می‌رسم، اما سلام انگار یادم می‌رود شاعری آشفته‌ام، هنجار یادم می‌رود با دلم اینگونه عادت کن، بیا، بر دل مگیر! بعد از این هر چیز یا هر کار یادم می‌رود من پر از دردم، پر از دردم، پر از دردم، ولی تا نگاهت می‌کنم انگار یادم می‌رود راستی چندیست میخواهم بگویم بی‌شمار دوستت دارم… ولی هر بار یادم می‌رود… مست و سرشاری ز عطر صبح تا می‌بینمت وحشت شب‌های تلخ و تار یادم می‌رود! شب تورا در خواب میبینم همین را یادم است قصه را تا می‌شوم بیدار یادم می‌رود من پر از شور غزل‌های توئم، اما چرا تا به دستم می‌دهی خودکار یادم می‌رود؟ #نجمه_زارع