💠بدان كه انسان سه حال دارد بالنّسبه به معاصى: حالى دارد پيش از ارتكاب به معصيت، و حالى دارد در حين عمل، و حالى دارد بعد از عمل، و احكام اين هر سه عمل مختلف است. 1⃣ أمّا قبل از ارتكاب به عمل بايد أخبار خوف بر خودش بخواند، بلكه خودش را منصرف نمايد بگويد به خود: شايد اين عمل را مرتكب شدى «إنّى لا أغفر لك أبداً» را مستحق گرديدى، زيرا كه ميان عبد و مولا اندازه‏اى هست از مخالفت كه تا آن حد صلاحيت عفو را دارد و اگر از آن حد گذشت العياذ باللّه مولا او را عاق خواهد فرمود كه ديگر قابل آمرزش نيست و رحم بر او خلاف مقتضاى حكمت است. در هر معصيتى اين احتمال گذشتن از حدّ، قائم است، بايد انسان خود را بترساند تا برگردد. 2⃣ و همچنين در حال معصيت بايد بيشتر خود را بترساند، زيرا كه ملك الملوك جلّ شأنه العظيم ايستاده حاضر و ناظر و بنده او در حضور مقدّسش هتك حرمت او را مى‏كند...در آن حال بايد خيلى خائف و لرزان باشد، از هر جاى عمل برگردد، خوب است. 3⃣ و اگر نستجير باللّه شهوت غالب آمد و برنگشت معصيت را كرد بعد از كردن پشيمان شد، حالا ديگر وقت خواندن اخبار رجاء است بر خود تا اين‏كه شيطان ملعون او را مأيوس نكند از توبه، و نگويد كار تو ديگر إصلاح‏پذير نيست، تو توبه را شكستى عن عمد و إلتفات، ديگر چه توبه‏اي است مى‏كنى؟ اين هم مثل آن، يقين بداند كه اين از آن بدبخت است، بلكه كليه هر خيالى كه نتيجه آن اين است كه عمل مكن، آن خيال از شيطان است. بايد كه بگويد مولاى من كريم است، خودش فرموده: يأس از رحمت من از معاصى كبيره است، چطور من به در خانه او نروم، باز اگر رحم كند، اوست كه او راحم من لا راحم له است. او از كثرت جودش اسم مبارك خود را وهّاب گذاشته و در نزد حسن ظنّ عبد مؤمن است. نديدى قاتل حمزه سيّد الشّهداء (سلام اللّه عليه) را قبول فرمود؟ 🔘...از اين كلمات كه دلالت صريحه دارند بر اين‏كه همين قدر باشد كه انسان ياغى نباشد كه ترحّم بر او قبيح باشد، او را رحمت فرا مى‏گيرد. خبر نبوى (صلّى اللّه عليه و آله و سلّم) است كه اگر كسى هفتاد پيغمبر كشته باشد، و توبه كند توبه او قبول است. 🔻پس نبايد از رحمت واسعه خداوندى جلّ و علا مأيوس شود و تقاعد از توبه بنمايد زيرا كه باز اگر كار درست شود، با رو به خدا كردن درست مى‏شود، نشنيده‏اى: بازا، بازا، هرآنچه هستى بازا گر كافر و گبر و بت‏پرستى بازا كاين درگه ما درگه نوميدى نيست صد بار اگر توبه شكستى بازا 📜تذكرة المتّقين، ص 11 تا 13 @Arshiv_Gholam