🕊 هوا برای نفس کنج این قفس گم شد تمام سیر و سلوکم نگاه مردم شد مرا ببخش که شاعر نداشت چیزی را شعار حاصل این‌گونه از تکلم شد به سمت چشم تو آمد برای آرامش ولی دچار دو دریای پر تلاطم شد همیشه چهره نشان از درون نخواهد داد چه گریه‌ها که مبدّل به یک تبسم شد دلم گرفت ز بی دست و پایی شعرم که از نگاه همه نام آن توهّم شد #نرگس_سادات_موسوی