعالَوْا نَدْعُ أَبْناءَنا وَ أَبْناءَکُمْ وَ نِساءَنا وَ نِساءَکُمْ وَ أَنْفُسَنا وَ أَنْفُسَکُمْ ثُمَّ نَبْتَهِلْ فَنَجْعَلْ لَعْنَتَ اللهِ عَلَى الْکاذِبینَ»
🔹[ترجمه آيه:](هر گاه بعد از علم و دانش که [درباره مسیح] براى تو آمده [باز] کسانى با تو در آن به #محاجّه و #ستیز برخاستند، به آنها بگو: بیایید ما #فرزندان خود را دعوت مى کنیم و شما هم فرزندان خود را، ما #زنان خویش را دعوت مى نماییم، شما هم زنان خود را، ما از #نفوس خود [کسانى که به منزله جان ما هستند] دعوت مى کنیم، شما هم از نفوس خود دعوت کنید، سپس #مباهله مى کنیم و #لعنت_خدا را بر #دروغگویان قرار مى دهیم). مفسرین گفته اند: این آیه و آیات قبل از آن درباره #هیأت_نجرانى مرکب از «عاقب» و «سیّد» و گروهى که با آنها بودند نازل شده است؛
🔹آنها خدمت #پیامبر_اکرم (صلّی الله علیه و آله) رسیده، عرض کردند: آیا هرگز دیده اى فرزندى بدون پدر متولد شود؟ در این هنگام آیه «اِنَّ مَثَلَ عِیْسى عِنْدَ اللهِ...»، [آل عمران، ۵۹] نازل شد و هنگامى که #پیامبر (صلی الله علیه و آله) آنها را به #مباهله دعوت کرد، آنها تا فرداى آن روز از حضرتش مهلت خواستند و پس از مراجعه به شخصیت هاى نجران، #اسقف (روحانى بزرگشان) به آنها گفت: «شما فردا به #محمّد (صلی الله علیه و آله) نگاه کنید، اگر با #فرزندان و #خانواده‌اش براى #مباهله آمد، از مباهله با او بترسید، و اگر با یارانش آمد با او مباهله کنید؛ زیرا چیزى در بساط ندارد». فردا که شد، #پیامبر (صلی الله علیه و آله) آمد در حالى که دست #على‌بن‌ابیطالب (عليه السلام) را گرفته بود و #حسن (علیه السلام) و #حسین (علیه السلام) در پیش روى او راه مى رفتند، و #فاطمه (سلام الله علیها) پشت سرش بود؛
🔹#نصارى نیز بیرون آمدند در حالى که #اسقف آنها پیشاپیششان بود، هنگامى که نگاه کرد، دید #پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آن چند نفر آمدند، درباره آنها سؤال کرد، به او گفتند: «این پسرعمو و #داماد او و #محبوب‌ترین‌خلق خدا نزد او است و این دو پسر، #فرزندان دختر او از #على (عليه السلام) هستند و آن بانوى جوان، دخترش #فاطمه (سلام الله علیها) است که #عزیزترین_مردم نزد او، و نزدیکترین افراد به قلب او است...». «سیّد» به اسقف گفت: «براى #مباهله قدم پیش گذار». گفت: نه، من مردى را مى بینم که نسبت به #مباهله با کمال جرأت اقدام مى کند و من مى ترسم راستگو باشد، و اگر راستگو باشد، به خدا یک سال بر ما نمى گذرد که در تمام دنیا یک نصرانى که آب بنوشد وجود نخواهد داشت.
🔹#اسقف به #پیامبر_اسلام (صلی الله علیه و آله) عرض کرد: «اى ابوالقاسم! ما با تو #مباهله نمى کنیم، بلکه #مصالحه مى کنیم، با ما مصالحه کن. پیامبر (صلی الله علیه و آله) با آنها مصالحه کرد که دو هزار حُلَّه (یک قواره پارچه خوب لباس) که حداقل قیمت هر حُلّه اى چهل درهم باشد، و عاریت دادن سى دست زره، و سى عدد نیزه، و سى رأس اسب، در صورتى که در سرزمین یمن توطئه اى براى مسلمانان رخ دهد، و پیامبر (صلی الله علیه و آله) ضامن این عاریت ها خواهد بود، تا آن را بازگرداند، و عهدنامه‌اى در این زمینه نوشته شد. و در روایتى آمده است: #اسقف_مسیحیان به آنها گفت: «من #صورت‌هايى را مى بینم که اگر از خداوند تقاضا کنند کوه ها را از جا برکند، چنین خواهد کرد، هرگز با آنها #مباهله نکنید که #هلاک خواهید شد، و یک نصرانى تا روز قیامت بر صفحه زمین نخواهد ماند».
