«مرز خیر و شر» همگی انسان‌ها لاجرم دوران کودکی و بعد از آن نوجوانی، جوانی و سپس بزرگسالی را طی می‌کنند. چندی پیش، جمله‌ای شنیدم که می‌گفت: «آدم‌ها در بزرگسالی همانگونه با کودکان اطراف خود برخورد می‌کنند که دوست داشتند با آنان برخورد شود.» میزان درستی یا نادرستی این جمله شاید مشخص نباشد اما؛ درون همه انسان‌ها خیر و نیکی ذاتاً نهادینه شده است همانطور که شر و پلیدی. پس مهرمندانه زیستن توأم با عشق را الگوی زندگی خود قرار دهیم. مدتهاست که کودکان قد و‌ نیم قد اطراف خود را که می‌بینم، ناخودآگاه مظلوم‌ترین کودکان عالم و تاریخ بشریت یعنی غزه به ذهنم می‌آید. کودکانی که تصاویر و صحنه‌های دلخراش آنان در جنگ علیه بشریت چهارستون تن آدمی را بلرزه در می‌آورد. هر کودکی از نزدیکان خود را آن لحظه که به آغوش می‌کشم و به بازی‌های گروهی آن‌ها خیره می‌شوم، حقیقتاً امنیت و آرامش مطلق آنان باعث شکرگزاری است. بازی، تفریح، خوراکی، مدرسه و... این‌ها و البته مهر والدین، امنیت و آرامش ملزومات یک زندگی برای کودکان است، کودکانی که دنیای آن‌ها تنها با سرگرمی و تفریحی خلاصه می‌شود، اما در غزه بیش از دوازده هزار دانش آموز شهید شده‌اند و مدارس فراوانی طی این یک‌سال کاملا ویران شده است. جانسوز است قِصه‌ی کودکانی که دنیای کودکانه و شاد آنان خیلی زود به پایان می‌رسد. خبرها از همدلی در جای جای کشورم برای کمک و یاری رساندن به مردم غزه و لبنان حکایت دارد. برای تأمین لباس گرم، شیر خشک و... خیر و عمل صالح همراه همدلی و ایثار خیلی زودتر منتشر می‌شود. بگذار برای تسکین دردهای اندکی از این مردمان، آنگونه رفتار کنیم که مهر و محبت جای خود را به شر و سنگدلی بدهد. نصرٌ من الله و فتح قریب ✍🏻سیده ناهید موسوی @AFKAREHOWZAVI