یدالله از همان دوران کودکی بچه آرام اما پر جنب و جوش و زرنگی بود. بچه ای نبود که سرو صدا کند و یا کسی را مورد آزار و اذیت قرار دهد. تا چهارم و پنجم ابتدایی درس خواند اما از محیط مدارس زمان طاغوت خوشش نمی آمد و زیاد دل به مدرسه نمی داد که گاهی معلمهایش می آمدند دنبالش و با اصرار اورا به مدرسه می بردند. درسش بد نبود هوش داشت که درس بخواند اما بخاطر نوع درس دادن و سختگیریهای معلمان و محیط ناپاک مدرسه یدالله هم تمایلی به مدرسه رفتن نشان نمیداد و همان چند کلاس راهم به سختی تمام کرد. گاهی یدالله سوال می کرد مادر چرا توی مدرسه ها دختر و پسرها باید قاطی درس بخوانند و معلم ها حجاب ندارند؟! می گفتم: مادر شاه مملکت اینطور می خواهد که معلمها حجاب ندارند و دختر و پسر باهم درس می خوانند و یکی و دوتا نیستند که برویم حرفی بزنیم باید فعلا تحمل کنیم تا خدا راه نجاتی قرار دهد. یدالله زمان فراقتش هم یا کتاب می خواند یا در کار خانه کمک می کرد یا در کوچه با دوستانش گوی بازی و هفت سنگ و گل کوچیک بازی می کردند. کانال حفظ آثار شهدای دستجرد https://eitaa.com/Yad_shohada1398