خنده هایت به رنگ باران است غرق آرامش و تماشایی آسمان نگاه تو هرشب ماه کامل شده به تنهایی پشت ابر سیاه پاییزی یار شبهای سرد دنیایی رد پایت تمام قلبم را مست کرد و شدم تمنایی ای وجودت تمام خوبی ها تو پگاه طلوعِ فردایی گرم کرده خیال لبخندت این خزان سیاه و سرمایی بین امواج سخت دوران ها اشتیاق دل و تسلایی در هوای گرفته ی دل ها رنگ شعر سپید زیبایی راز عشقت جوانه ی قلبم من اسیر و تویی که آقایی از صدایت امید می بارد ای بهار قشنگ یلدایی... 🍉❤️