قرآن و امام حسین ع
🍁بیان آیات (۴_۶) سوره ناس🍁 من شرالوسواس الخناس4⃣ الذی یوسوس فی صدور الناس5⃣ من الجنة والناس6⃣ ⬅️ مراد از (وسواس خنّاس) و اينكه فرمود: من شر الوسواس الخناس در ، آمده که کلمه (وسواس ) به معناى است، به نحوى كه گويى صدايى است كه بگوش مى رسد، و بنا به گفته وى كلمه (وسواس ) مانند كلمه (وسوسه)  خواهد بود، و ديگران آن را مصدرى دانسته اند. و از بعضى نقل شده كه اصلا كلمه مورد بحث را دانسته اند، نه مصدر. 🍁🍁🍁🍁🍁 و كلمه ( ) صيغه از مصدر (خنوس ) است كه به معناى بعد از است. بعضى گفته اند: را از اين جهت خناس خوانده كه به طور آدمى را وسوسه مى كند، و به محضى كه انسان به مى افتد پنهان مى شود و مى رود، باز همينكه انسان از ياد خدا مى شود، جلو مى آيد و به وسوسه مى پردازد. 🍁مفهوم واژه (وسواس) و (خناس)🍁 در کتاب البیان آمده که کلمه () به معنای است. بنحوی که گویی صدایی است که بگوش میرسد. کلمه به معنای بعد از است. 🍁 علت نامگذاری شیطان به خناس🍁 را از این جهت خوانده که به طور آدمی را وسوسه می کند و به محضی که انسان به می افتد پنهان می شود و می رود. باز همینکه انسان از یاد خدا می شود، می آید و به وسوسه می پردازد. الذی یوسوس فی صدور الناس5⃣ ⬅️ اين جمله (وسواس خناس ) است و مراد از (صدور ناس )  است، چون  و ادراك آدمى به حسب استعمال شايع، به آدمى نسبت داده مى شود كه در قفسه قرار دارد، و قرآن هم در اين باب فرموده : (و لكن تعمى القلوب التى فى الصدور).   🍁🍁🍁🍁🍁 من الجنه و الناس6⃣ اين جمله  (وسواس خناس ) است، و در آن به اين معنا اشاره شده كه بعضى از مردم كسانى  هستند كه از شدت ، شيطانى شده و در زمره شيطانها قرار گرفته اند، همچنان كه قرآن در جاى ديگر نيز فرموده: (شياطين الانس و الجن ). و اما اينكه بعضى گفته اند كه كلمه ( ) هم بر جماعتى از اطلاق مى شود و هم بر جماعتى از ، و جمله (من الجنه و الناس) بيانگر اين معناى است، سخنى است بى دليل كه  نبايد بدان اعتناء نمود. 🍁🍁🍁🍁🍁 همچنين به اين سخن كه بعضى گفته اند كه: كلمه (والناس)  است بر كلمه (وسواس)، و معناى عبارت اين است كه: پناه مى برم به خدا از شر وسواس خناس كه از طائفه جن هستند، و از شر مردم. چون اين معنايى است كه همه مى دانند از فهم بدور است. 🍁 تأیید و یاری خداوند بوسیله فرشته در برابر وسواس خناس 🍁 رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم) فرموده: هيچ نيست مگر آنكه براى قلبش در سينه اش گوش هست، از يك گوش فرشته بر او مى خواند و مى دمد، و از گوش ديگرش خناس بر او مى خواند، خداى تعالى به وسيله فرشته او را میكند، و اين همان است كه فرموده: (و ايدهم بروح منه; ايشان را به روحى از ناحيه خود تأييد مى كند).
41 مشاهده