📕تفسیر نمونه، آيت الله العظمی مکارم شيرازي، دار الکتب الإسلامیه، چ چهل و هفتم، ج ۲، ص ۱۷۱
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#مباهله
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد
هدایت شده از تبیین
✨🔹✨🔹✨🔹✨🔹✨
✨
⭕️خداوند چگونه در قرآن «صدق» و «راستی» را يکی از موارد «آزمايش» خود دانسته است؟
🔹خداوند در «آيه ۳ سوره عنکبوت» اعلام مى كند كه #آزمايش_الهى قطعى است و شامل همگان مى شود، سپس مى افزايد: «وَ لَقَدْ فَتَنَّا الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهُمْ فَلَيَعَلَمَّنَ اللّهُ الَّذِينَ صَدَقُوا وَ لَيَعْلَمَنَّ الْكاذِبينَ» ([آزمايش در اين آيه مخصوص اصحاب پيامبر (صلى الله عليه و آله) نيست] ما انسان های پیشین را نيز #آزموديم، بايد علم خداوند در مورد كسانى كه #راست مى گويند و آنها كه #دروغ مى گويند، تحقق يابد [و واقعيت عينى به خود بگيرد]).
🔹بی شک #اصحاب_پيامبر (صلى الله عليه و آله) در برابر #آزمونهای_سختى قرار گرفتند كه يكى از مهم ترين آنها، #آزمون_هجرت بود. «هجرت» يعنى چشم پوشى از اموال و دارایی ها در وطن و تمام تعلّقاتى كه انسان در وطن دارد، و انتقال يافتن به نقطه اى كه بايد همه چيز را از صفر شروع كند، و در ميان انواع محروميت ها زندگى نمايد. در صورتى كه زن و فرزند نیز با او هماهنگ نباشند مشكل به مراتب بيشتر مى شود.
🔹قرآن به ياران پيامبر (صلى الله عليه و آله) هشدار مى دهد كه اين يك #امتحان‌بزرگ‌الهى است [زیرا اگر در مكه بمانيد تحت شكنجه هاى دشمنان هستيد و اگر به مدينه برويد گرفتار محروميت و سختی مى شويد] تصوّر نكنيد اين آزمون بزرگ و آزمون هاى ديگرى همچون #جهاد، شنيدن و ديدن #ناملايمات از دشمن، منحصر به شما است، ما همه #پيشينيان را #امتحان كرديم، اساساً #زندگى_دنيا بر پايه #آزمون قرار دارد، و اين جهان ميدان آزمايش بزرگ است.
🔹خداوند مى خواهد #صادقان و راستگويان در ادّعاى ايمان، از #دروغگويان شناخته شوند. در حقیقت #صدق و راستى به عنوان نشانه #ايمان، و #دروغ به عنوان نشانه #نفاق و كفر معرفى شده است. البته مفهوم صدق و كذب در اينجا، صدق و كذب در #عمل است نه در سخن، عملى كه هماهنگ با ادعاهاى قبلى انسان و خط مشى اجتماعى او باشد صدق است، و عمل ناهماهنگ كذب است. و البته #صدق و #كذب در عمل و گفتار، ريشه هاى مشتركى دارند، زيرا #صدق بيان حقيقت است و #كذب بيان عكس آن است، اين تبيين گاه در سخن و گاه به وسيله عمل ظاهر مى شود.
📕اخلاق در قرآن، مكارم شيرازى، ناصر، مدرسه الامام على بن ابى طالب (ع)، قم، ۱۳۷۷ش، چ۱، ج ۳، ص ۲۰۶
منبع: وبسایت آیت الله العظمی مکارم شیرازی (بخش آئین رحمت)
#آزمايش #امتحان
@tabyinchannel
#انتشاربدون‌لینک‌جایزنمیباشد