🕋📜🕋📜🕋
🕋
#انس_با_حضرت_قرآن
#تلاوت_حضرت_قرآن
ا❁﷽❁ا
✨الَّذينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ وَ مَنْ يَكْفُرْ بِهِ فَأُولئِكَ هُمُ الْخاسِرُون
(سوره بقره، آيه ۱۲۱)
🔰عنِ الصَّادِقِ (علیه السلام):
عَلَيْكُمْ بِتِلَاوَةِ الْقُرْآنِ
بر شما باد به تلاوت حضرت قرآن [مداومت داشته باشید]
📔وسائل الشيعة، ج۶ ص: ۱۹۰
*⃣یکی دیگر از مصادیق انس با حضرت قرآن که هم در آیات حضرت قرآن و هم در فرمایشات نورانی حضرات قرآن ناطق (علیهم السلام)، مؤمنین به آن سفارش و أمر شده اند، «تلاوت حضرت قرآن» است.
◽️تلاوت، از ریشه «تلو»، به معنای «اتّباع» است. گرچه در معنای ظاهر، به خواندن آیات حضرت قرآن که یکی پس از دیگری و در اتباع یکدیگر صورت می پذیرد، تلاوت گفته می شود، اما حقیقت معنای آن، متابعت از حضرت قرآن در قرائت و دنبال کردن معانی و پیروی در عمل می‌باشد. به عبارت دیگر ، تلاوت ، خواندن صورت ظاهر آیات است به همراه توجه به معانی و مفاهیم و مصادیق و اوامر و نواهی حضرت قرآن.
📓الموسوعة الفقهیّة، ج۱۳، ص۲۵۰ـ۲۶۰
ا┅═✧❁ 🕋 ❁✧═┅ا
◀️تلاوت در نقطه وحدت و مطلق معنا، تنها مخصوص حضرات قرآن ناطق و «الَّذينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ» (علیهم السلام) است که تا این تلاوت از جانب حضرات معدن وحی الله (علیهم السلام) بر خلق صورت نپذیرد، کسی به معانی و مفاهیم آیات حضرت قرآن و اوامر و نواهی آن پی نبرده و درکی از کلام خداوند عزوجل نخواهد داشت:
▫️عن ابی عبدالله (علیه السلام) : قَوْلِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ «الَّذِينَ آتَيْناهُمُ الْكِتابَ يَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِكَ يُؤْمِنُونَ بِهِ » قَالَ:
هُمُ الْأَئِمَّةُ علیهم السلام.
📔الكافي ؛ ج۱ ؛ ص۲۱۵
✔️در آیات حضرت قرآن، تلاوت حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) بر مردم ، به عنوان یکی از منت های ذات اقدس اله بر آنان بر شمرده شده است؛ تلاوتی که سبب می گردد تعلیم کتاب و حکمت، در قلوب خلق مؤثر واقع شده و ممکن گردد:
✨لقَدْ مَنَّ اللَّهُ عَلَى الْمُؤْمِنينَ إِذْ بَعَثَ فيهِمْ رَسُولاً مِنْ أَنْفُسِهِمْ يَتْلُوا عَلَيْهِمْ آياتِهِ وَ يُزَكِّيهِمْ وَ يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ إِنْ كانُوا مِنْ قَبْلُ لَفي ضَلالٍ مُبين
(سوره ال عمران،آيه ۱۶۴)
🖋لذا خداوند عزوجل، به رسول خویش (صلی الله علیه و اله و سلم) أمر می نماید تا آنچه به او وحی شده است را بر مردم تلاوت نماید؛ و این شأن را [در مطلق معنا] تنها مخصوص حضرت ختمی مرتبت (صلی الله علیه و اله و سلم) معرفی می نماید . به عبارت دیگر، همو که بر او وحی میشود، تلاوت نیز تنها از لسان او بر مردم جاری می گردد:
✨اتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنَ الْكِتابِ .. (سوره عنکبوت،آیه ۴۵)
✨و اتْلُ ما أُوحِيَ إِلَيْكَ مِنْ كِتابِ رَبِّكَ ...(سوره کهف،آيه ۲۹)
✨رسُولاً يَتْلُوا عَلَيْكُمْ آياتِ اللَّهِ مُبَيِّناتٍ لِيُخْرِجَ الَّذينَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ مِنَ الظُّلُماتِ إِلَى النُّورِ ..(سوره طلاق، آيه ۱۱)
⏪این تلاوت که از لسان مبارک حضرت معدن الوحی و التنزیل (صلی الله علیه و اله و سلم) صادر می شود، صبغه تنذیری دارد؛ به عبارت دیگر، با تلاوت آن حضرت است که انذار محقق شده و هدایت از ضلالت بر خلق تمییز داده می شود؛ چنانکه در آیات سوره مبارکه نمل، شأن تلاوت با شأن «منذر» بودن حضرت رسول اکرم (صلی الله علیه و اله و سلم) تعریف می شود:
✨إنَّما أُمِرْتُ أَنْ أَعْبُدَ رَبَّ هذِهِ الْبَلْدَةِ الَّذِي حَرَّمَها وَ لَهُ كُلُّ شَيْءٍ وَ أُمِرْتُ أَنْ أَكُونَ مِنَ الْمُسْلِمِينَ * وَ أَنْ أَتْلُوَا الْقُرْآنَ فَمَنِ اهْتَدى فَإِنَّما يَهْتَدِي لِنَفْسِهِ وَ مَنْ ضَلَّ فَقُلْ إِنَّما أَنَا مِنَ الْمُنْذِرِينَ
(سوره نمل،آيات ۹۱ و ۹۲)
▫️ای رسول، به مردم بگو : من به تلاوت حضرت قرآن بر شما، أمر شده ام؛ پس هر کس هدایت شود، به نفع خود هدایت شده و هر کس گمراه شود، پس بگو که من تنها از انذارکنندگان هستم
🖋یکی از أسرار و وجوه تلاوت شدن قرآن از رأس مبارک حضرت سیدالشهداء (علیه السلام) و نقطه تحت باء بسم الله، نیز همین بوده است؛ تلاوتی که هم منذر بود و هم هادی . منذر برای آنان که از حقیقت غافل بوده اند و هادی برای آنان که طالب هدایت بودند و اتمام حجتی برای همگان (حتی قتلة و ظلمة ، لعنة الله عليهم اجمعين).
▫️و هُوَ عَلَى رُمْحٍ .. سَمِعْتُهُ يَقْرَأُ «أَمْ حَسِبْتَ أَنَّ أَصْحابَ الْكَهْفِ وَ الرَّقِيمِ كانُوا مِنْ آياتِنا عَجَباً» (سوره کهف، آیه۹) فَقَفَّ وَ اللَّهِ شِعْرِي عَلَيَّ وَ نَادَيْتُ رَأْسُكَ يَا ابْنَ رَسُولِ اللَّهِ أَعْجَبُ وَ أَعْجَبُ !
📔الإرشاد في معرفة حجج الله على العباد، ج۲ ص: ۱۱۷
🕋
🕋📜🕋📜🕋