•𓆩⚜𓆪• . . •• •• خانباجی استکان چایش را سر کشید گفت: نه آقا امروز کلی کار دارم. یکم دیگه خواهرام میان خونه رو جمع کنیم. شما برید التماس دعا. آقاجان گفت: شرمنده همه زحمت های قبل وبعد مراسم افتاد رو دوش شما خانباجی گفت: این چه حرفیه آقا وظیفه است. محمد علی سریع از سر سفره بلند شد تشکر و خداحافظی کرد تا برود. مادر در حالی که لقمه ای را که برای آقاجان درست کرده بود را در دست آقاجان می گذاشت پرسید: کجا با این عجله بشین صبحانه تو بخور محمد علی گفت: ممنون خوردم با بچه ها قراره بریم کوه های خلج تا غروب بمونیم. مادر گفت: نمیشه بری محمد علی جا خورد. آمد نشست و علت را پرسید. مادر گفت: دیشب خانم والده احمد آقا وعده گرفتن امشب بریم خونه شون برای پاگشای رقیه محمد علی گفت: حالا چه عجله ایه؟ نمی شد بندازن برای چند شب دیگه هفته دیگه مادر لب گزید و با چشم و ابرو به احمد اشاره کرد که زشت است. آقاجان گفت: نه باباجان، نمیشه احمد آقا فردا راهی سفرن تا ده دوازده روزی کارش طول می کشه واسه همین گفتن امشب بریم که تاخیر نیفته. محمد علی گفت: آخه من نمی دونم مطمئن نیستم زود برگردم. پس شماها برین از طرف من عذرخواهی کنید. مادر دوباره با چشم و ابرو به احمد آقا اشاره کرد و لب گزید و گفت: عه ... نمیشه زشته بعدشم دیشب عقد خواهرت بوده الان کلی کار روی سرمون ریخته وقت کوه رفتن نیست. بذار واسه هفته دیگه محمد علی با اعتراض گفت: مادر جان اون روزی که ما قرار خلج رو گذاشتیم هنوز صحبت خواستگاری رقیه هم نبود چه برسه به عقدش نمیشه این همه برنامه و قرار مدارو بهم بزنم. آقاجان گفت: باشه بابا جان برو ولی قبل غروب این جا باش. ما نماز مغرب بخونیم راه می افتیم بریم. دیر کنی کلاه مون میره تو هم. محمد علی خوشحال از جا برخاست و گفت: چشم آقاجون قبل غروب خونه ام. به سمت در رفت خداحافظی کرد و رفت. مادر به آقاجان اعتراض کرد و گفت: آقا چرا قبول کردین؟ اگه دیر بیاد چی؟ آقاجان گفت: غصه نخور خانم جان. پسرم مرد شده سرش بره قولش نمیره. ان شاء الله زود میاد و همه با هم سر وقت میریم و شرمنده خانواده حاج آقا صفری نمیشیم. احمد از خوردن دست کشید و تشکر کرد. هرچه مادر اصرار کرد باز هم بخورد تشکر کرد و گفت سیر شده است. کم کم سفره را جمع کردیم که آقاجان کنار احمد آقا نشست . احمد رو به آقا جان گفت: آقاجان شرمنده می دونم پر روئیه و رسم نیست ولی خودتون که در جریان هستین من فردا میرم تبریز و تقریبا دو هفته ای نیستم. میشه اجازه بدین من و خانومم ... من و دخترتون امروز با هم بریم حرم و بعدش یکم با هم بگردیم؟ آقاجان یک نگاهی به من و بعد او کرد. من که مشغول پاک کردن سفره بودم از خجالت سرخ شدم و سر به زیر انداختم و با عجله بیشتری سعی کردم سفره را جمع کنم. احمد گفت: اگه اجازه بدین ممنون میشم. قول میدم تا حدود ساعت 1 دخترتون خونه باشه. پدر کمی به او، بعد به مادر و خانباجی نگاه کرد و بعد گفت: پسر جان خودت که می دونی مرسوم نیست دختر پسر تازه عقد کرده باهم برن بیرون اونم تنها ولی چون تویی و کامل می شناسمت و خاطرت برام خیلی عزیزه اجازه میدم ولی دیر تر از یک دیگه نیایین قبل ساعت 1 رقیه بایدخونه باشه . . •🖌• بہ‌قلم: . . 𓆩مرجع‌به‌روزترین‌رمان‌ها𓆪 Eitaa.com/asheghaneh_halal •𓆩⚜𓆪•