❢💞❢ ❢ #عشقینه 💌❢ . . [📖] رمان:《 #رایحه‌_حضور 》 [ #قسمت_هجدهم ] مقابل در خانه مان توقف کرد و خودش هم همراهم پیاده شد . زنگ در را که زدم مادرم سعید را برای شام دعوت کرد و او هم با کمال میل قبول کرد، همین را کم داشتم در این وضعیت! بعد سلام و احوال پرسی ، تنها راهی اتاقم شدم و بعد تعویض لباس هایم به طرف پذیرایی رفتم ، سعید همراه پدرم نشسته بود و با هم صحبت می کردند ، راجب هر مسئله ای که بود و من حال و حوصله اش را نداشتم، به طرف آشپزخانه رفتم ، کاش می توانستم به این دعوت بی موقع مادرم معترض شوم ، کاش! برای اینکه مجبور به نشستن کنار سعید نشوم ، برای آماده کردن میز به مادرم کمک کردم و بعد آماده شدن شام ، همگی سر میز حاضر شدیم ، مادرم در همان حالت که برایم غذا می کشید گفت : مهمونی خوش گذشت ؟! بعد نگاهی که بین من و سعید رد و بدل شد ، رو به مادرم کرد : خوب بود ! جاتون خالی . بعد شام و کمی شب نشینی که من در سکوت مطلق سپری کردم ، سعید عزم رفتن کرد ، بعد رفتنش ، مادرم گفت : ریحانه این چه رفتاریه تو داری ؟! با سعید دعواتون شده بود ؟! _ نه چه دعوایی ؟! مادرم چشم غره ای نثارم کرد : والا از همون اول که اومدی، اخم کردی ، یک کلمه هم حرف نزدی که همانطور که ایستادم تا بیشتر از این سرزنش نشوم گفتم : سر درد داشتم همین ، شب به خیر کمی روی تخت دراز کشیدم و به سقف خیره شدم ، دیدم نه ! خواب به چشمانم نمی آید ، بعد برداشتن حوله ام از آویز راهی حمام شدم ، حمام نصفه شبی می چسبید خب ! قبل از اینکه بخار ، آیینه موجود در حمام را بگیرد ،به خودم چشم دوختم ، حماقت محض بود بعد آن اتفاق که قبولش کردم ! اشتباه کرده بودم ، اشتباه ! من کنار سعید ترکیب جالبی نبودیم . من هر چقدر هم مثل خانواده ام فکر نمی کردم ، شبیه او نمی توانستم باشم ! چشمانم را بستم فعلا وقت این فکر ها نبود ، پس فردا راهی سفر می شدم و نزدیک دو ماه دور بودم از او، همین دوری دو ماهه موقعیت مناسبی بود برای فکر کردن ! باید خودم را به جریان این زندگی می سپردم ، مثل همان شناگری که پس از خستگی خود را به جریان آب می سپرد ! می خواستم ببینم تا کجا ها این جریان مرا با خود می برد ! حالا دیگر رها بودم ،رها و آسوده ! ۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰۰ روبروی آینه قدی کمد لباسم نشسته بودم و مشغول چمدان بستن بودم ، چمدان سورمه ای رنگ مقابلم باز بود و انبوه لباس ها مقابلم، با یک چمدان دو ماه را نمی شود سر کرد که ! ایستادم و از بالای کمد اتاق مشترک پدر و مادرم چمدان بزرگتر قهوه ای رنگی را پایین آوردم . چند مانتو در رنگ ها و مدل های مختلف ، کلی شال و روسری ست مانتو ها و بعد چندین دست لباس خانه ! لپتاپ و دوربین عکاسیم را هم برداشتم! با صدای مادرم به طرف ورودی اتاق خم شدم : بله مامان! _ ریحانه مادر ، همه چی برداشتی؟! موکل ها و کلاس های حوزه نبودم میومدم باهات شال دیگری را تا کردم و کنار بقیه گذاشتم : مادر من ، عزیز من ! آخه مگه من بچه ام ؟! بیست و دو سالمه ! شما هم لطفا نگران نباش ! به داخل اتاق آمد : آخه چجور نگران نباشم ؟! مادر نشدی هنوز نمیدونی این حرف ها رو ! از نامزدت اجازه گرفتی بابت سفر ؟! نگاه متعجبی حواله اش کردم : چه اجازه ای آخه! خودش هم داره میره بعدشم دارم برای درسم میرم دیگه سرزنش گرانه نگاهم کرد : گل دخترم، یادت باشه همیشه ، همه چیز رو به شوهرت خبر بدی و بدون اطلاعش کاری نکنی ! سرم را به علامت تایید تکان دادم ، از همین آقا بالا سر داشتن بدم می آمد دیگر ! #نویسنده_سنا_لطفی [⛔️] ڪپے تنها‌باذڪرمنبع‌موردرضایت‌است. . . ❢💞❢ Eitaa.com/Asheghaneh_Halal