عِدَّةٌ مِنْ أَصْحَابِنَا عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ خَالِدٍ عَنِ ابْنِ مَحْبُوبٍ عَنْ دَاوُدَ الرَّقِّيِّ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا عَبْدِ اللَّهِ (علیه السّلام) يَقُولُ: 🔹اتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا يَحْسُدْ بَعْضُكُمْ بَعْضاً، إِنَّ عِيسَى ابْنَ مَرْيَمَ كَانَ مِنْ شَرَائِعِهِ السَّيْحُ فِي الْبِلَادِ، فَخَرَجَ فِي بَعْضِ سَيْحِهِ وَ مَعَهُ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِهِ قَصِيرٌ وَ كَانَ كَثِيرَ اللُّزُومِ لِعِيسَى (علیه السّلام)، فَلَمَّا انْتَهَى عِيسَى إِلَى الْبَحْرِ قَالَ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ يَقِينٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى ظَهْرِ الْمَاءِ، فَقَالَ الرَّجُلُ الْقَصِيرُ حِينَ نَظَرَ إِلَى عِيسَى (علیه السّلام) جَازَهُ بِسْمِ اللَّهِ بِصِحَّةِ يَقِينٍ مِنْهُ فَمَشَى عَلَى الْمَاءِ وَ لَحِقَ بِعِيسَى (علیه السّلام)، فَدَخَلَهُ الْعُجْبُ بِنَفْسِهِ فَقَالَ هَذَا عِيسَى رُوحُ اللَّهِ يَمْشِي عَلَى الْمَاءِ وَ أَنَا أَمْشِي عَلَى الْمَاءِ فَمَا فَضْلُهُ عَلَيَّ؟ قَالَ فَرُمِسَ فِي الْمَاءِ فَاسْتَغَاثَ بِعِيسَى فَتَنَاوَلَهُ مِنَ الْمَاءِ فَأَخْرَجَهُ، ثُمَّ قَالَ لَهُ مَا قُلْتَ يَا قَصِيرُ؟ قَالَ قُلْتُ هَذَا رُوحُ اللَّهِ يَمْشِي عَلَى الْمَاءِ وَ أَنَا أَمْشِي عَلَى الْمَاءِ فَدَخَلَنِي مِنْ ذَلِكَ عُجْبٌ، فَقَالَ لَهُ عِيسَى لَقَدْ وَضَعْتَ نَفْسَكَ فِي غَيْرِ الْمَوْضِعِ الَّذِي وَضَعَكَ اللَّهُ فِيهِ فَمَقَتَكَ اللَّهُ عَلَى مَا قُلْتَ، فَتُبْ إِلَى اللَّهِ (عَزَّ وَ جَلَّ) مِمَّا قُلْتَ، قَالَ فَتَابَ الرَّجُلُ وَ عَادَ إِلَى مَرْتَبَتِهِ الَّتِي وَضَعَهُ اللَّهُ فِيهَا فَاتَّقُوا اللَّهَ وَ لَا يَحْسُدَنَّ بَعْضُكُمْ بَعْضاً. داود رقّى گويد شنيدم امام صادق (عليه السّلام) مي فرمود: 🔸از خدا پروا كنيد و بر يك ديگر حسد مبريد، همانا از جمله مقرّرات دينى عيسى بن مريم گردش در شهرها بود، در يكى از گردش ها مردى كوتاه قد كه غالباً ملازم عيسى (عليه السّلام) و از اصحاب آن حضرت بود همراهش شد، چون عيسى به دريا رسيد، با يقين درست فرمود "بسم اللَّه" و بر روى آب راه رفت، چون مرد كوتاه قد عيسى (عليه السّلام) را ديد كه بر روى آب مي گذرد او هم با يقين درست گفت "بسم اللَّه" و بر روى آب به راه افتاد تا به عيسى (عليه السّلام) رسيد، آنگاه خود بينى او را گرفت و با خود گفت اين عيسى روح اللَّه است كه بر روى آب مي رود و من هم روى آب مي روم پس او را بر من چه فضيلتى باشد؟ آنگاه در آب فرو رفت و از عيسى فريادرسى خواست، عيسى دستش را گرفت و از آب بيرون آورد و به او گفت اى كوتاه قد؛ چه گفتى؟ (كه در آب فرو رفتى)، گفت من گفتم اين روح اللَّه است كه روى آب راه مي رود و من هم روى آب راه مي روم و مرا خود بينى فرا گرفت، عيسى به او فرمود خود را در جايى گذاشتى كه خدايت در آنجا نگذاشته، پس خدا به سبب اين گفتار تو را مبغوض داشت، از آنچه گفتى به سوى خداى (عزّ و جلّ) توبه كن. امام (عليه السّلام) فرمود آن مرد توبه كرد و به رتبه ‏اى كه خدا برايش قرار داده بود برگشت، پس از خدا پروا كنيد و بر يك ديگر حسد نبريد. 📜الكافي، ج‏2، ص 306 #حدیث #الکافی #امام_صادق @Arshiv_Gholam